jaren geleden heeft mijn man regelmatig geappt met een collega wat best ver ging, ruzie gehad en uiteindelijk verder gegaan. Nu had ik al sinds vorig jaar het gevoel dat er weer iets was, altijd ging de telefoon met hem mee, kon er nooit op kijken, kwam een keee naar beneden en hij voelde zich betrapt en ik mocht zijn telefoon niet zien.heb hem zo vaak gevragen of er iets was maar hij ontkende alles. Nu ben ik er van de werk achter gekomen dat hij al een half jaar met een vrouw via een spelletje chat, op een sexuele manier. Ook hebben ze nummers uitgewisseld en daar hebben ze elkaar ook op liggen hitsen.ook hebben ze een keer afgesproken waar niets gebeurd zou zijn. Nog veel meer gezegd wat ik hier niet wil plaatsen maar ik voel me bedonderd en vernederd en mijn vertrouwen is compleet weg. Het doet me zoveel pijn , je zou denken dat hij er de eerste keer van geleerd zou hebben maar hij is nu nog verder gegaan! Weet gewoon niet wat ik moet doen. Wil van hem weg maar we hebben nog 2 jonge kinderen. Ook financiël staan we er niet te best voor met een te hoge hypotheek. We slapen niet meer samen maar overdag zijn we “ gewoon” een gezin. Voor de kinderen... Weet het gewoon effeniet meer...
Hoe weet je dat er niks gebeurd is? Zegt hij dat? Ik zou zelf niks meer gelogen. 1 keer de fout in gaan zou ik nog kunnen vergeven, maar 2 keer niet! Heel vervelend dat jullie financieel er niet goed voor staan, maar laat dit niet een reden zijn om samen te blijven.
Heftig. Ik zou met die vrouw willen praten. Haar kant van het verhaal horen. En pas definitief beslissingen nemen als de ergste woede weg is. Want in emotie moet je dit soort keuzes niet maken. Oh ja, en financieen zouden geen reden in je beslissing mogen zijn! Sterkte!
Wat vervelend voor je! Wat wil hij zelf? En wat wil jij? Waarschijnlijk zal hij (ondanks dat hij misschien zegt te stoppen??) contact blijven houden met de ander, alleen zal hij voorzichtiger zijn. Waar een wil is is een weg. Kijk naar de mogelijkheden mocht je echt niet willen blijven. Als je naar het financiële stuk kijkt: Tegenwoordig is de huizenmarkt gekkenhuis! Huizen worden snel en voor een hoge prijs verkocht. Ga (desnoods zonder dat je partner het weet) informeren bij een makelaar voor een gratis waardebepaling voor de woning. Heb je NHG? Die keren uit in geval van echtscheiding. Ook heb je als alleenstaande vaak recht op een hoop toeslagen/extras. Kindgebonden budget, combinatie korting, eventuele andere toeslagen. Ik heb recht op €244 kindgebonden budget per maand(ik heb 1 kind op mijn adres ingeschreven staan, ex ook 1 kind. Dit is financieel gezien het gunstigst. Hebben co ouderschap en kinderen zijn altijd samen of bij papa of bij mij) en 240€ combinatie korting per maand (gebaseerd op een inkomen van 40.000€ per jaar) met een lager inkomen gaat je kindgebonden budget omhoog en eventueel je combinatiekorting naar beneden. Daarnaast heb je bij een lager inkomen ook recht op zorgtoeslag en eventueel als je gaat huren huurtoeslag. Deze toeslagen en kortingen gaan echter wel pas in in het nieuwe kalender jaar, als je dus geen toeslagpartner en fiscaal partner meer bent (dus gescheiden en niet op hetzelfde adres ingeschreven staat) Sterkte meid met je keuze.
Hij gaat gewoon vreemd. Hoe vernederend is dat! Ook al had ik twee kinderen en het financieel niet breed, hij zou van mij niks meer krijgen. Geen liefde helemaal niks. Ook geen zogenaamde huisje boompje kindje gevoel. Ik zou eerst uitzoeken wat de mogelijkheden zijn, als ik zou gaan scheiden. Er zijn heel veel mogelijkheden op financieel gebied. Als je een schuld zou overhouden op je woning, kan je met de bank een bedrag afspreken hoeveel je kan af betalen. Er zijn behoorlijk wat subsidies. Maar dit zou mijn aanpak zijn. Maar ik kan je niet zeggen wat je moet doen. Er zijn twee keuzes. Je gaat bij hem weg of je blijft bij hem. Als je bij hem blijft, kun je behoorlijk ongelukkig worden. Ook als je van tafel tot bed gescheiden bent. Of je gaat weg en hebt die stress en verdriet niet meer en je zorgt voor je kinderen. Misschien kan je de voordelen en de nadelen naast elkaar zetten om tot een keuze te komen. Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd! Ik hoop dat je een keuze kan maken waar je 100% achter staat.
Oh wat een toestand. Hoe staat hij er zelf in? Ziet hij zijn fout in, wat heeft hij ervoor over om het goed te maken, verbreekt hij het contact? Of vindt hij dat hij "niks" gedaan heeft?
