@amdaa volgens onze IBer moet je aan de Cito niet heel veel waarde hechten voor kinderen die anders denken. Maar als je hem wil laten oefenen, squla is wel echt leuk en de moeite waard. Ik was eerst behoorlijk sceptisch, maar naast de schoolse vakken die op een leuke manier uitgelegd worden (ook Cito en begrijpend lezen) zijn er best wat andere onderwerpen die leuk en uitdagend zijn. Hier gaat het op school nog steeds niet goed. De psycholoog heeft een paar maanden geleden weer een IQ test afgenomen. Hier kwam uit dat ze idd hoogbegaafd is. In het rapport was oa opgenomen dat Q erg enthousiast wordt van nieuwe moeilijke dingen. Op school laat ze echter het tegenovergestelde zien. Alleen in de plusklas, 1 uur per week, laat ze dit gedrag wel zien. Om een lang verhaal kort te maken. School heeft aangegeven dat we volgend schooljaar naar een leonardoschool moeten gaan kijken voor Q omdat ze niet meer weten wat ze voor haar kunnen doen. Cognitief (op basis van Cito scores) ontwikkeld ze zich nu niet. Als ze hier op school blijft voorzien ze een schooluitvaller in haar (die kwam wel even binnen kan ik je verzekeren). Dus nu alles gaan regelen voor een leonardoschool. Er zijn er hier 2 op een kleine 20 kilometer afstand en maar 1 heeft plaats. Niet echt een keuze dus.
Pff wat heftig.. Op welke manier stelt de school dat ze zich 'niet ontwikkelt'? Bieden ze haar een aangepast programma, of alleen plusklas eens per week?
School doet eigenlijk best veel. Ze krijgt rekenen en taal gecompact, de plusklas is een uur per week fysiek en elke dag heeft ze tijd om aan dat werk te werken. Ze werken met de methode levelwerk. In de plusklas is Q een heel ander kind dan in de klas. In de klas stelt ze geen vragen, op toetsen is ze aan het tekenen of tikken met haar potlood, etc etc. Zelf zegt ze in de klas niks te willen vragen omdat de juffen van de klas haar toch niet begrijpen, ze het te druk hebben met de andere kinderen en de klasgenootjes denken dat Q veel weet dus ze dan maar niks vraagt. Alles zijn overigens veronderstellingen van Q zelf, en daar is nog niemand doorheen kunnen komen om dit te doorbreken. Geen ontwikkeling zien ze doordat de afgelopen 3 cito’s nu een horizontale lijn laten zien voor rekenen en lezen (en dan echt letterlijk een horizontale lijn).
hoe bedoel je horizontale lijn? WE moesten zoontje ook leren durven vragen te stellen. maar zoontje is heel erg verlegen. tenzij hij voor de klas staat voor een presentatie etc.hij durft gewoon de juf aan te spreken.
Gewoon de grafiek van de Cito scores, die horen voor elk kind op hun niveau een stijgende lijn te laten zien maar bij Q is dit een horizontale lijn. In de plusklas bij gelijkgestemde stelt ze wel gewoon vragen. Maar dus niet in de klas. Het is dus niet dat ze het niet durft.
Mijn dochter stelt ook nauwelijks vragen, omdat ze vindt dat ze t zelf moet kunnen of denkt dat t van haar verwacht wordt.. Wat betreft de Cito’s, ze vult m dus gewoon niet in? Heftig dat ze zo stokt en ze op school niet meer weten hoe ze daar mee om moeten gaan :/
Dus van A naar D zeg maar? Vult ze wel wat in, of is ze er totaal niet serieus mee bezig? Is het een idee om externe ondersteuning te vragen die haar kan trainen in het 'leren leren'? Bij voorlopende kinderen speelt naast de faalangst ook vaak geen motivatie om moeite te doen. Ook niet de minimale moeite. Bij mijn zoon zijn dat de vragen bij begrijpend-lezen teksten. Hij heeft dan ook een 'whatever' instelling. Maar schrikt wel als ie zijn punt ziet achteraf. Hoe reageert je dochter op het rapport em cito score? Snapt ze de context ervan? Lastige is dat ze op een leonardo school ook de landelijke cito krijgt 2x per jaar. Die basis krijgen ze ook, alleen veel compacter. Maar de cito blijft (hier iig)
om dezelfde te kunnen scoren moeten ze bij cito steeds meer vragen goed hebben voor zo ver ik het weet.
