Hebben jullie ook al last van angst voor de bevalling? Vreselijk, als ik terug kijk naar de foto's die mijn man had getrokken toen ik de weeen in bad kreeg, dan voel ik opnieuw hoe verschrikkelijk veel pijn dat deed. Ik ben zonder verdoving bevallen. Ik vond dat achteraf wel onwijs stoer, zo puur natuur! Maar... ik ga denk ik in de loop van de tijd hier even over na denken... by the way, ik kreeg te horen dat een bad bevalling niet gedaan werd, maar ik wel in bad weeen kon opvangen. Ik had in gedachtes een ruim rond bad waarin ik mijn benen kon zetten in elk positie dat ik wou.... Zat ik uiteindelijk in een gewoon smal bad waar ik mijn benen niet normaal in een positie kon zetten wat volgens mij op dat moment de pijn dragelijker kon maken. Ik werd zooooo gefrustreerd. MEiden ik hoop dat de misselijkheid bij jullie gauw ophoud. Letten jullie op wat jullie eten of dat niet? weet dat gekruid eten ook misselijk kan maken!
Het kan inderdaad zo vreselijk opluchten!! @LolaBloem ja ik kijk er enorm tegenop. Niet vanwege de pijn, maar gezien mijn voorgeschiedenis en de kans op herhaling. Vorige keer thuis wel onder de douche geweest, maar eenmaal in het ziekenhuis het bed niet meer uitgeweest (moest er niet aan denken en mocht ook niet). Ik zou dit keer heel graag in bad weeën opvangen en /of weer onder de douche, maar weet niet of dat mag. Zonder verdoving is super stoer en hoop dat ik dat dit keer ook mag meemaken!
Ik kijk niet echt uit naar het bevallen zelf nee. Duurde bij zoontje 33 uur waarvan de eerste 24 uur weeën maar een halve cm ontsluiting opleverde. Zoontje lag verkeerd met zijn hoofdje, was ook erg groot en ik uitgeput, dus inleiding, knip en vacuüm. Wel ruggenprik gehad haha! Had ook een fluxus dus moet volgende keer sowieso in het ziekenhuis bevallen. @LolaBloem Waarom mocht je niet in bad bevallen? Dat bepaal je toch zelf, is gewoon te huur zo'n bad! Tenzij je in een flat woont misschien?
Ja pffff die bevalling. Ik had laatst ook even een flashback en dacht echt waar ben ik weer aan begonnen.... Hier ook inleiding, ruggeprik, knip en totaalruptuur en vacuum. Gelukkig net geen spoedkeizersnede, maar die stress op het laatst staat me nog wel bij.
@Zep, ja gelukkig wel haha Ik heb bij de eerste een geplande keizersnede gehad omdat ze in stuit lag, dus ik heb ook nooit weeen gehad enz... Nu dacht ik steeds dat ik eigenlijk ook graag een natuurlijke bevalling mee wou maken, maar begin nu toch wel te twijfelen als ik jullie verhalen zo lees Misschien heb ik straks helemaal geen keus en wordt het weer een keizersnede...we zien het wel
Misselijkheid is echt wel pittig ja. Ik zit hier alleen thuis met een dreumes met 39,5, heb het er wel zwaar mee... De bevalling zie ik persoonlijk niet zo tegen op. De eerste vond ik heel erg meevallen en de tweede gaat alleen maar sneller toch. De kwaaltjes daarna zie ik wel tegen op. Mijn bekkenbodem deed heel lang moeilijk, waardoor poepen continue gedoe gaf... Daar was ik net een maand van af mbv fysio, 1x raden wat nu de eerste kwaal was...zucht...
Bevalling zag ik heel erg tegenop. Dat was ook de reden dat vl er wel al klaar voor was en ik nog niet. Ik heb half november een afspraak gehad on het ziekenhuis met degene die bij mijn vorige bevalling was. Ik zat met angst en vragen en overwerkte dingen. Het gesprek heeft me heel veel gebracht waardoor ik met goede moed de kamer uit liep.. 4 dagen later.. hahahaha iets eerder dan gedacht maar ik probeer mijn hoofd iig koel te houden qua bevallen anders ga ik nog een zware 7 maanden tegemoet. Ik heb er 38,5 uur over gedaan.. bleef op 2 cm hangen.. 2 nachten niet geslapen. Uiteindelijk ruggenprik want was oververmoeid en kon het niet meer opvangen. Alles tot de max gedaan.. persen schoot niet op, kreeg haar de rand niet over. Iedereen liep steeds weg, voelde me in de steek gelaten, knip. Later heeft nieuwe vk na 6 dagen bij controle terwijl ik zei dat ik er geen last van had de hechtingen doorgeknipt. De uitwendige maar ook de inwendige wat nooit had gemogen, mag pas na 6 weken. Dus die zijn open gesprongen wat gigantische problemen gaf en ik met een open wond zat die niet opnieuw gehecht kon worden maar zelf dicht moest gaan. 1 week genieten.. en daarna 3 maanden amper kunnen lopen of wat dan ook.. drama dus..
