Lekker makkelijk geroepen maar met een zusje met borderline en een zwager die een hekel aan kinderen heeft, dan heb je niet altijd veel keus.
Ja inderdaad, en sommigen hebben ook geen broers/zussen of in mijn geval hebben die dus straks ook 4 kinderen van zichzelf. Om daar nou 8 van te maken... Kijk het heeft me niet tegengehouden om kinderen te krijgen want ik ga er vooralsnog vanuit dat ik en mijn partner blijven leven tot ze in ieder geval 18 zijn, maar ja dan de wat als..vraag. Bij jou gaan ze ook in eerste instantie naar jullie ouders? En zijn er ook mensen die een andere keuze maken, vrienden bijv?
Ik zeg ook: bij voorkeur. Als je die keuze niet hebt dan is het niet anders. De keuze voor vrienden is volgens mij wat lastiger (als er ook familie beschikbaar is). Ik heb wel eens gehoord dat familie bezwaar kan aantekenen en dat ze dan alsnog gaan bekijken waar het kind heen kan.
Oh echt? Dus ook als je niet wil dat ze bij bepaalde mensen komen? Want wij willen ze ook ergens liever niet zeg maar. Of zou je dat dan ook expliciet moeten/kunnen benoemen?
Ik zou dat overleggen met de notaris. En echt vast laten leggen in een testament. Dan heb je de meeste kans.
Hier ook zo. Wij hebben een voogd die in die situatie altijd in het belang van onze drie dochters zal beslissen en dat ook zover mogelijk rationeel bekijkt. Qua financiele middelen hebben we dat goed geregeld, dus op dat gebied zullen ze niets tekort komen.
Mijn zus heeft zelf al 3 kinderen maar is van harte bereid er 4 bij te nemen! Zus en zwager voeden hun kinderen in onze stijl op, hebben een groot huis en de financiele middelen ( bovendien, als ons huis verkocht wordt, komt er een behoorlijk bedrag vrij). Alhoewel, onze oudste is inmiddels 18, dus die zal ws niet meer mee verhuizen. Als we een aantal jaren verder zijn, wil hij zelf misschien wel voogd zijn van zijn minderjarige broertjes.