Ik ben zwanger van onze derde. Mijn oudste twee kinderen heb ik borstvoeding gegeven, allebei met een hoop ellende (kloven, borstontstekingen, diepe candida, kolven lukte ondanks oxytocine neusspray en dubbelzijdige elektrische kolf voor geen meter...). De oudste had krappe bloedsuikers en werd bijgevoed met kunstvoeding. Ik was zo bleu als wat, ik dacht als het moet dan moet het. Maar mijn kind werd dus volgegooid met kv en ik kreeg geen hulp met aanleggen, en daarna is de bv altijd gedoe gebleven, ook omdat kind inmiddels liever de fles had. Een half jaar geprutst en toen verrekte mijn kind het eenvoudigweg om nog aan de borst te drinken, zelfs slapend. Bij de tweede dacht ik: dat overkomt me niet nog eens! Dus toen ze weer over bijvoeden begonnen heb ik glashard geweigerd (was na keizersnee, hij viel iets teveel af). Dus: voeden, kolven en de afgekolfde melk bij de volgende voeding met een slangetje erbij geven zodat hij alleen aan de borst dronk. Dit om de drie uur uiteraard, dus met twee uur slaap per nacht mocht ik blij zijn. Tegen de tijd dat ik naar huis mocht was ik al kapot. Maar goed, toch een jaar bv kunnen geven. En nu dus de derde... Aan de ene kant wil ik die ook graag de borst geven, aan de andere kant krijg ik al vlekken in mijn nek bij gedachte aan weer maandenlang pijn en gedoe. Om dit keer de uitputtingsslag van het bijvoeden met gekolfde melk te voorkomen adviseerde de lactatiekundige om al vóór de bevalling te gaan kolven zodat ik alvast wat op voorraad heb. Ik zie er 1. enorm tegenop om nu al te beginnen met dat gepruts en 2. vraag me af of het echt zin heeft; ik ben bang dat de productie eronder lijdt als mijn kind wordt bijgevoed op een apart moment op wat voor manier dan ook. Heeft er iemand ervaring met kolven voor de bevalling? Of met er gewoon helemaal niet meer aan beginnen? Voel me nu al schuldig Ben overigens niet van de bv maffia, iedereen moet doen wat het beste voelt, maar voor mezelf weet ik het nu even niet.
Dat heb ik gedaan, en haar advies was om voor de bevalling al te gaan kolven Begeleiding door lactatiekundigen heeft al mijn problemen in het verleden overigens niet kunnen voorkomen.
Ik heb zelf ook erg aangeklooid met bv, heel veel kolven (elke 2 uur ook snachts) voor 2 weken nadat ik veel bloedverlies had gehad bij de bevalling. Uiteindelijk was ik helemaal kapot en mijn dochtertje bleef honger hebben, dus ben ik toen overgegaan op kv, ook omdat ze de borst weigerde en alleen de fles nog wou (zo kreeg ze ook de gekolfde melk). Ik voelde me alsof ik gefaald had, want 'borstvoeding is het beste voor je kindje' bleef maar draaien in mijn hoofd. Omdat ik me zo slecht voelde ben ik wat meer informatie gaan zoeken en wat blijkt.. borstvoeding is niet beter. Het huid op huid contact is belangrijk, maar borstvoeding is wat betreft samenstelling niet beter dan kunstvoeding en kunstvoeding is een HELE fijne uitkomst als het niet lukt. En als het niet lukt is dat ook gewoon ok, het lukt niet altijd. Iedereen moet doen wat hun het beste lijkt en voor hun het beste werkt (zolang het ook voor je kindje goed genoeg werkt uiteraard, mijn dochtertje moest echt over want met de kolf kreeg ik er niet genoeg uit voor dr), maar ga je alsjeblieft niet schuldig voelen! De keuze moet je zelf maken, maar probeer alles mee te wegen, dus ook hoe jij je voelt/gaat voelen want dat heeft ook invloed op je kindje(s).
Hier wil ik even inhaken. En niet om te oordelen hoor. Iedere moeder doet wat het beste is. En kunstcoeding is ook goed. Maar borstvoeding is wel beter. Het is natuurlijk en er zitten antistoffen in. Kunstcoeding moet aan veel eisen voldoen en is daarom ook goed. Maar wel kunstmatig met toevoegingen. En van melk. Wat we eigenlijk niet goed kunnen verteren. Koemelk is voor kalfjes. Dat is de borstvoeding oor kalfjes. Borstvoeding is natuurlijk. En past zich altijd aan. Als je kindje bijv ziek is. Maakt je bv antistoffen etc. Daarnaast is er vaak onwetendheid of verkeerde adviezen waardoor het niet lukt. Kraamhulp of cb is geen goede adviseur. Nogmaals. Kunstcoeding is ook goed. En goed dat het bestaat.
