De juf gaat in gesprek met de intern begeleider over dochter. Zelf heb ik het boek “onderpresteren op de basisschool” besteld.
Hebben ze een skipklas of plusklas op school? Mijn oudste twee voeren ook geen fluit uit en halen toch nog overal tienen voor. Ze lopen ook heel erg voor op de rest van de klas. De oudste heeft ook de achtergrond die ik hier steeds zie, bij de kleuters ondersneeuwen, onderpresteren, faalangst ontwikkelen.... Gelukkig heeft de school het bij hem uiteindelijk goed opgepakt en zijn jongere broertjes profiteren daarvan mee. De middelste is erg gemakzuchtig, maar wordt dankzij de ervaringen bij de oudste al vanaf het begin extra uitgedaagd en dan blijkt dat hij zoveel meer kan dan hij uit zichzelf laat zien. En de jongste bleek ineens ook heel veel voor te lopen. Wij vonden hem juist wat trager, vergeleken bij de oudste twee, haha. Nu zitten de oudste twee allebei in de plusklas. Hier moeten ze erg veel zelfstandig werken, leren plannen en leren leren. Juist dat is belangrijk, omdat ze normaal nooit ergens moeite voor hoeven te doen en dan straks op de middelbare keihard op hun plaat zullen gaan. Dat vinden ze erg moeilijk, vooral de oudste. Hij laat het ook te lang liggen en haalt dan onvoldoendes voor zijn pluswerk. Toevallig vorige week met de juf een gesprek gehad over hoe we hem kunnen helpen om te plannen en te leren. Hij heeft echt een superjuf nu, die hem een heel eigen leerlijn laat volgen, net alsof ze niet nog 30 leerlingen heeft in de klas. Ze hoeven bijv. bij de gewone lessen nauwelijks meer mee te doen. Alleen de moeilijkste opdrachten moeten ze maken en daarna mogen ze met het pluswerk verder gaan. Ze leren Duits, extra Engels, wiskunde-achtige opdrachten, bouwkunde-achtige dingen, programmeren. Erg leuk allemaal hoor. En ze moeten presentaties geven, werkstukken maken etc. Momenteel hebben ze zelfs een Minecraftproject in de plusklas, haha, net wat voor hen. Heel veel zelfstandig werk waar heel veel voor gepland moet worden. Qua motiveren, dat is meer dan alleen maar herinneren aan het huiswerk (weet ik ook pas sinds het gesprek van vorige week hoor). Wij kijken elke keer samen in de agenda, ook voor 1 of 2 weken vooruit en plannen dan momenten in waarop ze iets aan hun huiswerk moeten doen. Dan helpen we ze nog herinneren, en zetten ze desnoods nog aan het werk, totdat ze er zelf op gaan letten. We overhoren tegenwoordig ook, met name Duits en Engels. Het is voor ons ook erg wennen, we hoefden nooit huiswerk met ze te doen, omdat ze nooit thuis ergens voor hoefden te oefenen, haha. Maar het is zo belangrijk in de aanloop naar de middelbare school, vooral voor onze oudste die al bijna zo ver is. Zelf ben ik in de brugklas ook heel hard onderuit gegaan, omdat ik daarvoor nog nooit iets had hoeven uitvoeren op school. Ik weet uit eigen ervaring hoe het is om te moeten leren leren. Mijn kinderen zijn niet getest op hoogbegaafdheid. Wel wordt er bij de middelste al sinds groep 2 een of ander protocol gevolgd voor hoogbegaafde kinderen. Ik vind een test niet veel toevoegen. Ze worden op school al heel goed begeleid en geholpen, en ze zullen toch mee moeten draaien met de rest van de wereld, dus als ze slimmer of sneller zijn dan de rest zullen ze daar maar mee om moeten gaan.
