o maar ik heb ook niet geschreven dat het harde wetenschap is, maar gewoon wetenschap. Bij andere wetenschappen zijn er ook factoren die invloed kunnen hebben op het onderzoek. Dat betekend niet dat het geen wetenschap is. Wat ik bedoel te zeggen dat ADHD en ASS na lang onderzoek duidelijke oorzaken hebben. Bij ADHD bv hersenkwabben die een afwijkende functie hebben en neurotransmitters die in hoeveelheid afwijken. Een tegenhanger is hooggevoeligheid, tot op heden is daar geen biologische oorzaak voor gevonden (al sluit ik niet uit dat dat nooit gebeurd). Ik geloof absoluut in het hoog (extra) gevoelige, maar het is nog niet officieel te diagnostiseren. Dat jouw zoon een foutieve diagnose gekregen kan natuurlijk altijd, maar het is niet zo dat heel veel psychologen continue verkeerd diagnostiseren. Wel wat ik eerder zei gebeurd dat mensen/instellingen die daar helemaal niet bevoegd voor zijn iets roepen, echter dat is geen diagnose. In de volksmond hoor ik ook mensen over een druk kind roepen: o adhd zeker? Maar die mensen weten helemaal niet wat ADHD inhoudt. Ik zag eerder dat iemand schreef: vroeger was het gewoon karakter van het kind. Het klonk alsof de manier van vroeger iets positiefs was, ik zie dat anders. Veel kinderen die vroeger als etter, onbezonnen en irritant gezien werden zouden in deze tijd misschien wel een diagnose ADHD of ASS gekregen hebben. Omdat deze kinderen dus geen etters waren, maar er daadwerkelijk iets "niet goed" gaat in hun hersenen. Ik ben dan blij met deze tijd, waar die kinderen een stuk beter begrepen worden en de juiste hulp krijgen.
Jij reageerde zelf op Syane die zei dat psychologie geen harde wetenschap is. Jij deed toen net alsof ze suggereerde dat psychologie geen wetenschap is. Wij zullen het niet eens worden. Dat mijn zoon waarschijnlijk een verkeerde diagnose heeft staat niet op zichzelf. Dit gebeurt heel vaak. Naar mijn mening omdat veel ouders en leerkrachten het " handig" vinden als iets in een hokje past en bepaalde gedragingen op een " afwijking"afgeschoven kunnen worden en niemand daar dus iets aan kan doen ( of evt medicatie). Daarmee suggereer ik niet dat adhd/ ass niet bestaat en veel kinderen hebben enorm baat bij een bepaalde behandeling of medicatie maar ik ben van mening dat we doorgeschoten zijn. Vroeger was het heus niet beter maar de waarheid zal ergens in het midden liggen.
ik ben het daar idd niet mee eens. Ik ben zo'n ouder en ik vind het helemaal niet handig dat de gedragingen van mijn kind op een afwijking geschoven kunnen worden, ik denk dat dat voor het gros van de ouders geldt. En ik denk zeker niet dat een psycholoog vaak onterecht en bewust een verkeerde diagnose stelt omdat de ouders of de school dit handig vinden.
Natuurlijk stelt een psycholoog niet bewust een verkeerde diagnose. ZE moeten het doen met vragen lijsten die oa door de ouders en school ingevuld moeten worden en de uitkomst daarvan is erg bepalend voor de uitslag. Iedereen kijkt met een andere blik naar een kind, dus hoe betrouwbaar is zo'n uitslag dan.... Ik ken veel ouders die opgelucht waren na het stellen van een diagnose. Gelukkig ligt het gedrag van het kind dan dus niet aan hun opvoeding, maar is er echt iets mis met het kind. Dat zal vaak terecht zijn, maar mi niet altijd
Ik was degene die het over karakter had. Maar je legt nu woorden in mijn mond. Als je mijn post goed leest dan zie je dat ik het had over kinderen die door bepaald gedrag te vroeg een labeltje krijgen terwijl later dan blijkt dat er eigenlijk niet zo veel aan de hand is. Dat dat jammer is dat dat soms gebeurt. Dat was een reactie op de post van Debaky waarin ze zei dat het lijkt alsof kinderen tegenwoordig bij het minste of geringste een stempel krijgen. Ik zeg nergens dat het vroeger beter was, dat maak jij er van. Sterker nog, ik ben het zelfs met je eens wanneer je zegt dat het fijn is dat kinderen tegenwoordig de juiste hulp kunnen krijgen wanneer aan het licht komt dat er daadwerkelijk iets is. Je verdraait mijn hele post
nou mijn ervaring is daar echt anders mee. Nav wat ik om mij heen hoorde en gelezen had wist ik wel dat er met mijn kind iets anders was dan bij andere kinderen, iets waar zij last van had. Nav van mijn ingevulde vragenlijsten en mijn antwoorden tijdens de intake dacht de psycholoog als eerste aan ASS. Maar door uitgebreid onderzoeken en observeren bleek er iets heel anders.
