Daarom durf ik mijn dochter nog niet bij mijn schoonzus te laten logeren. Die is van de harde aanpak. Daar houdt ik echt niet van. Voelde mezelf ook vreselijk toen ik mijn dochter een tikje gaf.
Lastige vraag. Ik vind het ik het voorbeeld van @Glimmer over bijvoorbeeld een open haard of kaars o.i.d. wel kunnen, maar in andere gevallen eigenlijk niet. Alhoewel ik wel kan begrijpen dat een ouder soms uit wanhoop een tik geeft, is mij helaas ook gebeurd... en voelde me zo schuldig.
Ik sla (corrigerende tik) niet, ik vind het een teken van onmacht. Mijn ouders hebben het ook nooit gedaan. Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik nooit op dat punt heb gestaan. Gelukkig heb ik mijzelf in kunnen houden. Mijn dochtertje dacht, toen ze bijna 2 was, een keer papa wakker te maken. Die schrok wakker van haar en uit reflex pakt hij haar arm meteen in een klem vast. Hij liet meteen los, maar beide waren heel erg geschrokken. Maar ik ga niet zeggen dat ik nooit een corrigerende tik zal geven, ook al sta ik er niet achter, want kinderen kunnen echt een grens overgaan
Nee absoluut niet. Hij mag niet slaan maar ik wel? Die vlieger gaat natuurlijk niet op. Het creëert een angst bij kinderen en ik wil niet dat mijn kinderen bang voor mij zijn. Natuurlijk zit het bij mij ook hoog soms maar slaan is voor mij echt een teken van onmacht.
Ik vind het bijzonder dat, gezien het handelen van je eigen ouders, dan toch zelf tikken geven. Ookal is het "maar" op de vingers. Ik was vroeger als kind wel eens bang voor mijn vader, zo'n grote man, als ik een tik voor mijn billen kreeg plaste ik in mijn broek van angst. En de keren dat hij dat deed zijn op 1 hand te tellen. Ik zou mijn kind nóóit dat gevoel willen geven. Ik heb het er later eens met mijn vader over gehad, hij kon het zich niet meer herinneren, hij vond het blijkbaar 'normaal', maar ik ben het nooit vergeten.
Nee ik vind dat ook te ver gaan. Ik heb ze weleens stevig beetgepakt maar daar ontkom je niet aan denk ik. Ik voel me meestal wel rot na zon fysieke confrontatie. Alsof ik het met woorden niet heb kunnen oplossing ofzo..
Mijn dochter heeft een periode gehad dat ze mij of mijn man sloeg. Op een gegeven moment ben ik terug gaan ‘slaan’ een tikje dus. Het was snel over met dat slaan. Ik ben niet voor of tegen, maar ik geloof niet dat als een kind af en toe een corrigerende tik op hun bips krijgt ze daar trauma’s van overhouden. Mijn moeder heeft mee één keer een corrigerende tik gegeven... en toen was ik 16! Ik ben er van overtuigd dat ik die verdiend had.
Ik weet niet in welke situatie je vader je een tik gaf, maar de angst herken ik. Ik kan zelf wel situaties herinneren dat mijn vader achter me aan rende en me een schop gaf want ik maakte teveel herrie of zo. Ik was toen ook erg bang voor hem. Maar ook kan ik mij herinneren dat ik de gaskachel wou aanraken en mijn moeder me pakte, mij aankeek, me een tik op de hand gaf en zei: "Dit is de derde keer, ik zei niet aankomen dat is heet!" Ik was totaal niet bang voor mijn moeder want mijn herinnering van de tik is dan ook gelinkt aan de gaskachel en niet aan mijn moeder. Als de 'tik' (wat dan geen tik was) kwam vanuit boosheid dan linkte ik dat aan de persoon. Daarom dat ik zeg dat een kind het wel weet. Tikken uitdelen als straf ben ik niet voor. Ik zie niet het nut in van een kind achteraf laten voelen dat het verkeerd was. Wel ben ik voor als waarschuwing als ze ergens niet aan mogen komen. Je linkt de tik aan de situatie. Is mijn mening.
Absoluut! Mijn ouders konden zomaar uit hun slof schieten, die onvoorspelbaarheid was heel erg stressvol.
Dit inderdaad, wat @KleineLai zegt begrijp ik wel, een tik voor een hete verwarming/kachel vind ik meer beschermend dan corrigerend.
De "corrigerende tik" is al sinds 2007 verboden in Nederland. Het mag dus gewoon niet. Ook als het niet verboden was zou ik het nooit doen (en heb het ook nog nooit gedaan) aangezien ik mijn kinderen wil leren dat slaan verkeerd is. Beetje raar en onlogisch als papa en mama dat dan wel doen.
Maar ook een tik geven als ze voor de 3e keer aan de gaskachel zitten is toch niet nodig? Dafne lerde meer van de verwarming op het hete stuk aanraken dat dat heet was, dan als ik dr zou slaan hoor. Dan leren ze nog de consequentie niet van wat ze doen.
Interessant om alle voors en tegens te lezen. Ik heb met mijn man overlegd en iemand zei 'wat bepaald een tik of een klap, hoe weet een kind het verschil? ' maakt dat wij afgesproken hebben het niet meer te doen. Het is ook 'nog maar' een keer of 2/3 gebeurt. Maar misschien is het niet de manier. Ik weet alleen niet hoe je die grens wel duidelijk maakt. Voorbeeld. Onze zoon schreeuwt zo enorm hard. Hij heeft een hele harde stem en elke avond gilt hij in zijn bed. Daardoor slaapt onze dochter niet en die is daar zo enorm moe van. Onze zoon hebben we nog nooit geslagen of een tik gegeven, maar dit gaat tot 22.00/23.00 uur Door. Of je erbij bent of niet, hij gaat niet slapen en houdt iedereen wakker. Deze week heb ik hem een keer buiten gezet voor 5 sec maar ook daarover zei mijn moeder 'dat doe je toch niet? ' nou hij schrok zo dat hij wel is gaan slapen en sindsdien huilt hij veel minder lang. Ik ben er niet trots op maar ben soms echt machteloos. Tot hoe ver laat je het gaan? Ik ben zelf erg zoekende hoor. Natuurlijk doe ik een aantal dingen niet maar met praten of op de gang of op de kamer zetten red ik het niet altijd.
Ieder kind is anders. Als Dafne niet reageert op een tik dan lijkt me dat je dat dan niet doet. Er zit een verschil in een tik en slaan trouwens. Slaan is platte hand, tik is met de vingers.
Nee ik vind dat niet kunnen. Ik heb 1x mijn dochter na echt al 100x waarschuwen en tik op der vingers gegeven en heb me dagen lang schuldig gevoeld. Nee dat is iets wat ik nooit meer zal doen
Ik vind het eigenlijk niet kunnen, maar moet heel eerlijk bekennen dat ik me er wel eens schuldig aan heb gemaakt.