Nee, er word gezegd: Bravo, dat jullie zelfs hierover discussiëren. En dan vraag ik me oprecht af, waarom niet over Barbie maar wel over al die andere in-en intrieste (als in: aangrijpende) onderwerpen?
Ja omdat ik.het over het algemeen al triest vind dat mensen kunnen discussiëren in dit soort topics. Er is nergens gezegd dat dit aangrijpender is als andere situaties, mensen delen hun medeleven met een jonge moeder die gek is gemaakt door de media. En niemand die haar daartegen in bescherming nam.
Verschrikkelijk! Helemaal verloren geraakt in "het bekend" zijn. Een leven wat niet te onderschatten is en dan zeker moeilijk te handelen is bij meisjes, jongens, vrouwen en mannen zoals Barbie. Er wordt veel misbruik van gemaakt. Zoveel grote(re) namen die hetzelfde hebben meegemaakt maar er ook weer bovenop gekomen zijn. Ik heb haar programma's nooit gevolgd, af en toe eens een aflevering maar ik hoop oprecht dat ze de juiste hulp gaat krijgen voor haarzelf en de kindjes. Als het tenminste een zelfmoordpoging is geweest. Is dat al een feit?
Ik ben me ook tot geschrokken. Ik volgde haar series altijd. En ik kon me altijd wat identificeren omdat we in dezelfde periode zijn getrouwd en kinderen kregen. En als ze mopperde dat het zo pittig is met 2 kinderen thuis en niets zelf om handen hebben. Ik ben zelf geen volks type maar ik vind het altijd heerlijke mensen. Lekker eerlijk en niet te ingewikkeld. Ik vind het zo in en in triest. Voor de kinderen maar ook voor haar ouders. Jeetje die mensen doen ook zo hun best haar te helpen. Wat vreselijk voor hun te merken dat hun hulp en de kinderen niet genoeg is. Ik hoop echt dat ze snel weer zichzelf en gelukkig mag worden. En niet de negatieve reacties overal op Social media leest. ( Omg ik zou daar dus zelf ook depressief van worden, moet er niet aan denken bekende Nederlander te zijn).
Het is totaal mijn type mens niet maar dit gun ik niemand. Dat je je zo beroerd voelt dat je twee kinderen kunt achterlaten Ik hoop dat ze er uit kan komen, voor de kindjes maar ook voor haarzelf.
Ik ken haar niet persoonlijk maar kwam haar redelijk vaak tegen met haar kindjes in het zwembad. Heel rustig en zorgzaam met de kinderen. Het is ook niet mijn type maar ergens is het gewoon verdrietig zo’n jong meisje met zo’n enorme stempel. Ik hoop dat het allemaal goed met haar zal komen.
Waarom discussiëren jullie over haar in deze situatie. Tijdje terug heeft samantha te kennen gegeven op social media dat de negatieve reacties haar echt kapot maakte. Waarom volgen mensen haar en nog erger oordelen ze over haar als ze haar niet mogen hou dan gewoon je mond dicht in plaats van lekker makkelijk achter je smartphone of tablet of laptop je mening geven die iemand echt kapot kan maken.. en ja dan kun je zeggen als bekende nederlander moet je daar tegen kunnen, natuurlijk niet! Het is in en in triest ongeacht wat er gebeurd is! Ik heb haar vanaf begin gevolgd en ik vind het een mooi mens! Ondanks dat ik sommige keuzes die zij maakte nooit zelf zou WILLEN maken, want Niet kunnen maken mag je niet zeggen want je weet het niet in de toekomst! Maar ze is wel altijd een goed mens geweest voor iedereen! Ze heeft het afgelopen 1.5 jaar zoveel meegemaakt.. verhuizing spanje waar ze depressief geworden is, scheiding met haar grote liefde (waarvan ik vermoedt dat ze er toch niet helemaal achter stond maar geen andere uitweg zag in verband met spanje, ze wou iemand dichtbij haar hebben) hele media aandacht voornamelijk ontzettend negatief. In de laatste 2 series (spanje en scheiding) is ook te zien dat ze al depressief aan het worden is en er heel diep in zat ook (helaas). En een kat in nood maakt rare sprongen, ondanks dat absoluut nog niets officieel bevestigd is wat er gebeurd is vandaag! Het belangrijkste is dat de kindjes bij papa zijn en ze de steun en hulp gaat krijgen die ze nodig is zodat ze weer de leuke moeder kan zijn voor haar prachtige kindjes.
