Tja wij hebben het gedaan Het is nu wel even spannend, want ik ben ook zon muts die het liever allemaal ruim binnen de marges laat vallen en hoewel het makkelijk kan is het toch ineens een hypotheek die het dubbele kost. Wij hadden eerst ook een goedkoper huis op het oog maar dat ging aan onze neus voorbij, dus nu zitten we iets duurder met een nieuwbouwwoning. En ja wij hebben vinden wij best ruimtegebrek en wij worden wel gelukkiger van iets meer ruimte. De oudste wil graag een eigen slaapkamer bijv. En mijn vriend wil graag zijn hobby weer kunnen uitoefenen, waar we nu dus geen plek voor hebben. Reden genoeg voor ons om de sprong te gaan wagen in ieder geval. Succes met je keuze!
Nou, het huis is niet zozeer tweede keus, het is een mooier huis, maar de kleinere optie voldoet ook aan wat we zoeken en sluit qua prijs gewoon goed aan op wat we in gedachten hadden, dus in die zin is die woning inderdaad eerste keuze. Het is ook in eerste instantie vooral de locatie waar we ontzettend graag willen wonen, vandaar dat we als de kleinere woning niet meer beschikbaar is de grotere overwegen. Qua woning zouden we dan nog beter af zijn, maar ja , daar hangt natuurlijk wel een prijskaartje aan.
Als je het qua maandlasten kan dragen, zeg ik: doen! Hou er wel rekening mee dat een nieuwbouwhuis en ook verhuizen in het algemeen nog veel kosten met zich meebrengt.
Ik weet niet hoe jij graag je leven invult qua dure vakanties hobby’s enzo, maar als ik dat buiten beschouwing laat zou ik zeker zeggen doen! De maximale hypotheek die je tegenwoordig krijgt is echt niet te hoog meer, de regels zijn tegenwoordig zo dat je die ook écht kan betalen (mits er geen onvoorziene omstandigheden zijn, maar dat hou je altijd)
We hebben een huis dat we zo’n 10 jaar geleden hebben gekocht vlak voor de woningmarkt inelkaar denderde . Nu de huizenprijzen weer stijgen staan we eindelijk niet meer onder water en gaan we wat winst krijgen. We hebben dus geen hoge overwaarde, dat is jammer, maar hopelijk stijgt alles nog even door.
Lastig, ik ben altijd een voorstander van risico's nemen en heb het zelf ook gedaan met huizen. De vraag is alleen of je er daadwerkelijk gelukkig van wordt. Achteraf gezien waren mijn vriend en ik het gelukkigst toen we tijdelijk in een half verotte stacaravan woonden van 30m2. Ik zou nu dus nooit meer gaan voor een duur huis en mijn geld uitgeven aan ervaringen zoals vakanties of dagjes uit. Maar dat is puur persoonlijk. Het is natuurlijk wel fijn als je genoeg ruimte hebt en alles het doet. Als jij weet dat je echt gelukkig wordt van wonen in dat huis zou ik ervoor gaan.
Dit eigenlijk. Wij stonden 15 jaar geleden voor hetzelfde dilemma. Heb er zelfs van wakker gelegen. Mijn vriend zei kan makkelijk we doen het. Onze maandlasten waren destijds heel laag en met de nieuwe woninh gingen we echt heel veel meer betalen. Maar nu 15 jaar later, allebei een baan die veel beter verdient dan destijds en een lage hypotheekrente lach ik erom dat ik me toen zo druk maakte.
Je weet nooit wat de toekomst gaan brengen. Dus zou je het op 1 salaris kunnen betalen, nee? Niet doen! Als dat ja is, zou ik de volgende vraag beantwoorden, kan je de hypotheek bruto voldoen? Hier hebben we juist gekozen voor een huis/hypotheek en minder risico. Dat laatste vind ik heel belangrijk. Ik wil niet leunen op de overheid, maar ik wil zelfstandig zijn en verantwoordelijk. Als een van ons wegvalt, dan kunnen we het huis nog betalen. Dat geeft ons de ruimte om alle dingen te doen die wel leuk vinden. Een huis is maar materiaal, maar herinneringen zijn onvervangbaar.
