Hai dames, Ik heb momenteel echt weer hoofdpijn van mijn zoon op school. En ik ga proberen om het zo goed mogelijk samen te vatten, haha. Zoon is altijd al een ondernemend typetje geweest en heeft altijd al wel wat moeite gehad met dingen zoals concentratie, stilzitten etc. Hij is uit september en verleden jaar is dan ook besloten om hem nog lekker een jaartje te laten kleuteren. Begin van het schooljaar ging het dan ook super goed! Hij genoot van zijn werkjes, kwam lekker mee, maakte echt vriendjes en zelfs het stilzitten en meedoen in de 'kring' ging iedere dag steeds een beetje beter. Kortom: het ging EIN-DE-LIJK een keer goed en het was een pak van mijn hart. Tot na de kerstvakantie, dus. Hij is ineens weer 180 graden omgeslagen. En dit voornamelijk op school. Thuis heeft hij ook zijn buien hoor, hou me ten goede, echter is dit altijd corrigeerbaar en absoluut niet in de mate zoals hij bepaald gedrag vertoont op school. Voorbeeld: Hij weigert te doen wat de juf zegt. Krijgt meneer zijn zin niet? Dan gaat hij als een dweil op de grond liggen en weigert hier vanaf te komen. Hij vertoont baldadig gedrag. Zoekt constant de grenzen op en walst hier vervolgens gewoon overheen. Zelfs wanneer ze hem 'isoleren' van de groep (door hem apart te zetten) dan blijft hij uitdagen/ aandacht trekken. Het is zelfs zo erg geworden dat hij het voor elkaar heeft gekregen om een groep van 29 kinderen met zich mee te trekken dat bijna de gehele klas begon met 'muiten'. Met zoonlief als 'kapitein'. De huidige invalkracht (hij heeft normaliter twee juffen waarvan één van de twee momenteel weer langdurig ziek is) zelfs dat ze nog nooit zoiets heeft meegemaakt. Ik heb gisteren een gesprek gehad met de IB'er en de leerkracht. Ik heb hier ook gevraagd waar hun zelf denken dat dit aan kan liggen. Juist omdat zijn gedrag in de afgelopen weken ineens weer zo is veranderd. Hun weten het ook niet en hij wordt om deze reden dan ook komende weken geobserveerd. Iets wat ik overigens prima vind, want ik wil ook graag dat er een oorzaak aan het licht komt zodat hij het ook op school gewoon naar zijn zin kan hebben. Al met al zit ik er heel erg mee en zoek de oorzaak (automatisch, natuurlijk) bij mezelf. Of de thuissituatie. Ben ik niet teveel afwezig, blijft hij niet te vaak over omdat ik moet werken, heeft hij er last van dat ik 3 avonden in de week ga sporten, enzovoorts enzovoorts. Echter heb ik thuis het gros van de tijd nog altijd te maken met een jongetje wat goed eet, goed slaapt, lekker buiten wil spelen (zonder problemen), één keer in de week gaat paardrijden (zonder problemen), zijn rust pakt en overall heel lief en spontaan is. Maar waarom is dit dan zo anders als hij het schoolgebouw betreedt? En waarom ineens zomaar, halverwege het schooljaar?
Kan het zijn dan hij zich verveelt? Is hij blijven zitten vanwege zijn gedrag, of ook omdat hij zijn werkjes niet aankon? Mijn zoontje is blijven zitten in groep 2 en verveelde zich vaak. Zelfde werkjes al jaar van te voren etc..blijven zitten omdat hij zo jong was. Op school was hij altijd heel rustig, maar thuis kon hij compleet door het lint gaan.
Sinds wanneer heeft hij die invaller? Mijn zoon was net zo toen hij onder zijn niveau werkte, drama! En het verschil is enorm met werk op het juiste niveau en de juiste aanpak. Misschien heeft je zoon een flinke sprong in zijn ontwikkeling gemaakt en zit hij nu gewoon op het niveau van zijn oud-klasgenoten, maar dan zit hij in een groep lager. Hij zit nu al 2,5 jaar op de kleuterschool en tegen het einde van het schooljaar heeft hij bijna 3 jaar gekleuterd. In een combigroep 1-2 ziet hij een hoop dingen dus voor de derde keer langs komen.
