Nee, het gaat niet zo zeer om het roeren (roeren?!) in mijn doos, hoewel ik het niet direct prettig vind. Het is een combinatie van factoren. Ik heb een beetje een trauma overgehouden aan een kleine operatie om een moedervlek in die regio te laten verwijderen. Men begon te snijden terwijl de plaatselijke verdoving nog niet werkte en men heeft mij toen met een paar man vast moeten houden omdat ik begon te gillen en te schoppen. De chirurg schrok trouwens wel en heeft er nog een extra dosis verdoving tegenaan gegooid en eerst voorzichtig getest. Verder zijn er nog wat privé-dingen in mijn leven gebeurd die weliswaar veel erger hadden gekund, maar toch echt tegen mijn wil in zijn gebeurd. En dan zijn er de herinneringen van de 2 keren dat ik wèl een vaginale echo heb laten maken, vanwege bloedverlies. De eerste keer hield de echoscopiste van de ER na de echo het behoorlijk bebloede apparaat triomfantelijk in de lucht. De tweede keer was de echoscopiste van het echoburo wel heel voorzichtig en lief, maar hoefde ze niet eens bij me naar binnen omdat blijkbaar mijn baarmoedermond al zo laag stond dat ie eruit kwam. Ik werd een beetje licht in mijn hoofd toen ik daar lag en me dat realiseerde. Butr wait, there's more... Namelijk de algemene regels omtrent echo's hier. Vroege echo's zijn in Ontario niet gebruikelijk, tenzij je een "high risk pregnancy" hebt of men vermoedt dat er iets mis is, zoals buitenbaarmoederlijke zwangerschap of miskraam. In alle andere gevallen zijn de standaard vergoede echo's tussen 11-14 weken en met 20 weken. Als ik een eerdere echo zou willen, zou ik mijn huisarts moeten smeken (hij heeft al aangegeven dat hij geen verwijzingen geeft daarvoor als het niet medisch noodzakelijk is), naar de ER moeten gaan met een rotsmoes als buikpijn en bloedverlies (en ik heb, zeker na mijn miskramen, toch echt te veel respect om daarover te gaan liegen), of ik zou moeten wachten tot ik de eerste afspraak met mijn midwife heb, die staan daar over het algemeen toch wat opener in en kijken ook meer naar het psychische aspect. Maar tegen die tijd ben ik tussen de 9 en 10 weken, en dan kan ik net zo goed nog even wachten tot ik 11 weken ben en de "officiële" echo doen. Dus misschien moet ik maar gewoon blij zijn dat ik geen speciaal geval ben. Overigens zijn de echo's zelf hier ook anders. Echo's worden hier niet uitgevoerd door midwives, huisartsen of gynaecologen, maar mogen alleen gedaan worden door gediplomeerde echoscopisten. Die werken bij een speciaal echoburo, en sommigen werken natuurlijk in de ER. De twee officiële medische echo's duren ieder 45 minuten tot een uur, vandaar ook waarschijnlijk dat de algemene mening is dat je niet te veel echo's moet doen omdat dat niet zo gezond is. Twee keer een uur is al flink wat blootstelling aan geluidsgolven. Pretecho's worden hier dus ook ten zeerste afgeraden en er bestaan welburo's voor pretecho's, maar veel minder dan in Nederland. De meeste mensen laten ook geen pretecho's uitvoeren. Goed, de medische echo's zijn dus flink uitgebreid. Bij Raketje's eerste echo stond het huilen me nader dan het lachen, na een half uur denk je toch wel: Of er is iets goed mis, of het zijn er zes of zo. Iik had geen idee dat echo's zo lang konden duren. Daarbiij komt nog dat je niet mee mag kijken. Pas op het einde draaien ze het scherm naar je toe en mag eventueel je partner binnen komen. Dan mag je even naar je kindje kijken en vragen stellen (niet medisch) en verzoekjes doen (ik wilde bijvoorbeeld de voetjes wat beter zien). En als bij de 20 weken echo het geslacht zichtbaar is en je wilt het weten, vertellen ze het je dan. Is er echter iets mis met de echo, dan draaien ze het scherm niet naar je toe en mag je vertrekken zonder dat je iets weet. Gelukkig krijgen de midwives het rapport meestal binnen een paar minuten binnen en bellen je dan ook direct terug met de uitslag. Een echoscopist mag geen medische uitspraken doen en ook geen medische vragen beantwoorden, dat is hier ten strengste verboden. Lang antwoord, maar ik dacht ik leg het even uit, want het gaat wel even iets anders dan in Nederland. En nu zien jullie vast en zeker weer zwartwit filmpjes in jullie hoofd.
Roeren ja. Ze bewegen hem natuurlijk een beetje heen en weer om alles te kunnen bekijken. Dus overdreven gezegd: Roeren. Maar jeetje wat een verschil! Ben dan toch blij dat ik in Nederland woon als ik dat zo hoor. En nee, deze keer geen zwart-wit filmpje. Maar dat komt omdat het heel anders klinkt dan hier, maar zeker niet ouderwets.
