Tsja, ik werk weinig... maar hell no dat ik iets MOET... En al helemaal niet op voorwaarde die zo uitgesproken word dat ik wel mag stoppen met werken maar dan het huishouden MOET doen
Wie zegt dat ze dat leuker vind om te doen? Sommige dingen moet ni eenmaal gebeuren en heeft ze de aankomende week geen tijd om die badkamer te doen... En misschien heeft ze het al 2 weken niet gedaan.... Ooit moet je dt dingt weer een keer schoonmaken
En wat is de reden dat je man niets doet? Ik vind het prima dat kinderen ook wat doen hoor, maar zo klinkt het wel een beetje sneu, dat de man niets doet en de kinderen daarom maar wat meer moeten doen.
Daar zit precies mijn punt, ik doe niet lekker makkelijk. Dingen die je benoemt kosten effectief ook niet meer dan een uur, als je je hele huis stofzuigt en heel uitgebreid kookt wellicht 2uur. Dat mensen daar een hele dag over doen 'tussen de bedrijven door' maakt het nog geen dagtaak of een belasting waarvoor enorm veel effort nodig is. En dat bedoel ik met 'gewichtig'. Ik heb er ook niet veel tijd voor overdag, daarom doe ik de was/stofzuigen/vouwen/opruimen enz s avonds tussen 20h en 21h. Is vele malen efficiënter. En noem ik het nog steeds geen dagtaak omdat ik andere dingen te doen heb overdag. Voor mij is daarom juist het huishouden geen bezigheid aan zich.
Ik heb tot april nog verlof, ga daarna weer 3 (lange) dagen p/w werken. Man werkt fulltime. Nu ik nog thuis ben doe ik vrijwel alles, behalve de kattenbak. Maar helpt wel veel met de kids (maakt elke dag een ontbijtje voor mij en zoonlief, brengt hem elke avond naar bed en doucht hem). Ik moet zeggen dat ik het ook gewoon hard werken vind hoor, de hele dag zorgen voor een peuter en baby plus het huishouden. Alle ballen hoog houden met slaapjes, poepluiers, eten maken, stofzuigen, schoonmaken, voeden, kolven, wassen, continue opruimen.. pff! Net zo goed hard werken als mijn man die fulltime werkt. Probeer het bij te houden en me niet teveel te ergeren als peuter er weer een enorme bende van maakt . Straks als ik weer moet werken, kom ik op het werk tot rust denk ik...
Ja haar vriend grapt altijd dat je bij hun thuis kan opereren zo schoon is het daar. Ik kom daar best vaak, ze kan best een keer de badkamer overslaan . Ze houd erg van een schoon huis. Ik zelf zal nooit iets leuks afslaan om te gaan schoon maken, daarin verschillen we gewoon in.
Nee hoor, mijn partner's werk is zijn hobby. Hij kan z'n tijd ook redelijk zelf indelen. We doen het huishouden een beetje tussendoor. Doordeweeks zijn we allebei te moe 's avonds om er nog op uit te gaan, dus dan is het samen even opruimen, de was doen en een filmpje kijken. In het weekend doen we leuke dingen (ik heb namelijk doordeweeks alle tijd om uit te zoeken waar we heen willen / kunnen). Als het zo uitkomt, laten we het huishouden gewoon even liggen. Is het voor jouw man niet raar dat hij zo weinig betrokken is bij het huishouden?
Haha ik snap je. Ik kan zo alles laten liggen om met de kinderen naar buiten te gaan. Mijn moeder belde me eens in paniek op of er iets was met een van ons. Ze stond voor de deur en zag dat het binnen een complete bende was, inclusief borden nog op tafel. Ze dacht dat wij in zeven haasten vertrokken waren naar een dokter of zo. Dat van die zeven haasten klopte, alleen was het naar de dierentuin omdat het zo'n mooi weer was
Zo kan ik mij andersom weer verbazen. Afgelopen dagen was het hier carnaval. In de straten waar de cafe's zijn staan uiteraard ook huizen. Bij de meesten hangen er gordijnen of vitrage. Maar er is 1 huis op de hoek wat heel open is met heel veel ramen en daar kun je dus zo binnenkijken. En die mensen zijn er dan zelf ook niet (vieren ook carnaval) maar een ontplofte zooi niet normaal Ik zou dus ten eerste niet zo thuis willen komen elke dag en dat iedereen zo in die ontplofte bende kijkt.