Dat vermoeden heb ik eerder, dat hij het allemaal wel best vindt en allemaal wel weet. Hier heb ik begonnen in groep 3 weliswaar waar met de dikke duim methode, wellicht werkt het voor jou. Mijn zoon wil graag met andere jongens spelen, dus speelafspraken maken dus daar kon ik wel wat mee. In overleg met de juf heb ik gevraagd of hij als hij over de dag heen zich goed gedragen had (gewerkt) dan kreeg hij een duim omhoog en dan mocht hij een speelafspraakje maken. Bij een duim half mocht dat niet. Geloof me had hij heel snel door. (een duim naar beneden was dat hij zijn speelgoed moest inleveren). Een aantal keer had hij een halve duim, een paar keer goed pissig en later zei zelf al, ik kan met niemand spelen... Werkte zo goed dat hij van waarschijnlijk blijven zitten naar gewoon over naar groep 4 ging. Misschien extreem maar hij had het wel nodig, iemand die communiceert met juf en beiden 1 lijn trekken. Ik hoop dat er wat uit komt en dat juf en jij handvatten krijgen om hiermee om te gaan.
Dit was mijn dochter op haar vorige school. Waar geen uitdaging was en het leren pas in 3 zou worden gegeven. Vooral spelen en knutsellen en een beetje stempelen met cijfers en letters. Zij is van dec dus na de kerst begon ze vol op school 2 jaar terug. Ze moest omdat ze niet luisterde in 1 blijven. Toen mocht ze naar 2 en werd het erger. Niet stil zitten. Brutaal tegen de juf. Totaal niet willen luisteren. Niets willen doen. Of afraffelen (geen tijd). Time ouds van 10 min tot naar huis gestuurt worden Thuis deed ze tellen tot 30 of meer. Begon ze te rekenen hoeveel is 2 plus 6 etc. letters willen schrijven. Deze kreeg ze niet op school. Vele gespreken gehad met dat ze verder was in haar hoofd. DIt werd weg gelaggen kon niet punt. Toen heeft school een onderzoek afgedwongen. Nu na de kerst zit ze op een s o school en ik heb een kind dat luistert. En velemaler rustiger is en ja der buien heeft ze nog maar ze is net begonnen. Wat blijkt ze loopt een beetje achter ze heeft te weinig geleerd. Ze vind het geweldig nu ze krijgt boekjes omin te werken. 1 op 1 aandacht en vooral rust in haar hoofd. EN een uitdaging. Wat ik hier mee wil schrijven is luister naar je gevoel. Doe wat jij het beste lijkt. Een onderzoek laten doen is goed miss is hij ook wel verder en denkt de school nee kan niet. Wij hebben 2x een opservatie gehad 1 vorig jaar daar kwam uit laat haar schilderen op a5 zodat ze rustiger werd. Geef haar ruimte hier is niets mee gedaan bleek na de laatste onderzoek. mijn kind was zich zelf niet meer en komt nu langzaam terug. Oeps t is wel erg lang gewoorden
Hier hadden we hetzelfde maar dan vanaf groep drie....uiteindelijk is gebleken dat hij ernstig dyslexie heeft. Inmiddels zit hij op speciaal onderwijs en vertoont hij dat gedrag niet meer....het is hier wel zo erg geweest dat hij de juffen schopte of gewoon een halve dag onder zn tafeltje zat.....bleek allemaal frustratie te zijn omdat hij niet mee kon komen
Ik reageer even op de eerste, haha. Omdat ik zie dat er meerdere zijn met het zelfde antwoord. Hij is inderdaad niet blijven zitten om zijn werkjes. Hij was nog echt te speels. Er is overigens nog maar één jongetje ook blijven kleuteren. Dus hij is ook echt de oudste op het moment. Ik kaartte het stukje vervelen ook zelf aan en toen gaf de juf aan dat ze hem tijdens computerles inderdaad al werkjes voor groep 3 laat doen, omdat hij de spelletjes voor groep 2 nu echt te makkelijk vindt. Maar verder is er niets wat daar aanvullend mee wordt gedaan zo ver ik hoorde. Thuis merken we wel dat hij sinds kort heel erg bezig is met dingen zoals lezen. Hij wil het liefste de hele dag weten waar, wat staat. Dus ook op Squla oefent hij op groep 3 niveau. Simpelweg omdat hij dit nu gewoon veel leuker vindt. Hij is bizar goed met cijfers. Hij telt thuis tot 100. En ook simpele sommetjes (85 + 5 appels=...) vindt hij geweldig om te doen en gaan hem redelijk gemakkelijk af. Nu voel ik me trouwens wel één van 'die' ouders, haha. Die zelf vindt dat haar kind superslim is. Dat heb ik zelf overigens niet hoor, maar ik heb wel ergens het idee dat ze hem onderschatten omdat hij druk is en ze dus een soortement van tunnelvisie ontwikkelen op dat gebied.