Als ik jouw verhaal lees vallen mij een aantal woorden op: gepruts, pijn, gedoe en uitputtingsslag. Gun jezelf ook wat! De keus maken voor kunstvoeding is namelijk ook goed.
Er zijn situaties waarin, hoe hard je het ook probeer, het niet lukt. Na een keizersnede of veel bloedverlies is het heel normaal dat je lichaam zijn reserves niet gebruikt voor borstvoeding. Niet alle kunstvoeding is koemelk. En wat betreft antistoffen klopt dat, maar kindjes die kunstvoeding krijgen worden niet perse sneller ziek en hebben ook bijvoorbeeld niet meer kans op allergieeën. Bij een moeder die borstvoeding geeft en bijvoorbeeld geen goed dieet volgt of vegan is zonder de benodigde extra vitaminen e.d. te nemen raken baby's ondervoed. Als borstvoeding goed lukt is het een prima optie, maar soms lukt het niet of niet goed genoeg en dan scheelt het een hoop stress om kunstvoeding te geven en daar word je kindje niet minder gezond van. (In de gevallen dat het niet lukt of niet goed genoeg lukt worden ze juist gezonder) Als een kindje niet wil aanleggen en kolven de enige optie is jaag je vaak achter hun behoeftes aan, aangezien een kolf er veel minder uitkrijgt dan je baby zelf als ze aan de borst drinken.
Tuurlijk. Soms lukt het niet. Maar is eigenlijk maar 3 procent. De rest is vaak verkeerde adviezen. Verkeerd aanleggen. Lip of tong riempje tekort waardoor aanhappen niet goed lukt en ze gaan afvallen omdat ze daardoor niet genoeg voeding eruit krijgen . Lip of tong riempje is makkelijk te verhelpen. Wat betreft vegan of slechte dingen eten. Dat is niet waar. Je kindje kan bijna nooit ondervoed raken door bv. Je lichaam zorgt ervoor dat alles naar de bv gaat. Je zal zelf alleen last krijgen van slechte weerstand etc. Alleen in bijv ondervoede landen. Kan je te weinig voedingsstoffen in je melk krijgen. Maar over het algemeen nirt . Wel voeding tekort. Maar dat kan dan weer komen door slecht aanhappen etc. Of bijvoeding met de fles. Dan krijg je speen tepel verwarring.
Als iemand vegan is krijgen ze zelf geen b12 binnen tenzij ze voldoende supplementen e.d. nemen, als je lichaam het niet binnen krijgt kan het het ook niet geven. En met slechte voeding bedoel ik zulke zelfde situaties, er zijn mensen die heel slecht voor zichzelf zorgen door bijv gewoon geen groentes te eten e.d. Dan kan je de voedingstoffen die je daaruit krijgt ook niet doorgeven aan je baby. Hoe dan ook, ieder heeft hun eigen grens en als het teveel stress oplevert of niet goed lukt is kunstvoeding prima en zal je kind er niet minder gezond van worden. (Tenzij ze kunstvoeding krijgen met koemelk en allergisch zijn voor koemelk bijvoorbeeld)
Hmm dat weet ik niet hoe dat zit als je zelf helemaal geen vitamines binnen krijgt. Maar de meesten zullen wel voor zichzelf zorgen als je bv geeft. En een vriendin van mij is vegan en juist super gezond. Ze krijgt echt wel alle vitamines binnen. Is alleen veel uitzoeken. En supplementen. Ze heeft anderhalf jaar bv gegeven
Ik heb bij onze eerste slechts kort gekolfd. Live drinken deed zij niet. Achteraf was dat maar goed ook, ik had mijn energie veel te hard nodig voor mijn eigen herstel. Ik had overigens ruim voldoende productie, maar een dochter die er niets van begreep Nu zou ik graag alsnog borstvoeding geven, maar ik heb mij voorgenomen niet weer zo een strijd aan te gaan. Als ik enigszins fatsoenlijk uit de bevalling kom, dan ga ik er weer voor. Zijn er complicaties? Dan begin ik er niet aan. Dat advies zou ik jou ook geven. Je hebt ook nog andere kinderen. Borstvoeding is super, uiteraard, maar als alles er onder moet lijden moet je je werkelijk afvragen hoeveel meerwaarde het voor jou en je gezin heeft.
