Ik ben benieuwd hoe dat bij anderen gaat. Diensten ruilen met collega's, of langer doorwerken indien je collega niet eerder kan komen door bijvoorbeeld ziekte of andere calamiteiten? Ik werk in een winkel met ruim 40 collega's. Afgelopen maandag en dinsdag was ik vrij. Gelukkig maar, want de oudste werd maandag avond ziek. Gister middag heeft mijn vriend vrij genomen (ik was smorgens vrij) zodat 1 van ons bij haar was. Vanmorgen was ze nog niet fit dus ik heb haar nog een dagje thuis gehouden. Mijn dienst is vandaag van 13-22. Mijn vriend kan vanmiddag geen vrij nemen dus ik heb geprobeerd of iemand anders een stukje dienst wou overnemen, van 13-15 of 13-18. Maar niemand wou of kon werken. Smorgens werk je bij ons van 6-13 of 6-15, iedereen die tot 13.00 was had een verjaardag van dezelfde persoon (zusje en een vriendin van elkaar onderling). Nu heb ik gelukkig oppas voor haar kunnen regelen, maar ik baal ervan op zo'n moment dat niemand wil bijspringen. Ook de dag na mijn bioptie wou ook niemand mijn dienst ruilen of overnemen dus heb ik (met echt enorm veel pijn) gewoon gewerkt, omdat ziekmelden hiervoor niet werd geaccepteerd. Ik vraag me af hoe dat bij jullie gaat? Word er onderling makkelijk geruild of blijf je gauw langer werken voor een collega als er iets is? Ik deed het altijd wel maar ik weet niet of ik dat gauw weer doe. Het moet wel van 2 kanten komen vind ik.
Bij ons zou er in die gevallen gewoon niemand zijn, maar snap dat dat niet kan in een winkel. Ik zou dat met mijn collega wel regelen en andersom ook. Maar ik ben niet heel flexibel ivm weinig oppas. Dus als het niet kan, kan het niet. Qua die bioptie. Dat jouw werkgever het niet als ziekmelding accepteert is natuurlijk niet het probleem van je collega.
Gelukkig heb ik collega's die wel makkelijk ruilen etc. Maar het lukt niet altijd. De een is flexibeler dan de ander.
Belachelijk en ik snap echt niet dat je alsnog gegaan bent! Overigens, nee, ik zou voor deze mensen geen diensten meer overnemen.... Betekend wel dat niemand dat ook voor jou doet... Verder heb ik met mijn eigen werk eigenlijk niks te maken met collega's... Ik kan werken wanneer ik wil en ik werk niet wanneer ik niet wil. En vorige keer kreeg ik tijdens mijn dienst te horen dat mijn opa op sterven lag... heb het geprobeerd maar had het concentratievermogen van een goudvis, toen ben ik halverwege naar huis gegaan.
Wij zijn maar met een klein team, 6, en het is een sportschool maar eigenlijk zijn we allemaal heel erg flexibel. We ruilen regelmatig.
Ik snap dat het niet leuk is, maar je zegt zelf dat ze niet kunnen. Dus dan is het niet dat ze niet willen natuurlijk. Ik vind dat zelf ook altijd heel moeilijk die systemen van onderling wisselen, want brengt vaak frustratie en jaloezie met zich mee: voor die komt ze wel en voor mij niet; zij heeft gezegd dat ze niet kon wisselen, maar was gewoon thuis; .... Ik regel dus liefst die dingen zelf ipv te moeten rekenen op collega's. Ik werk fulltime, net als mijn man en aangezien ik geen "achterwacht" (ouders, zus,....) heb, betekent dit dat ikzelf (en/of man) een dag verlof moet nemen. Als ik merk dat het iets langer zal duren moet ik echt op tijd op zoek naar een oplossing. Het liefst zonder collega's "lastig" te vallen. Ik vind het ook niet leuk om op een vrije dag te werken, ook al was ik enkel van plan op de bank te liggen. In België heb je vaak diensten die 'oppas zieke kinderen aanbieden'. Bestaat zo iets niet in Nederland? Of ik breng haar naar oma (de avond ervoor, want 2 uur rijden) en laat haar daar een paar dagen (als dat voor oma lukt). Of..... Dus waarschijnlijk zou ik ook zo'n collega zijn die niet flexibel is of waar jij je aan ergert. Maar ik vind gewoon dat je er niet mag vanuit gaan dat collega's jouw probleem moet oplossen. Wat ik me wel afvraag: Moet je in Nederland een reden opgeven wanneer je een ziekteaangifte doet? In België moet de arts een ziektebriefje schrijven, maar die mag daar zelfs de reden niet op vermelden. Als de arts vindt dat je hiervoor thuis moet blijven, kan een werkgever niet zeggen dat je dat niet mag!