Nou, ik denk dat hij gewoon dat hele gekleuter ontgroeid is en cognitief op het niveau zit van de groep waar hij had moeten zitten, groep 3 dus. Mijn zoon is trouwens altijd druk en wild geweest, pas sinds zijn achtste begint hij wat rustiger te worden. De onrust in de klas had hij vooral toen hij niet uitgedaagd werd.
Hahaha dus het kan nog 'overgaan' als hij wat ouder wordt. De zorg zit hem echter nu ook in het feit dat groep 3 volgend jaar een groep wordt met maar liefst 38(!) leerlingen. Kortom: er is bijna nood aan de man dat hij zich snel gaat gedragen, want hoe komt hij anders mee volgend jaar?
Ik vind het heel apart dat er bij groep 3 zo van uitgegaan wordt dat ze stil moeten kunnen zitten en er blijkbaar nauwelijks wordt gekeken naar cognitieve vooruitgang. Gelukkig hebben ze op de school van mijn dochters veel begrip voor speelsheid en alle individuele kwaliteiten van kinderen. Ik zou dit dus zeker aankaarten en dat blijven doen.
Klinkt inderdaad als een jongetje wat veel te weinig uitdaging krijgt op school. Ik kan me bijna niet voorstellen dat zijn juffen dit niet zelf hadden kunnen bedenken. Wanneer school na de observatie uiteindelijk tot dezelfde conclusie komt, zou ik direct met de juf en de IB-er om de tafel gaan om afspraken te maken. En ook meteen de afraak maken om dit iedere 2-4 weken even te revieren, als een soort van stok achter de deur. Mijn zoon verveelde zich in groep 2 ook kapot (ws alleen vol thuis zo strontvervelend als jij beschrijft) en ondanks alle beloftes kwam er helaas weinig van extra uitdaging terecht.... Sterkte, hopelijk gaat het snel de goede kant op...
Ja. Dit lijkt mij zelf ook bijna een 'no brainer' als je praat over plots omgeslagen gedrag van een kind wat al in groep 3 had moeten zitten. Alleen zien ze bij mijn zoon snel het 'drukke' en daar blijven ze vooral naar kijken. Ik moest ook wel heel erg lachen toen de IB'er mijn zoon 'boos' noemde. Als er één chronisch blij is, dan is hij dat wel. Maar hij kan inderdaad etteren. Dat geloof ik zo! Zeker als hij weet dat er winst mee te behalen valt. Bij de IB'er op een stoel zitten valt voor hem bijvoorbeeld onder winst. Want dan kan hij onverstoord doorgaan met baldadig doen. Het grote probleem is nu voor de school en leerkrachten (denk ik) is dat de klas alweer propvol zit (30 kleuters). Een stagiaire waar nauwelijks geluid uit komt en er wordt in de nabije toekomst weer het één en ander 'anders'. Zo gaat leerkracht 2 voor de extra klas voor instromende kleuters. Hiermee gaat er een handje jongste kleuters naar deze groep 0 en wordt het weer iets rustiger (25/ 26 leerlingen). Ik hoop dan ook dat er dan meer tijd ontstaat om zoon wat meer te prikkelen.
Oh bij mijn oudste dochter ging het ook altijd maar om gedrag Ik heb in de eerste 3 jaar van haar school zelfs tijdens oudergedprekken nooit iets over haar schoolprestaties gehoord, alleen altijd maar over gedrag. Terwijl dat slechte gedrag kwam door gebrek aan uitdaging. En eh, 38 leerlingen??
Nou ja, overgaan, haha, hij is nog steeds druk, maar minder druk. Ik verwacht niet dat hij ooit een rustig typje wordt, het was al een wilde baby. Bij mijn zoon wilden ze pas zijn werk aanpassen als hij eerst een goede (werk)houding liet zien. Tja, die houding was juist een gevolg was van te weinig uitdagend werk en zo blijf je in een cirkeltje ronddraaien. En dit hele circus hebben we al een paar keer meegemaakt en bij elke nieuwe leraar houd ik weer mijn hart vast.
Mmm 38 lln in gr 3 i s best bizar! Maar dat wil niet zeggen dat ze dan jouw zoon niet goed moeten begeleiden. En daar kunnen zedan beter nu mee beginnen door goed te bekijken wat hij nodig heeft anders blijft dit spelen