Precies; de ene arts was de enige die anders tegen de zaak aankeek. Door de andere artsen was hij wel hersendood verklaard. Bizar genoeg vind ik steeds meer sites die beweren dat hersendood wel een omkeerbaarproces is. Dit topic heeft me enorm aan het denken gezet. Wat is de waarheid??
Nee, zoals ik het lees waren er artsen uit het team die geen uitweg zagen, en anderen die dat weerlegden. Daarom mag nooit een iemand beslissen. Toch niet onlogisch?
helaas zijn er genoeg verhalen waar dat dus WEL het geval is. Hersendood is in mijn ogen na alles wat ik gelezen heb maar een term die bedacht is om oa te kunnen doneren. Als je het wil is dat prima maar respect voor de mensen die niet durven.
Inderdaad siriel ik sta er dus precies zo in. En ja verschillende mensen waren wel hersendood verklaard, en ja elke 1 is te veel, dus nee dank je. zoals ik al zij bij leven zou ik best een nier willen afstaan mocht ik in de omgeving er iemand mee kunnen redden, Bij hersendood (zoals ze dat noemen) nee dan doe ik niks. Wie dat wel durft geweldig respect voor de mensen die dat niet durven.
Ik wil toch nog even iets zeggen over de mogelijkheden van donatie zonder me te mengen in de discussie over het bestaan van hersendood. Als orgaandonatie bij hersendood je tegenstaat, kun je ook kiezen voor non-heartbeating orgaandonatie. Dan doneer je pas als je hart is gestopt. Je kunt minder organen doneren maar wel bijv de alvleesklier. Als je helemaal geen organen wil doneren, kun je kiezen voor weefseldonatie. Dit kan pas als je echt dood bent en bij wijze van spreken al in het mortuarium ligt. Hier zijn ook al veel mensen mee geholpen, met bijv hartkleppen, hoornvlies en huid. Wil je dit ook niet dan kun je bij leven nog bloed- en/of stamcellen doneren. Wat je ook kiest, zorg ervoor dat je juist bent voorgelicht. Niet in dit topic door voor- en tegenstanders van hersendood maar door informatie van wetenschappelijke verenigingen. Succes met een ieders keuze.
Aangezien de hersenen nog een heel groot mysterie zijn over de werking en wat daar allemaal gebeurt vind ik dit een hele grote en verkeerde aanname. Mijn zwager heeft in een diepe coma gelegen, ja ik weet niet hetzelfde als hersendood, maar hij zou volgens de artsen zijn 16e verjaardag niet halen omdat zijn hersenen te beschadigd waren om goed te kunnen functioneren. Ondertussen is hij 27.
zeker is dat van belang. Maar ik kan je gerust vertellen dat ze voordat ze dit orgaan ontving meer richting dood dan levend was. Mijn vriendin haar donornier zal tzt ook weer vervangen moeten worden,(volgens mij is dat gemiddeld 15 jaar) dat vind ik zelf dan wel spannend. zij probeert daar niet teveel bij stil te staan. Ik kende ook een jongentje die inmiddels overleden is, die 2 keer opnieuw een donorlever ontving. Na de tweede tansplantatie mocht hij naar huis, wat een leuk kind was het! Echter werd de 2de lever ook afgestoten en kwam terug op de intensivecare, ik had veel contact met zijn ouders die ook in het ronald mac donald huis zaten. De derde donorlever kwam helaas te laat, hij is overleden. Hij was nog maar 8 jaar. Dit is inmiddels al 6,5 jaar geleden maar ik zie hem nog vaak voor me. Mijn zoontje lag destijds naast hem op de kinder intensive care. Daarom reageer ik waarschijnlijk feller dan iemand die nog nooit zoiets van dichtbij heeft meegemaakt. In mijn ogen is dood dood. Door te doneren kun je met zoiets vreselijks als doodgaan nog iets moois te doen: een ander leven redden
