Oh dus ronde is eigenlijk cyclus. Ben het met je eens dat ik het minder erg zou vinden als mensen aan mijn buik zouden zitten dan ongewenste vragen en adviezen Het lijkt me vooral heel raar om ineens een dikke buik te hebben
Is ook lastig! Ik zeg dit nu wel heel politiek verantwoord en met droge ogen maar dat komt ook doordat ik in de juiste fase van mijn cyclus zit whahaha. Op dat moment zelf vond ik het ook moeilijk hoor. Zeker omdat dit in een periode was dat ik wel wilde maar mijn man nog niet. Maar ik weet zelf gelukkig beter. Ja wij zijn later dan de rest; nou en? Heb ook vaak gezegd dat wij “van de twijfelgeneratie zijn”. Waren mensen ook vrij snel stil. Het is uiteindelijk heel simpel; jij hoeft je aan niemand te verantwoorden behalve aan jezelf.
Ik heb wel eens gezegd dat baby's niet te bestellen zijn bij bol.com.. Maar los van de irritante vragen van mensen die je amper kent, is het wel fijn om na een tijdje een paar mensen in je directe omgeving te vertellen hoe het zit. Dat maakt het makkelijker te dragen. En ik denk dat veel mensen dan vervolgens tegen andere mensen zeggen "niet vertellen hoor, maar Pimpelmeesje is al zus en zo lang bezig om zwanger te. worden" en dat vind ik helemaal niet zo erg, houden ze tegen mij tenminste hun klep
Klopt helemaal! Mensen in mijn directe ongeving, die ik vertrouw, weten het.. ook omdat ik er graag over praat met ze en mocht het misgaan of wat dan ook, weet ik dat ik bij ze terechtkan.
Heel fijn om hier met gelijk gestemden over zwangerschap en alles wat daarbij komt kijken te kunnen praten. Tot nu toe had ik eigenlijk niemand, dus top! Vanavond werd ik weer geconfronteerd met de realiteit, ik ging naar de dansstudio en een jongen (hij is de enige jongen daar en nogal direct) daar vroeg me wanneer wij nou eens met kinderen gingen beginnen. Hij heeft me dit een half jaar ook al gevraagd, blijkbaar heeft hij een geheugen als een zeef. Ik probeerde het eerst met een lach weg te wuiven en zei: 'Ach, houd toch op, joh'. Zegt ie: 'Hoe bedoel je dan?' Ik: 'ik krijg dit soort vragen al jaren en vind het eigenlijk maar irritant. Kinderen is een belangrijke gebeurtenis in je leven, ik vraag ook niet aan mensen wanneer ze hun testament op gaan stellen, wanneer ze gaan trouwen of wanneer ze een huis gaan kopen.' Zegt ie: 'Ja klopt maar ik mag het toch wel vragen? Jullie zijn al 10 jaar bij elkaar en de enige reden dat jullie nog geen kinderen hebben is omdat jullie er nog niet aan toe zijn, of het lukt niet, of je kunt ze niet krijgen'. Toen zei ik: 'Klopt en dat is precies de reden dat ik vind dat mensen het niet moeten vragen, voor hetzelfde geld kan iemand geen kinderen krijgen of lukt het niet, dat is niet fijn'. Daarna was hij stil. Geen idee of hij nu weet dat het niet lukt maar wel fijn dat hij het misschien iets beter snapt. Voor een man is het nog minder te begrijpen wellicht, maar dan nog. Aanleiding was een dame waar wij ook altijd samen mee dansen, die is zwanger. In eerste instantie zag ik het niet (ze had een wijd shirt aan), hij zei het tegen me. Ik ben heel blij voor haar, het is een super lieve meid. Maar de hele avond stond wel in teken van haar zwangerschap en hoe het dansen nu moet. Snap ik heel goed en vind het super knap dat ze gewoon doorgaat. Als die jongen niks had gezegd had ik een fijne les gehad maar vond het nu allemaal maar raar en confronterend.
@Jennifer15 allereerst een dikke knuffel! Het is ook enorm confronterend, vooral als iemand zich niet meteen laat ‘afpoeieren’ zoals vanavond en je het gevoel krijgt je te moeten verdedigen. Natuurlijk gun je het iedereen, maar je wil zelf ook! En dat telt ook! Van deze dame weet je misschien ook niet hoe het bij haar gelopen is... misschien duurde dat ook wel lang? Het is heel normaal om dan even te balen of om er verdrietig om te zijn lijkt me... als de situatie anders was en je wil bv een auto, koop je die. Met een kindje gaat het helaas toch anders... Probeer er van uit te gaan dat men het goed bedoelt, maar meestal uit dommigheid of onwetendheid deze vragen stellen... ❤️
Mensen zijn zo ontzettend brutaal... Ik heb ook de nodige opmerkingen gehad vooral de eerste 2 jaar, toen nog niet iedereen wist dat we probeerden. Echt opmerkingen als "het wordt tijd dat we van jullie ook eens wat horen hoor!" Ik stond dan altijd met m'n mond vol tanden en voelde me ongelooflijk rot. Op een gegeven moment een rake opmerking ingestudeerd, zoiets als "jaa ik was van plan er één te halen als ze in de aanbieding zijn bij de Albert Heijn" of " als ik ze in de winkel had kunnen kopen had ik er al 2 gehad hoor!"
