Wie herkent dit? Ik kan maar niet slapen nu tijdens de zwangerschap... Ik word er stapelgek van. Ik ga op tijd naar bed omdat ik moe ben. Half 11 (ook eerder of later geprobeerd). Val echt heel snel in slaap. Maar word om een uur of 2 wakker. Ik hoef niet te plassen, geen draaiende baby in de buik, gewoon wakker. Ik lig nu ook al uren wakker. Pak normaal ook nooit mijn telefoon eigenlijk, ga niet lezen. Probeer ontspanningsoefeningen te doen. Ik ga wel even plassen en bed weer in. En dan val ik straks tegen half 7 als we uit bed moeten weer in slaap. Hoe kan dit nou? Ik ben zo moe. Mijn ogen prikken. Ook overdag. Wie herkent dit?
Ik! Beide zwangerschappen gehad. Soms weken wat beter maar meestal gewoon uren plafond staren. Ik heb er helaas nooit een oplossing voor gevonden. Hormonaal is het geloof ik! Heel vervelend!!
We kunnen elkaar de hand schudden. Hier veel harde buiken, maar ook als ik die niet heb slaap ik heel slecht. Afgelopen weken niet meer dan 3-4uur per nacht, met uitzondering van gisteren. Helaas geen tips, wel sterkte gewenst.
Same here! Alleen moet ik wel om het uur plassen zo ongeveer en baby is af en toe ook erg druk.. Helaas geen oplossing Sterkte!!
Hier ook gehad, dagen achter elkaar en gek werd ik er van. Ik heb temazepam gehad als ik er echt helemaal door zat zodat ik toch nog een nachtje kon slapen. Overigens slaap ik nu een uurtje of 4 per nacht maar aan 1 stuk en dat is wel redelijk uit te houden.
Ja hier net zo echt vanaf het begin al! Doodmoe en daar lig je dan van Later ook hartkloppingen en benauwd etc Bij mij helpt t als ik toelaat dat ik op de bank in slaap val en daarna doorga naar bed als ik wakker wordt
Jup, hier ook hoor! Sowieso zie ik elk uur in de nacht omdat ik moet plassen en/of maagzuur heb. Had het bij mijn zoon ook heel erg. Moeder natuur die ons vast laat wennen dat we komende jaren niet normaal meer gaan slapen
Herkenbaar. Licht slapen en dan wakker worden en dan lijkt het wel alsof ik al een half uur wakker ben. Duurt dan ook echt lang voordat ik weer in slaap val. Rete irritant is het he? Je doet er ook zo weinig aan
Hmm wel een herkenbaar kwaaltje dus helaas.. Als ik nou nog wakker wordt van plassen of de baby ofzo, maar nee hoor. Gewoon opeens wakker en totaal niet kunnen slapen maar wel moe. Vanmorgen kon ik mijn bed niet meer uitkomen.. pff
Ik had dit ook bij mijn jongste, ik was op den duur zo uitgeput ( letterlijk) dat ik opgenomen ben in het ziekenhuis en moest slapen , dit werd mogelijk gemaakt door een roesje aangezien de slapeloosheid gvaarlijk werd voor mezelf en de baby en de mensen om me heen
Ja hier ook weer. Had het bij de eerste en nu ook. Denk dat het een oefening is voor de nachten als de kleine er is. Mannen hebben het dan veel moeilijker(die van mij in ieder geval) want ja die liggen niet wakker tijdens de zwangerschap. Een oplossing heb ik niet. Helaas...
Hoe lullig ook ik sliep beter als ik alleen lag ipv naast mijn man Ik ging dus uiteindelijk een keer naar beneden midden in de nacht om op de bank te liggen en sliep gewoon ineens weer verder. Laatste weken heb ik dat dus bijna elke dag zo gedaan
Ik slaap ook heeel slecht. Ben om 21u al moe dus ga dan al liggen; slaap tot 23u eventjes en dan begint de ellende.. elk uur wakker!! Je lichaam heeft toch juist slaap nodig nu zou je denken :/ Als mijn man eruit gaat in de ochtend maak ik nog 2 uurtjes en dan stap ik (nog steeds moe) t bed maar eens uit!
Nopes en als ik sliep dan was het hooguit een uurtje , mijn zoontje liep ook rond was toen 1,5 en deed geen middag slaapjes . Stond er toen de tijd alleen voor dus je moet wel door. Was meer een automatische piloot en werd gevaarlijker en gevaarlijker
Ja bizar he dat het dan zo gaat. Ik slaap dan 's morgens ook nog even weer in. Gek he dat je gewoon niet kan slapen midden in de nacht.
Hier ook gehad. Eerste zwangerschap tussen 20-27 weken en deze keer tussen 23-27 en tussen 30-34 weken. Vond t slopend, zeker icm 4 dagen werken en een peuter. Maar op het moment dat ik het accepteerde (blijkbaar hoort dit bij mijn zwangerschap, ik weet van de 1e keer en dat ik op minder slaap kan functioneren) en iets ging doen (puzzelen, lezen, internetten) ik na ongeveer 1,5u weer insliep. Wakker liggen zorgde voor piekeren, onrust en nog langer wakker liggen dus zag t maar als momentje voor mezelf.
Hormonale slapeloosheid ( in de nacht 2-3 uur wakker liggen, om dan tegen 5:00 uur weer in slaap te vallen en gebroken wakker te worden gemaakt om 6:00 uur door wekker/kinderen in ochtend) had ik in 2e en 3e zwangerschap eigenlijk al vanaf het begin. Periodes dat ietsje beter ging, periodes dat het prut was, maar hele zwangerschap gebleven. Ik bleef meestal in bed liggen onder het mom van liggen is ook rusten... Wat mij uiteindelijk hielp tegen de uitputting was het structurele middagdutje. Als ik na lunch ging liggen dan viel ik in no-time in diepe slaap voor 2-3 uurtjes en op die manier kwam ik dan toch aan 8-9 uur per 24 uur... Als ik niet ging slapen in middag werd ik letterlijk ziek van vermoeidheid (ernstig misselijk/spugen, buikklachten). Ik heb wel vaker gedacht dat als ik in de ochtend gewoon uit mezelf had mogen wakker worden (bijvoorbeeld om 9:00-10:00 uur) het wellicht beter te doen zou zijn allemaal, maar ja, daar is maatschappij niet op ingesteld. En mijn kinderen ook niet . Sterkte! (na bevalling overigens geen enkel probleem meer, waren echt de hormonen )
Ja dit heb ik ook gehad! 2 keer sedatie en thuis Tamazepam. En dat sliep ik hooguit 4 uurtjes.... ook met die Sedatie. Haha wat een hel was dat. Nu heb ik het weer maar gelukkig in iets minder mate dan bij de eerste.