Ik zeg ook nergens dat het helemaal niet kan, ik zeg dat ze veel sneller te werk moeten gaan dan wanneer een persoon hersendood is.
Bedankt voor de link! Ik heb hem naar een vriendin gestuurd die het maar eng vindt dat haar lichaam nog 'in leven' is en zij wil daarom nee zeggen, terwijl ze eerst wel donor was. Alle verhalen die nu rondgaan maken haar bang, maar dit is net de informatie die ze nodig heeft om een goede beslissing voor haarzelf te kunnen nemen denk ik.
Je zegt dat het in principe niet kan dat je hersendood moet zijn. Iets dat voor mij dus niet gaat gebeuren. Ik wil best doneren, maar alleen als ik echt dood ben. En dan mogen ze gebruiken wat ze nodig hebben, en als het dan niet meer kan.. jammer dan.
Eicel- en spermadonatie vind ik toch echt niet in deze discussie passen. Verder lees ik ook dat mensen vinden dat wie niet doneert ook vast moet leggen dat je dan niks krijgt. Ik vind dat zelf niet nodig. Donor moet je zijn zonder randvoorwaarden (vind ik!). Stel dat een vrouw altijd erg twijfelde over donor zijn en een NEE heeft geregistreerd. Nu blijkt dat zij dood gaat zonder een nieuw hart bijv. Laat een stel jonge kinderen achter zonder moeder... Dat wil toch niemand?
Ik kan iedereen aanraden eens op deze site te lezen. Ja uiteraard zijn ze hier pro doneren, maar ik vind het heel duidelijke informatie. www.transplantatiestichting.nl
Ik snap wat je vriendin bedoeld. Misschien heeft zij (net als ik ) het gevoel daar haar lichaam nog in leven is als je de term hersendood krijgt opgeplakt. Op die manier wil ik ook niet doneren. Misschien wil zij ook doneren op het moment dat ze overlijd en het is nog mogelijk.
Ik heb haar ook gezegd dat ze zelf moet bepalen of ze het wel of niet wil. Het is haar lichaam, haar keuze en zij is er de baas over. Ik zal haar daarom nooit of te nimmer anders zien om de keuze die zij maakt. Ik kom er net achter dat ik waarschijnlijk helemaal geen bloeddonor mag zijn door medicijnen die ik gebruik. Dus zelfs als ik geen prikangst had, mag ik geen bloed geven. Ook niet in noodgevallen
Valt zeker onder donorschap maar zoals je vraag stelde (als ik het goed herinner) koppelde je eicel en spermadonatie aan geregistreerd donorschap. Ik vind het totaal iets anders.
Ik vind het nogal een gat in de wet. Ik zou er namelijk voorwaarden aan willen stellen voordat ik ja zeg op donor zijn. Het is voor mij niet ja of nee ( zwart of wit) Het is ja...mits....
ik ben juist weer tegen orgaandonatie, maar ben aan het overwegen om stamceldonateur te worden. Bloeddonor is niks voor mij, ik val al half flauw van een spuit. Niet omdat ik dat niet regelmatig wil doen, maar omdat ik er dan al weken van te voren tegen op ga zien.
Ik snap waarom je dat gevoel hebt, maar ik denk niet dat zoiets ooit kan. Mensen gaan dan onder mits van alles benoemen.
Ja ik weet het. Ik vind het daarom ook best moeilijk allemaal. Maar ik heb nog tot de zomer 2020 om na te denken.
Tja ik vind eicel- en spermadonatie hier niet onder vallen. Je doneert bij le Daarom heb ik zodra ik 18 werd nee laten registreren. Ik dacht ik kan het nog altijd veranderen als ik wat milder wordt maar ik heb nog steeds de voorwaarden die ik toen had en aangezien dat niet kan blijft het voorlopig nog altijd nee.
Zó’n flauwe vraag dit... zal ik dan als EHBO-er ook eerst aan elk slachtoffer gaan vragen of die zelf zijn EHBO-diploma heeft... want ja, als je zelf niet de moeite neemt om de lessen en herhalingsoefening te volgen zodat je mij kunt helpen in geval van nood, waarom zou ik jou dan wel helpen? Als bloeddonor ga ik dan ook beslissen dat mijn bloed alleen naar andere bloeddonors mag gaan. En de brandweer blust voortaan alleen nog de huizen van andere brandweermensen. Hou op, schei uit. Ik heb tientallen jaren als donor geregistreerd gestaan. Nu ik er meer over weet, heb ik dit gewijzigd naar ‘de nabestaanden beslissen’. Ik vind het belangrijk om andermans leven te kunnen redden, zelfs als dat onbekenden zijn (vandaar EHBO, plasmadonor, stamceldonor en eventueel ook orgaandonor). Maar ik vind mijn eigen naasten ook erg belangrijk. Dus als het voor hun niet goed voelt om mijn warme lichaam naar een OK te sturen, dan moeten ze dat gewoon niet doen. Punt. Mijn man weet dat ik graag wil dat mijn organen in ieder geval gedoneert worden als ik hartdood ben, maar bij hersendood twijfel ik. Vooral voor mijn man en kinderen. Als je geregistreerd staat als orgaandonor of iets anders doneert (bloed, plasma, stamcellen, geld voor een goed doel) dan doe je dat onbaatzuchtig. Je krijgt er niks voor terug, je wordt er zelf niet beter van. Je doneert uit de overtuiging dat het goed is om andere te helpen. Het geeft je hooguit een goed gevoel over jezelf, maar je verlangt niks terug van een ander. Maar goed, je kunt je antwoord krijgen hoor: als ik met enig kwaliteit van leven langer van mijn gezin kan genieten door een donororgaan te accepteren, dan zou ik dat doen. Zelfs als ik ooit zou besluiten mijn registratie te wijzigen naar nee.
OMG het was maar een vraag hoor Het zit je geloof ik hoog. Jij leest blijkbaar meteen een enorm oordeel? Bedankt voor je uitgebreide antwoord!
Nou ja, ik lees er ook wel een oordeel in eigenlijk. Ik vind het ook een hele rare vraag. Of iemand donor is of niet zegt niks over wat voor persoon diegene is. Misschien gaat jouw lever wel naar een persoon die ook geregistreerd staat als donor, maar wel een verkrachter is om maar iets te noemen. Heb je daar dan meer vrede mee dan een "goed" persoon die geen donor is?
Ik zeg niet dat ik denk dat dit een bepaalde soort persoon is. Hoe kom je daar nou bij? Vroeg me af hoe mensen erover denken. Heb gelukkig in de eerste pagina’s normale antwoorden gevonden op dezelfde vraag. Want dit antwoord heb ik echt niks aan. Heeft ook totaal niks met mn vraag te maken. Klinkt alleen maar alsof je je aangevallen voelt ofzo. Wel benieuwd waar dat vandaan komt.