Ik ga nu brutaal eerlijk zijn (overigens niet gemeen bedoeld hoor). Heb zelf ook heel lang in een winkel gewerkt met veel collega’s met kinderen. En eigenlijk was dat destijds mijn grootste irritatie. Werd continu gevraagd om extra te komen werken omdat kinderen ziek waren etc. Op den duur werd ik er beetje gek van. Durfde in het begin ook geen nee te zeggen, uiteindelijk wel geleerd. Collega’s werden dan wel eens boos maar ook mensen zonder kinderen (of andere collega’s met kinderen) hebben plannen en afspraken. Maar zoals hierboven volgens mij ook werd gezegd. Het is niet altijd een kwestie van willen maar je moet ook kunnen. En ik denk dat daar ook meer rekening mee gehouden mag worden. Desondanks nog steeds vervelend dat je niet zelf lekker thuis kon blijven, want uiteindelijk kan ik mij wel voorstellen dat dat voor een kind fijner is, als papa of mama er is. (kleine sidenote; ik was toen een stuk jonger en dacht lekker recalcitrant; jouw kinderen zijn mijn verantwoordelijkheid niet en had soms het gevoel dat ik daar wel altijd voor onder deed)
Als het gevraagd wordt zou ik wel altijd kijken of het mogelijk is. Maar als het om vervelende tijden gaat of het me veel moeite kost om iets te regelen voor de kinderen, dan zou ik niet bijspringen. Meer dan dat verwacht ik ook niet van mijn collega's eigenlijk.
Hier altijd wat mogelijk. Maar dat is geven en nemen, soms de diensten opsplitsen en de een wat langer blijven, de ander eerder komen etc. Vrijwel altijd een oplossing.
Hier (in de zorg) is ook bijna altijd iets mogelijk. Diensten splitsen of iemand komt extra werken. Iedereen doet dit wel voor elkaar. Als de een het niet meer voor jou doet, ga je het na een tijd ook niet meer terugdoen. Hier ook een team met veel moeders maar toch redelijk flexibel. Als er een dag is die ik vrij wil zijn kan dit eigenlijk altijd wel
Bij mij op het werk gaat ruilen/dienst overnemen best makkelijk. We hebben een besloten Facebook pagina dus binnen no time heb je vervanging,er is altijd wel iemand die wil/kan.
Snap ik opzich wel hoor. Als je meerdere collega's hebt met kinderen en die zijn vaak ziek, dat je dan een x nee zegt. Hier is het iets anders, ik ben namelijk de enige met kinderen. (op mijn leidinggevende na) dus vaak komt het niet voor, zeker niet omdat mijn vriend eigenlijk altijd vrij neemt als er iets is. Ik baal er alleen van want als een ander iets heeft kom ik vaak wel opdraven of ik probeer mijn schema/plannen om te gooien.
Verlof opnemen mag hier niet zomaar. Thuis werken kan niet bij mij en ziekmelden? nou dat is toch wel een dingetje... Ze hebben wel eens gevraagd toen ik me ziekmelde hoeveel graden koorts ik had want rond de 38 39 kon ik prima werken. Ze verwachten dat je hier altijd bent zolang je nog kunt staan. Was gewoon benieuwd of het overal zo gaat of niet. En ik snap dat niet iedereen kan.. komt misschien door mijn eigen instelling, ik zou als er nood aan de man is bijv later naar een verjaardag gaan om mijn collega te helpen. Maargoed dat hoeft en doet niet iedereen en dat snap ik wel
Ik vind t ook een lastig punt, in mn eigen situatie ook. En kant denk ik, mijn kind/bijna 2 zijn mijn probleem. Een collega hoeft niet extra of langer te werken omdat MIJn kind ziek is. Maar in de praktijk werkt t niet zo. Ik werk in een klein team waar flexibiliteit ver te zoeken is. Werk hier pas kort en t.n.t. Gelukkig niet thuis hoeven te blijven voor mn zoontje. Maar ik heb geen backup dus of ik of mn man moet thuis blijven als hij ziek is en niet naar de opvang kan. Bij mijn man op werk is t heel anders. Hij werkt in t onderwijs en kan gewoon bellen dat hij niet kan komen, dan krijgt hij zorgverlof. Maarja dat kan ook niet eeuwig! Best lastig vind ik hoor, kijkcer best tegen op hoe ik dat straks moet regelen met 2 kindjes.... Ik heb eerder op de verpleegafdeling gewerkt, veeeel fijner qua regelen en ruilen. Wilde of kon altijd wel iemand en ook andersom deed ik dat.
Zo herkenbaar en zo blij dat ik dus niet meer in een winkel werk haha. Ooit naar de kaakchirurg gemoeten voor verwijderen van twee verstandskiezen, of ik na de ingreep wel weer meteen wilde komen werken . Was vast heel charmant geweest voor de klanten, heb toch vriendelijk bedankt .
Belangrijkste is inderdaad dat het van twee kanten moet komen! Daarom ben ik op een bepaald moment ook nee gaan zeggen. Stond daar op een gegeven moment bijna 40 uur te werken naast mijn studie (contract van 12 uur). En als ik dan keertje “vrij” wilde om te studeren kon het allemaal niet.
Ik probeer wel mijn best te doen om zoveel mogelijk mijn collega’s met kinderen te helpen. Ik werk ook vaak tijdens feestdagen. Wat mij soms wel een beetje ergert, dat er andersom niet zoveel rekening gehouden wordt. Ik heb een oude hond die veel zorg en aandacht nodig heeft. Het is vorig jaar 3x voorgekomen dat ik met spoed met hem naar de DA moest. Dan merk ik wel dat collega’s wel kunnen maar gewoon niet willen. Dan worden er grappen gemaakt over bijvoorbeeld: “baas, mijn goudvis is ziek ...”. Nou ja... mijn animo om dan nog in te springen wordt dan ook steeds kleiner.
In zo'n geval regelt mijn manager dus iemand. En als dan niemand kan dan zou ik in het geval van een ziek kind gewoon later kunnen komen. Wij hebben een team van 9 a 10 man en toch kan er bijna altijd wel inspringen. En anders zijn we gewoon met iemand minder.