Dan mag jij mij vertellen waarom zowel ik als mijn zusje geen strafblad hebben en geen vreselijke pubers etc zijn geweest. Natuurlijk hebben we wel wat dingen uitgevreten, maar niet anders dan kwajongensstreken. Ook anderen van mijn generatie die ik ken en, voor zover bij mij bekend, nooit een tik kregen zijn gewoon goed terecht gekomen en hebben respect voor anderen. Ook in de generatie na mij, dus zeg maar degenen die eind vorige eeuw, begin deze eeuw zijn geboren, heeft gewoon respect voor anderen. Of was dit een stukje zelfreflectie?
Bij alle moeders die aangeven hun kind wel een tik te geven lees ik ook dat jullie het vaker doen. Dan helpt het toch ook niet als je je kind vaker een tik over de billen geeft? Mijn oudste kan soms ook helemaal uit zijn plaat gaan. Dan zet ik hem op de gang en laat ik hem uitrazen. Als hij zo boos is helpt een tik van mij helemaal al niet.
De jeugd heeft geen respect? Ik vind dat onze generatie en de ouderen juist geen respect tonen! De mensen zijn zo bot geworden tegenover elkaar.
Ik vind de dames in het "nee nooit afgrijselijk-kamp" hier erg aanvallend reageren, met name @suus1983 . Misschien wat minder hard van de toren blazen, voordat je in de exact zelfde situatie zit. En nee, dat zit je niet, want elk kind is anders. Probeer wat constructiever te reageren, want op deze manier voeg je echt niks toe.
Respect leer je toch ook niet door te slaan? Er zit een heeeeel groot gebied tussen een ‘tik’ en ‘totaal geen opvoeding’.
Een tik geven of te hard bij de arm pakken etc uit onmacht en dat érkennen vind ik echt heel bewonderingswaardig en daar heb ik respect voor. Ik heb mijn oudste ook echt wel eens te ruw opgepakt bv. Maar een tik als opvoedingsmethode vind ik iets totaal anders.
Zie ik niet echt de noodzaak van in. Nee, ik zit niet in dezelfde situatie, klopt, maar in mijn ogen is er niets goed aan slaan, in welke situatie dan ook, dus maakt het uit in welke situatie je zit? Het is niet voor niks verboden. Laten we daar vooral niet aan voorbij gaan.
Nee vooral niet idd, zeker mee eens. Maar er is een verschil tussen je mening geven en mee discussiëren en mensen persoonlijk aanvallen. Dat laatste is niet nodig.
Misschien niet, misschien wel. Ze lijken het zo normaal te vinden, dat het misschien wel goed is om het eens wat harder te horen. Ze hebben ook geen moeite met het hard aanpakken van hun kinderen, dan kunnen ze hier vast ook wel wat hebben.
En dan heb ik het niet over marchella bijvoorbeeld. Zij gaf aan dat ze het juist ander wil doen. Respect voor, echt. Maar diegene die doen alsof het normaal is en alsof je anders geen kind op kunt voeden, nee daar kan ik echt geen greintje respect voor opbrengen.
nope geen zelfreflectie.. laten we zeggen ervaringsdeskundige Die al met meerdere hulpverleners dit soort onderwerpen heeft aangeknoopt en niemand weet het juiste antwoord erop
Ik heb het idee dat je dit zwart witter bekijkt dan dat het is bedoeld. Ongeacht je mening en die van de mensen die jij bedoelt, kun je forummers nog wel op een normale manier aanspreken in een discussie, zonder een persoonlijke aanval te plegen. En dan maakt het niks uit, wie je ermee bedoelt. Dat is wat ik bedoel. De houding die je nu hebt, is lr5ecies degene die ook oorlogen start. Om het maar even op de harde manier te horen.
Ja, soms wel ja. En m’n aupair helpt niet met naar bed brengen, want dat is buiten haar werktijd M’n man soms wel, als hij optijd thuis is. Maar dan nog heb ik geen tijd en zin om zo’n tijd naast hun bedjes te zitten. Heb meer dingen te doen.
En al is het wel voor dezelfde 'fout'. Je zet toch ook een kind voor dezelfde fout op de gang? Of hou je daar na 1x ook mee op? (Niet jij maar @Harperhazel dan he )
Ik heb/had 3 kleine kinderen die de meeste fases tegelijk doorliepen. Nu nog, alleen andere soorten fases. Tussen 1 en 2 jaar speelt onwijs heftige verlatingsangstfase. En als het nodig was lag ik ze alle drie bij ons op bed en ging erbij liggen. Dus prima te doen om bij meerdere naast te liggen. Als ze sliepen legden we ze over.