Wij hebben vorig jaar ook een beetje in deze situatie gezeten. De hogere kosten van de hypotheek waren precies ons maandelijkse spaargeld. Vond ik ook een hele enge keuze. Maar de kinderen hebben steeds minder opvang nodig en wij stijgen jaarlijks nog in loon, dus hebben de gok genomen. Geen dag spijt van gehad! En zelfs nu blijken we nog te kunnen sparen.
Dat vind ik altijd zo'n rare redenatie... op mijn salaris alleen kunnen wij 185.000 lenen, samen 700.000. Wij wonen niet in een huis van 185.000 ondanks dat ik de lasten op alleen mijn salaris dus niet kan dragen. OT: wij hebben uiteindelijk een huis van 80.000 meer dan mijn budget gekocht . Nog altijd ruim onder ons max te lenen bedrag. Dus ik zeg doen! Maar zet even op een rij wat je overhoud. Wij hadden voordat we dit huis kochten nog twee huizen dus voor ons zijn de hypotheeklasten min of meer hetzelfde gebleven.
Wij kunnen het huis echt niet meer betalen als 1 van ons geen inkomen meer heeft. Een huis is inderdaad maar materiaal, dus als we het niet meer kunnen betalen, verkopen we het. We lossen af, hebben met eigen geld al wat afbetaald. Dus moeten we verkopen, is er geld zat voor een ander gekoper huis. Vind ik zekerheid zat.
Hier ben ik het zelf niet helemaal mee eens, voor mij heeft een huis niet alleen materiële waarde. Ik vind woongenot ook heel belangrijk, uiteindelijk ben ik vaker thuis dan op vakantie helaas. Maar ben het er absoluut mee eens dat het huis niet het allerbelangrijkste is hoor, ik zou absoluut geld over willen houden om leuke dingen te beleven, de wereld te ontdekken en mooie herinneringen te maken.
Ben ik het op zich mee eens maar als ts na het kopen van het duurdere huis nog steeds geld over heeft om ook leuke dingen te doen en te sparen, dan zou ik het doen. Wel rekening houdend met de kosten die nieuwbouw nog met zich meebrengen, die zijn nog best hoog denk. De rente staat laag dus dat is wel heel fijn, wij hebben sinds een jaar een hogere hypotheek maar lagere maandlasten
Haha, ja, zo hebben wij 10 jaar geleden ook onze huidige woning gekocht: we verdienden allebei veel minder en mijn man had nog geen vaste aanstelling, dus voor ons inkomen toen was onze huidige woning ook een flink risico. Maar we hadden er toen wel vertrouwen in dat we de komende jaren flink in inkomen zouden stijgen en hebben de gok toen durven nemen. Maar onze situatie is nu veel stabieler, we hebben nu allebei die baan waarvan we toen dachten dat dat wel zou komen, we hebben een goed en stabiel inkomen, maar dat zal de komende jaren ongeveer hetzelfde blijven. Dus in die zin vind ik de beslissing nu veel moeilijker: als het niet de juiste blijkt te zijn, dan zullen we het wel aardig zwaar hebben. We hebben op zicht een goed beeld van onze inkomsten en uitgaven (houden dit maandelijks keurig bij in een spreadsheetje), en als we het doen, dan zullen we, zeker de eerste tijd, echt wel op wat punten een beetje moeten inbinden. Maar dat is vooral omdat we het er nu echt wel lekker van nemen en veel ondernemen. Als we het aantal uitjes zouden halveren hebben we nog steeds een leuk leven Maar dat zeg ik nu heel stoer. Of ik daar niet toch van ga balen als we de sprong wagen weet ik natuurlijk niet.... Aan de andere kant wonen we dan wel grenzend aan een heerlijk wandelgebied langs het water, dus die missende uitjes vullen we lekker op met wandelen langs de rivier. En op die manier beargumenteer ik zelf de hele dag heen en weer terug