Help! Onze dochter zit nu in de brugklas. Ze wil alleen geen huiswerk maken. Iedere keer is er weer een andere smoes: 'Heb ik al in de les gemaakt' 'Is een weektaak, dus heb nog de hele week' 'Ik ben al de hele dag druk geweest op school, nu wil ik even pauze' 'Het is nu weekend en ik het weekend ben je vrij' 'Dit moeten we op school maken. Het MAG niet thuis'. Haar resultaten zijn erg goed, daar ligt het niet aan. Er zijn 3 vakken waar ze net rond de 6 staat, de rest allemaal hoog. Maar dit komt voornamelijk door mij. Ik plan met haar het huiswerk zodat het evenredig verdeeld is over de week. Hou hierbij rekening met de dagen dat ze sport. Haar sport kost haar best veel energie (redelijk hoog niveau), maar hier wil ze absoluut niet mee stoppen. Maar dat hoeft van mij ook niet. Juist goed om naast school met iets anders bezig te zijn. Het zou ook zonde zijn want ze is erg goed. Verder loop ik het haar de 3 vakken waar ze niet zo goed in is paragraaf voor paragraaf door. Op deze manier krijgt ze wel een voldoende. Doe ik dit niet, dan is het een onvoldoende. Ze zegt dat ze op haar kamer wil leren, maar als ik dan kom kijken dat zit ze op haar telefoon of kijkt ze filmpjes op Youtube. Of ze is aan het bellen met een vriendin. Als ik haar zeg dat ze beneden aan de eettafel moet komen zitten leren dan wil ze dat niet. Wat kan ik doen om haar te leren dat ze zelf huiswerk moet gaan maken? Ze zal niet uit zichzelf haar boeken pakken om te leren of een samenvatting te maken. Ik krijg ook vaak het verwijt dat ze bijna geen tijd voor zichzelf heeft om te relaxen. Ik moet haar met rust laten!! Hoe doen jullie dat met pubers en huiswerk maken? Hoe motiveren jullie? *zucht*
Herkenbaar probleem, en volgens mij doe je al heel veel. Maar ik zou beginnen met het beneden laten van haar telefoon. Mijn oudste dochter heeft met pieken en dalen ook motivatie problemen (zitten net weer in een dal). En die telefoon gaat echt niet mee naar haar kamer als ze huiswerk moet maken. Dat scheelt al heel veel afleiding.
Bij jou dus ook zo lastig! Ben ik gelukkig niet alleen. Soms heb ik het idee dat ik de enige ben. Haar telefoon beneden houden gaat niet uitmaken ben ik bang. Dan gaat ze videobellen via haar iPad. En die kan ik weer niet afpakken want daarop moet ze huiswerk maken... Ik wil eigenlijk gewoon dat ze aan de eettafel komt werken. Dan kan ik haar helpen en het in de gaten houden. Als ze nu gewoon naar mij zou luisteren heeft ze zeeën van tijd voor zichzelf, maar dat ziet ze niet. Ik ben die ruzies echt zat!
Hoe deed ze dit op de basisschool dan? Mijn kinderen willen nu namelijk al niet leren voor toetsen of hun huiswerk maken en dan zitten ze in groep 5, 6 en 7. Heb al een aardig idee wat ik kan verwachten als ze op de middelbare school zitten.
Misschien hoeven jouw kinderen ook bijna niet te leren. Op de basisschool is het vaak voldoende om gewoon in de les op te letten. In het VO wordt er wel verwacht dat ze thuis de lesstof verder leren en maken. Geef de moed nu nog niet op!
Dan zou ik daar een afspraak over maken. Telefoon blijft beneden, Ipad is voor huiswerk (op bepaalde momenten) en als ze er wat anders op doet tijdens dat huiswerkmoment, moet ze beneden verder leren. Bij mijn dochter gaat het in het begin van het jaar vaak goed en daarna zakt ze af. Maar ze zit nu al in de 3de en behalve afspraken over telefoon en en vragen hoe ze ervoor staat met het huiswerk, heb ik besloten het verder te laten gaan.
Maar hoe laat je het los dan? Dit lukt mij niet. Het lijkt wel een soort controle drang van mij. Als ik haar loslaat gaan haar resultaten direct naar beneden.
Ik zou contact zoekenden haar mentor van school en samen hier een plannetje op bedenken. Ik denk dat dat veel beter werkt omdat ze dan ook merkt dat school en thuis op een lijn staan. Daarbij los jij nu veel voor haar op. Misschien moet ze eens voelen hoe het ois om echt niks te doen. Ze denkt schijnbaar dat ze er ook zonder leren wel komt. Ik denk eigenlijk dat ze een realitycheck nodig heeft door het te ervaren. Nu heb jij de lasten en zij niet.
@Syane Ze wéét dat ze moet leren , maar ze wil het niet. Alles is leuker dan dat. Maar met een goed cijfer is ze heel erg blij. Weet je, ik gun haar zo die goede cijfers, maar aan de andere kant wil ik dat het door haarzelf komt. Met wat hulp van mij. Niet zoals nu. Ik moet haar dwingen. Dat is niet goed lijkt me.
