Banken en andere schuldenaars eisen sowieso vaak dat de aandeelhouders ook persoonlijk meetekent, voor extra zekerheid voor hen. Dan gaat het dus al mis bijv. En sowieso kan door de rechter worden bepaald dat ook de bestuurder/eigenaar aansprakelijk is voor de schulden van de BV.
Zoals al een paar keer genoemd: omdat we allebei ongeveer evenveel spaargeld hebben, geen erfenissen verwachten en geen eigen bedrijf willen starten, in gemeenschap van goederen. Als één van ons toch een eigen bedrijf zou willen, zouden we er nog wel over nadenken om alsnog voorwaarden op te stellen.
In het geval van onze vrienden heeft de thuisblijfvader een eigen bankrekening met een aardig saldo tot zijn beschikking. Dat staat buiten de eventuele compensatie bij een scheiding.
Iedereen houdt natuurlijk rekening met eventuele andere ontwikkelingen in de toekomst. De keuze voor de wijze van huwelijksvoorwaarden is niet definitief, die kun je altijd wijzigen als omstandigheden veranderen. En daar houden stellen ook rekening mee. Wat is de effort voor het registreren en bijhouden van gescheiden administraties en vermogensopstellingen in de jaren van relatief gelijke financiele positie, vooral als deze instelling niet bij je past als persoon, tov mogelijke ontwikkelingen in de toekomst waarop je op dat moment kunt anticiperen? Zo is het heel gebruikelijk om voorafgaand aan het starten van eigen onderneming de huwelijksvoorwaarden onder de loep te nemen en evt aan te passen. Wij zijn daar van bewust, en ik doe het liever op dat moment obv concrete casus ipv fictieve afspraken vooraf.
Touwen op huwelijkse voorwaarden is niet alleen bedoeld voor mensen die een eigen onderneming hebben natuurlijk. Er zijn genoeg redenen te bedenken waarom je voor die voorwaarden zou willen kiezen. Genoeg situaties waarbij er op het moment dat er iets concreets gebeurd het te laat is om nog eea te wijzigen. Dan ben je maar al wat blij dat het al die tijd al fictief op papier stond. Maar nogmaals, dit is hoe ik er over denk. Of je nou in gemeenschap van goederen trouwt of op huwelijkse voorwaarden, dat is wat je samen beslist en heeft een andere gelukkig niets over te zeggen. Er is geen goed of fout. Ik kan me alleen niet voorstellen dat ik ooit in gemeenschap van goederen zou willen trouwen. Te veel ellende van heel dichtbij gezien om daar iets positiefs van te vinden. In mijn geval zou het dus niet prettig voelen. Dat het voor een andere wel fijn voelt is, ondanks dat ik het niet snap, natuurlijk ook dikke prima. Voel me niet beter/slimmer dan iemand die daar niet voor kiest of zo
Al 18 jaar in gemeenschap van goederen. We hebben destijds beiden net zoveel geïnvesteerd in huis inrichting auto etc en verder zijn we ook niet vermogend. Mochten hier de grootouders van beide kanten ooit wegvallen dan zal er wel een erfenis komen maar ik hoop vooral dat ze het er zelf doorheen zullen jagen
Of ze eisen dat je een flinke som eigen geld inbrengt. De meeste starters hebben geen tienduizenden euro’s op de plank liggen.
Dat zal bij de meesten die trouwen igvg ook meespelen, ik heb nooit scheidingsellende van dichtbij gezien. Ja, één bevriend stel maar de oorzaak van de ellende lag bij de dame die hij ernaast had en niet op financieel gebied...
Wij zijn niet getrouwd maar willen in de toekomst nog wel trouwen. Mochten we gaan trouwen dan zal dat onder gemeenschap van goederen zijn, anders zie ik de meerwaarde van het trouwen niet in. Als we trouwen is dat omdat we elkaar volledig vertrouwen en alles met elkaar willen delen.
