Ja klopt. Volgens mij gaat 80% van het geld naar ziekenhuiszorg. De langdurige zorg is ook n dure maar daar zijn de kosten per patiënt veel lager. Huisartsen zorg is echt geen grote hap uit het totale budget. Ontopic. Ik geloof dat ik ooit eens ergens gelezen heb dat bij de meeste huisarts praktijken zo is. Dat 20% van de patiënten ongeveer 80% van de tijd in beslag neemt. Dat zijn ouderen, mensen die veel mankeren of mensen die zelf denken dat ze van alles mankeren. Dus er zijn wel mensen die vaak gaan. Maar de meeste mensen gaan niet of nauwelijks.
Ik ga waneer ik denk dat ik moet gaan zo ook voor mijn kinderen. Hang niet voor een poep en een scheet aan de telefoon of voor de lol .
Ik ging ook nauwelijks, maar door mijn ervaring van afgelopen jaar denk ik dat ik toch maar wat vaker ga. Ik ben te lang blijven rondlopen met klachten en zo ben ik geheel onverwacht midden in de nacht afgevoerd met een inwendige bloeding. Door deels mijn nalatigheid ben ik nu een nier kwijt. En ben ik in één klap een hele dure geworden: twee weken ziekenhuisopname, operatie, ct’s en mri’s En allerlei onderzoeken.
Ik vind het niet raar dat mensen hier topics met medische vragen openen. Je kunt soms geruststelling krijgen van anderen, waardoor je niet hoeft te bellen met de huisarts. Of je zorgen worden gedeeld, waardoor je wel overgaat tot het bellen van de huisarts. Ik vraag ook vaak aan mijn moeder: "Mijn zoon heeft hier en daar last van, ken je dat van toen wij klein waren? Hoort dat erbij of is het zorgelijk?" Uiteraard kunnen we niet diagnosticeren zoals een huisarts dat doet, maar we hebben allemaal toch kennis en ervaring die we met elkaar kunnen delen? JUIST zodat je niet met een onschuldige snotneus naar de huisarts hoeft te gaan. En wat hier eerder ook al geschreven werd: na overleg met de assisitent kun je altijd nog concluderen dat een consult niet nodig is. Ik begrijp de frustratie niet helemaal in de OP niet helemaal.
Vorig jaar 1x met mijn dochter voor krentenbaard. Dat moest eerst gezien worden. Had van mij niet gehoeven, zalfje kreeg ik anders niet. Verder bij mijn weten niet.
Overleg met je moeder vind ik anders dan advies vragen op een forum. Je moeder kent je kind en kan de situatie veel beter inschatten. Wij hier moeten het met een paar zinnetjes doen. We kennen jou niet, je kind niet, de geschiedenis niet, weten niet of je info weglaat of overdrijft. Ik vind het daarom onverantwoord om hier medisch advies te vragen.
Dit hoeft niet hoor. Elke specialist is gemachtigd om je door te verwijzen. De meeste specialisten doen dit alleen niet omdat het tijd kost en hen niets oplevert.
Als het steeds dezelfde mensen zijn die om 'niks' bellen dan lijkt het me tijd voor een goed gesprek tussen HA en patiënt. De bron moet je dan aanpakken. En niet iedereen hierop aankijken (doe jij niet persoonlijk hoor, maar dat beeld ontstaat bij de openingspost wel).
Ik best vaak. Mankeer van alles maar 'spaar' soms klachten op omdat ik niet alweer wil bellen. Ik maak ook wel eens een inschattingsfoutje, dan denk ik achteraf tja ik had even kunnen wachten. Maar vaker heeft t een goede reden. Ik kende wel een stel dat met hun kinderen serieus elke week op de hap zat. Was er weer 1 gevallen en had een bloedneus...
Ja, sorry, maar we vragen elkaar hier over alles advies. Ik neem aan dat je deze adviezen ook niet allemaal klakkeloos overneemt, maar je gewoon aan het denken zet. Het kan je toch helpen om je vragen voor de huisarts voor te bereiden?
Maar toch zijn er hier genoeg moeders die wat meer ervaring hebben en dat kan ook nuttig zijn. Zo had mijn dochter jaren geleden ineens doorzichtige blaasjes op haar lichaam. Wist ik veel dat waterpokken zo ontstaan, ik herinnerde ze alleen als rode bultjes. Ik zal echt niet de enige moeder zijn die al 25 jaar niet meer met waterpokken in aanraking was gekomen, terwijl er hier genoeg moeders zijn die meer recente ervaring hebben en het in een oogopslag herkennen. Advies vragen kan geen kwaad, ik zie het meer als elkaar helpen met de ervaring die we als moeders op doen. Bellen kan altijd nog.
Hier redelijk vaak voor de jongste twee kinderen. De oudste is er denk ik 2 jaar geleden voor het laatst geweest. Hij heeft wel het eerste jaar onder controle gestaan omdat hij met een longontsteking geboren is. Toen hij 1 was hoefden we niet meer bij elke verkoudheid heen. Middelste; Hap 1x als baby ivm dubbele oorontsteking en keelontsteking die de ha gemist had. En 1x vanwege vocht in haar heupkom. Was net bevallen van de jongste. Ze kon niks meer, alleen in een bepaalde houding zitten, anders gilde ze letterlijk alles bij elkaar. Ze loopt regelmatig bij de huisarts ivm oorontsteking en ze is doof met rechts. Gelukkig krijgen we eindelijk een verwijzing voor de kno. Jongste loopt er redelijk vaak ivm zijn allergie en 1x oorontsteking gehad. Ikzelf eigenlijk nooit. Alleen afgelopen jaar had ik twee peesontstekingen in mijn rechtshand en nadat ik na een paar dagen pijn mijn poos niet meer kon buigen ben ik toch maar heen gegaan. Binnenkort nog heen voor een uitstrijkje. Verder komen we er weinig.
Dan verschillen we daarin van mening. Blaasjes kunnen door van alles komen. Wat als het een allergische reactie was? Dan ga je niet naar de huisarts want 5 vrouwen op een forum zeggen (aan de hand van een foto of nog niet eens) dat het waterpokken zijn. Ik vind dat link. Vragen als 'Welke vaseline gebruiken jullie voor op de wangetjes' vind ik een goede vraag voor een forum. Maar 'mijn kind sukkelt al weken met haar gezondheid' moet medisch advies winnen bij de huisarts en niet op een forum.
Toch vind ik het tricky. Stel er is echt wat aan de hand, iemand plaatst een bericht omdat de intuïtie zegt dat het mis is maar toch even rond vragen. Word gerustgesteld door mensen zonder medische kennis. En dan blijkt er iets heftigs aan de hand te zijn. Ik durf mijn handen er niet aan te branden door te zeggen dat er vast niks aan de hand zal zijn of dat te idee wekken. Ik had artsen in opleiding om mij heen en die kregen daardoor vaak vragen. Ze verwezen allemaal door naar de huisarts omdat ze nog niet afgestudeerd waren. Dat vind ik een verstandige reactie.
Mijn huisarts zei dat er een topperiode zit tot de kinderen 8 jaar zijn, daarna pas na het 40e levensjaar. Begrijp ik helemaal! Het zijn je kinderen, en dan ben ik maar een onzekere moeder maar dan overleg ik wel even of ga ik langs. Daar zijn ze voor. Voor mijzelf ga ik altijd te laat....
Dit geldt ook in Duitsland. Zelfs als onze kinderen langer dan een aantal dagen ziek zijn, moeten wij vanaf de derde ziektedag een doktersverklaring afgeven