Mijn oma is net overleden. En mijn moeder en ik zitten in de huiskamer en we praten er zo over. Staat uit het niets het schilderij boven mijn moeders hoofd schots en scheef. Zo waren we met de familie bezig met de begrafenis. Toen schoot opeens de tv en de cd speler aan. En niet zo zacht ook. Jammer genoeg kan ik niet bewijzen of het oma was. Sterkte met je opa.
Ik heb dit heel vaak gehad. Recente voorbeelden: Ik was op een feestje met vrienden en ik stond met een vriend van mijn man te praten en ineens zei ik tegen hem: ahh wat leuk jullie krijgen een baby! En hij ontkende en bleef maar ontkennen en ik bleef maar zeggen van wel haha... 2 maanden later maakten ze bekend dat ze in verwachting waren, toen we dat feestje hadden wisten ze het net zelf een dag. Ik ben na de bekendmaking naar die vriendin gelopen en gezegd dat het een jongetje zou zijn, dat klopte ook Bij een collega van mij droomde ik vlak voordat zijn vriendin was uitgerekend dat hij me belde om te vertellen dat hun zoon was geboren, terwijl ze bij de 20 weken bekend hadden gemaakt een dochter te krijgen. Ik heb hem die dag erna nog geappt van joh wat ik nou weer voor gekke droom heb gehad en dus verteld. Twee weken later kreeg ik een berichtje dat hun zoon was geboren, mijn droom klopte dus precies En de ochtend dat mijn dochter werd afgevoerd met de ambulance wist ik intens zeker dat ze nooit meer thuis zou komen, hoewel er op dat moment geen sprake was van een kritieke toestand oid. Ik belde mijn moeder die op vakantie was in het zuiden vh land dat ze naar huis moesten komen omdat L dood zou gaan. Ze zijn meteen teruggekomen en diezelfde nacht is L overleden. Ik kan nog uren doorgaan...
Twee jaar geleden had Ik het gevoel dat ik een ongeluk met de auto zou krijgen. Uurtje later ging ik weg met de auto en ja hoor, fietste er zo een fietser vanaf de verkeerde kant van het fietspad mijn motorkap op.
Oh ja echt heel vaak. Ik voorspel altijd dingen over mijn schoonmoeder. 1 dag voordat ze het geslacht aan iedereen vertelde ( en wij wilde dat geheim houden! Alleen onze moeders wisten het geslacht.) zei ik al tegen mijn man " morgen weten bepaalde mensen het geslacht door jou moeder. " ik moest niet zo voorbarig zijn volgens hem. Die dag erna kwamen er 1000 maal excuses. Ik had het al als klein kind. Als ik een volwassen persoon geen hand wilde geven wist mijn moeder dat ze daar beter geen contact mee kon hebben en ook dat heb ik nog steeds. Natuurlijk geef ik iedereen een hand, maar ik weet precies wanneer mensen slechte intenties hebben. Vooral mijn schoonmoeder is een leuke om bij te voorspellen.
Waarom zeg je dat tegen die mensen? Ik zou van bovenstaande actie echt niet gecharmeerd zijn, als ik onderdeel van dat stel was. Zeker als je van jezelf weet dat je het vaak bij het rechte eind hebt. Net als het verklappen van het geslacht, wanneer je er zelden naast zit. Ik zou het echt niet tof vinden. Je verziekt zo toch een beetje de verrassing, door je trucje te willen showen.
Mijn trucje te willen showen? Apart. Ik heb geen trucje en er was verder niemand bij dus ik heb niemand voor het blok gezet of in verlegenheid gebracht... ze vonden het ook helemaal niet erg en juist heel grappig.
Jaren geleden waren mijn broertje en het broertje van een vriendin toevallig op hetzelfde feest. Toen mijn gedachten naar dat feest flitsten zag ik het broertje van die vriendin en bloed. Hij is die avond op dat feest van de trap gevallen en had een flinke hoofdwond. En een keer toen ik bijna thuis was vroeg ik me af waarom ik toch zo verdrietig was. Oh ja, dacht ik, mijn poes is overleden (ze was niet ziek ofzo). En ik kom thuis en ze was idd overleden.
Ik snap wel wat je bedoelt hoor. Je kunt iemand behoorlijk in verlegenheid brengen of voor het blok zetten als diegene iets aangeeft en jij blijft maar het tegenovergestelde beweren. Als je merkt dat ieman blijft ontkennen oid, dan moet je ook op een gegeven moment beseffen dat je je mond moet houden. En wat nou als mensen het geslacht niet willen weten? Ga je het dan ook roeptoeteren? Kortom; ik begrijp wat jij bedoelt naar @shart86
Ik heb het soms. Eerste keer was toen ik langs het huis van mijn beste vriendin liep en een beeld zag dat ze dood in de kamer lag. Dag erna te horen gekregen dat ze een tumor had. Ik wist zeker dat ze eraan zou overlijden. Maanden later was ik op vakantie. Het exacte moment dat ik een smsje kreeg dat ze niet meer beter zou worden (was midden in de nacht) ben ik slapend opgestaan en heb ik heel hard nee geschreeuwd. Ze is dus ook daadwerkelijk overleden en een dag na haar dood is het beeld van haar opgebaard in de woonkamer werkelijkheid geworden. Andere dingen zijn aanvoelen dat er iets gaat gebeuren en dan gebeurd er ook altijd wat. Heel naar gevoel want ik weet alleen dat er iets vervelends gaat gebeuren, niet wat of met wie. Wist ook bij alle zwangerschappen op 4 dpo al zeker dat ik zwanger was. En bij elke zwangerschap het geslacht. Weet nu ook het geslacht zonder dat we een echo hebben gehad.