Ik kom in heel veel huizen vanwege mijn werk, maar verbaas mij ook elke keer weer dat mensen in zo'n zooi kunnen leven. Zou compleet gek worden. Echt nooit zou ik in een rommel weggaan. Kom graag in een opgeruimd huis thuis.
Bij ons is het heel simpel. Wij werken ongeveer hetzelfde aantal uren per week en het huishouden verdelen we ongeveer ook 50/50. We hebben er geen vaste afspraken over, maar het gaat eigenlijk vrij natuurlijk. Ik hou van een opgeruimd en schoon huis, maar ik heb er ook geen problemen mee om een keer een ontplofte bende achter te laten om wat leuks te gaan doen. Mijn moeder had dit precies andersom en daar werd ik als kind helemaal gek van. Ze was altijd aan het opruimen en poetsen. Uiteindelijk word ik meer gelukkig van wat leuks doen met de kinderen, dan achter een stofzuiger aan te rennen .
Het sluit het ander niet uit. Ik kan best mijn werk laten liggen om wat leuks te doen met de kinderen. Hier ook niet altijd spik en span, maar even opruimen voor je wat leuks gaat doen is een kleine moeite. Dus ik zou nooit weggaan in een ontploft huis.
Ik vond het zelf altijd irritant vroeger als mijn moeder dit deed. Hadden we bedacht om wat leuks te doen, moest eerst de keuken worden opgeruimd, de was opgehangen worden enz. en dat ook nog op hoog tempo, waarbij er niet gestoord mocht worden. We moesten namelijk weg en het had haast . Ik heb mijzelf aangeleerd om gewoon weg te gaan en de keuken opruimen, even als voorbeeld, kan ook daarna nog. Het is hier altijd vrij netjes, maar zo nu en dan ook heerlijk ontploft als we weg gaan en daar heb ik geen last meer van. Ik heb dit echt moeten leren, want vroeger werd ik daar onrustig van in mijn hoofd. Ik vond het raar en niet normaal dat ik onrustig werd van het feit dat iets een paar uur later in alle rust kon worden opgeruimd, perse eerst moest. Hoe meer ik erover nadacht, hoe absurder ik het vond dat mijn emoties werden beïnvloed door het hebben van een wel of niet opgeruimd huis! Het was echt een door mijzelf opgelegde regel dat alles opgeruimd moest zijn voordat ik vertrok en ik heb deze regel overboord gekieperd. Uiteindelijk levert dit uiteindelijk juist meer rust op bij mij, omdat het nu 'mag' en niet meer 'moet' van mijzelf.
Ik maak het mezelf makkelijk en heb een werkster voor strijk, stofzuigen, dweilen en badkamer. Boodschappen doen we online dus hoeven alleen kleine verse boodschappen te halen. Dat doe ik op vrijdag/maandag en man op woensdag (is zijn thuisdag) De wassen draai ik, afhankelijk hoe het uitkomt hangt een van ons ze op en met vouwen ook maar net wanneer wie tijd heeft. Man stofzuigt nog 1x per week extra en ik doe 1x per week swifferen. De vaatwasser doen de kids om en om inpakken, man ruimt hem altijd uit. Vuilnis doet hij ook altijd. Ik doe het hele huis 2x per week nat afnemen en wat extra klussen (ramen lappen bv) We brengen beide een kind naar bed 's avonds en in de ochtend regelt hij het ontbijt/lunchpakketten. Ik heb iig niet te klagen en mijn man voelt zich net zo verantwoordelijk voor ons huishouden als ik
Mijn man kookt en doet de keuken (met franse slag), incl vuilnisbak. Verder doet hij wat ik hem vraag maar uit zichzelf niets. We hebben een schoonmaakster voor stoffen en zuigen en badkamer 1x p 2wk Ik doe de rest Niemand strijkt
Nee dat vind ik echt niet. Mijn moeder deed dat vroeger ook: ja, tof idee, dat gaan we doen!!! Maar eerst nog even opruimen. Bah, gek werd ik daarvan. Het verpest voor mij een beetje de spontaniteit van een gekke beslissing.