Jaaaaa hou op schei uit!!!! Ik word daar zo moe van ook! Als ik alle uitslagen heb en er is wat mis ga ik het wel vertellen aan me ouders en schoonzus! Stiekem hoop ik dat ze dan wel denken oh shit! wat hebben we gedaan door continue ernaar te vragen! Je tante bedoeld het waarschijnlijk goed! Maar het is inderdaad even verstandig om nu naar dokter te gaan. Het lucht echt wel op aan de ene kant! Ook al is het weer doood eng wat er allemaal gaat gebeuren
Wat fijn om te lezen dat je me zo positief vindt! Zo voel ik me niet altijd Haha Het gaat nu wel weer iets beter! Ook omdat mensen hier hebben gezegd dat het niet verkeerd is.. en je best Afentoe erover mag piekeren ! Maar niet teveel natuurlijk Wat fijn dat je al een mooi mensje om de wereld heb kunnen zetten! Heerlijk! Hier lees je inderdaad Afentoe verschrikkelijke verhalen.. heel heftig!
Oww da's dan helemaal zuur. Dan denk je het zit wel goed en dan lukt het niet. Ik hoop dat de huisarts jullie wil doorverwijzen zodat er wat onderzoekjes gedaan kunnen worden en je snel meer duidelijkheid krijgt. Ze kunnen ontzettend veel, en je lichaam heeft het al eens gedaan, alleen het wachten en de onzekerheid is gewoon zwaar bagger. Ik wens jullie snel een voorspoedige zwangerschap en een gezond baby'tje!
Jaa we zijn ontzettend blij met hem, het is zo'n heerlijk ding. Achteraf gezien mogen we echt in onze handjes knijpen, we hebben zoveel geluk gehad (in totaal anderhalf jaar bezig geweest, waarvan acht maanden bij het ziekenhuis). Maar toen we midden in dat traject zaten, voelde het vaak wel vrij uitzichtloos; een eisprong was al te veel gevraagd en je weet gewoon niet hoe lang het gaat duren, welke behandelingen nog gaan komen en of het wel gaat lukken, het kan met een maand bekeken zijn maar kan net zo goed een meerjarenplan worden. Ik merk wel dat ik nu bij de tweede er veel rustiger in sta. Het is al een keer gelukt, je weet al een beetje wat er gaat gebeuren en het hele voortraject van eerst een halfjaar of meer zelf proberen en vervolgens de juiste dosis Clomid zoeken konden we nu overslaan.
Weet je waar ik bij 'dit soort' berichten altijd gelijk aan denk? Een gedichtje van Toon Hermans; Eerst dacht ik: ‘niet aan denken’, Dat heb ik toen gedaan, maar twee seconden later, dacht ik er tòch weer aan. Nee, zo eenvoudig is dat niet, want weet je, wat je doet, je denkt er óók aan als je denkt dat j’er niet aan denken moet. En zo is het precies! Je kunt je gevoel en gedachten niet uitschakelen. Laat het toe. Dit speelt nu gewoon enorm in jouw/jullie leven. Mij helpt het inderdaad ook wel om af en toe me af te sluiten voor alle baby-verhalen. Ook het forum dan een maandje niet bezoeken geeft dan even wat rust. Ik word namelijk ook erg onzeker van alle verhalen die je hier leest van mensen die jaren bezig zijn. Maar daarnaast vind ik het ook super fijn om af en toe met mijn vriend te mijmeren over de toekomst. En met mijn beste vriendin kan ik er goed over praten. (even voor de duidelijkheid, wij zitten niet in dezelfde situatie als jullie. Ik ben met de pil gestopt en wij doen het nog even een tijdje met condoom. Wel is mijn kinderwens er al sinds 2013) En inderdaad 'als je er niet aan denkt word je vanzelf zwanger', dan slaat echt nergens op. Bij de mensen bij wie dat gebeurde was het gewoon toeval. Er zijn meer vrouwen zwanger geworden die er wel aan dachten, dan die er niet aan dachten! Heel veel sterkte!