Ja ze hebben een plusklas. De IBer waar de juf mee in gesprek gaat leidt ook de plusgroepen. Hoe meer ik lees hoe meer ik terug denk aan vroeger. Met mijn moeder ook over gehad en ik was dus ook een echte onderpresteerder. Duidelijk was dat ik een hoog IQ had (heb) maar dat is verder nooit getest. Als ik echt goed leerde en goed mijn best deed haalde ik wereldcijfers. Maar meestal was ik alleen maar afgeleid, vond het saai en maakte vaak slordigheidsfoutjes. Mijn Cito lag 3 punten onder het maximaal haalbare, maar door mijn werkhouding wilde school mij perse naar het vmbo, max havo hebben. Met als gevolg dat ik in de vmbo/havo klas dusdanig een vreemde eend was dat ik het grootste pestpaaltje van de klas werd. Uiteindelijk heb ik via speciaal onderwijs door pest trauma’s mijn vmbo moeten halen en ben ik toen gestopt met school uit angst. Het mag duidelijk zijn dat ik dat echt wil gaan voorkomen bij mijn kinderen. Bedankt ook voor de tips van het huiswerk. De agenda is een goed idee!
Wow. Lekker tactisch. Nog iets nuttigs te melden? Wij krijgen dinsdag de uitslag van begaafdheidstoets van de oudste. Na een huisbezoek van de juf vorige week, lag er een toetsboek van rekenen nog in huis. De oudste wist dat, maar wist ook dat hij voor afgelopen vrijdag de toets af moest hebben. Uiterlijk om 10.00 uur. Maar ik wist dat helemaal niet. Druif. Dus mijn man bracht hem vrijdag naar school en de juf vraagt of hij zijn toetsboek mee had genomen. ‘O nee. Vergeten’ Dus mijn man is na niveaulezen naar huis gereden, boek naar school gebracht, dus hij kon in elk geval zijn toets maken. Of althans, ermee beginnen. Tussen de middag haalde ik hem op en sprak even met de juf. Meneer had 4 pagina`s van de rekentoets binnen 10 minuten (!!) ingeleverd. 3 foutjes maar. Wel vanwege te snel willen, want hij was van bijvoorbeeld het getal 187 de 1 vergeten. Nou ja, heel verhaal. Maar hij is net zo. Gooit alles in zn vakje wat een ander kind meeneemt naar huis om te leren. Hij doet er niks voor, het komt hem echt aanwaaien. Maarrrrrr over een paar weken krijgt hij breuken en in het begin zal hij de oplossing gewoon zien, maar niet opletten hoe hij het uitgerekend moet worden. De techniek achter de breuken zeg maar. Hij heeft geen idee hoe hij iets moet leren. Deze meneer is dus exact hetzelfde helaas.
Hier zien we idd ook voornamelijk snelheidsfoutjes. Ik heb nog geen reactie gehad van de ib’er over haar verhaal, wat ik gemaild had naar de juf. Volgende week even achteraan gaan. Spannend @Luuz
Het is wat bot gevraagd. Maar ik begrijp de vraag wel. Je schrijft dat ze goed presteert op school. Ze behaalt goede resultaten. Haar houding is een probleem, dat schrijf je in de eerste post. Welke houding verwacht je van een 8-jarige? En zijn die verwachtingen reëel? Ze stelt uit en jij probeert haar te motiveren door strafmaatregelen in te stellen. Dit is het laatste wat motiverend werkt. Met straf als ze niet leert leg je haar een enorme druk op, terwijl ze 8 jaar is. Voor haar mag leren nog een ontdekkingstocht zijn, het mag leuk zijn. Hierin spelen jij en haar vader een grote rol. Wat ik doe met mijn oudste is grappige overhoringsspelletjes met haar doen. Haar vragen stellen, om na te gaan hoe ze het geheel ziet. Bijvoorbeeld geen begrippen uit je hoofd leren, maar het verhaal kennen wat daar bij hoort. Ik doe een spelletje: Hoeveel woorden en-ne in 1 minuut? In het geval van een boek, zou ik met haar samen het boek verkennen. Wat vond je mooi aan het boek? Grappig? Welk personage vond je het leukst? Vraag haar wanneer ze ergens aan wil werken. Je hebt volgende week een boekbespreking, wanneer ga je hiermee aan de slag? Vanmiddag of morgenmiddag? Geef haar de keuze en laat haar hier over nadenken. Zo ontwikkelt ze vaardigheden als plannen, zelf keuzes maken. En ze doet toch niet aan onderpresteren? Ze presteert prima! Alleen doet ze haar best er niet voor, wil je dat haar houding veranderd. Dan zal je zelf ook andere acties moeten ondernemen. Blijf positief, heb vertrouwen in je kind, geef het vertrouwen, als iets niet goed gaat: Jammer, kan gebeuren! Hoe kan je het een volgende keer voorkomen? Want daar leer je van, van je 'fouten'.
