Ben ook erg tokkie hoor maar geloof je meteen dat het erg grappig was! Sowieso zijn versprekingen leuk en soms lachwekkend
Ik kom de tuin in gelopen en ga naast een patiënt op het bankje zitten. Zodra ik zit staat hij op loopt om mij heen en gaat weer naast mij zitten, maar dan rechts van mij. Ik: “oh? Had ik hier niet moeten gaan zitten?” Hij: “ Jawel hoor! Maar een vrouw moet altijd links van mij zitten, dan heb ik respect voor haar en kan ik haar beschermen” Ik: “Goh, vriendelijk van je!” Daarna nog een heel gesprek over koetjes en kalfjes gehad, en wat voelde ik me veilig en gerespecteerd!
Ik fietste van de week met mijn zoontje op een tweebaans (en ook twee richtingen) fietspad met aan mijn rechterkant een oversteekplaats. Opeens komt er een vrouw naast mij die mij een paar meter voor het stoplicht probeert in te halen. Opeens gooit ze haar fiets voor mij, snijdt mij af en ik moest dus hard remmen en afstappen. Zegt ze heel droog ‘oh, moet je rechtdoor?’ Ik: ja, ik stak niet mijn hand uit oid Zij: ja, maar omdat je op deze baan fietste Ik: ja op de andere baan zou ik spookfietsen Ze blokkeerde mij nog altijd. Zij: Ohja, nou fijne dag.... Uhm...
Dit is trouwens vooral bitchy maar nu ook wel weer grappig. Jaren geleden had ik een vriendin die boos werd als je een kledingstuk kocht dat ook maar een beetje op iets van haar leek. Best moeilijk winkelen kan ik je vertellen want tja, je hebt nu éénmaal een modebeeld. Maar nu komt het... ik zag op GTST Katja Schuurman als een van de eerste die hoge laarzen onder een rok droeg. Nieuw modebeeld toen. Dat vond ik zo tof staan dat ik ook een rokje kocht met mooie bruine laarzen eronder. Ik ging dat trots showen... en die vriendin had ogen als schoteltjes. Waarop ze tegen mij zei: “Ik vind het niet leuk dat jij mij altijd in alles na-aapt” Ik: “huh, maar jij hebt toch geen outfit met laarzen onder een rok” Zij: “nee, maar ik wilde dat ook kopen” “Ik vind het niet tof, dat jij dat nu gaat dragen” En vervolgens gaat zij naar de winkel en koopt exact dezelfde bruine laarzen. Wel een ander rokje. Ik een pleaser dat ik was, zorgde dat ik die outfit niet droeg als zij er was .
Omdat Ken erg druk aan het doen was, gingen we samen "Knocking on heavens door" zingen, de versie van Guns 'n Roses. Rustig liedje, dus misschien een rustige uitwerking, dacht ik. Ken bleef echter Fucking on heavens door zeggen in de refreinen. Ik: "Ken, ik geloof dat de tekst KNOCKING on heavens door is, niet FUCKING on heavens door". Ken: "Nou, dat lijkt me sterk." Ik: "Kijk, hier is de bladmuziek. Er staat knocking." Ken: "Dat heeft u dan verkeerd opgeschreven, want ik zing altijd FUCKING. Het is toch de hemel?" Zo logisch, daar krijg ik geen speld tussen.
Hahaha.... geeft niks hoor Ik stelde me er altijd bij voor dat zij en haar man elkaar met de gele rubberen handschoenen aan, afwasborstels en emmers in de hand elkaar te lijf gingen
Oh nog een mooie in de supermarkt. Hier moet je altijd een mandje of een wagentje bij je hebben. Mijn man en ik liepen dus met een wagentje door de winkel. Ik loop nog even terug, in hetzelfde gangpad trouwens, om suiker te pakken. Mijn man met wagentje loopt een paar meter voor mij. Ik loop dus een paar meter met pak suiker ... om daarmee naar het karretje te lopen. Maar ik word aangetikt door een medewerker: Medewerker: Waarom heb jij geen mandje of karretje. Dat is verplicht!! Ik: oh ik heb een karretje, die is daar bij mijn man. Ik wijs een paar meter verderop mijn man aan. Medewerker: oh, wil je dan wel even bij je man blijven dan.
Dat was een 1-op-1-er gelukkig. Anders had ik wel in moeten grijpen. Nu kon ik het erbij laten. Vond het zelf ook wel grappig, ook al was het een beetje ongepast
Ik had trouwens een tante met schizofrenie, dus ik herken de bijzonder gesprekken van @Manque heel erg. Hetbis alweer heel lang geleden, dus de exacte verhalen kan ik niet goed navertellen. Wat mij altijd is bijgebleven dat er een kat regelmatig bij haar kwam buurten waar ze gesprekken mee had. O.a. vertelde de kat haar dat de buurman niet te vertrouwen was,
Ken: "Mevrouw, kom eens. Kijk eens wat ik gemaakt heb." Ik: "Jemig, dat ziet er fantastisch uit zeg! Je wordt steeds beter in het tekenen van dieren, dit is een waar kunstwerk!" Ben (een andere cliënt): "En mevrouw, wat ik getekend heb, is dat ook een kunstwerk?" Ik kijk naar zijn tekening en steek hem ook wat veren in zijn achterste. Ondertussen zie ik Ken nadenken. Ik: "Waar denk je aan, Ken?" Ken: "Kunst levert veel geld op, he?" Ik: "Ja, soms wel. Als veel mensen het mooi vinden, kan een kunstwerk wel duizenden euro's opleveren. Soms zelfs miljoenen." Ken: "U en Ben vinden mijn tekening mooi, nietwaar?" Ben: "Ja! En jullie die van mij ook he?" Ken: "Ja! Zullen we ruilen?" *Ken en Ben ruilen van tekening* Ken: "Zo, dan zijn we nu allebei miljonair!"