Dat is om dezelfde lijn te blijven volgen. Om op B lijn te blijven moeten steeds meer vragen goed worden beantwoord. Dus als ze 3x achter elkaar maar 50 vragen goed hebben, zakken ze in niveau. Dus die horizontale lijn.
Klinkt als een serieuze aanpasser. De klas verwacht een beeld van haar en daar voldoet ze dan maar aan. De verwachting in de plusklas is heel anders waarschijnlijk of zelfs in haar ogen weg waardoor ze zichzelf durft te zijn. Ik kan het mis hebben natuurlijk, maar dit schoot mij te binnen. Dit doet mijn dochter ook namelijk. Ook zonder dat er verbaal verwachtingen worden geschept voelt ze aan hoe ze naar verwachting van de omgeving moet reageren. En dat kan ze met een naadloos masker, niemand die het ziet, dat ze maar ‘speelt’ naar verwachting van anderen, behalve diegene bij wie ze wel anders laat zien. Succes met je zoektocht.
Ja dat denk ik ook. Aanpassen en daarmee dus onderpresteren. Ik hoop dat het lukt logistiek ook naar de Leo. Ik wil je wel meegeven dat je ook daar echt nog wel een vinger aan de pols moet houden. Mijn oudste dochter zat op voltijds hb onderwijs nog steeds niet op haar plek, was daar nog steeds de uitzondering en is daar ontzettend beschadigd geraakt. Mijn jongste dochter is ook zo’n aanpasser. Ze is na de kerstvakantie ook op voltijds hb onderwijs begonnen maar met een eigen leerlijn. Ze is ontzettend opgebloeid. Gaat weer graag naar school en gaat weer hard vooruit in haar ontwikkeling. De oudste heeft na de kerstvakantie ineens intrinsieke motivatie gekregen. Ze had eerst echt 0 motivatie en ineens doet ze haar best. Ze wil graag al volgend schooljaar naar het gymnasium. Of dat haalbaar is is nog de vraag. Eigenlijk hadden we besloten dat ze nog een jaar extra basisschool zou doen om aan haar executieve functies en faalangst te werken. We zijn met de middelbare school nog in overleg en de beslissing daarover moet nog genomen worden.
Ja, ze is niet hb getest (boven gemiddeld), met de kanttekening dat ze last had van haar ogen (ze heeft fixatie disparatie) en haar extreme faalangst. En dat ze al vanaf groep 1 zich haar hele leven aangepast heeft op haar omgeving en dus 0,0 zichzelf ontwikkeld heeft sinds ze 4 is geworden. Nooit zichzelf heeft laten zien of leren kennen. Zelfs thuis niet zoals het hoort omdat haar extreme aanpassen op veel dingen voor ons zelfs onbekend was. Maar ze is zich er nu van bewust en we hopen nog optijd te zijn om haar dat patroon af te kunnen leren. Ze krijgt nu rots en water training, speltherapie voor (vermoedelijk) hb kinderen, Ookal is ze dat dus misschien niet, maar de therapie en leerdrang in de groep past erg goed bij wat ze nodig heeft. Na de vakantie gaan de kinderen een dagje meedraaien op een andere school. Met veel meer maatwerk en wat vrijer. Ze is zeer hooggevoelig uitgekomen (maar dat was geen verrassing). En ze denkt absoluut anders dan anderen, wat haar waarschijnlijk sociaal erg tegenwerkt. Al met al klopt het hele verslag wel naadloos bij wat ze nu laat zien.
Jammer dat het niet gelukt is door die faalangst heen te prikken. Wel fijn dat ze haar wel zo hebben gezien en dat je haar herkent in het verslag. Spannend, oriënteren op een nieuwe school!
