@MinnieM kan het ook koudwatervrees zijn? Wel ontzettend vervelend dit. Vooral als je het al 9 jaar over kinderen hebt. @brownie1992 hmm ik zou ook zeggen gisteren loop van de ochtend ei, maar vind je knaller in de avond dan wel verwarrend. Heb je later getempt dan anders? Eerder naar bed gegaan.
@Meisje93 Ik denk dus ook wat koudwatervrees. Hij is een drama met keuzes maken dus vaak neem Ik ze gewoon voor ons. En hij was ook blij met die positieve test. Dus ik snap het allemaal niet...
Haha! Laten we hopen dat het dat dan is! En dat er heel veel angst meespeelt voor een bbz. En sowieso angst voor alles. Vrijheid kwijtraken, verantwoordelijkheid etc.
@MinnieM als ik je berichtjes zo lees komt je vriend eerder over dat hij bang is dat het spontane eraf gaat en het een moetje wordt met de seks en misschien ook de drempel nog te hoog vindt om de onderzoeken voor mmm in te gaan. (Dus ook die voor het hsg bij jou) of beter gezegd faalangst naar jou toe als het erop aankomt. Het ‘mannenbrein’ gaat daar nou eenmaal anders mee om dan het ‘vrouwenbrein’ probeer het een beetje te laten rusten (ja dat is moeilijk zeker als bij jou de wens enorm op de voorgrond staat) door het bijvoorbeeld wel samen gezellig te maken maar hem niet te benaderen met bijvoorbeeld ‘ik verwacht dan en dan mijn eisprong, periode’ etc.
Jeetje @MinnieM , dat zijn geen fijne gesprekken, zeker niet als je er al middenin zit en een bbz achter de rug hebt. Hopelijk inderdaad koudwatervrees en trekt hij snel weer bij.. Hoe weten jullie of je vruchtbaar slijm hebt? Ik heb er hier nog nooit echt wat van gemerkt.. Ik zit te wachten op Mn ei, dus we maken het ondertussen maar regelmatig gezellig. Normaal zou ik 1 deze dagen Mn ei hebben (nu cd12, dus over 2/3 dagen toch zeker), cb blijft nog negatief. Hopelijk een normale cyclus en heeft de ma geen invloed op Mn cyclus nu
Wat je hier schrijft klopt denk ik wel. We hebben het gisteren dan gezellig gemaakt maar ik gaf aan volgende week ei te verwachten en dat ik het dan dus ook weer gezellig wil maken. En toen kwam dus de domper voor hem. Ik denk dus maar dat ik dat soort info niet moet delen en hem maar moet bespringen ofzo... of verleiden. Punt is wel dat hij zijn zaakje wel in mij moet lozen en dan niet ergens anders. Maar herkennen jullie die angst of twijfel een beetje bij jullie mannen?
Dat zijn geen fijne gesprekken @MinnieM hopelijk keert hij snel! Ik heb mijn vriend ook eens horen zeggen ‘als het over een paar maanden nog niet is gelukt dan hoeft het niet meer voor mij hoor, ik wil echt niet allerlei onderzoeken in het ziekenhuis en pillen en spuiten’ ik denk dat daar gewoon een beetje faalangst achter zit, de angst dat hij de reden zou zijn dat het niet lukt oid
@MinnieM zou hem idd niet teveel informatie gaan geven. Mijn man weet ook niet wanneer ik extra vruchtbaar ben. Vaak ook niet wanneer ik ongesteld ben. @Doornroosje94 zou heel goed kunnen dat hij daar bang voor is. Maar zo'n traject is niet niks! Je relatie moet hier erg sterk voor zijn. En dan nog is het loodzwaar! Wij zouden ook niet zo snel de MMM in gaan. niet om de angst of er wat mis is met ons. Maar meer voor het zware traject etc.
Nee goed geslapen en dergelijke optijd getempt. Maar ik had vrijdag al buikpijn toen knalde die net niet maar snachts ging kapot toen niet getest. Dus maybe vrijdag op zaterdag nacht en nu afgelopen nacht gesprongen? Dit zijn ze van dichtbij gisteren ochtend en avonds. Buikpijn is vannacht ook pas weggetrokken. Maar kan temp dan al zo snel stijgen ?