Hier een GP in gvg. Allebei evenveel inbreng en spaargeld, kunnen allebei onszelf bedruipen bij uit elkaar gaan. Maar eigenlijk zouden we op voorwaarden moeten doen. Wij houden nl ons geld echt gescheiden, en een deel samen. Maar we hebben allebei een eigen spaarrekening. Dat is dan leuk, maar als we uit elkaar gaan, heeft hij recht op de helft van mij en andersom, en dat is eigenlijk niet hoe wij de nu omgaan met onze financien. Daarbij komt er, als mijn vader overlijdt wat hopelijk nog heeeeel lang duurt, een smak geld vrij voor mij. Dat wil ik dan wel in ons buis stoppen, maar wil natuurlijk niet dat als we uit elkaar gaan, dat hij dan uiteindelijk de helft ervan krijgt bij verkoop van ons huis. Dingen om eens over na te denken dus...
Wij zijn niet getrouwd, gaat niet gebeuren ook. Spaar liever mijn geld op voor een hond Nee zonder gekheid, wij hebben niets met trouwen eerlijk gezegd. Op papier is bij ons ( wat betreft de kinderen en eventueel bij overlijden van één van ons ) alles geregeld dus in principe zou het enkel voor de '' leuk '' zijn dus nee, wij gaan niet trouwen. En als we het uiteindelijk toch zouden besluiten dan zou het op de maandag morgen zijn als het gratis is
Waar ik ben benieuwd naar ben. Ik lees in dit topic argumenten zoals we vertrouwen elkaar volledig en we blijven ons hele leven samen als reden om in gemeenschap van goederen te trouwen. Als je onder huwelijkse voorwaarden trouwt dan vertrouw je elkaar niet en heb je niet de intentie om bij elkaar te blijven? Of hoe moet ik dit zien? Er lijken impliciet allerlei gevoelens en oordelen over de relatie mee samen te hangen. Ik begrijp deze argumentatie niet goed, omdat het voor mij volledig los van elkaar staat. Huwelijkse voorwaarden is voor mij namelijk een zakelijk overeenkomst en staat volledig los van onze gevoelens voor elkaar. Er zit voor mij evenveel emotie aan verbonden als het afsluiten van een autoverzekering. Oftewel helemaal niks.
ja maar evenredig verdelen met mijn ex was niet te doen. Ik kan het niet uitleggen anders moet ik heel veel gaan schrijven en word het warrig. Maar ik was allang blij dat ik van hem af was gevalletje hij was totaal niet wie ik dacht dat hij was. Maar pijn deed het wel dat ik een hoop heb moeten inleveren. Normaal komt inderdaad de vrouw er goed af. Helaas ik niet op dat moment. Nu na 5 jaar ben ik beter af maar dat komt door de keuzes die ik gemaakt heb en het feit dat ik goed kan sparen. Hij daarentegen kan dat niet en heeft nu grote problemen gecreerd voor zichzelf
Voor mij voelt het net of je er op voorhand al rekening mee houd om na een x aantal jaar weer te gaan scheiden. Ik ben zelf een kind van gescheiden ouders dus ik heb ook wel gezien hoe daar kan gaan. Mijn moeder nam de hele inboedel mee en mijn vader mocht het kale huis houden. Mijn moeder werkte niet dus zij kon de hypotheek toch niet betalen. Maar voor zover ze kon heeft ze mijn vader helemaal kaal geplukt. Jaren later zei ze eens dat ze de schulden van mijn vader wel voor de helft meegekregen had. Maar ik was toen al verstandig genoeg om te weten dat als mijn moeder geen gigantisch gat in haar hand had, die schulden er hoogstwaarschijnlijk ook niet waren geweest. Voor mijn gevoel was dat wel een beetje eigen schuld dikke bult. En mijn vader heeft haar deel van het huis ook moeten kopen van haar dus tja...
Inderdaad, een autoverzekering sluit je ook af voor het geval het misschien mis zou kunnen gaan. Zo ook met huwelijkse voorwaarden. En je auto vertrouw je ook toch, anders koop je hem niet