Bloedje chagrijnig. Dit is al de zoveelste keer in mijn zwangerschap dat ik echt bloedje chagrijnig ben, zonder reden. Heb nergens zin in, alles irriteert mij. Zou het liefst naakt rondlopen omdat geen enkel kledingstuk “lekker” zit of mooi vind. Geen zin om te poetsen want niks krijg ik schoon genoeg. Mijn haar wil niet zitten. Weet niet wat ik wil eten, ook al heb ik trek. Mijn vriend kan niets goed doen, the poor man . Achteraf moeten we altijd beetje lachen om dit soort dagen. En mij vriend trekt er zich op zo een moment ook niet heel veel van aan. Maar ik moet het gewoon even kwijt . Misschien toch maar een goede reep chocolade opvreten.
Owww zo herkenbaar! Heb dit al vanaf week 8 ongeveer. M'n mannetje vind het zo niet leuk en de reactie die hij krijgt is "wie is er zwanger jij of ik?" Achja hij telt al af maar vrees dat ik door slaaptekort ook niet al te genieten ben
Haha hier moest ik even hardop om lachen! Stoom uit je oren stel ik mij dan ook voor . Slaaptekort is ook echt funest in dit soort situaties. Hoop dat ik tijdens de bevalling beter te pruimen ben, voor mijn vriend.
Ergste vind ik nog dat ik al maaaaaaanden ben gestopt met roken en op zo een moment echt zin heb in een dikke sigaret . Wat ik overigens niet doe natuurlijk.
Ja echt hé als hij zegt dat ik chagrijnig ben dan maakt hij het alleen maar erger. Soms zegt hij " je wou zelf toch ook zwanger worden?" nou dan heeft hij het helemaal gedaan! Nu kan ik er echt om lachen maar in zo'n situatie... Hahaha echt hé tijdens de bevalling ook zwaar chagrijnig zijn bij m'n eerste was ik echt een heks tijdens de bevalling dus vrees dit keer weer het ergste Owww roken.... Ik heb m'n laatste sigaret gerookt op 30 april, af en toe herken ik het helemaal. Ik denk maar dat de eerste sigaret altijd hardstikke vies is dus ook maar niet de moeite. Hoevaak ik al niet gerookt heb in m'n dromen en dan met zo'n schuld gevoel wakker worden....
Haha ik denk dat ik voor de grap de komende weken een soort van instructie ga schrijven voor mijn vriend. Ik heb bijvoorbeeld er echt een hekel aan dat mensen aan mij zitten als ik pijn heb. En ik keer dan vaak ook in mijzelf. Maar kan ook zijn dat dat tijdens de bevalling anders is natuurlijk. Ohhh ik heb in mijn dromen ook zo vaak al gerookt.
Ik heb t ook!!! Sinds paar dagen. Ik word gek van mezelf! Niks is goed! Hopelijk snel over want ik word van alles stik chagrijnig.
Owww dat heb ik allang gedaan, ook voor m'n moeder en schoonmoeder. Ook bijgezet dat als ze zich er niet aan houden de kans dat ik ga schelden groot is. Ik keerde ook in mijzelf maar op een gegeven moment moesten mensen zich ermee bemoeien wat zo niet tof was. Ook inderdaad niet aan mij komen, vreselijk! Gewoon zitten op een stoel op 2 meter afstand en toekijken Erg is dat hé! En die schuldgevoel dan.... Vrees dat je het nog wel even heb hahaha sterkte!
