Ik ben onverwachts, ongepland zwanger geraakt. Ik heb nah (niet aangeboren hersenletsel) en we hebben al twee kinderen. Mijn man durfde een derde niet aan. Ik had me er net bij neergelegd dat er geen derde zou komen, voordat ik ziek werd wilde ik altijd een groot gezin. De schrik was behoorlijk groot dat er ineens twee streepjes op die test stonden. Ook omdat het absoluut afgeraden wordt om met mijn medicijnen zwanger te worden. In eerste instantie hebben wij dus ook abortus overwogen. Mijn man stond 80 % voor abortus en ik 80 % voor houden. Uiteindelijk besloten om voor abortus te gaan, maar ik werd daar zo intens verdrietig van als ik daarover nadacht dat we toch besloten hebben om ervoor te gaan en wel zien waar het schip strand zeg maar. Het zal zwaar worden voor mij maar ook voor hem de komende tijd. Mijn man moet dit allemaal nog verwerken en moet nog heel erg aan het idee wennen. Ik praat dus ook bijna niet over de zwangerschap en deal zelf met de kwaaltjes en de bloeding enz. Hij ziet vooral de problemen en de beren op de weg. Ik weiger daar naar te kijken voordat ik eerst een bewegend kindje in mijn buik heb gevoeld. Ik ontken niet dat het heel zwaar gaat worden, dat zeker niet. Sorry ik wil niemand kwetsen met mijn verhaal, ik weet dat sommige echt heel veel moeite moeten doen om zwanger te kunnen worden.
@chicca Ik bewonder juist je openheid. Knap dat jullie toch voor het kindje gaan, ook al loopt dat nu misschien stroef, anders dan je had gehoopt. Ik duim voor je dat je een mooi hartje gaat zien en dat jullie dan uiteindelijk samen kunnen gaan genieten van dit wonder.
@chicca veel sterkte de komende tijd en ik hoop dat je man uiteindelijk ook enthousiast gaat worden, niet fijn als je er alleen voor staat! Ik wacht tot een week of tien/twaalf voordat ik het aan mijn kinderen vertel. Mijn oudste is vandaag vijf geworden en wil het al zo lang! Ze vraagt er zelfs om in haar gebedjes mijn jongste is 3,5 en die interesseert het niet die blijft liever zelf de baby maar ik kan niet wachten tot ik de reactie van mijn dochter zie ik denk dat ik haar idd ook gewoon meeneem naar mijn termijnecho (niet de vroege). Ze zei van de week nog: mama, ik wil eigenlijk liever een tweeling, die vind ik zo schattig! Ze krabbelde gelukkig een btje terug toen ik zei dat er dan ook twee baby’s huilen i.p.v. één
@chicca wat een heftig verhaal kan me voorstellen dat je geen abortus wou, en kan me ook voorstellen hoe moeilijk je man het vind lijkt me niet makkelijk allemaal, en een baby is toch best zwaar het eerste jaar helemaal vooral als er al 2 kinderen rond lopen is toch wel heel druk.
Ik vind het ook knap dat je hier zo open over bent juist. Ik ben een van de mensen waar het moeilijk is gegaan, maar ik ben totaal niet gekwetst door je verhaal. Iedereen heeft haar eigen verhaal en redenen om iets wel of niet te doen. Het is jouw leven. Ik mag daar geen mening over hebben, de enige mening die ik heb is dat je vooral moet doen wat voor jezelf goed voelt. Ik hoop dat alles goed gaat en dat je er wel van kan gaan genieten straks.
He bah hier zou ik ook van schrikken! Tis gelukkig maar een klein beetje en daarna opgehouden toch? Het schijnt vaak voor te komen in het begin maar het blijft eng!
ik herken je schrik.. ik heb na de echo ook gebloed.. stopt wel meteen (en geen krampen. de gyn had me al gewaarschuwd dat de bmm te goed doorbloed was en bij teve druk of inspanning er een adertje kan knappen.. zolang je geen hevige krampen of hevig bloedverlies hebt is het onschuldig
Halloo! Lees lekker veel mee, maar probeer door de weeks vooral te werken en mn kwaaltjes aannde kant te zetten. Nu het bijna weekend is weer wat meer tijd vrij! Ik kijk echt uit naar de eerste echo, duurt nog 19dagen, wat lange dagen gaan worden, maar gelukkig vanalles te doen. Leuke en minder leuke dingen, maar moet wel goed gaan komen. Ik voel vanalles daarbinnen rommelen. Geen kindje natuurlijk, maar dat er vanalles gebeurd met ik wel. Ben ook erg moe en met vlagen misselijk.