Mijn bevalling was top! Werd op mijn verzoek ingeleid met 41 weken. Strippen hielp niet dus kreeg pillen. De 2e dag braken m’n vliezen spontaan , had nog o cm ontsluiting. kon niet slapen vd spanning dus kreeg die avond/begin nacht Pethidine om te slapen . Geslapen tot 6 uur werd wakker vd pijn en had toen 10 cm ontsluiting! Meteen naar de verloskamer en om 6:53 u bevallen. Persen ging echt super!! Ik heb gsb bacterie, kwamen we later achter door de kortademigheid bij m’n zoontje dus de volgende bevallingen moeten ook in t ziekenhuis.
Balen van die misselijkheid Hier valt het nog steeds wel mee, als ik maar geregeld wat lichts eet. Bevalling kijk ik zelfs stiekem een beetje naar uit Wat @LolaBloem zei, toch een gevoel dat je het maar geflikt hebt. Ik heb ook prima bevallingen gehad, dus geen klagen 1e duurde 9 uur. Die is wel geëindigd met een knip & de pomp. Maar de weeen bouwden keurig op, dus ik heb het als een fijne bevalling ervaren. Tweede & derde duurden 3 & 4 uur. Heel intens qua weeën, maar wel snel over. De vierde heb ik het grootste gedeelte van de bevalling een boek liggen lezen, haha. Je moet toch wat
Dit is wel echt een drama bevalling geweest Logisch dat je er tegenop zag. Maar fijn dat het gesprek weer zo goed was
Hallo dames, Mag ik ook mee schrijven in deze groep? Ik zit ook in het andere augustus groepje, maar heb het idee dat hier meer geschreven wordt en dat vind ik wel gezellig We hebben na een lang mmm traject via IVF onze dochter gekregen, een wondertje!! Ze wordt 22 januari 1 jaar. En nu, terwijl we het helemaal niet verwachten spontaan zwanger geraakt!!! Geweldig, maar super spannend.... na eerdere miskraam ben ook ik onzeker en bang dat het misschien weer misgaat. 10 jan. 1e echo.... dus nog eventjes wachten. Verder zit ik momenteel thuis met een burn-out, dus echt lekker in mn vel zit ik niet helaas. Begreep uit eerdere berichten dat er ook een facebook groepje werd opgericht. Bij wie kan ik me dan aanmelden?
Welkom!! Wat fijn dat je nu spontaan zwanger bent geworden . Bij mij juist andersom. Mag nog niet klagen , nu 3e ronde clomid zwanger. De eerste dus spontaan . @Niki2014 kan jou toevoegen op fb . Nu nog klein clubje maar zal hopelijk aankomende tijd gaan groeien.
@syl33 ik heb al van verschillende meiden gehoord dat clomid heel goed kan helpen. Ook zwanger van je 2e dus? @Niki2014 mag ik ook in de Facebook groep?
Welkom lavender, bij ons dus hetzelfde verhaal. De eerste 2,5 jaar bezig en ivf en nu opeens zwanger, super leuk en welkom, maandag de echo. Jij hebt ook zo'n kleintje thuis. Best vermoeiend vind ik het. De laatste dagen was ik extreem moe. Net bij de jamin snoep geschept en een paar zoute dropjes gegeten. Daarvoor kopje bouillon op en ben voor het eerst deze week energie... Iets met een lage bloeddruk waarschijnlijk
Welkom lavender!! Wat prachtig dat je nu spontaan zwanger bent geraakt!!! Heel erg veel beterschap en sterkte met het herstel van je burn-out. Wat een heftigebevallingen lees ik hier. Helaas is mijn bevalling traumatisch voor me geweest en zie ook erg op tegen de bevalling, ik probeer er nog niet echt aan te denken. Ik moest met 37 weken ingeleid worden vanwege PE, dit is gebeurd met het inbrengen van gel. Die avond had ik twee centimeter ontsluiting. Rond half twaal braken mijn vliezen spontaan en heb de hele nacht een weeenstorm gehad. In de ochtend een ruggenprik, na de ruggenprik waren de weeen weg en kreeg ik persweeen. Maar ik mocht niet persen want ik had nog maar 6cm ontsluiting. 2 uur persweeen op moeten vangen en toen werd er besloten om een spoedkeizersnede uit te voeren. In de operatiekamer twee ruggenprikken gekregen omdat de eerste niet goed doorliep. Tijdens de operatie was mijn bloeddruk echt mega laag geworden en moesten ze met spoed medicatie toedienen anders was ik weg geraakt. Na de bevalling koorts en ontstekingen gehad plus een bloeddruk die alle kanten op schoot. Na een week mocht ik naar huis en mijn dochter mocht een halve week later naar huis.
Dank je Zep! Wat n vreselijk bevallingsverhaal zeg.... heb je het tijdens de keizersnede wel allemaal meegekregen? Of heb je je kindje later pas te zien gekregen? Hier eerst ingeleid bij 42 weken en vreselijk veel last gehad van de weeënopwekkers. Echt zó zeer. Plus hartje van m'n dochter dipte steeds gevaarlijk. Toen ik bijna 10 cm ontsluiting had, durfde de gynaecoloog t niet meer aan. Werd een keizersnede. Maar dat verliep gelukkig wel goed, dus daarover weinig te klagen..... @theeleut55 inderdaad hetzelfde verhaal! Bijzonder hè. Spannend hè, die eerste echo? Heb je er zin in, of vind je het n beetje eng? (Ik wel)