Dan heb je in mijn ogen geen fatsoen. Als je zo ongepast kunt reageren op zo'n bericht en het alleen maar kunt hebben over één zin in een artikel dan heb je geen medeleven voor je medemens. Een andere mening mag je altijd hebben maar dit is gewoon ongepast. Ik ben allergisch voor mensen die achteraf nog altijd met een wijzend vingertje staan met; ik zei het toch! Zeg dan gewoon niks.
Heel triest wat er (waarschijnlijk) gebeurd is. Dat wens je niemand toe, zeker niet als je moeder bent. Hopelijk komt ze er met professionele hulp bovenop. Ik denk dat dit toch wel de reden is van de slechte keuzes die ze heeft gemaakt. Of ze die gemaakt heeft onder invloed van de media of dat ze er zelf achter stond weten we niet. Dat weet ze alleen zelf (of misschien ook niet, zoiets kan heel geleidelijk aan gaan, van t 1 komt t ander vaak) Of je nu wel of niet een mening over haar mag hebben in deze situatie laat ik in t midden. Ik begrijp wel dat ze er door haar keuzes en gedrag wel aanleiding toe heeft gegeven. (dat je een bepaald beeld hebt van haar)
Deels begrijp ik je reactie wel. Je hebt gelijk dat ik mijn oordeel over haar vel, naar aanleiding van het beeld dat ik van haar heb door de media. En je hebt helemaal gelijk dat dat nu eigenlijk helemaal niet terzake doet en van belang is. Maar nogmaals, ik heb geen oordeel gegeven over hetgeen waarvoor ze nu in het ziekenhuis ligt. Of dat nu komt door iets dat ze zichzelf aangedaan heeft of dat er toch sprake van iets anders zal blijken te zijn. Ik heb ook aangegeven dat ik het heel erg vind. Maar echt, nog het meeste voor de kindjes. Die zijn in alle opzichten (in mijn ogen), de grootste slachtoffers in dit verhaal. En dan bedoel ik ook het hele mediacircus waarin ze programma na programma, tegen wil en dank, aan mee "mogen" doen. Anderzijds, wil je me uitleggen waar ik schrijf: " ik zei het toch!"? Want dat impliceert dat ik zou vinden "eigen schuld, dikke bult" dat je nu in het ziekenhuis ligt. En dat vind ik absoluut niet.
Waarom blijf je maar herhalen dat je het zo erg vindt voor de kindjes?! Iedere keer als je ingaat op de werkelijke aanleiding van dit topic, omdat iemand aangeeft dat je geen fatsoen of empathie oid hebt, dan zeg je dat je het erg vindt voor haar kindjes. Snap je dan werkelijk niet dat dit ook erg is voor haarzelf? Zelfs als haar eigen keuzes er (deels) aan hebben bijgedragen dat deze situatie is ontstaan, dan nog is het toch hartstikke triest voor haar dat ze zo ongelukkig is, dat ze dit als enige uitweg zag? Maar nee, jij roept gewoon dat je geen medelijden met haar hebt...
Sorry maar ik vind het ook nog het trieste voor de kinderen. Ik vind het triest voor barbie maar de kinderen gewoon nergens een keuze in. Een vader die met z'n gat in Spanje zit en een moeder die het mentaal zo moeilijk heeft dat ze dit de beste oplossing vond. Hulp is gebaat; dat had al veel eerder moeten gebeuren.
Tuurlijk is het ook triest voor de kinderen, ik zeg toch ook niet dat dat niet zo is. Alleen Marchella zegt dat ze geen medelijden heeft met de moeder. Dat is mijn punt. Iedere keer dat ze op een of andere manier zo ongeeer gedwongen wordt om te herhalen dat ze het erg vindt, zegt ze alleen maar dat ze het erg vindt voor de kindjes. De empathie voor barbie is ver te zoeken.
Dankjewel voor dit antwoord. Ik begrijp nu beter wat jij, en anderen met soortgelijke antwoorden, bedoelen. Het is misschien stom dat er meerdere posts voor nodig waren, maar jouw antwoord laat me inzien waarom hetgeen ik schrijf, jullie reacties opleveren. Als laatste toevoeging wil ik graag zeggen dat er, over het algemeen, weinig mis is met mijn vermogen voor het opbrengen van empathie voor mijn medemens. Maar ik snap wel dat op basis van dit topic het anders overkomt. In ieder geval ten aanzien van de hoofdpersoon in dit topic.