Haha hilarisch Fijn dat je wel tegen het einde aan zit. Hier ook redelijk last van. Badkamer, keuken, woonkamer overal waar ik kom moet ik kokhalzen omdat het "vies" is. Maak bijna elke dag schoon maar iets klopt niet tussen mij oren haha. Ik maak ook zovAk de opmerking dat ik zwanger ben en niet hij. Moest zo lachen toen ik het las blijkbaar meerdere die het roepen. Waar ik meest chaggerijnig om word is als iemand me belt. Ik irriteer me aan de stemmen jn mijn oor. Ik neem dus bij niemand op nu Bij mijn bevalling krijsde ik als een heks. Schaamde me kapot. Ik vroeg iedereen telkens om vergeving dat ik zo verschrikkelijk aan het doen was.. En krijsde daarna weer net zo hard (had ik echt niet in de hand, rotweeen)
Jeeeetje wat ben ik blij om dit te lezen. Nu snap ik eindelijk waarom ik me zo voel en zo doe.. ik dacht steeds: wat heb ik toch? Ik irriteer me werkelijk aan alles! Zoals mijn man praat, lacht, weer eens de deur open laat staan.. ik heb geen zin om te knuffelen etc en denk alleen maar: laat me toch eens met rust. Ik heb nergens zin in en als we iets doen of we zijn ergens wat ik normaal altijd heel leuk vind, vind ik er nu heen klap aan. En het ergste is nog dat ik er van baal dat ik me zo voel! Ik neem het mezelf kwalijk. Nu snap ik het! Duh... hormonen, ik noem ze al demonen! Zucht.. hopelijk snel voorbij.
Haha het is gelukkig bijna overal het zelfde..bij anderen kan ik me nog gedragen maar eenmaal thuis..
Hahaha, ook hier heel erg herkenbaar Ik heb ook momenten dat ik me maar even verschuil in bed of ga douchen, anders weet ik het ook niet meer. Ik word soms helemaal gek van mezelf, haha. En als mijn vriend (eindelijk een keer) vraagt of hij iets voor me mee kan nemen bij de supermarkt, weet ik niet wat ik wil, maar verwacht ik wel dat hij tóch iets voor me meeneemt En ben ik helemaal verdrietig dat hij dat niet doet. Poor man, indeed, haha.
Ook zo herkenbaar! Heb eigenlijk standaard mijn telefoon nu op stil staan, als het echt belangrijk is krijg ik wel een voicemail of appje denk ik dan maar.
Dit heb ik dus ook haha dus niet alleen chagrijnig maar ook nog eens boos op mijzelf. We zijn allemaal de zwangere versie van de Bridezilla's. Iemand nog een leuke naam er voor?
Verschrikkelijk he? Ben soms zo klaar met mezelf gewoon. Wist niet dat dat bestond. De wondere wereld van een zwangere! Ik noem mezelf soms zwangere duivel haha! Mijn man irriteert zich er weer regelmatig aan, maar hij weet dat het de hormonen zijn. Ene keer kan hij het wel hebben, andere keer niet.
Hahaha zo herkenbaar. Ik kan mij nu ook al een paar weken overal om irriteren. Vooral mijn vriend is dan vaak de pineut. Het valt mij nu in een keer op dat hij vaak eet alsof zijn leven er van af hangt. ( slaat gewoon nergens op) Gekraak van chips als hij naast mij op de bank chips eet. Ik heb gehoorapparaten, maar ik hoor het nu wel als hij smakt, snurkt of op zijn nagels bijt. Heel irritant. Ik hoef niks van zijn geknuffel of kusjes op mijn buik te hebben. Dan heb ik echt zo iets van laat mij met rust. Oh en hij doet niet genoeg in het huishouden vind ik. Erg hè! Hij werkt soms 55 uur per week en dan loopt zijn zwangere vriendin nog te zeuren dat hij veel te weinig mee helpt in het huishouden. Het ergste is dat hij donders goed weet dat het mijn hormonen zijn en vermoeidheid is, maar hij er soms toch vol tegenin gaat.
Nog iets waar ik me mateloos aan irriteer zijn rokers!!! Maak je een wandeling, loopt er een voor je te roken zodat het allemaal lekker je gezicht inwaait. Wacht je op de bus, komt er iemand IN het bushokje een dikke sigaret opsteken. Mag ik lekker opstaan om ergens te staan waar de wind dat vuule lucht niet mijn kant op waait. Gelukkig wonen we niet zo dat ik last heb van rokende buren op balkon ofso!! Dan was het echt bonje haha