Gemeenschap van goederen. In overleg met notaris overigens. Toen wij gingen trouwen brachten we evenredig een bedrag aan spaargeld in. We hebben daarbij geen eigen zaak. We hebben toen besloten in gemeenschap van goederen te trouwen omdat we nu gelijk startte en vanaf toen ook samen zijn gaan sparen. Daarbij verdienen wij exact hetzelfde. Als we uit elkaar gaan gaat alles dus door de helft. Qua erfenissen: mijn ouders hebben mijn man uitgesloten via de notaris evenals mijn schoonouders mij. Als dit laatste niet het geval was geweest of als ik of hij veel meer geld had ingebracht of een zaak hadden gehad etc had ik het anders gevonden. Mochten er in de toekomst nog zaken plaats vinden waardoor huwelijkse voorwaarden wel nodig zijn dan laten wij die opnemen.
Hier waarschijnlijk geen erfenissen, maar dan zouden we nog alles delen. Snap zelf dat uitsluiten niet. Ok als je net samen bent misschien, maar anders toch niet.
Huwelijkse voorwaarden, rijnlands model. Alles voor de echtvereniging wordt gescheiden, alles tijdens de echtvereniging gaat op 1 hoop en delen we door 2, tenzij er uitdrukkelijke uitsluitings- of verrekeningsbedingen zijn.
Neuh, maar dat wilden onze ouders graag. Hebben wij niet zelf bedacht. En zolang we samen zijn is het dan wat mij betreft ook van ons samen en voor onze toekomst (en kinderen) samen. Maar mochten we uit elkaar gaan dan zijn de erfenissen dus van ons alleen.
Nee en stel he. Stel dat het toch over gaat tussen jullie. Hoop het niet, maar als je naar de statistieken kijkt is dat niet heel bijzonder, dan zou je de erfenis van jouw ouders met je ex en z’n nieuwe vriendin moeten delen. Neuh, ik zie dat niet zo zitten. Overigens trouw ik niet met het idee te gaan scheiden, maar ik leef ook niet in een sprookjeswereld en weet dat de kans er wel is.
Wij zijn in gemeenschap van goederen getrouwd. We hadden ‘niks’ toen we samen kwamen, alles samen opgebouwd, geen bedrijf allebei en we verwachten geen miljoenenerfenis. Mocht het onverhoopt tot scheiding komen gaat alles door de helft.
Ik heb deze associatie inderdaad niet met huwelijkse voorwaarden. Ik weet namelijk 100% zeker dat ik en mijn man samen oud gaan worden. Toch hebben wij huwelijkse voorwaarden. De notaris adviseerde dat ons na het verkrijgen van een erfenis en dat advies hebben we aangenomen. Overigens is de erfenis nu van ons beiden en zullen we er ook samen van genieten. We hebben het belegd zodat we indien we dat willen eerder met pensioen kunnen. We zullen er dan ook samen van profiteren. Dit is en blijft ons uitgangspunt ondanks de huwelijkse voorwaarden. De huwelijkse voorwaarden is een rationeel besluit op basis van advies van een professional en staat los van ons gevoel.
Ja dat weet ik ook, maar daar genieten mijn kinderen dan ook van. Ik zou daar oprecht geen moeite mee hebben denk ik.
Ja ok. Denk niet dat onze ouders zo zouden denken, maar dan zouden we her inderdaad dan net zo doen. Dan was het ook niet aan jullie natuurlijk.
Hoe dan? Want je ex kan er lekker mee op vakantie samen met zn nieuwe liefje zonder dat er dan een cent daarvan bij je kinderen komt he? Dat is dan niet meer aan jou om te bepalen. Noem me maar raar, maar ik wil daar zelf de controle over hebben.
Ja als we uit elkaar gaan, dan heb ik daar niks over te zeggen, maar zoals ik mijn man nu ken zou hij eerder alles opzij zetten voor de studie van de kinderen bijvoorbeeld, dan een reisje maken, want zo'n man is hij. Maar he, als hij dan gelukkig wordt van een reisje moet hij dat doen.
Wij zijn met huwelijkse voorwaarden getrouwd. Mijn man had toen we getrouwd zijn een behoorlijke lening nog ergens lopen. We hebben nu ook beide onze eigen rekeningen en wilden dat graag voortzetten. Dat we met huwelijkse voorwaarden zijn getrouwd betekent niet dat we nu alles apart hebben, maar mochten we uit elkaar gaan, dan wel. Als je ziet hoeveel mensen tegenwoordig uit elkaar gaan snap ik niet waarom mensen überhaupt nog in gemeenschap van goederen trouwen.