dit schreef jij, en ik schreef: HET KLONK alsof vroeger iets positiefs was. Zo vatte ik het op dus. Ik verdraai helemaal niks. Afwachten hoe een kind zich ontwikkeld is helemaal niet altijd goed, soms is het beter er zo vroeg mogelijk bij te zijn. Gelukkig bevestigen ervaringsdeskundigen dit gevoel van mij. Maar ik verdraai helemaal niks, ik geef eerlijk aan hoe de post op mij overkwam.
Ik weet nog wat ik schreef en naar mijn mening staat het er gewoon zoals ik het je net uitlegde. Maar goed, jij vatte het anders op en dat kan natuurlijk. Verder; ervaringsdeskundigen bevestigen ook wat ik eerder zei. Dus laten we het er maar op houden dat de waarheid idd ergens in het midden ligt, zoals @lies276 al aangaf.
Ja, ik was opgelucht met de diagnose. Want waarom zaten ze op school anders zo met de handen in het haar? Dus dat sluimerende gevoel van mij was gegrond. Daar was ik blij mee. Maar weet je, ik was nog veel opgeluchter geweest als ze hadden gezegd: "Beste ouders, jullie hebben dit kind echt verpest maar met een opvoedingscursus voor jullie en goede therapie voor jullie zoon komt alles weer goed." Ik hou zielsveel van mijn speciale kind, maar gewoon binnen de lijntjes was toch echt wel een stukje fijner geweest hoor.
Interessante discussie. Ik ben zelf ook van mening dat er overgediagnosticeerd wordt, met name bij bijv. ADHD. Mede veroorzaakt door de DSM. Bijna alle diagnoses uit de DSM zijn gebaseerd op symptomen / gedrag en er wordt geen onderzoek naar de oorzaak gedaan, omdat het niet mogelijk is. Ik ben zelf psycholoog en inderdaad het is absoluut geen harde wetenschap. Je gaat af op de gekleurde verhalen van anderen en je eigen klinische blik. Hoe vaak zie ik een kind voordat ik classificeer? Gemiddeld twee a drie uur. Het zou arrogant zijn om te zeggen dat wij geen fouten maken. Onderling zijn wij ‘psychologen’ het vaak al niet eens. Daarnaast wordt er soms te snel een stempel geplakt omdat je een kind wil behandelen en dat mag niet zonder stempel. Het is echt belangrijk dat je als ouder ook kritisch blijft en luistert naar je onderbuikgevoel. En hoogsensitiviteit is geen diagnose en zal het ook nooit worden. Het is een karaktertrek (gebaseerd op dubieus onderzoek) en geen ziekte of stoornis. Ik krijg de laatste tijd behoorlijk jeuk van die term. Die hype is nogal doorgeschoten .
Voordat iedereen met lange tenen nu gaat reageren: Vaak is die opluchting terecht en bevestigd het je onderbuik gevoel. Daar is niks mis mee en kan je als ouder enorm helpen.
Amen. De schoonzus van mijn zus heeft zgn een hooggevoelige dochter. Het wordt altijd als excuus gebruikt voor haar onaangepaste gedrag. Zelfs als je geen psycholoog bent, kun je al zien/ merken dat het probleem niet bij het kind maar bij de ouders ligt. Een spreekwoordelijke schop onder haar kont zou wonderen doen.