Jaimio, jeetje zelfs thuis zo aangepast dat jullie het niet doorhadden! Wat bizar zeg.. Wat bijv, als ik vragen mag? Mijn dochter doet ook rots & water en speltherapie. Dit vindt ze erg leuk en fijn. Voor haar ook zeker nuttig! Helaas viel ze wel steeds terug als ze weer minder ging.
ja dat is wat ik bedoelde. om b te scoren moeten ze steeds meer vragen goed beantwoorden. anders zakken ze gewoon.
Denk dat je mij bedoelde. Het was niet zo zeer thuis, maar een voorbeeldje. Ze ging altijd supergraag logeren bij mijn moeder. Mijn moeder is wat labiel, maar dat leek ze niet zo door te hebben. Elke keer als ze weer thuis kwam gedroeg ze zich als een kleutertje, wat erg opvallend was. Dat kwam dus omdat ze zich daar werkelijk gedragen alsof ze een klein kleutertje is en ze helemaal naar die verwachting leefde. Maar op een gegeven moment (toen ze het aanpassen overal zat was) zegt ze, maar mama, ik wil eigenlijk al jarenlang niet meer naar oma. Ik doe net alsof ik dat heel leuk vindt omdat oma anders heel erg verdrietig wordt en dat komt dan door mij. Maar eigenlijk vind ik het helemaal niet leuk, ze behandeld mij als een klein kind en ze wilt altijd dat ik haar mening bevestig in alles enz enz. Dat was een klap die wij echt niet aan hadden zien komen. Want echt iedereen dacht dat ze echt met veel plezier naar oma ging. Thuis zelf heeft ze zich altijd voorbeeldig gedragen, Ookal was het zwaar voor haar ivm het autisme van haar broertje. Maar blijkbaar was ze dus echt heeel veel boos, wat ze nooit echt geuit heeft omdat wij het al moeilijk genoeg hadden met haar broertje. Nu laat ze het wel merken, of ze wordt echt boos, of ze praat erover. Ik hoop dat de therapie haar gaat helpen.
Ik had de hoogbegaafdheid bij mijn jongste dochter ook bijna over het hoofd gezien. Zij lijkt zich op het cognitieve vlak lang zo snel niet te ontwikkelen als haar grote zus. Het waren kleine dingen die mij toch opvielen zoals een hele vroege creatieve tekenontwikkeling. Haar spraak heeft heel lang achter gelopen maar toch had ze soms uitspraken die mij verbaasden. Op school was ze een voorbeeldige leerling maar thuis gaf ze aan het niet naar haar zin te hebben op school. Ook had ik altijd het idee dat leeftijdsgenootjes die kwamen spelen ‘jonger’ waren. Ik zag dus wel wat kenmerken die voor mij op hoogbegaafdheid duidden maar omdat ik haar cognitieve ontwikkeling langs die van de oudste zag dacht ik weer dat ze niet hoogbegaafd zou kunnen zijn. Uiteindelijk heeft een vriendin mij in mijn hoofd gepraat om haar te laten testen. Ik had zelf ingeschat dat ze in het begaafde vlak zou scoren, heel misschien net hoogbegaafd. Toen ik haar na de test kwam ophalen gaf de orthopedagoog meteen aan dat ze zeer hoog had gescoord en dat er zeker een hoogbegaafde score uit zou komen. Maar dat had ik natuurlijk al verwacht? vroeg ze. Toen ik daar ontkennend op reageerde keek ze me aan of ik ze niet helemaal op een rijtje had. Ze bleek dus ruimschoots 145+ te hebben gescoord
Wauw gek eigenlijk hè.. hier is oudste cognitief het minst sterk momenteel. Maar volgens sommige is dat omdat ze dus nooit haar eigen ding heeft durven doen. Middelste is cognitief heel sterk. Nog niet getest. Jongste is veruit de snelste van allemaal. Maar laat ook nu op de peuterspeelzaal al aanpassingsgedrag zien. Oudste is bijvoorbeeld wel bijzonder snel met muziek en dans. Al speelt bij het laatste ook faalangst mee. Muziek gaat ze helemaal in op. Dat is dus ook echt iets wat ze altijd van ons mag blijven doen.