Super lief, Lisa! Dankjewel Ja inderdaad, dat afpoeieren zie ik vaker dat dit niet lukt. Ik had een keer een sollicitatiegesprek en toen werd ook gevraagd of ik kinderen wil (mag natuurlijk niet eens). Ik wist niet hoe ik er op moest antwoorden dus heb gezegd dat we geen plannen hebben maar toen ging hij doorvragen. De beste man had nota bene net zelf een zoontje gekregen De dame van gisteren is in verwachting van haar tweede kind maar dat maakt mij niks uit, ik gun het haar. Het ging me vooral om de jongen, hoe hij zo overdreven doen Helemaal mee eens, haha. Al koop ik ook niet zomaar een auto helaas En ook een goede over onwetendheid en dommigheid, daar heb je ook een punt. Bedankt voor je bericht en hoop dat het bij jou ook snel lukt!
Mee eens, vooral dat 'Het is wel eens tijd he', is zo vervelend! Haha, geniaal, en wat zeiden ze dan? Ja wij hebben die van ons bij de Lidl gekocht? Veel succes met je laatste loodjes!
Hier ook een hoop vervelende opmerkingen gehad, zelfs bijna verwijtend idd dat het zo lang duurt (net alsof ik dat zelf niet erg genoeg vond!) Of wat te denken van de suuuper grappige ' of we wel genoeg oefenen', of van een vriend van me 'dat hij anders wel wilde helpen' . Echt heel leuk ja Vooral oudere dames konden echt niet ophouden met mij ervan te verzekeren dat het nu echt wel tijd werd, dat kinderen heel leuk zijn, etc etc. Terwijl we al drie jaar probeerden..... Ik zei meestal maar dat we wel kinderen wilden maar dat het geen haast had. Ofzo. Geen zin om er tegen iedereen op in te gaan. Toen net bekend was dat ik zwanger was, was het niet veel beter . Ik werd gefeliciteerd 'dat mijn vriend eindelijk wist hoe het moest/ eindelijk zijn plicht deed'. En kreeg zelfs een mailtje van iemand dat hij opgelucht was omdat hij bang was dat we ruzie hadden over hoe we de opvoeding wilden doen en daarom geen kinderen namen (echt, hoe komen ze erbij). Maar nu ik zwanger ben is het wel een stuk makkelijk om te denken 'laat maar kletsen'. Ik werd er eerst wel vaak erg verdrietig van. Hopelijk ben je snel zwanger !
Oh dat herken ik ook, van de oudere dames. In hun generatie was je eerder iets van 22 met je eerste kind en nu is het meer rond de 32 maar dan nog moet iedereen dat zelf weten. Dat meen je niet! Wat een bemoeizucht zeg! Een e-mail sturen met bezorgdheid? Ja, snap ik dat het nu makkelijker naast je neer te leggen is Dankjewel!
Ik zou (ligt eraan hoe het gevraagd wordt) zeggen dat jullie dat misschien al wel een tijdje proberen en dat het niet leuk is als er steeds naar gevraagd wordt.
Ik was trouwens helemaal woest toen een collega van m'n man tegen mijn man zei "moet ik het anders even voordoen? Wíj verwachten al de tweede dus gaan ietsje sneller" Terwijl hij WIST dat we in de medische molen zaten. Tis maar goed dat ik er niet bij was, dan had ik hem toch zo'n snauw gegeven
Ik krijg ook vaak vragen van collega's. Van: nou wanneer jullie?.. Ik zeg dan altijd: tja dan moet het wel lukken he. Dan lachen ze wat en staan ze met hun mond vol tanden en weten ze niks meer te zeggen.
Wij zijn er altijd open over geweest dus van vrienden en fam geen gekke vragen. Natuurlijk schreeuw je het niet in de rondte dat je niet zwanger kan raken. Maar toen ieman in een kroeg er maar over door bleef gaan en mijn hints ('t moet wel lukken he' etc) nog niet snapte, heb ik gewoon gezegd: omdat ik onvruchtbaar ben. Volgens mij was t toen duidelijk en heeft diegene geen woord meer tegen me gezegd. Ik kon er toen wel een beetje om lachen. Het is meestal niet eens slecht bedoeld, het is echt onwetendheid. Veel mensen denken dat je zomaar zwanger wordt en dat is bij veel stellen natuurlijk ook zo. Dat de mmm een taboe blijft helpt natuurlijkniet echt mee. Daarom zijn wij er altijd open over geweest
Veel mensen vragen het wel uit belangstelling en ik denk dat velen ook niet eens doorhebben dat het heel irritant en onbeschoft kan overkomen. Of kwetsend. En bemoeizuchtig. Het fijnste voor jezelf is denk ik om het van je af te laten glijden.. je zult nog vaak en veel van dit soort opmerkingen krijgen. Bijv als je straks zwanger mag raken. Of als je kindje er is (wanneer komt de tweede? Nu maar hopen dat dat dan een jongen/meisje is-afhankelijk van je eerste). Of na de tweede: zo nu heb je van allebei één, nu zijn jullie zeker wel compleet. Of na de derde: dan gaan mensen er automatisch vanuit dat je er echt klaar mee bent. Ik wil maar zeggen: er zullen altijd mensen zijn die ergens een opmerking over willen/moeten maken.