Precies dit. Ik zal niet ontkennen dat sommige mensen gevoeliger zijn voor bepaalde prikkels. Zowel ik als mijn dochter zijn bijvoorbeeld gevoelig voor de stemming van anderen en we raken snel overprikkeld. Het is alleen geen ziekte en het lijkt bij sommigen de perfecte excuustruus. Ik kan er niks aan doen, want ik ben hypersensitief . Zo bestaan er ook introverte mensen, extraverte mensen, nuchtere mensen, emotionele mensen en dus hooggevoelige en minder gevoelige mensen enz. Het wordt zo zwaar gemaakt en ouders gedragen zich soms alsof hun kind een stoornis hebben en het kind gaat zich hierdoor ook zo gedragen. Maar goed dat is mijn mening over hoogevoeligheid.
https://nos.nl/artikel/2215385-ik-ben-bang-voor-de-komende-week-want-de-leerkrachten-zijn-nog-ziek.html Even terug naar het oorspronkelijke onderwerp!
Griep epidemie die moeilijk of niet op te lossen is zie ik als overmacht. Hoewel lastig ivm met mijn eigen baan zou ik daar wel begrip voor hebben. Maar weten "we" al meer over evt. ophande zijnde stakingen? Ben benieuwd en ook zeker van plan om dan bezwaar te maken. Ik moet al zoveel extra opvang/vrij regelen. Reguliere vakanties, roostervrije dagen, studiedagen, vlak voor de zomer vakantie zelfs nog een extra week vrij... Ben van mening dat ze prima aandacht kunnen vragen zonder dat ouders daar de dupe van worden. Ook schat ik in dat veel van de genoemde problemen zijn te ondervangen op de werkvloer zelf. Extra salaris gun ik een ieder, maar vergeleken met mijn baan in de zorg hebben ze het nog helemaal niet zo slecht.
Mee eens. Tegenwoordig wordt alles dmv die DSM maar op adhd, ass en hsp gegooid. Er kunnen tientallen andere oorzaken van het gedrag zijn maar daar kijken ze niet naar. Denk dat er bij iedereen wel een "diagnose" uit komt rollen. Hier kind op school dat volgens die DSM adhd zou hebben. Kind bleek later "gewoon" helemaal hyperactief/druk te zijn van bepaalde voedingsstoffen en de vele fruitsuikers die ze op een dag binnen kreeg. Paar bezoekjes aan de kinderarts en dietiste en kind was weer handelbaar en zat weer rustig in dr vel. Tja, helaas nu wel het stempeltje ADHD.. zie daar maar eens vanaf te komen. Mijn zusje zat ook steeds in de klas te wiebelen. Tics, af en toe aggressief. Zat zichzelf echt in de weg. Zou volgens testen adhd hebben. Alles wees erop. Overgevoelig/allergies voor bepaalde voedingsstoffen. Kwamen mn ouders bij toeval achter. Ik ben een paar jaar geleden volgens die DSM getest omdat ik met mezelf in de knoop zat. De score: ADHD, ADD, asperger syndroom (autisme), PTTS EN hooggevoelig Zou bepaalde medicatie moeten gaan gebruiken en hulp bij mn 'stoornissen". Uitleg van Andere psychiater die buiten de DSM om WEL naar evt oorzaken en achtergrond keek: zij had niks met DSM en was ervan overtuigd dat mijn gedragingen waren veroorzaakt door o.a. mn karakter, door de manier hoe ik opgevoed ben (waaronder emotionele verwaarlozing) en een pest verleden.de gedragsveranderingen konden zich hetzelfde uiten als die van de "stoornissen". En ja hoor, hier hulp bij gehad en het was klaar. Nooit medicatie gehad en zoooo blij dat ik de stempeltjes niet gekregen heb want ik was er nooit meer vanaf gekomen....
Mee eens. Ik zou graag de rekeningen van de kinderopvang bij ze in willen leveren. Allemaal extra kosten door hun stakingen. Maar daar trappen ze waarschijnlijk niet in..
Mag ik eens vragen hoe zich dat dan uitte? Ik herken in mezelf heel veel ADD trekjes en voel me altijd een beetje anders dan anderen maar heb vroeger ook het nodige meegemaakt. Vraag me ook af of het door mijn verleden komt of dat het altijd al in me zat.