De positieve benaderingen hadden we ook al lang en breed geprobeerd. Een straf heeft hier nooit de 1e voorkeur. Vandaag is de ergotherapeut geweest voor mijn zoontje en om te praten over of zij iets voor dochter kan betekenen. Haar alarmbellen gingen rinkelen na mijn uitleg en ze neemt volgende week vragenlijsten mee die verdenking op begaafdheid vast kunnen stellen. Zij werkt samen met een hb specialist dus die kijkt dan die lijsten na. Voor beide kinderen dus. Oh en het lijkt er wel degelijk op dat ze aan het onderpresteren is. Relatief onderpresteren. Waarbij ze prima resultaten boekt, maar niet haar volledige kunnen laat zien door welke reden dan ook. En haar houding is iets wat niet vast mag roesten want met deze houding komt ze nergens in het voortgezet onderwijs. Dus reden genoeg om dat nu al uit te zoeken want het verbeterd niet in 1 dag. En leren mag idd leuk zijn. Als ze het leuk had gevonden was er veel minder een probleem geweest hè.
Ja. De normale toetsen kan hij zelf inplannen (dalton onderwijs). Cito-toetsen uiteraard niet. De juf was op huisbezoek en had zijn map met werk laten liggen zodat mijn man die ook in kon zien. Ik had alleen niet door dat zijn toetsboek nog niet terug op school was. Vandaag hebben we de uitslag gehad. Hij is niet hoogbegaafd, al scheelt het niet heel veel. Januari maken we een plan van aanpak hoe we de dingen op school beter aan kunnen pakken. Even de uitslag op papier afwachten en dan zien we wel weer.
@Luuz wat fijn dat jullie duidelijkheid hebben met de test uitslag. Die huisbezoeken zijn wel fijn zeg! Wel vervelend dat hij dezelfde instelling heeft.
Helaas heeft het gedrag van dochter inmiddels een toppunt bereikt. Maar ook veel positiefs. Want ze praat meer over wat haar echt dwars zit. Ze zit er echt extreem mee dat anderen haar buitensluiten. Ze wilt dan ook perse met dansen stoppen ondanks dat ze in de selectie zit en dat gaan we nu ook doen. Ze heeft het echt even nodig om zelf de regie over haar eigen gevoelens weer terug te krijgen. Ook is nu duidelijk dat ze niet meer naar oma wilt. Oma behandeld haar altijd als een kleuter, we kregen haar na een logeerpartij ook altijd als een kleuter terug omdat ze zich blijkbaar zo goed kan aanpassen. Vandaag nog met oma op pad geweest en eens extra geobserveerd. Normaal was oma alles en deed ze alles voor oma, maar nu zie ik haar ergeren aan alle kinderachtige en veroordelende dingen die oma doet. Dus gelijk daarna samen besloten dat dat voorlopig even op een laag pitje komt te staan (communicatie met oma hierover is niet mogelijk, zij is altijd slachtoffer en doet nooit wat fout, zal ook nooit veranderen). Ze had weer huiswerk mee voor een toets volgende week en samen met haar voor gaan zitten. Dezelfde buien als altijd kwamen opzetten en haar nu, doordat ze meer praat, rustig kunnen krijgen en het probleem kunnen vinden. Ze denkt veeeel te moeilijk en pakt tips van de juf tijdens de uitleg te letterlijk op en denkt dat ze die tips altijd moet gebruiken. Echter weet ze de antwoorden maar raakt ze compleet in de war omdat ze dan alsnog die tips ergens ertussen probeert te proppen, want dat moet. En dan word het chaotisch en gaat ze twijfelen aan haar kennis. Inmiddels ook met de ergotherapeut gesproken en die denkt ook aan HB. Bij zowel haar als mijn zoon (jongste niet besproken). Zij werkt samen met een hb specialist en die heb ik ook bericht en die denkt op basis van mijn omschrijving ook aan hb, dus daar gaan wij toch ook maar een keer langs. Door alle info die ik gelezen heb en alle kenmerken denk ik dat ik het zelf ook heb. Heel veel verschillende gratis IQ testen komen uit tussen 121 en 145, waarvan de meeste tussen 130 en 135. Ik heb zelf ook zoveel van de kenmerken, dat het gewoon eng is daarover te lezen. Bij mijzelf ga ik het alleen echt niet laten testen, dat is veeel te duur voor wat ik ermee win.
