ik wil niemand voor het hoofd stoten want stel dat ik volgende maand zwanger ben. Maar ik heb altijd het gevoel gehad nooit zwanger te kunnen worden. Ik weet niet waarom, gewoon zo n gevoel. Ik zit in ronde 2 ooit in een eerdere relatie ook geprobeerd maar toen kwam ik achter wat vervelende dingen en ben ik bij hem weg gegaan heel pijnlijk maargoed. Ik was toen in ronde 4. Ik weet het, ronde 2 wat zeur je ? Het gaat er niet om dat ik nog maar in ronde 2 zit, al was ik niet bezig om zwanger te worden. Ik heb gewoon een gevoel dat er iets mis is waarom Het niet kan, ik heb er geen reden toe. Kent iemand dit gevoel nog meer? Liefs
Ik herken dit wel hoor! Al speelt er aan beide kanten wel het een en ander aan vruchtbaarheidsproblemen. Wij zitten nu in ronde 8. Mijn onderbuik-gevoel zit tot nu toe goed, aangezien het nog niet gelukt is!
Ik had het gevoel ook, denk dat het ook best normaal is om dat gevoel te hebben. Maar ook bij mij waren er wat uitspraken gedaan over mijn eierstokken bij verwijdering van mirena. Het kwam er op neer dat ze er niet helemaal uitzagen op de echo zoals ze eruit zouden moeten zien. Maar in ronde 5 toch zwanger geraakt. Totaal niet verwacht en heb het echt even moeten verwerken.
Ik had dat gevoel ook. Uiteindelijk bleek het niet aan mij te liggen maar bleek na 3 jaar proberen dat mijn man onvruchtbaar was. Mocht het na 1-1.5 jaar nog niet gelukt zijn kun je je door laten verwijzen naar een gynaecoloog.
bij mij zeiden ze op mijn 17e dat ik nooit kinderen zou kunnen krijgen (ivm opwekken puberteit en ellende).. dus dat was toen een hele drama en verdriet voor mij.. al mag ik mij nu zegenen met 3 gezonde dochters en spruit nr. 4 is onderweg
Ik herken het wel, ik had het dat gevoel ook. Bij mij was het heel erg angst, totaal zonder reden want ben nooit medisch gecheckt ofzo maar was zo bang dat mij het niet ging lukken. Probeer het wel los te laten, want bij mij heeft het echt gezorgd voor depressieve gevoelens in de maanden dat we zwanger probeerde te raken.
Dat gevoel had ik heel erg voor mijn eerste, ik was overtuigd dat ik nooit zwanger zou worden. Toch was het in ronde 2 raak....
Typisch. Ik heb deze doemgedachten nooit gehad, integendeel: ik leef zo gezond (denk Vivian Reijs) dat ik dacht in één keer zwanger te raken, en ik wacht al bijna twee jaar. Zo zie je maar. Er valt geen peil op te trekken. Probeer deze gedachten een beetje los te laten, TS! Je bent nog maar net begonnen en er staat een jaar voor zwanger worden. Er hoeft echt helemaal niets met je aan de hand te zijn. Probeer nog een beetje te genieten van deze spannende, sexy tijd!
Bedankt voor jullie reacties, ik denk dat het inderdaad komt door angst. Lichaamlijk ben ik tot zover ik weet in orde ik heb ooit een echo gehad voor mijn blaas en nieren en mijn baarmoeder etc zag er goed uit. Mijn vriend heeft al 2 kinderen en mijn ex inmiddels ook dus aan hun zou het niet liggen. Ik moet toegeven dat ik wel een angsstoornis heb gehad. Angst voor de angst. Dus niet voor naar buiten gaan of andere dingen. Of dit er mee te maken heeft geen idee. Wel nu ik Geen pil meer slik en mijn hormonen raar zijn merk ik dat ik er veel meer last van heb dan normaal.
Ik ken het gevoel ook hoor. Om de een of andere reden kon ik me niet voorstellen dat ik ooit zwanger zou worden, laat staan een kind zou kunnen krijgen terwijl ik niets liever wil. Gelukkig hield mijn gevoel me voor de gek.
Ik herken je gevoel helemaal, ik heb ook het gevoel dat ik nooit zwanger mag worden. Een heel naar onderbuik gevoel.
Precies dit inderdaad, ik kon me er totaal niks bij voorstellen en geloofde er gewoon niet in, zonder dat daar verder aanleiding toe was . De baby is inmiddels vijf .
Ik heb al een kindje uit een eerdere relatie, mijn vriend niet. Maar toen mijn huidige partner en ik samen gingen proberen voor een baby, had ik al een voorgevoel dat het niet meer zou gaan lukken, of in ieder geval dat het een hele lange weg zou gaan worden. Ik hoopte toendertijd dat het gewoon een stemmetje was die dit zei uit zelfbescherming, maar helaas blijkt mijn voorgevoel te kloppen. Na 2 jaar proberen nog niet zwanger en al een tijdje in de MMM.
Ik heb sinds ik ongesteld werd het gevoel dat het niet vanzelf zou gaan. Dit omdat mijn cyclussen vanaf het begin af aan heel lang duurde. Mijn man vertelde dat er bij hem ook iets is gebeurd waardoor hij zijn twijfels had. Al met al heel spannend toen we begonnen. Verwachtte er ook niets van en mocht gelukkig na een half jaar al naar de gyn (ivm enorm lange cyclussen). Bleek toen zwanger te zijn van mn zoontje, zonder hulp dus. 4,5 maand na de bevalling besloten om er weer voor te gaan, maar er geen druk achter te zetten. Meteen die ronde zwanger! Je weet het gewoon nooit!!
Ik heb dat gevoel ook vaak. Ik heb wel PCOS en dat weet ik al 10 jaar, maar hoewel mijn cyclus onregelmatig is heb ik wel een eisprong. Samenlevingstest van afgelopen vrijdag was ook positief, dus nu zou het in principe gewoon kunnen en dan nog heb ik het idee dat het niet kan. En aan de andere kant kan ik me niet voorstellen dat ik over een jaar nog steeds geen kind heb of niet zwanger ben. Heel raar!
Ik had dat gevoel (ook door medische redenen)ook maar het was niet zo: ronde 1 en ronde 2 raak...hoeft dus niks te zeggen. Hopelijk is het je snel gegund!
Wat fijn dat meerdere mensen mijn gevoel snappen, wel vervelend dat het bij sommige ook echt waar is. Ik heb zelf een erg lastige tijd achter de rug, en in mijn leven ben ik heel vaak heel zwaar getest. Ik heb daarom ook het idee dat het nu weer zou gebeuren. Ik heb tot nu toe zo hard moeten vechten om te zijn waar ik nu ben. Ik weet dat iedereen dingen mee maakt en zijn eigen obstakels heeft, ik heb het leven alleen altijd als heel zwaar beschouwd en het zou zo fijn zijn als het eens mee zit, maar stel dat mijn onderbuik gevoel klopt weet ik ook dat ik daar weer door heen kom. Fijn dat ik hier een beetje anoniem mijn verhaal kwijt kan.