Heb 'ja' gestemd. Er is in mijn baan een ritme van 16 weken. Daarin zit 1 rustige week, 2 weken van extreme drukte (waarin ik met mijn 27u toch geregeld dicht tegen de 40u zit) en nog ongeveer 8 weken waarin piekdrukte is. De rest van de weken zijn gewoon binnen werkuren te draaien. Die piekmomenten vind ik niet te doen met een baby in huis. Er is of nooit rust (dagen met werk, kind, werk, huishouden?) of ik kom gewoon van ellende de bank niet af een soort shut down waarin ik alles negeer en alleen met de kleine speel. Heb dan ook mijn baan opgezegd dus ik hoop dat het helpt. Ga tot september thuis zitten (met wat zzp-werk tussendoor als het er is) en dan zelf weer een opleiding volgen. Tegen de tijd dat ik daarmee klaar ben en weer aan het werk ga, is de kleine wat groter en ik hoop dat dit wat scheelt.
Soms. Ik ben zelfstandig ondernemer en werk thuis als de kids op school zitten of slapen, en 's avonds. Van etenstijd tot bedtijd, elke dag. Tijd voor huishouden is er daardoor eigenlijk niet. De emails blijven eeuwig binnenkomen. Als ik een avondje niks doe en op de bank hang (zeldzaam) mag ik de avond erop twee keer zoveel mails in dezelfde tijd beantwoorden, dat ervaar ik wel als eeuwige werkdruk. Een weekendje weg of vakantie geeft mij vooral stress omdat er dan meteen achterstand in het werk is, en ik 's avonds op mijn telefoon toch altijd met mails beantwoorden bezig ben. Ik ervaar vooral frustratie door onbeschofte en onredelijke klanten. Deze week weer zo eentje, die belde me zondagmiddag op (familytime dus niet opgenomen), en daarna maandag weer om 18.05 toen we net aan tafel zaten. En daarna een boze mail sturen dat ik telefonisch nooit bereikbaar ben. Mafklapper, moet ie de voicemail maar inspreken. Blijkbaar is bellen op werkdagen teveel gevraagd.
Inderdaad, wat denkt ie wel? Anders op je site en in e-mail handtekening aangeven op welke tijden je telefonisch bereikbaar bent?
Werkstress door werkdruk van deadlines of iets in die richting heb ik gelukkig geen last van. Ik vind het eigenlijk wel fijn dat er wat druk op de ketel zit zeg maar Ik heb wel stress (of eigenlijk is het meer piekeren) over personele zaken. Er zijn bv. 2 afdelingen die comleet niet samenwerken (vnl door persoonlijke instelling van een aantal medewerkers), daardoor voor veel ruis in de organisatie zorgen. Nu mag ik gaan bedenken hoe we dat kunnen verbeteren, en op mijn vrije dagen of 's nachts kunnen dat soort zaken dan door mijn hoofd spoken. Heel irritant, want dat piekeren is totaal niet nodig
Ik lig op dit moment even te rusten en gaan dan weer verder met werken op mijn bed in de woonkamer. . Chronisch ziek en heeeeeeuull blij met een werkgever die Accepteert dat ik de toetsen van mijn laptop niet intyp met mijn slechte rug en benen . Ben overigens 80-100% afgekeurd maar ik kan heel slecht tegen geen werk hebben, daar word ik echt geen leuker mens van. Voordeel voor de werkgever is dat ik het dus heerlijk vind om te werken en dus thuis veel meer voor elkaar krijg dan op kantoor ( goede stoel/mijn eigen op maat gemaakte roslstoel er en een bank waar ik tussendoor op kan liggen zijn allemaal hoor) maar een elektrisch verstelbaar bed is toch anders . Dus nee geen werkstress hier.
Af en toe: werk in het onderwijs... Eerst in de bovenbouw, toen middenbouw en nu kleuters. De dag zelf kan enorm druk zijn met 32 kleuters om je heen. Dat is meer fysieke stress en soms overprikkeling door al die kinderstemmetjes. Maar in de bovenbouw vond ik het erg veel stress opleveren als kinderen ruzie hadden of thuis moeilijkheden hadden. Pieker er dan thuis ook over. Bij die kleintjes is veel meer vrolijkheid en ze moeten nog niet zoveel. Als er eentje echt over de schreef gaat is het met humor op te lossen of een beloningskaart. Moet zeggen dat 3 dagen werken met 2 jonge kids wel pittig is in het onderwijs. Dan vooral alles wat erbij komt kijken aan administratieve rompslomp. En wat denk je van alle vergaderingen, avonden, cursussen die buiten je werktijden vallen.... Nu werk ik sinds de kerstvakantie 2 dagen en hoop dit te blijven doen totdat de jongste ook naar school gaat. Wil er nog lekker van genieten nu hij nog een peuter is. 2 dagen is wel te doen al ben ik er dan zeker nog 3 dagen aan kwijt totaal; op woensdagochtend ga ik altijd de hele morgen op school werken (kleuters zijn dan vrij en oudste zit op school) en dan neem ik de jongste gewoon lekker mee. Speelt in de huishoek of bouwhoek en ik doe de voorbereidingen voor de donderdag en vrijdag.