@Luuz hoe gaat het nu? Hebben jullie het op school een beetje kunnen regelen dat het nu beter gaat? Hier is de hb specialist overtuigd dat ze hb is. Net als de ergotherapeut. Deze week heeft ze dus een uitgebreid begaafdheidsonderzoek gehad met onderzoek naar haar sociaal emotionele kant en de executieve functies. We hebben nog geen uitslag. We krijgen de uitslag van het IQ test eerder en over 3 weken een uitgebreid verslag en gesprek. Ondertussen wacht school gewoon af. Andere kinderen die slechter presteren, maar wel een stoorfactor zijn worden zonder pardon in de plus klas gezet en bij mijn dochter is een sterk vermoeden hb nog niet eens voldoende om iets moeilijker werk te krijgen. Haar rekenschrift was vol, kreeg ze dus mee naar huis. Er staan alleen wat slordigheidsfoutjes in. Zoals het laatste cijfer vergeten bij 1 som ofzo of andere dingen waaruit blijkt dat ze slordig werkte. Haar toetsen komen niet onder de 8 uit maar meestal 9, 10 of 10+. Vraag mij toch zeer af waarom zij dan maar een 7 op haar rapport had (8,5 is het hoogste wat ze hier in groep 5 krijgen op het rapport) Spelling vind ze zoooo saai en daar scoort ze normaal het hoogste cijfer op. Had ze nu op het rapport ook een 8 voor ipv 8,5. Begin sterk te twijfelen hoe dat rapport is opgebouwd. We krijgen namelijk de toetsen niet altijd mee naar huis. Juf weigerde zelfs mee te werken aan het invullen van de vragenlijsten voor het begaafdheidsonderzoek. Gelukkig heeft de ib’er gezegd dat school daar gewoon aan meewerkt en zijn de vragenlijsten ingevuld, maar ze moesten wel perse direct naar de tester gestuurd worden ipv via mij. Dat laatste wilde ze pertinent niet. Zou ik de cijfers van de toetsen van dit jaar op kunnen vragen? Als nou blijkt dat ze op het volgende rapport (eind februari) weer voor haar doen lage cijfers heeft? Ze vind school nu iets leuker want ze is verhuisd naar een andere plek. Ze zat naast een jongen die al eens was blijven zitten en nu nog helemaaal niet meekomt, en die heeft extra hulp nodig. Er zou dus steeds gewisseld worden wie er naast hem zit. Ze is oktober of begin november naast hem gaan zitten. Eind november zei juf dat ze zag dat dochter erg behulpzaam is kaar zichzelf dan snel vergeet dus dat ze niet meer zo lang naast hem zou zitten. Prima, goed gezien en opzich niet erg als ze leert dat ze anderen ook kan helpen natuurlijk. Echter bleek laatst dat ze niet alleen een beetje helpt. Bijv bij Engels moet ze hem woord voor woord alles voorlezen omdat hij het gewoon weigert te lezen. Dan kan hij zijn werk maken en als hij klaar is met zijn werk kan ze zelf aan haar werk beginnen. En dus had ze geen tijd gehad voor haar eigen werk. En toen ik aangaf bij de juf dat ik hiervan op de hoogte was is ze eindelijk verplaatst naar een andere plek. Buiten het feit dat die jongen dus 1 op 1 les van een medeleerling nodig heeft was hij ook nog eens erg gemeen steeds. Nu zit ze ergens anders en vind ze school weer iets leuker (al is dat altijd maar voor korte duur).