Kolven in de zwangerschap kan vanaf 37 weken. Er is namelijk een kleine kans dat het de bevalling kan opwekken en vanaf 37 weken ben je voldragen. Advies van lactatiekundige: Dat zou kunnen, maar heel voorzichtig om prematuur bevallen te voorkomen. Je kunt vanaf een week of 37 kolven met de hand. Maximaal 2 x daags en niet met een kolf maar met je handen dus. Hier haal je mogelijk druppels colostrum mee uit de borst. Deze haal je op met een 1-2 of 5 ml spuitje die je bewaart. Met een paar spuitjes heb je genoeg om dag 1-2 te overbruggen indien nodig. Het feit dat je druppels colostrum kunt kolven geeft dan aan dat je productie makkelijk op gang zal komen. Loop je vanaf bevalling dan achter de feiten aan dan weet je dat je met de hand al kunt kolven voor je kindje: vanaf dag 3 kolf je met een dubbelzijdige kolf.
Advies vragen aan een ibclc lactatiekundige. Kolven voor de bevalling kan vanaf een week of 37. Wil het dit keer ook gaan proberen, niet zozeer om een voorraadje aan te leggen naar in de hoop dat m'n tepels al wat 'afharden' Hier juist met overproductie gezeten ondanks slechte begeleiding in het begin maar wel de nodige kloven en pijn en daardoor 7 weken fulltime gekolft. (Toen zoontje 12 weken was weer aan de borst zonder pijn en met hulp van een goede lactatiekundige) Wat betreft het borstweigeren kan dat heel goed komen door de flesjes die al vroeg zijn gegeven. Bijvoeden bij bv doe je bij voorkeur dmv cupfeeding om zo verwarring te voorkomen. Dit kan wellicht ook al veel helpen bij pijn. Fles is nou eenmaal een hele andere zuigtechniek dan de borst en veel makkelijker/sneller. Ook kan je heel veel info vinden op la leche League en vereniging borstvoeding natuurlijk over zulke zaken Doe vooral waar je je het prettigste bij voelt! Je faalt echt niet als je overstapt op kv
Dank voor de reacties! Het gaat mij overigens niet om wat 'beter' is (zo jammer dat het daar altijd in verzandt), maar om wat ik zelf graag zou willen. En dat is borstvoeding geven maar niet tot het gaatje deze keer. VBN heb ik ervaring mee, onze eerste kraamhulp was er vrijwilligster voor. Het motto was kiezen op elkaar en doorgaan, terwijl mijn kind mijn bloed aan het spugen was zo erg waren die kloven en ik elke voeding (12x per dag...) zat te janken. Misschien dat ik LLL nog benader.
Ik heb bij mijn tweede vooraf gekolfd vanaf 37 weken zwangerschap. Voor mijn gevoel kwam de bv daardoor direct na de bevalling op gang. Ik heb nog wel wat opstart problemen gehad maar had het nu binnen 2 weken op de rit.
Ik heb bij mijn zoon vooraf gekolfd en ik zou het niet nog eens doen... Ik wilde heel graag dat de bv deze keer zou slagen. Ik kreeg een geplande keizersnede en wilde een voorraadje aanleggen. Daarbij hoopte ik dat de bv makkelijker op gang zou komen. Mijn voorraad is niet gelukt, ik kreeg maar maximaal 4 druppels gekolfd. Na de keizersnede heb ik zoon elk uur aangelegd. Hij hapte perfect maar hij kreeg er zo weing uit en het heeft hem zoveel energie gekost dat hij uiteindelijk (19u na de bevalling) alleen maar kon huilen van de honger en bijvoeding heeft gekregen uit een cupje. Dit bleef zo doorgaan. Eind van de 2e dag kreeg ik niks meer gekolfd uit mijn borst en zoon kreeg steeds meer honger want ik bleef hem aanleggen. Uiteindelijk heb ik gevraagd om een flesje. Wat was ik opgelucht! Ineens had ik een tevreden kind dat kon slapen ipv huilen. Stuwing heb ik ondanks het vele aanleggen nauwelijks gehad. Ik heb met mezelf tijdens mijn zwangerschap een grens getrokken tot waar ik het wilde proberen. De vorige keer ben ik over mijn grenzen gegaan en daar wilde ik voor waken. Dit is gelukt en mijn zoon doet het heel goed op de kunstvoeding. Vergeet niet dat er ook echt genoeg succesverhalen zijn. Ik wil hiermee zeggen dat als het niet gaat, of je trekt ergens een grens, dit ook goed is. Je doet je kind er echt niet tekort mee.
Ik lees dat je de periodes na de eerstr twee kindjes best zwaar vond door veel gedoe met bv. Dan zou ik het nu heel begrijpelijk vinden als je de weg met minder weerstand neemt. Kv en genieten, ipv stressen om moeilijke bv.
Ik ga ook kolven voor de bevalling. Puur alleen omdat ik zwangerschapsdiabetes heb en een geplande keizersnede en de baby zeer waarschijnlijk wel bijgevoed moet gaan worden. Zonder de diabetes had ik het niet overwogen denk ik. Bij mijn dochter kwam het ondanks spoedkeizersnede redelijk goed op gang dus daar hoop ik nu stiekem weer op...