Ik heb nu een paar keer in mijn leven gehad, dat ik bij sommige mensen, die ik nog nooit gezien heb, een vreselijk naar gevoel krijg. De rillingen lopen me over de rug en ik voel iets heel naars en duisters wat van die personen afkomt. Of het nou een slecht aura is of iets anders, geen idee. Maar ik word er altijd heel bang van.
Jongens ff serieus het is niet dat ik hier als een soort carnavalsattractie door mijn dorp banjer om alle geheimen van de mensen uit te schreeuwen terwijl ik op 1 been hinkel en met een ratel sta te zwaaien. In dit geval was het 1 op 1, niemand heeft het gehoord en toen ze het bekendmaakten stond ik met die vriendin te praten en ze vond het zo bijzonder dat ze vroeg of ik wist wat het zou worden. Punt. Meer was het niet.
Het is ook geen specifieke aanval naar jou toe Ik heb het in dit topic veel vaker gelezen dat er 'zo maar' gezegd wordt dat iemand zwanger is of een jongen/meisje krijgt. Ik lees hier bijvoorbeeld anekdotes van leden die zo op iemand aflopen en ze feliciteren (waar allemaal mensen bij zijn). Stel nou dat je het verkeerd hebt? Stel dat die persoon al 5 jaar probeert zwanger te worden en je zegt lukraak: hé, je bent zwanger! Ik zou het risico gewoon niet willen lopen. Je hoort hier vaker verhalen van vrouwen die moeite hebben met zwanger worden, maar omdat ze een beetje stevig zijn ze vaak gefeliciteerd worden... Dat kan heel pijnlijk zijn. Maar goed, ik heb niet zulke 'gaven', dus ik wacht gewoon netjes af totdat de persoon in kwestie het vertelt
Dit inderdaad. Of je er nou naast zit of niet, het is vervelend. Ook als je het wel bij het juiste eind hebt. Want als iemand nog niet bekend heeft gemaakt dat ze zwanger is, dan wil ze het nog voor zichzelf houden. Bij mij hebben mensen ook wel eens geraden dat ik zwanger was. En dat vond ik super vervelend altijd. Ik heb dan liever dat ze daarna zeggen, als ik het wel zelf bekend had gemaakt ‘ik had al zo een gevoel’ of ‘ik wist het al’. Om dan naar iemand toe te lopen en te feliciteren met een zwangerschap die nog privé is, is gewoon respectloos.
Ik heb trouwens als kind een keer gedroomd dat onze grote eikenkast in de kamer instortte. Ik was op dat moment met een vriendinnetje thuis en mijn vader riep: "N & S, kom snel helpen! We moeten de kast stutten!" Ik vond het een hele gekke droom en vertelde het aan dat vriendinnetje. De zaterdag erop speelde ze bij mij, en jawel... De kast stortte in en we moesten helpen stutten Maar voor de rest heb ik nog nooit dingen aangevoeld ofzo.
Ik ben opgegroeid op een boerderij met grote schuren ed. Als kind was ik heel bang als mijn vader naar een bepaalde schuur ging. Ik was heel bang dat hij dood zou gaan, zat soms huilend voor het raam van de keuken te wachten tot hij terug kwam. Jaren later, toen ik het al los gelaten had is hij inderdaad in die schuur overleden. Blijf het angstig vinden, zulke dingen wil ik helemaal niet voelen. Maar gelukkig ook fijne voorgevoelens: ik wil echt wanhopig graag verhuizen. Ons huis stond eind vorige jaar weer te koop, in korte tijd 7 bezichtigingen gehad en na een bepaalde bezichtiging voelde ik toen ik thuis kwam dat zij heel positief waren, voelde meteen goed. Ik zei 's avonds tegen mijn man: deze mensen gaan het kopen. En ja hoor, zij hebben het gekocht. Ik ben nogal een negatief persoon, dus mijn man was al verrast dat ik zo positief was .
Ik heb dit best regelmatig. Als ik een afspraak heb die niet doorgaat weet ik dat altijd van te voren, zelfs als er geen logische reden is om het aan te nemen. Soms plan ik dan al voorzichtig iets anders omdat ik weet dat het geannuleerd gaat worden. Ik weet het ook vaak als ik iemand tegen ga komen op straat (in een stad dan, niet in het kleine dorp waar ik woon want daar kom je zo vaak mensen tegen dus dat telt niet). Andere dingen heb ik ook wel gehad in het verleden, kan nu even niet zo gauw een voorbeeld verzinnen.