Dan heeft ze blijkbaar toch geen motivatie genoeg. Wat hier boven werd voorgesteld om haarbteleoon in te nemen lijkt me een goed begin.
Ik zal daar inderdaad mee beginnen. Maar laat ik haar dan wel naar boven gaan? Niet aan de eettafel zodat ik het een beetje in de gaten kan houden? #controlfreak
Dat loslaten is ook lastig. Ik vind het zelf echt wel moeilijk om een balans te vinden in tot waar ik help en ingrijp en waar ik het haar zelf laat ervaren. (Had hier ook pas geleden een topic over geopend). En aangezien je dochter de in de brugklas zit, snap ik helemaal dat dat moeilijk is. Ze begint tenslotte net. En ze moeten ook nog een hoop leren. Plannen en langetermijn denken is niet heel erg pubereigen. Maar ik heb wel voor mezelf bedacht dat ik absoluut wil dat ze voor zichzelf leren en niet voor mij. En erboven op zitten werkt dan averechts. Daar heb ik niet ens de tijd voor met 4 kinderen. Dus nu hou ik vooral op gesprekjes. Vragen wat ze voor huiswerk heeft, of ze nog moeilijke toetsen heeft, of ik ergens mee kan helpen, ik check of ze het gaat genoeg tijd heeft om te gaan sporten en laat haar dus eigenlijk overal in meedenken. En als dat niet genoeg is en ze haalt haar cijfers niet op dan blijft ze zitten of moet een niveau lager. Ik zou dat zeker zonde vinden (omdat ik weet dat ze het kan), maar het is niet het eind van de wereld. En misschien leert ze daar ook weer van. ,aar makkelijk is het niet. Mijn middelste dochter is wat dat betreft totaal anders. Die werkt keihard, maakt zelf een planning en werkt ook vooruit. Ze gaat ook uitzichzelf aan het huiswerk. Ik hoef bij haar alleen maar interesse te tonen. Maar volgens mij is zij de uitzondering die de regel bevestigt.
Een niveau lager is voor haar geen oplossing. Dit zijn haar cijfers: 4x een 9 3x een 8 3x een 7 3x een 6-je (5,8 een 5,9 en een 6,1) Prima cijfers dus. Maar totaal geen motivatie. Ik denk dat ik ga beginnen met dat ze zelf een planning moet gaan maken. Die gaan we dan samen bekijken op haalbaarheid. Dan kan ze met makkelijke vakken op haar kamer werken en moeilijke vakken hier aan de eettafel. Is dat een goed idee?
Lijkt mij een prima plan. Ik zou dan ook met haar inbouwen dat ze extra open momenten inplant dat als er iets bij het ene moment tussen komt dat ze dan wat reserve heeft.
Tsja ik was ook zo'n puber. Ik zei ook heel hard tegen mijn ouders: iets aan te merken op mijn cijfers? Nee? Dan wil ik er niks van horen. Ik ging alleen huiswerk maken als ik er slecht voor stond. Maar dat kwam dus alleen door ervaring en niet doordat mijn ouders het graag wilden. Ik snap dat je je dochter niet wil laten falen maar hoe moet ze het anders leren? Omdat ik goed kon leren ging alles redelijk makkelijk en heb ik pas op het hbo echt leren leren maar is allemaal goed gekomen en gewoon mijn studie gehaald. Nogmaals ik snap je bedoeling maar als puber ging ik bij controlerende ouders helemaal in de weerstand terwijl ik anders nog wel eens iets deed.
Maar deze cijfers heeft ze doordat jij haar helpt. Als je dat niet zou doen dan dalen haar cijfers waarschijnlijk en dan moet ze wel een niveau lager. I
Lijkt mij een heel goed begin! Zo lang jij er bovenop zit, alles plant en overal mee blijft helpen zal ze zelf niet inzien waarom plannen en huiswerk maken nodig is. En op die manier zal ze het ook zelf nooit leren en zitten jullie nog in deze situatie als ze 19 is. Ik begrijp je wel hoor... loslaten is best lastig Mijn dochter zit pas in groep 5 en heeft ook geen zin in huiswerk, er is iedere keer wel weer een andere smoes. Afgelopen keer heb ik het haar zelf uit laten zoeken, ze begon dus ook pas de avond voor de toets met leren. Haalt ze verdorie een 9.... nou die heeft haar lesje dus wel geleerd
Ik zou haar ook meer vrijheid geven denk ik. Ten minste ik leerde het meest van zelf op mn bek gaan. En mijn moeder wilde het liefst 7ens en 8en, terwijl ik ook tevreden was met een 6. Hoe staat zij daarin? Ik zou beginnen met een gesprek over haar school en wat ze wil. Je zou met haar af kunnen spreken dat ze het op haar manier mag doen, maar gaan haar cijfers naar drastisch omlaag/onvoldoendes dan ga jij maatregelen treffen als beneden huiswerk maken bijv. Ik ben benieuwd hoe ik het ga ervaren straks.