@chicca Mag ik vragen wat jou afwijking lastig maakt tot betrekking zwangerschap/moederschap? Want neem aan dat voornamelijk de reden is dat je man tegen zwangerschap op ziet. Andere kant je hebt 2 kinderen dus je weet ook wat je te wachten staat en dat niet altijd even makkelijk gaat zijn. Hoop dat je man als schik af is toch samen gelukkig kunnen zijn dat toch over komen is om zwanger te raken al is ongepland
Ik ben vooral erg druk met huishouden Mn vriend komt van weekend dus vind fijn alles op orde te hebben dat weekend niet mee bezig hoef te zijn haha
Ik tel de dagen tot de echo ook af hoor. Want als die goed is dan gaat het voor mijn gevoel pad echt beginnen: ouders vertellen, broer en zus, liefste vrienden.. en dan durf ik ook eens te gaan kijken naar baby spulletjes. VL en ik zijn echt heel blij met deze zwangerschap, maar we passen ons enthousiasme wel aan op de onzekerheid die er nog is.
Hier 1 dagje vrij dus druk met het huishouden, morgen weer werken. Chicca, knap dat je je verhaal deelt! Ben ook benieuwd wat het lastig maakt. Als het te persoonlijk is gewoon aangeven hoor! Ik tel de dagen ook af tot de echo, ik mag maandag al dus het schiet al lekker op!
Ik ben geveld door de griep dus ik lig al anderhalve dag voor pampus op bed. En ondertussen flink te piekeren want weinig symptomen. Maandag een afspraak bij de huisarts en hopen dat ik een doorverwijzing krijg naar een oaycholooog want ik merk nu dat ik een aantal zaken niet goed verwerkt heb waardoor ik nu heel erg de drang heb om controle te houden op de situatie op een ongezonde manier dus daar moet ik wat aan gaan doen
Dat herken ik heel erg. Over twee weken en een dag hebben wij de eerste (vroege) echo en als ik dan een hartje zie dan begint het idd pas ‘echt’ echt. Vooral mijn vriend die voelt dat heel erg op die manier. Mijn hoofd gaat soms echt al vooruit naar babykamers of naar ‘welke achternaam doen we eigenlijk’ terwijl hij dan echt zoiets heeft van ‘ehm.. eerst maar eens die echo’. En daarna gaan we het inderdaad vertellen aan de familie en een paar close vrienden. Wel kon ik me vandaag bij de lidl niet inhouden en heb vast een heel schattig kleedje voor in de maxicosi gekocht en een zwangerschapslegging en shirtje want die waren in de uitverkoop haha. Iedereen vast een heel goed weekend gewenst!!
@Keet88 dank je Tuurlijk mag je dat vragen. Het is aan mij in hoeverre ik daar dan antwoord op geef. En op dit moment vind ik het ook wel fijn om mijn hart te luchten. Ik heb over 1,5 week een afspraak bij de gynaecoloog dan weet ik het weer precies, maar voor wat ik me nu nog kan herinneren van mijn vorige zwangerschap is: miskramen, vroeg geboorte, klein kindje, dood geboorte, zwangerschapsvergiftiging. Daar komt bij dat ik twee zware zwangerschappen gehad heb. De eerste vooral psychisch, de tweede vooral lichamelijk .Allemaal vage rare klachten en afgesloten met zwangerschapsvergiftiging. Verder ben ik door de nah al erg moe en heb ik weinig energie. Beterschap voor de zieke. @Izzie7676 ik hoop dat de huisarts wat voor je kan betekenen. @ConflictDiamond leuk dat je al aan het shoppen bent. Ik durf echt nog niet. Ook omdat ik weet dat als deze zwangerschap mis gaat ik het in de toekomst niet meer nodig ga hebben. Ik heb net alles weg gedaan.