Ik vind het wel vooral heel stom en onnodig moeilijk klinken allemaal En je ervaringen natuurlijk superkut
Tja, hier vind je wat, daar laat je wat. Sommige dingen vind ik hier knullig geregeld, andere zijn hier weer prettiger. Ik vind het wel fijn dat er tijdens de 2 medische echo's echt goed gekeken en gemeten wordt, en dat er tevens ook tijd is aan het einde om gewoon even te genieten en "verzoeknummertjes" aan te vragen. In Nederland heb je ook zo iets als een groei-echo, toch? Of is dat niet standaard? In sommige Canadese provincies wordt de combinatietest alleen vergoed als je 35 of ouder bent of er een risicofactor in het spel is. Anders moet je m zelf betalen als je m wilt doen. En zo niet, dan helaas pindakaas, geen echo tot 20 weken. Dàt vind ik toch echt te lang. Op een gegeven moment wil je toch echt weten of het een beetje goed gaat daarbinnen! Mijn borsten doen een beetje minder zeer vandaag en ik ben wat minder moe. Ik hoop dat dat gewoon bij vandaag hoort, maar toch word ik meteen weer bang...
Ik denk wel dat de kans groot is dat het er gewoon bij hoort. Maar ik snap je angst heel goed. En zou die zelf net zo hebben.
Hier hetzelfde, mijn borsten doen ook even géén pijn. Ik denk dat we hier niet teveel conclusies aan moeten verbinden. Kwaaltjes schijnen te komen en gaan. Al zou ik ook graag de hele dag door kotsmisselijk zijn. Klinkt raar maar dat is toch een soort geruststelling. Gisteren vond ik een verfrommeld testje in mijn tas dus ik dacht: laat ik daar eens overheen plassen. De Teststreep stond er al toen hij nog aan het doorlopen was. Fijn, zo'n knaller, geeft ook een beetje rust
Bij mijn vk heb je alleen termijn rond 10 en de 20 weken echo, ook idioot karig combinatietest 165 zelf betalen en nipt 175 ook tenzij medische indicatie
Ik hoef geen kwaaltjes te hebben, juist liever niet maar ik had het bij jule ook niet echt, dus voor mij is dat sowieso niet iets wat een zwangerschap goed of slecht maakt.
Ik zou me niet prettig voelen als ik helemaal geen symptomen had... Ze maken me rustig. Maar als er een opeens wegvalt is het rustige ook meteen weg. Mijn borsten doen weliswaar momenteel minder zeer, maar ik heb wel steeds jeuktieten, vooral aan de linkerkant. Vorige twee zwangerschappen niet gehad, maar met Raketje wel. Toen was het een keer zo erg dat ik midden op straat mijn hand in mijn winterjas, trui, t-shirt en bh stak om mijn borsten te krabben. En mijn man me maar verbijsterd aankijken, haha!
Ik zou ook helemaal zenuwachtig worden bij het afnemen van symptomen. Bij mijn bbz liep hcg in het begin goed op. Had toen gevoelige borsten gekregen. Dat liep wat op maar stopte op een gegeven moment en liep ook wat af... Ik dacht er toen niks bij. Achteraf gezien bleek mijn hcg toen gehalveerd te zijn. Van de gyn begreep ik echter dat dit niet altijd een teken is dat het fout zit hoor! Dus we gaan nog gewoon uit van het positieve bij jullie!
Tegen de 10 weken heb je wel een goede kans dat ze af gaan nemen he, moet je niet meteen flippen dan!
Oja, waarschijnlijk eergisteren toch ei gehad toen ik wat buikpijn had. Mijn temp is vandaag toegenomen tot 37. En dat betekent dat het mijn ei moet zijn geweest! Als dat klopt was ik zo'n 3 dagen te laat met ei, maar dat vind ik nog aardig op schema!
Wat fijn dat de symptomen bij je minimaal zijn. Ik zeg ook niet dat er wat moet zijn hoor. Ik kan me de zorgen echter wel voorstellen. En zoals mijn gyn ook gezegd heeft: het hoeft niks te betekenen als kwaaltjes wat afnemen.
Nee dat weet ik wel. Alleen, in oktober vielen net na 9 weken opeens de symptomen helemaal weg en toen begon ik te bloeden. Dus ik denk dat ik dit keer waarschijnlijk alsnog ga flippen, tegen alles in, als rond die tijd mijn symptomen ineens weg zijn.
Hoe veel symptomen je hebt en hoe heftig ze zijn, kan per persoon en per zwangerschap verschillen. Maar als je symptomen hebt, en opeens valt dat allemaal weg van de ene dag op de andere, dan kàn dat een eerste teken zijn van een miskraam. Kan. Hoeft niet. Want vaak is er ook gewoon niets aan de hand.
Ik merk wel dat ik het vergelijk met de vorige zwangerschap, en hoop dat het dan dus weer een meisje is :') Omdat ik toen ook vrijwel geen symptomen had, en nu ook niet... Slaat ook nergens op natuurlijk, kan prima een jongen zijn
Ik had bij Raketje ook niet zo veel symptomen in dit stadium. Bij Rainbow had ik pas echt nauwelijks iets. Bij Lunababy had ik enorm pijnlijke tieten. En deze voelt een beetje zoals bij Raketje. Is het raar dat ik daar toch een beetje extra hoop uit put?