Onze dochters zitten op een openbare basisschool. In het derde leerjaar (groep 5 in NL) mogen ze kiezen of ze godsdienst volgen (katholicisme of Islam) of ethiek (meer algemeen). Omdat wij niet gelovig zijn kiezen we voor het laatste. Ze zit nu in groep 2 en zit in een heel diverse klas, met 15 nationaliteiten. Nu kwam ze laatst thuis met een verhaal over God, dat hij hoog boven de wolken woont en dat hij alles ziet. En dat Satan helemaal beneden woont en altijd lacht, en dat God juist altijd boos is. Bleek dat ze dit van een vriendinnetje had gehoord die moslim is. Ze deed er heel luchtig over zoals kinderen doen, het was voor haar gewoon een fantasieverhaal zoals een sprookje. Maar ik vond het nogal wat. Mijn man dacht om haar iets uit te leggen over evolutie en de eerste mens op de aarde (hier heeft ze al vragen over gesteld toen ze over dinosauriers leerden), maar moeten we hier nog iets mee? Ik vind het namelijk best vroeg, nu al iets horen over godsdienst en wil niet dat ze er helemaal in meegaat.
Ik vind het juist niet vroeg in een dergelijke omgeving. Heel veel kinderen groeien op met een bepaald geloof en juist op jonge leeftijd vertellen ze daar soms 'bijzondere' dingen over. Ik denk dat het juist dan heel goed is om er open over te praten en dingen van verschillende kanten te laten zien ed. Bij mijn jongste dochter zat in de kleuterklas een jongetje waarvan de ouders Jehova's getuigen waren, dat heeft heel wat gesprekken los gemaakt, eigenlijk veel meer dan de hindoestaanse en islamitische kinderen. Dat laatste werd hier vooral een gespreksonderwerp door het halal eten ed, maar dat beperkte zich dan ook vooral tot het niet eten van bepaald soort vlees en snoep ed. Wij hebben ook familieleden/vrienden die christelijk zijn. Daar krijgen ze dus ook best wat van mee. Ik vind het mooi om daarover in gesprek te gaan en ook over de evolutietheorie ed. Uiteindelijk mogen ze van mij zelf bepalen hoe en wat.
Waarom vind je dat zo problematisch? Wij zijn niet gelovig, maar mijn dochter gaat om allerlei redenen naar een katholieke school, nu derde kleuterklas. Ze komt ook regelmatig met verhalen over Jezus en God thuis, en wij laten haar vertellen. Laatst kwam ze ook thuis met iets over hemel en hel. Ik heb haar gezegd dat sommige mensen zo'n verhalen inderdaad geloven, en dat ik gewoon geloof dat iedereen lief moet zijn tegen elkaar wanneer we leven, en dat dat het belangrijkste is. Ze knikte en de kous was af. Geloof is nu eenmaal alomtegenwoordig. Net zoals ik het verkeerd vind dat gelovigen hun kinderen pushen in de richting van geloven, vind ik hetzelfde van agnosten en atheïsten. Wat is er mis met erkennen dat het een verhaal is waar sommigen in geloven?
Onze kinderen gaan naar een christelijk kinderdagverblijf maar wij geloven niet. De oudste komt regelmatig thuis met een liedje over god of vraagt of Jezus ook mijn beste vriend is. Of we gaan bidden voor het eten etc. Wij leggen dan uit dat sommige mensen daarin geloven maar wij niet, dat wij geloven dat je goed voor elkaar moet zorgen. Straks gaat hij wel naar een openbare basisschool waar hetzelfde principe als bij jou wordt gehanteerd. Ik vind dat juist wel mooi, leren over verschillende godsdiensten. Wat mij betreft draagt dat bij aan respect voor elk geloof.
Nou ja, wij geloven ook niet, maar mijn kinderen krijgen er via school en/of andere kinderen ook dingen van mee. Maar ik leg dan gewoon uit dat er mensen zijn die in God geloven (of Allah, of hoe je hem wil noemen), maar dat wij dat niet geloven. Dat wij geloven dat de aarde en de mens etc. op een andere manier is ontstaan. Als ze daar dan meer vragen over hebben hoor je het vanzelf en anders zijn ze voor dat moment blijkbaar tevreden met de uitleg die je hebt gegeven.
Ik vind het niet problematisch. En ik wil ook helemaal niets pushen. Toen mijn dochter hiermee thuiskwam zei ik ook dat dit een verhaal was waar sommigen in geloven en anderen niet. Toen was hey voor haar ook klaar, maar ik denk gewoon al vooruit, dat ze tegen haar vriendin zou zeggen: mijn mama zegt dat het niet waar is en wij geloven er niet in, en dat dat vriendinnetje daarmee naar huis zou gaan, etc. Misschien zijn dat allemaal beren op de weg. Ik vind diversiteit een mooi gegeven en het is de realiteit. Mijn kinderen hebben ook een gemengde achtergrond. Ik vroeg me gewoon af of je op 5 jaar daar al iets zinnigs over kunt zeggen of dat je het beter wat op zijn beloop laat.