@yaro de laatste week ging het eigenlijk perfect. Ze hadden toetsweek van de Cito dus dan is hij helemaal in zijn element natuurlijk. Op 1 boze bui na heeft de juf hem weinig gehoord. Wel een waarschuwing dat hij teveel kletste tijdens het werk, maar eerlijk gezegd boeit me dat niet zo. Heeft de juf ook weinig van gezegd hoor. WEL heeft ze tegen haar collega’s gezegd hoe goed hij het deed in die week. Ze krijgen paxze cursus waarin ze leren hoe ze met elkaar om moeten gaan, maar ook dat het niet erg is om je doel niet in 1 keer te behalen en dat je gerust fouten mag naken. Sinds ze daar mee zijn begonnen, gaat hij qua gedrag met sprongen vooruit. Doet ook veel minder snel mee met gekke dingen van de rest en gaat nu vaker zijn eigen gang gelukkig. Hij speelt ook weer meer met vriendjes en vriendinnetjes de laatste twee weken. Wel heeft de ib’er continue aangegeven dat hij een verder onderzoek moet krijgen ivm zijn boze buien. Die hij thuis nauwelijks heeft. Als hij die al heeft zijn dat logische reacties van een 8-jarige. Ik heb aangggeven dat ik daar mee wil wachten en WEER aangegeven hoe ze WEL met hem om moeten gaan en wat ze moeten aanbieden. Maar dan kijkt ze me aan alsof ik de slechtste moeder ben die er bestaat. Daar loopt het nog wat stroef dus. Maar zijn vaste juf ziet een positieve verandering en heeft wat extra complimenten en beloningen gegeven (zijn huiswerk goed gemaakt, dus de extra opdrachten van taal hoefde hij niet meer te maken) dus daar gaat het juist wel heel goed. Bij de ib’er krijgt hij vaak onterecht ergens de schuld van, dus de band tussen die twee loopt ook niet zo lekker. Weinig ruimte on aan te geven wat er wel gebeurd is, dus zolang dat zo gaat, kan ze de boom in met haar extra onderzoeken. Helaas loopt dat dus totaal niet fijn, maar ik krijg er maar niet in dat school hier toch behoorlijke steken laat vallen. Al met al wel positieve verandering, maar nog niet zoals ik graag wil zien. Verder zit hij inmiddels wel lekker in zijn vel en is het reuze gezellig hier in huis en op de zwemvereniging
Ik herken best veel in je verhaal. Behalve de negatieve houding, zoals je het noemt. Verder speelt ook mijn dochter weinig (wandelt bv liever rond op schoolplein, kletsen), verveelt zich snel (behalve met een scherm voor dr neus), faalangst, perfectionistisch, problemen met aansluiting (hiervoor loopt ze bij een speltherapeute). Ook gaf ze van de week aan dat ze druk voelt om haar cito’s goed te doen, ‘omdat dit van haar verwacht wordt’. Ze doet het voor mij en voor de juf.. ‘Zodat jij en de juf met een tevreden gezicht het 10 min gesprek verlaten’. Dat vond ik wel jammer om te horen eigenlijk. ‘Nou ja, goed, ook wel zodat ik later uit alle beroepen kan kiezen die ik wil.’ Ze vindt school overigens wel heel leuk. Ze heeft een klas overgeslagen en presteert ook ruim boven gemiddeld in gr6 nu. Ook bij haar heeft het weinig zin haar te stimuleren om huiswerk te maken. Dat werkt vooral averechts denk ik. En daarom laat ik het meestal los. Zolang ik weinig/niets hoor en ze goede cijfers haalt, regelt ze het maar zelf. Eigen verantwoordelijkheid. Straffen zou ik haar er nooit voor.. de straf lijkt me al genoeg als de juf boos wordt dat het niet af is Maar goed, nu moet ze een werkstuk maken en tussendoor opdrachten. Daar moet ik haar wel bij helpen (tenminste, we kregen die info vanuit school). Maar ze heeft er geen zin in. Ik hoef het toch pas dan en dan af te hebben, doe ik het wel in de vakantie.. Ik begin me wel een beetje zorgen te maken of ze wel gaat leren leren..? Leert plannen.. Ze vindt het dit jaar wel heel makkelijk. Ze krijgt extra verdiepingsstof en ik heb begrepen dat ze op alle leervakken vooruit is getoetst. Aanstaande gesprek maar eens goed navragen..
Oei dat klinkt toch wel heel lastig zeg! Denk je dat daar nog verbetering in gaat komen? Ik zou weinig vertrouwen hebben in school op die manier.