@MinnieM Wij geen bbz gehad ofzo... Maar ik herken dit helemaal in mijn vriend... Hij wilde eerst 0 kinderen.... Heb toen gezegd; ik heb een grote kinderwens en anders ben ik weg (toen waren we net samen) Vervolgens niks meer erover gezegd etc... jaar later ongeveer zei hij... 1 kindje en dan zien we wel... Ik heb gezegd prima Nu sinds juli 2017 kwamen mijn hormonen en kon niet meer wachten, Nja heel verhaal... In augustus begonnen.... Mijn vriend kon er niet tegen dat ik er zo mee bezig was MET hem... hij werd er bang van en nog wel meer... zelfs zo ver dat hij niet eens meer kon klaarkomen, wanneer het ‘moest’.... ik zeg nu helemaal niks meer tegen hem over ei of iets... Doe stiekem ovutesten etc. zodat IK zeker weet dat het goed zit... maar ik vertel hem niks erover en dat werkt heel goed merk ik.... Wat ik hiermee wil zeggen... Mannen die zijn heel anders ermee bezig als ons... laat het rusten naar hem toe... En maak er iets leuks van Knuffel!
Herken het wel van in het begin en gedeeltelijk zelfs tijdens de mmm. Mijn man vond het verschrikkelijk om te beseffen wat ik allemaal moest doorstaan om zwanger te worden. Had zich zelfs neergelegd dat we nooit een kindje samen zouden krijgen, ik heb een zoontje uit een eerdere relatie. Uiteindelijk hebben we er wel goede en lange gesprekken over gehad toen hij eraan toe was om erover te praten (en ja dat was voor mij heel moeilijk om op te wachten) en gaf hij aan dat het hem meer rust gaf doordat ik niet aangaf wanneer mijn eisprong was en enkel aangaf wanneer mijn periode was als hij aanzette tot. In de mmm hebben we wederom zo’n periode gehad en hij vindt het nog steeds heel erg moeilijk om mij bij de punctie te zien bijvoorbeeld, maar ook dat gaat steeds beter. Gaan er dan ook nu beide positief in naar de derde poging en dromen beide dat het ons toch spontaan lukt. Dus herken het wel.
Wij hebben dat gesprek dus wel an eens gehad ivm mogelijke verklevingen (door oa de bbz). Maar daar zijn we wel uitgekomen dat we ivf zouden proberen. Daar ligt wel de grens voor hem....
Ik zie dan wel een beetje een rode lijn in de reacties. Meerdere mannen hebben zo hun twijfels, maar daarbij helpt alle info omtrent eisprong, temperaturen en ovu testen averechts. Het feit dat er nog een mk of bbz bijkomt zorgt voor extra druk, twijfel en angst. Een goed gesprek, op zijn tijd, helpt dan wel. Maar het blijft zo dat mannen minder de druk moeten ervaren van het babymaken. Dus alle info rondom ei kan ik het beste voor me houden en rond die tijd er maar voor zorgen dat het "gezellig" wordt. Wel bijzonder hoe verschillend mannen en vrouwen kunnen zijn. Ik wil juist alle info daaromtrent en eigenlijk kan ik hem er het beste zo min mogelijk mee lastig vallen...
Mijn vriend heeft er absoluut geen moeite mee haha. Die vraagt er zelfs naar. Hij wil zelf ook heel graag snel een kindje dus dat scheelt waarschijnlijk wel.
hmmm. nee in de nacht gesprongen kan niet met zo'n grote stijging. je voelt je verder wel goed enzo? hier heeft mijn man ook een enorme kinderwens. In het begin betrok ik hem overal bij. Maar aangezien mijn man het nu ook erg zwaar heeft met de teleurstellingen. Belast ik hem er minder mee. Ervaar dit zelf ook fijner, dat onze gesprekken niet alleen maar over zwanger worden gaat.
Hoezo kan het niet in de nacht gesprongen zijn? Ben ik wel nieuwsgierig naar. Ik heb namelijk zelf het idee dat mijn ei vaak in de nacht/vroege ochtend springt. Ik denk dat een goede balans belangrijk is tussen het "hebben over zwanger worden" en er niet over hebben. Ik heb in ieder geval gemerkt dat mijn vriend er vrij weinig van mee moet krijgen over de hoe wanneer en waar. Maar gewoon moet blijven genieten. Dan geniet ik ook mee maar stuur dan tegelijk op de juiste momenten aan. Zo ga ik het de aankomende tijd proberen. Ik blijf het jammer vinden want heb nu toch wel het idee dat ik niet met mijn zorgen of wensen bij hem terecht kan. Ik betrek hem juist graag bij het feit dat ik dan mijn ei heb enzo, maar helaas werkt dat dus averechts.