Dat weet die moeder van vriendinnetje toch ook? Dat er veel mensen anders of niet geloven? Zij zal dat op haar beurt weer uitleggen aan haar dochter, toch? Ik zie persoonlijk niet echt beren ... Ik (en mijn familie) ben zelf niet gelovig, maar mijn man wel praktiserend katholiek. Onze kinderen krijgen een katholiek opvoeding (en zitten op katholieke school), en krijgen in die geleerd dat God in de hemel is, dat je daar naartoe gaat als je dood bent etc. Terwijl ik absoluut in evolutie geloof en mijn man eigenlijk ook wel. Hij is het ook echt niet met alles eens dat de paus roept e.d. Er zit veel 'nuance' in geloof en geloven, waar kinderen nog niets mee kunnen. Je begint je kind toch de simplistische versie te vertellen en naar mate ze opgroeien en verder leren, zullen ze zelf meer hun nuance gaan vinden. En uiteindelijk ook hun eigen weg, met/zonder geloof.
Ik ben gewoon eerlijk geweest; wij geloven ook niet maar sommige mensen wel en dat mag iedereen zelf weten. Dl snapte het wel geloof ik. Ze zei dat ze geloofde dat ze die avond wel om 23.00 naar bed mocht.
Die moeder van dat vriendinnetje zal ook weten dat niet iedereen in de klas van haar kind(eren) gelovig is, laat staan in dezelfde God gelooft als zij, toch? Lijkt me dan niet zo problematisch als je kind zegt dat jullie niet hetzelfde geloven als dat meisje. Het meisje vertelt jouw dochter ook iets soortgelijks (alleen dan 'de andere kant'), toch? Ik denk dat het belangrijkste is dat mensen met respect over elkaar en over elkaars geloof praten.
Je sprak over 'ik vind het nogal wat', dat je dochter nu al met godsdienst thuiskwam en dat je dat te vroeg vindt. En jullie dachten meteen al dat het tijd was om evolutieleer en big bang te gaan ' doceren'. Dan interpreteer ik dat als het problematisch vinden dat je kind thuiskomt met het idee van hemel en hel... Goed dat dat niet zo is.
Nee heb het een beetje verkeerd verwoord. Ik bedoelde meer het introduceren van een ander 'verhaal', tegenover wat ze op school hoort van dit vriendinnetje. Wanneer dat zou nodig zijn. Ik had niet verwacht dat dat nu al aam de orde zou zijn. Maar aan de andere kant ook heel logisch, want als gelovig gezin geef je dat meestal vanaf jonge leeftijd mee. Er bestaan zeker nuances, ook bij dat vriendinnetje thuis. Ik ben daar dus wel gerust in.
Hier kwamen ze er al eerder mee en ik vind 6 jaar ook niet heel jong. Wij hebben uitgelegd dat sommigen geloven in Adam en Eva en in God en dat anderen weer geloven dat we van dieren afstammen en zo langzaamaan mens zijn geworden. Ik geloofde vroeger in God, nu niet meer, en ik laat het open voor mijn kinderen. Ik heb er zelf veel aan gehad namelijk, mijn geloof in God, voelde mij niet zo alleen daardoor. Hoop alleen dat mijn kinderen dat op zich niet nodig gaan hebben
Hmm, daar ga ik dan weer niet mee akkoord... Ik leg mijn dochter uit dat sommigen geloven in hemel en hel, en ik niet. Zij mag rustig kiezen wat zij wil geloven, en ik beantwoord al haar vragen daarover met plezier en zo genuanceerd mogelijk. Maar ik zal haar nooit zeggen dat sommigen gelóven dat wij geëvolueerd zijn uit dieren en anderen dan weer geloven in Adam en Eva. Het eerste is namelijk gewoon waar, daar ga ik niet omfloerst om doen.
Voor jou is het waar, voor een ander niet . En ik wil dat de kinderen zelf een mening daarin gaan vormen. Wij doen verder niets aan religie en meestal volgen kinderen hun ouders hierin, dus ik denk dat ze dat hier ook zullen doen. Maar zo niet, ook prima.
Nou nee. Ik wil geen religieuze discussie starten op dit forum, maar nee. Evolutie is gewoon een feit, dat heeft niets met religie te maken. Zelfs de paus heeft aangegeven dat evolutieleer de waarheid is. Daar ga ik geen compromissen in sluiten naar mijn kinderen toe. Ze mogen rustig hun eigen mening vormen over God. Maar ik ga hen nooit vertellen dat evolutieleer iets is dat ik gelóóf.
En omdat de paus het zegt is het waar? Ik ga verder ook niet in discussie, maar ik denk dat iedereen zijn kind meebrengt wat je zelf geloofd. Of dat nou in de evolutie is of de schepping. Voor jou is de evolutie een feit, voor een christen is de schepping een feit.
Evolutie is een feit , de schepping -zoals beschreven in de Bijbel- is geen feit. Uiteraard mag je geloven wat je wil. Maar feiten zijn feiten.
Zoals ik al zei; jij ziet het als een feit. Maar dat is niet zo. Ook hier zijn weer genoeg ‘bewijzen’ voor, erkent door wetenschappers met grote namen.