Nee, dat is ook niet wat ik bedoelde. Sorry als het als dusdanig over kwam. Waar ik op doelde was dat je bij een operatie ook nooit helemaal zeker bent, dat je er niks van voelt. Als het loopt zoals het moet, zul je er niks van voelen. Maar er bestaan ook andere verhalen. En ik geloof echt niet dat men in een persoon gaat snijden voor zijn organen, zonder er terdege voor te zorgen dat er geen pijn geleden word.
@Marchella Maar stel jij wordt aangereden en in het ziekenhuis hersendood verklaard. Vervolgens leeg gehaald door het donorteam. daarna kunnen je nabestaanden ook geen fatsoenlijk afscheid meer nemen. Dan moeten zij over hun eigen verdriet, wat hun voor de rest van hen leven tekent, jouw wensen respecteren. Dat vind ik dan respectloos aangezien jij daar als het goed is niets meer van voelt. Edit: verkeerde quote gewijzigd
Jeetje als je dit topic leest zou je haast denken dat sneaky dokters jou, terwijl je bij bewustzijn bent, naar de OK brengen om vervolgens je organen te verhandelen
ik mis de optie orgaan, bloed en plasmadonor, Ja als ik iets kan doen voor een ander op deze manier, dan doe ik dat met liefde. Mijn kinderen zijn nu allemaal gezond, maar zijn dat niet geweest en ze hebben veel bloedtransfusies ondergaan. 1 van hen zelfs 14. Ik met mijn eigen ogen gezien hoe snel een kind opknapt van een bloedtransfusie! dat is magisch. Ik ben diegenen die bloed hebben gedoneerd nog altijd dankbaar. Mijn beste vriendin heeft een nieuwe nier nodig gehad en zag haar van dichtbij aftakelen, daarom ben ik orgaandonor geworden.
Huh? Ik was niet degene met de sterke mening erover. Dat was @Marchella. Ik was in de veronderstelling dat de nabestaanden nu ook het laatste woord hadden, blijkbaar dus niet en wordt het wat dat betreft er alleen maar beter op met die nieuwe wet. Daarnaast geloof ik niet dat het beeld wat jij schetst überhaupt gebeurd. Dat ze je 'leegroven' voordat je familie de kans heeft gehad om bij je te zijn...
O excuses, ik dacht namelijk dat je dat wel bedoelde. Zoveel die dat altijd roepen namelijk.. Maar die mensen kunnen het dan navertellen, doden niet. Ja dat gebeurt echt. Je krijgt geen pijnbestrijding wanneer ze de organen verwijderen. Dit artikel over orgaandonatie is heel interessant. http://www.annetwood.nl/brief-aan-de-ministerraad
Bewijs? O, wacht... Ja... Die is er volgens mij niet.. Er is namelijk nooit een hersendood persoon geweest die het kon navertellen of ze daadwerkelijk geen pijn voelen, toch? Ben heel benieuwd naar jou bewijs.
jawel, dat wel. Daar is nl niet iemand anders zijn dood mee gemoeid. Even heel hard en kort door de bocht gezegd: wanneer je in leven bent, ook al ben je hersendood, ook al lig je aan de beademing en toeters en bellen: je leeft wél. Je hart is nog niet gestopt, je bloed stroomt nog door je aderen en dan komt de chirurg, die snijdt je open, haalt je organen eruit en pats, boem! Dan ben je pas écht dood. Ook dán pas is er een overlijdensdatum, wordt deze bij de gemeente ingeschreven, etc. Maw: ik zie donorschap als toestemming geven om je te laten doden op het moment dat je hersens niet meer reageren. Moord wil ik het niet noemen, dat is een stap te ver, aangezien het door niemand als zodanig wordt gezien, maar ik vind het wél op het randje. Chemo is totaal iets anders. Je mag mensen niet doden vanuit Bijbels perspectief gezien, anderzijds wordt wel verwacht dat je jezelf zoveel mogelijk gezond houdt en wanneer nodig een levensreddende operatie ondergaat. Je moet van God je best doen, jezelf in leven te houden. Dit betekend feitelijk dat je dus wel organen mag ontvangen, maar niet geven wanneer dit je schade toebrengt en ook niet tot het uiterste: ik mag dus alles doen om mezelf te redden mits ik een ander daarmee niet schaadt. Bloed bijv mag wel, of een nier. Maar je mag niet andermans leven verlangen om jezelf daarmee te redden. Hoop dat ik het goed heb uitgelegd.
Ik ben altijd orgaandonor geweest, sinds mijn 18e. Maar door de diagnose borstkanker mag ik nu niet meer doneren. Er kunnen altijd nog ergens tumorcelletjes in je lichaam rond zweven, dus die wil je niet doorgeven.
Bewijs? Als er pijn is, reageren je hersenen daarop. Dat kan aangetoond worden. Als er geen functionerende hersenen meer zijn, en dat is bewezen omdat er geen hersengolven meer zijn... Wat zou die pijn dan oppikken?
Ik denk niet dat de zaken in deze volgorde zouden verlopen. Maar zelfs als dat wel het geval is, zorgt men echt wel dat ik er "presentabel" bij lig voor mijn nabestaanden. Dat mag ik toch wel hopen in ieder geval. Maar wat betreft het respect, danwel de ene kant op werkend, danwel de andere kant op werkend, kunnen we lang discussiëren denk ik. Daar denken we anders over. En dat is helemaal prima
Ik geloof niks totdat er goed onderbouwd wetenschappelijk bewijs is. Sorry niet l*llig bedoeld maar wat dit soort zaken betreft ga ik niet het woord van iemand op een anoniem forum aannemen. Iedereen staat vrij om te geloven in wat hij/zij wilt.
Dat is allemaal niet waar. Als je hersendood bent, stopt je hart en wordt je bloed dus ook niet meer rond gepompt. De enige reden waarom dat wél nog zo is bij donoren, is omdat het hart kunstmatig kloppend gehouden wordt. En je bent officieel dood als de dokter hersendood vaststelt. Níet als je organen eruit zijn.
Je moet gelukkig niet mijn woord geloven Je kan gewoon googlen naar de zin van hersenen bij het registreren van mijn, hersenactiviteit bij hersendood etc. Of je kan het aan een arts of wetenschapper vragen, als je geen zin hebt om het zelf op te zoeken.
Ik ben niet gelovig, maar dit stuk is precies hoe ik er ook over denk. Daarbij is dit stuk de precieze reden waardoor de term 'hersendood' is ontstaan. Vroeger mochten organen niet 'geoogst' worden vanwege dat artsen dan aangeklaagd konden worden vanwege moord.
Dat ben ik met jou eens. Alleen ik vond onderstaande post heftig overkomen, vandaar dat ik reageerde.