Zou je je erfenis ook graag delen als jullie zouden scheiden? Nee, je gaat niet van een scheiding uit, je trouwt om samen te blijven, je wordt samen oud. Dat geldt voor ons allemaal op het moment dat we ons ja woord geven. Dat is inmiddels duidelijk. Maar zoals gezegd, een scheiding kan ons allemaal overkomen. Soms verwacht je het, soms ook helemaal niet. Soms kan alles in goed overleg en dat is prachtig maar 9 van de 10 keer is scheiden van elkaar geen pretje en worden er mensen gekwetst. Het kan mensen op zo'n nare manier veranderen. Zelfs de mensen waarvan je het totaal niet zou verwachten. En dan? Dan erf je een leuk bedrag van iemand die geen uitsluitingsclausule heeft laten zetten in zijn/haar testament en dan mag je het dus gaan delen met je bijna ex-echtgenoot. Die het vervolgens met zijn nieuwe vlam waarvoor hij je verlaten heeft lekker naar de zon gaat ...of zo. Is toch zuur? Zolang wij met elkaar getrouwd zijn zullen we ook alles met elkaar delen. Ook de erfenissen. Alleen vinden we het fijn dat we dit niet verplicht zijn mocht het onverhoopt mis gaan tussen ons.
Juist omdat ik heb gezien bij mijn ouders hoe dat ging zou ik nooit in gemeenschap van goederen willen trouwen. Wat een gezeur en getouwtrek.... hier heeft mijn man een onderneming en ik zat toen we trouwden in een financieel constructie met mijn ouders en zussen (inmiddels niet meer). Ik geloof niet dat ik het mezelf vergeven zou hebben als ze via mij aan het bedrijf van mijn man hadden kunnen komen! Dus huwelijkse voorwaarden en een jaarlijkse verrekening, maar met dat laatste doen we zeer weinig dus dat gaat binnenkort (als we toch naar de notaris moeten) op de schop vermoed ik.
Goed dat je er zo instaat. Persoonlijk zou ik er zuur van zijn als ie dat van mijn erfenis zou doen, maar wij regelen het anders. En niet alleen hierom uiteraard, dit is maar een voorbeeld.
Moet je mee oppassen hoor Jessie. Als je niet jaarlijks verrekent kan er door de rechter bij een scheiding verklaard worden dat er toch een gemeenschap van goederen was omdat er niet verrekend is. Dus inderdaad even bij de notaris bespreken hoe dit gerepareerd kan worden, zeker omdat er sprake is van een eigen bedrijf. Dan is het we handig om de huwelijkse voorwaarden in stand te houden of te kijken naar andere constructies zoals een BV of zo.
Ja dan nog. Ik gun hem dat ook, ook als we uit elkaar gaan. Ligt natuurlijk een beetje aan de reden waarom, maar zoals hij nu is kan ik mij niet voorstellen dat ik het niet zou willen delen. Ik leef toch nu ook heel royaal mede door zijn salaris?
Ja en dat kan natuurlijk. Dit is gewoon zoals wij er beiden in staan. We bouwen alles samen op, zijn samen sinds ons 18/19e en zo staan we er nu beiden in.
Dat snap ik, zo staan mijn man en ik er ook in op dit moment. Maar onze notaris zei (terecht denk ik) dat op het moment dat je er zo in staat je ook nog niet bezig bent met een scheiding. Je kunt het beter goed regelen als je er gezamenlijk nog goed in staat. Ik ga er niet van uit dat het ooit nodig is. Maar mocht het nodig zijn, dan liggen alle essentiele dingen al vast. Wij kunnen binnen een week scheiden
Wij zijn niet getrouwd. Voorheen om 1 simpele reden, de financien. Als we wilden gaan trouwen, wilde we het goed doen. Alleen woonde we toen nog in een appartement en wisten we ook dat we met een restschuld gingen verkopen. Dus als we bijvoorbeeld 15000 euro voor een bruiloft hadden gespaard vonden wij dat voor 1 dag in de belangstelling staan zonde van ons geld. Dat geld zouden we dan voor het aflossen van de restschuld gebruiken. Nu wonen we al een aantal maanden in een huis, alleen ook nu zouden wij het geld voor grote bruiloft niet zomaar uitgeven als we dat geld überhaupt bij elkaar gespaard hadden. We hebben bijvoorbeeld echt een nieuwe auto nodig, komt een tweede aan, en we lossen de restschuld nog jaren af. Dus helaas zit het de komende jaren er echt niet in om groot trouwens. Eerst zeiden we samen altijd als we ooit gaan trouwen willen we het ook goed doen. Maar nu zitten we toch meer aan gratis trouwen op (maandag) te denken en dat we dan wel een feest geven ofzo. Of we zitten aan een kleine bruiloft zonder teveel poespas te denken als we 12,5 jaar samen zijn. Toch omdat ik mij met dadelijk de tweede die ook zijn achternaam heeft een soort van aanhangers voel. En dat sommige dingen toch makkelijker geregeld zijn of geregeld kunnen worden als je getrouwd bent.