merah, maar over kwaliteit van leven oordelen is sowieso erg moeilijk. Wie bepaald of het het waard was? Maar dat kun je je bij elke operatie wel afvragen. Toen mijn zoontje geboren was moesten wij zelf de keuze maken of we hem wilden laten opereren. De kans op overleven was heel klein. Toen hij na 10 maanden nog in het ziekenhuis lag heb ik mijzelf huilend afgevraagd of ik die operatie had moeten doorzetten, mijn arme kind. Zoveel pijn en leed. was dit het wel waard!? En daarbij ons gezin, helemaal uitelkaar gerukt en onze andere zoon die ik amper zag door al die ziekenhuisopnames. Terwijl hij een paar weken daarna naar huis mocht en inmiddels is uitgebloed tot een prachtige jongen waarvan niemand zou kunnen vermoeden dat hij ooit zo ziek is geweest. (tenzij hij zijn shirt uittrekt )
Het was ook niet als aanval naar jou bedoeld, maar meer een uitleg waarom de een schrijft dat de kwaliteit van leven belabberd is en de ander schrijft dat een donororgaan geweldig is. Nieren en lever gaan, als er geen acute afstoting optreedt, doorgaans idd best goed. Re-transplanteren gaat bij nieren idd best goed (al maak je wel steeds meer antistoffen), maar bij harten is dat zo goed als uitgesloten. Het is een beetje geluk hebben, maar ik ken ook mensen die door graft vs host ziekte bijna zouden wensen dat ze dood waren gegaan. En ‘kwaliteit van leven’, waar ik over schrijf gaat niet over wat ik onder kwaliteit van leven versta, maar hoe patiënten en hun naasten dat ervaren.
Gister was ik donor. Vandaag niet meer. De nieuwe wet stuit mij zeer tegen de borst. Ik snap de punten van voorstanders van de wet maar de verplichting van donor tenzij je nee zegt stoort mij. Er zijn ook zat mensen die helemaal niet de keus willen maken en ook die worden nu verplicht te kiezen.
“Nu de donorwet is aangenomen, gaat het systeem in dat Actieve Donorregistratie (ADR) wordt genoemd. Nog steeds worden 18-jarigen opgeroepen een keuze te laten registreren. Doen ze dat niet, dan krijgen ze een nieuwe oproep. Ze kunnen dan nog altijd kiezen om toestemming te geven voor donatie, om geen toestemming te verlenen of om nabestaanden te laten beslissen.” Er was nu toch ook een verplicht geen donor tot je JA zegt. Ik snap ook niet goed dat de reden waarom je ooit geregistreerd stond als donor hierdoor veranderd. Donor ben je niet vanwege een wet maar omdat je geloofd in het belang van je organen doneren bij (hersen)dood. Alleen wanneer je besluit niet te registreren wordt er automatisch een vinkje gezet bij “geen bezwaar”. Je hebt dus nog steeds exact dezelfde keuzes. Het enige dat veranderd is is dat er bij geen keuze (waar je dus 2x voor opgeroepen wordt) een JA wordt ingevuld waar dit voorheen een NEE was. Ben je er nog niet uit? Registreer dan gewoon nee of mijn nabestaanden beslissen. Kun je op ieder moment weer wijzigen.
Ik vind dat de wet inbreuk doet aan lichaamsitegriteit. De regering beslist iets voor je en ja je kunt achteraf nee zeggen maar ik vind dat de oude situatie veel meer respect had voor keuzevrijheid. De wet is ook maar met een minieme meerderheid ( 2 stemmen verschil) aangenomen dus ik sta hier niet alleen in.
Vind het echt zo'n onzin Je hebt jaren geleden ZELF besloten om te doneren, nu komt de donorwet erdoor en gaan mensen hun donorcodicil opzeggen. Omdat het tegen hun principes is. Waarom ben je dan in eerste instantie donor geworden ??? Er veranderd feitelijk niks voor mensen die al donor waren. Uiteindelijk heb je gewoon nog zelf de keuze alleen ipv registeren sta je nu standaard geregistreerd en moet je nee invullen als je niet wilt doneren. De keuze maak je uiteindelijk nog steeds zelf.