Ik ben huisartsassistente en ik ervaar af en toe wel stress. Maar niet ongezond veel. Mijn stress wordt voor 95% veroorzaakt door mijn eigen perfectionisme. Zijn er 8 klusjes die eigenlijk voor donderdag klaar moeten zijn, ga ik me op dinsdag 3 slagen in het rond stressen terwijl we met z'n vieren in een team werken en ik niet alleen verantwoordelijk ben. Maar helaas vind ik dan dat ik moet zorgen dat mijn collega's woensdag met een schone lei kunnen beginnen. Terwijl mijn collega's en de artsen heel goed weten dat je je vanalles kunt voornemen, maar als de telefoon heel de middag rinkelt, haalt dat een streep door je voornemens. Plus is er een beginnende stagiaire waar veel tijd in zit (leuk natuurlijk, en een investering). Zucht...ik wilde dat ik eens tevreden was over wat wel af is, in plaats van mezelf onzeker voelen over taken waar ik niet aan toe kwam....
Nee, zodra ik de deur achter me dicht trek ben ik klaar met werken. Al voordat de lift op de begane grond is. En ik begin pas weer met werken als ik op de 5e verdieping ben. Heerlijk rustig
Ja heel veel, maar ga niet op zoek naar iets anders in mijn branche, omdat het elders echt niet beter is. Ik werk namelijk in de zorg en heb hart voor mijn bewoners. Ik houd van mijn werk en iets terug kunnen doen voor een ander, daar word ik erg vrolijk van. Maar het komt vaak genoeg voor dat wij personeel tekort komen. Er is nog een hoop die meespeelt, waardoor ik voor een andere beroep wil kiezen. Ben er nog niet over uit wat en hoe, want de zorg is alles wat ik ken. Ik wil best wel ervoor studeren, kan het alleen niet meer uit eigen zak betalen. Een eis voor mijn volgend beroep is in ieder geval regelmaat. Ik wil al te graag van de wisselende diensten af. Maar in de tussentijd houd ik mijn bewoners op nummer 1.
Ja heel veel op mijn oude werk en dat is ook de reden dat ik een nieuwe baan ben gaan zoeken. Kijk heb je stress door veel werk maar loopt het verder allemaal goed dan is het nog wel goed te doen dat was ook altijd bij mij. Maar als je de puinhoop van alles en iedereen moet opruimen en het gevoel hebt als enige te functioneren is de lol er snel vanaf. Ik weet niet hoelang je er al werkt maar ik hoor veel advies dat het nodig is om na zoveel jaar een nieuwe werkplek te zoeken, nieuwe ervaring opdoen etc. Dus als je niet tevreden bent zou ik zeggen zoek wat anders, of blijf daar zitten en klaag niet.
Jawel, ik ervaar best veel stress. Ik ben elke dag thuis wel met werk bezig terwijl ik maar drie dagen werk. De werkdruk is gewoon erg hoog. En daarnaast kan ik thuis best piekeren over gevallen die op werk voorbijkomen.
Ik werk er nu zo’n zes jaar en de afgelopen twee jaar vind ik het behoorlijk stressig. Ik klaag niet openlijk, maar ik ben benieuwd wat andere mensen in een soortgelijke situatie doen. Je kunt wel op zoek naar wat anders gaan, maar zou het daar veel beter zijn? Overal is wel wat.
Als je 2 jaar als stress hebt zou ik toch rond kijken voor wat anders. Ik deed dat al na 1 jaar stress en het werd steeds niet beter maar eigenlijk alleen maar erger. En ja tuurlijk overal is wel wat maar ik kwam elke dag chago thuis. Je kan altijd solliciteren en een dag mee lopen toch? Het is niet dat je na een brief schrijven er meteen aan vast zit. Twijfel je teveel dan doe je het gewoon niet en kijk je verder. Ik ben blij met de keuze die ik heb gemaakt ondanks dat het een risico was. Dat geeft natuurlijk geen garantie want mijn vorige baan begon ook prima... toen kwam er gezeik na 2 jaar.
Is een knop die je zelf moet leren omzetten. Ik kon het jaren geleden ook niet. Las ook thuis mn mail en dacht er aan in bed enz. Wilde ik niet meer en doe ik nu niet meer. Privé en werk gescheiden. Dan kun je je werk ook veel beter handelen als je s morgens weer komt.
Oorspronkelijk is stress functioneel, want het houd je scherp. Is er iemand met wie jij hierover kunt praten op je werk, wat je zou kunnen helpen?
Ja maar dat komt ook door het lange reizen, had hetzelfde werk toen ik nog op de fiets kon en dan ervaar je de stress anders op de fiets is het snel weg. In de file blijf je langer met je werk bezig. Ik doe dan nog mantelzorg voor mijn oma en dan van 6 uur in de ochtend tot half 6 in de avond onderweg is wel zwaar.
Nee totaal geen stess en dat mis ik soms wel eens. Klinkt raar maar ik suf momenteel wat in met werk. Het is zo rustig en saai. Toen ik nog in het zh werkte had ik pas stress. Enorme werkdruk en aan het eind vd dag had je het idee dat je wat gedaan hebt. Er zitten heus diensten bij waar het wat drukker is en ook langere periodes maar dat is de laatste tijd niet gebeurd. Dit is ook best slecht voor mij want hierdoor haal ik niet alles uit mijzelf en ben ik niet zo scherp. Ik zeg niet dat ik graag stress heb maar ik wel meer uitdaging... en aan de ene kant wil ik dat wel maar zo saai dat het nu is is ook wel even lekker.
Thuis ben ik nooit met werk bezig. Slechts 1x ben ik thuis in tranen uitgebarsten maar dat was omdat een patiente die qua leven heel veel overeenkomsten had met mij, stierf en afscheid van haar peuters moest nemen. Maar dat had niet met stress te maken. Wel ooit met een rotgevoel naar huis als het niet lekker loopt op het werk, maar eenmaal thuis na wat harde muziek in de auto ben ik dat wel kwijt. Lijkt me wel heel zwaar als je thuis nog doorstresst van je werk.