Helemaal off topic natuurlijk dus excuses. Maar ik kan me gewoon echt 1 niet voorstellen dat ik mijn zoon afvoer naar de andere kant van het land. 2 niet elke dag zelf een groot deel dagelijkse zorg op me zou nemen. Echt alleen dit al maakt dat ik zolang ik leef voor hem zelf blijf zorgen al ga ik dwars af kapot lichamelijk. Ja en werk doe je overdag een x aantal uur... je kunt in de ochtend avond idd echt tijd maken om je kind, vader of moeder te verzorgen cq wassen, een maaltijd geven of een wandeling te maken. Ook ik maak me zorgen boos nu en wordt zo verdrietig.
Dan doe je dat lekker op een andere manier dan door de school dicht te gooien. Nu zijn WEER!!! De ouders en de kinderen de dupe. Het kost me verdomme weer 150 euro aan opvang en mn kinderen missen WEER een schooldag. Echt te gek voor woorden. als ik mn kind een dag thuis hou dan krijg ik het gezeik dat ze leerplichtig zijn. Nu krijgt mn kind geen les ivm en leraar die weigert te werken en dat is blijkbaar ok. Heel krom dit. Het zijn net een stelletje kleuters die hun zin niet krijgen. Wees blij met wat je kan krijgen en zoek eerst eens oplossingen ipv te mekkeren om meer geld. Want dat gaat er echt niet komen. En zo ja dan wordt het bij de andere sectoren weg gehaald. Zoals de zorg.
Vaak heb je daar helaas geen keus in. Even een ander voorbeeld, de vader van mijn beste vriendin had kanker in dusdanige staat dat hij niet meer alleen thuis kon wonen en naar een verzorg tehuis moest, er was enkel en alleen plek een heel stuk hier vandaan, ze hadden dus geen keus om hem daar te plaatsen. Dat hield dus inderdaad wel in vanwege afstand en werk dat ze niet dagelijks naar hem toe konden gaan. Het is dus vaak gewoon onmacht en niet een keus. Uiteindelijk hebben ze hem weer in huis genomen omdat hij niet meer kon genezen maar geloof mij, dat is ook echt geen pretje.
Afvoeren?? Jij weet duidelijk niet wat het is om een kind met een handicap te hebben. Geloof me maar, zo dachten ouders van die kinderen ook. Altijd voor hun kind blijven zorgen. Als jij 24/7 je kind aandacht en zorg moet geven je zelf, je relatie en je gezin eraan kapot gaan dan piep je wel anders. Ik werk in de zorg en heb al menig gezin eraan onderdoor zien gaan. Op een gegeven moment houdt het op. En ja, dan hebbem ze soms alleen een plekje aan de andere kant van het land. Of de ouders kiezen hier zelf voor omdat het huis hun kind meer te bieden heeft dan een huis in de buurtm
Mee eens. Op deze manier komt er natuurlijk steeds meer onbegrip voor de leraren, mijns inziens gedeeltelijk door de houding die ze aannemen. Een zak geld lost dit probleem niet op.
Excuseer jij je maar heel gauw...mijn jongste is meervoudig zwaar gehandicapt en ik zorg al 4 jaar keihard voor hem Laat ook maar...
Dat maakt het helemaal verdrietig, dat je niet eens bij iemand kan zijn al zou je zo graag willen Bedankt voor je uitleg dat het soms niet kan zoals je zelf zou willen zorgen voor je familie.
Was inderdaad een erg verdrietige situatie. Zij ( moeder van mijn vriendin ) had trouwens wel de zelfde instelling als die jij ook hebt, ze wilde 24/7 gewoon zorgen voor hem maar dat ging op den duur niet, ze ging er letterlijk aan onderdoor. En maak je niet druk om de opmerking van Damay, je bent een toppertje dat je er zoveel bent voor jouw zoontje. Je bent niet niemand een uitleg verschuldigd.
 dank je wel ik zit hier al 10 min te huilen om die opmerking "Afvoeren" was mss wat onhandig gekozen maar verder...
Tuurlijk heb je een punt. Maar soms is het helaas niet haalbaar. Zeker bij oudere gehandicapten raken de ouders natuurlijk heel erg op leeftijd. Die kunnen dan echt dit niet meer bieden. Die dragen vaak al met pijn in het hart de zorg over, omdat ze het zelf niet trekken. En als je een klein gezin hebt met bijv. maar 2 kinderen waarvan de een gehandicapt is, dan is het voor de broer of zus ook heel zwaar. Vaak hebben die zelf kinderen en werk. Dan is het al heel wat als die wekelijks langs gaan. Zij hebben natuurlijk ook niet gekozen voor deze situatie maar hebben daar wel hun hele leven de "lasten" van.
Dit is 1 van de problemen. Kan heel makkelijk opgelost worden uit het oogpunt van de leerkracht. Maar hoe zou jij het vinden als de leerkracht een advies geeft alleen op zijn/haar bevindingen? Ik ken genoeg ouders die een bepaalde verwachting hebben van hun kinderen en als die niet hetzelfde is als van de leerkracht....pfff... dan hebben we de poppen aan het dansen.
Wat heeft een ander beeld van de capaciteit van een leerling te maken met het krijgen van meer salars? In zn geval is er toch een goed gesprek nodig met ouders? Of ben ik te nuchter?
Ik ga er vanuit dat de leraar mij een goed advies kan geven over mijn kind hoe het dat schooljaar heeft gedaan, ik hecht daar meer waarde aan dan aan een toets. Zoals ik al zei, als mijn kind op de dag van de toets ziek, niet in zijn hum, zenuwachtig of wat dan ook is dan vind ik die test uitslagen sowieso niets waard. Ik vind dat je moet kijken naar hoe een kind het hele schooljaar heeft gefunctioneerd. Mij zul je dus niet horen als het word afgeschaft. Maar ik vroeg hoe volgens jou dit probleem opgelost zou kunnen worden met meer geld. Jullie ( leraren ) roepen heel hard dat er echt meer geld moet komen voor alle problemen in het onderwijs, ik zie niet in wat bijvoorbeeld meer geld zou oplossen met dit probleem. En ik snap dat dit 1 probleem van de vele is maar dan nog, er zijn nog meer punten die naar mijn inziens niet opgelost worden als er meer geld in het laatje komt.
Probeer je er niet teveel op te focussen. Je weet zelf dat je het juist wel goed doet. Ik snap dat je verdrietig bent, het is ook een harde opmerking maar misschien was zij zich hier niet van bewust. Alhoewel het dan nog een harde opmerking blijft. Maar koppie omhoog, nogmaals je bent een toppertje!
Maar zoals ik eerder zei...waarom geen aktie door bijv. het administratieve werk neer te leggen zodat je de besturen hiermee hebt ipv de ouders? Ik lees hier namelijk best vaak dat de problemen bij de besturen liggen? En bleek laatst ook niet uit onderzoek dat de besturen stelselmatig teveel geld sparen/overhouden? Waarom moeten de ouders en kinderen dan nu weer de dupe worden van een aktie? En ik moet heel eerlijk zeggen dat de laatste staking niet echt veel indruk maakte hier. Ik begrijp overigens heel goed hoor dat de werkdruk te hoog ligt. Ik ben na de pabo mooi wat anders gaan doen. Ook omdat er niet echt uitzichten op vaste contracten waren.