Wat een ontzettend lief en mooi berichtje @Hakoek Zo herkenbaar de woorden van toon Hermans. Het is echt een rollercoaster. Ik heb zo nu en dan wel momenten van rust of dat ik me suf pieker! Ben zo bang dat het niet gaat lukken of dat ik er aan onderdoor ga! En zo moeilijk om het aan me omgeving te vertellen... Wat je zegt ik zoek ook niet elke dag deze site op. Het maakt je soms echt gek van onzekerheid! Een vriendinnetje van mij weet alles maar is wel sindskort zwanger. Vind dat wel lastig maar kan wel bij haar alles kwijt. Gelukkig ben ik wel bewust van mezelf.. en probeer ik wel over mezelf te waken maar dat gaat niet altijd. Vandaag weer ongesteld geworden helaas... ergens wel verwacht maar er is altijd wel beetje hoop ! Aanstaande vrijdag uitslag van zaadonderzoek! Sorry ik gooi meteen alles eruit... we zitten sindskort in de mmm Ik hoop voor jullie dat deze rollercoaster jullie bespaard blijft! Dit gun je niemand
Ontzettend eens met de rest, mensen die zeggen dat je moet "relaxen", "er niet mee bezig moet zijn" of wedikwat moeten ze een schop tegen hun achterste geven. Fertiliteitsproblemen is gewoon een medisch probleem. Tegen iemand met kanker of suikerziekte zeg je ook niet "ontspan". Afschuwelijk die mensen, bah. Ik kan alleen maar zeggen dat het het makkelijkst is om er gewoon ruimte aan te geven. Maak er geen roze olifant van. Ik vond het makkelijker worden toen ik een diagnose kreeg en er een behandelplan klaar lag en er beweging in zat. Die periode vlak voor het starten van de behandeling vond ik echt heel heftig mentaal, soort limbo waar je in zit. Heel veel succes met alles, zoek mensen om mee te praten!
Niet aan denken is gewoon onmogelijk. Wachten op mijn eerste kindje duurde lang en wat deed het pijn dat iedereen om mij heen zwanger werd. Ik gunde het ze allemaal maar ik ging gewoon kapot. Ik had niks gezegd tegen mijn ouders, pas bij de tweede IUI kwamen ze er per ongeluk achter. Ze waren zo verdrietig en snapten ook niet dat we niks zeiden. Ze hadden zo graag een luisterend oor willen zijn. Toen dacht ik: ik had het eerder moeten zeggen. Nu zijn we alweer een jaar bezig en opnieuw heb ik niets gezegd. 1 vriendin weet het, zij is nu net zwanger van haar eerste. Ik wil niet klagen, ik heb twee gezonde kinderen maar soms doet het even zoveel pijn en verlies is alle hoop. Ik ben nu ouder en dat geeft extra druk. Er niet mee bezig zijn lukt gewoon niet!
Ach Truusjee, ik hoop ook zo voor jullie dat het allemaal snel zal gaan! Zie in je onderschrift dat het zaadonderzoek een goede uitslag heeft gegeven. Succes morgen bij de baarmoederecho!! De mmm heb ik van dichtbij meegemaakt bij mijn beste vriendin. Ik was bij haar de enige die ervan wist in het begin. Zij wilde het ook graag stil houden voor de rest van de familie en vrienden, maar uiteindelijk duurde het zo lang en werd het zo'n groot deel van hun leven, dat ze het niet meer stil konden houden. Maar dat wens je inderdaad niemand toe! Zij is nu 2 kindjes verder en ze zijn zo'n leuk gezin. Maar mocht het bij mij allemaal snel gaan straks, zal ik (ondanks dat het mijn beste vriendin is en ik weet dat zij mij alles gunt) het moeilijk vinden dat zo aan ze te vertellen. Maar dat is van latere zorg. Eerst maar eens zien dat het hier gewoon lukt. Succes Truusjee!!!
Er niet mee bezig zijn is onmogelijk.. je leeft van afspraak naar afspraak.. onderzoek naar onderzoek.. bij ons heeft het 5.5 jaar geduurd, het was ons leven, de MMM.. in ochtend begon het met hele waslijst aan supplementen nemen, suikerdieet gedaan.. deed allemaal gekke dingen in de hoop zwanger te raken.. afspraken maken? Eerst rekenen waar we ongeveer zitten in het traject.. ik sloeg er in door maar mij haf het rust om ermee bezig te zijn, dan niks te doen.. letterlijk en figuurlijk.. letterlijk bezig met onderzoek/behandeling figuurlijk speurwerk, erover praten enz enz.. Ben inmiddels wel heel wat kennis rijker Wb mmm Ga niks forceren bij jezelf wat je wel of niet zou mogen.. blijf vooral bij jezelf!! Je leest veel verdrietige verhalen maar ook heel veel goede verhalen dat het (hoe lang ook) uiteindelijk wel gelukt is.. nu hoop je natuurlijk niet dat het lang duurt maar het kan wel lukken!! Ik dacht altijd: waar hoop is, is leven.. (Ben niet gelovig) maar dat bleef in mijn hoofd dwalen.. nu twee kindjes in zeer korte tijd via mmm