Lig er maar wakker van! Ik ben er achter gekomen omdat die vrouw mij een bericht heeft gestuurd. Mijn beste vriendin heeft haar gebeld ( ik zelf was niet in staat) omdat ik al lange tijd vermoedens had vielen alle puzzelstukjes in elkaar maar dat hij zover was gegaan kwam echt kneiterhard aan. Ik heb hem hiermee geconfronteerd en hij heeft alles toegegeven , hij heeft er spijt van, houdt alleen van mij, bla bla bla....maar hij heeft mij zoveel pijn gedaan en ik voel me zo vernederd . De eerste keer was al erg maar nu......volgens hun beide hebben ze geen contact meer maar ja wat kan ik nu nog geloven? Ik heb een half jaar lang gevragen of er iets was en uitgesproken naar hem dat ik het gevoel had dat er iets was, maar nee hoor er was niets.... Denk dat ik dat ook niet volhou om zo nog jaren te leven.. Bedankt voor jullie medeleven, Denk inderdaad dat ik de komende tijd ga uitzoeken hoe alles zit qua scheiding en qua financieen , goede tip.... Ga proberen om nog wat te slapen....
We hebben bijv een aflossingsvrije hypotheek met een daaraan gekoppelde levensverzekering. Mocht 1 van ons beide overlijden komt er een bedrag vrij om een groot gedeelte af te kunnen lossen. Mocht dat niet gebeuren komt er over 15 jaar ( zo lang loopt de hypotheek nog) komt het gespaarde gedeelte vrij om af te kinnen lossen. Er staat nu al een aardig bedrag op, zou je dat bijv ook eerder kunnen opnemen?
Wat een rotsituatie! Ik wens je als eerste heel veel sterkte toe. Ik vermoed dat de betreffende verzekering verpand is aan de geldverstrekker en dan komt het pas vrij bij aflossing bij einde looptijd of bv eerder bij verkoop van de woning om de hypotheekschuld mee af te lossen. Mocht er na verkoop overwaarde overblijven, dan wordt dit tussen jullie verdeeld. Ik snap dat je nu dit soort vragen hebt, maar ik zou proberen om er eerst achter te komen hoe jullie verder willen. Als jullie besluiten om te gaan scheiden zal een advocaat jullie daarin begeleiden en zal ook het huis ter sprake komen. Hoe t dan verder gaat hangt af van wat jullie gaan doen, verkopen of blijft 1 van jullie daar wonen..etcetc...dat moet allemaal uitgezocht worden. Ik hoop dat je ondanks je verdriet en boosheid alles voor jezelf en de kinderen een beetje op een rijtje kunt krijgen voor jezelf. Nogmaals heel veel sterkte!!
Ik heb ooit in jouw schoenen gestaan. En ik ben nog steeds getrouwd. En ja, zelfs gelukkig. Als je wilt scheiden, dan ben ik de laatste die je over zal halen dit niet te doen, want als de liefde over is dan ben je wts gelukkiger zonder hem. Wij hebben toendertijd hulp gezocht. Ik wilde weten wat mijn man haalde bij een vreemde en niet bij mij kon krijgen. Dat bleek een hele hoop (spanning, aandacht, moment te ontsnappen aan het zware gezinsleven......). Wij zijn uiteindelijk sterk uit gekomen, maar je moet beiden echt willen. (Want ja, ook ik als vrouw moest veranderen)
Wat ontzettend naar.... Ik ben het met Mel78 eens dat het verstandig is om professionele hulp te zoeken. Niet per se om samen te blijven, maar wel om alles goed op een rijtje te krijgen voor jezelf. Niet om het goed te praten of de schuld bij jou te leggen, maar er is een reden voor zijn gedrag. Ik denk dat als je de situatie goed in beeld hebt het voor jezelf makkelijker is om te bepalen of je er samen uit kunt en wil komen of dat alleen verder gaan je gelukkiger maakt. Veel sterkte!
Dit dus! Zoek een fijne relatietherapeut, ik snap dat je je enorm bedonderd voelt en vooral heel eenzaam. Maar jullie hebben wel al tijden een leven samen, wat zoekt je man ergens anders? Fijn artikel: http://www.psychologisch.nu/content/wanneer-twijfel-de-liefde-bedreigt
Misschien dat ik dat over een tijdje kan/wil. Nu nog niet ..... hoe heb je hem ooit weer leren vertrouwen?
Je zegt het opzich goed dat je de schuld niet bij haar neer wilt leggen. Maar der man had er ook over kunnen praten, geen idee of hij dat heeft gedaan. Maar vreemdgaan vind ik echt not done, en de makkelijkste weg die je ook maar kan kiezen. Ts heel veel sterkte!
Je blijft bij hem voor de kinderen? Terwijl hij tot twee keer toe iets doet waarvan hij weet dat het biet klopt en ook nog eens afspreekt met een totaal onbekende vrouw en daar heeft hij een potje ganzenborden mee gedaan en is toen weer naar huis gegaan om verder met haar te sex appen? Ik heb nu misschien makkelijk praten hoor, maar het voorbeeld voor mijn kind zou zijn is dat je never zoiets hoeft te pikken en dat niemand over je grenzen heen mag gaan zonder verdere consequenties. Een oprechte vraag: met welke intentie, denk jij, heeft hij met die vrouw afgesproken?
Voor mij zou het meteen klaar zijn, na de eerste keer al zelfs. Als ik voor iemand ga, is dat voor de volle 100% en ik verwacht van mijn partner hetzelfde. Mijn man staat daar hetzelfde in. Ik wil iemand volledig kunnen vrouwen, anders hoeft het niet.
Oei, hoe ik hem weer heb leren vertrouwen? Met hele kleine stapjes. Eerst wilde ik weten wat hem toch bezielde te liegen en te doen wat hij deed. En zijn redenen waren zeer pijnlijk! Ik was niet meer wie ik was voordat de kinderen kwamen; anders gezegd, ik was er alleen nog maar voor de kinderen. Ik heb daarbij 2 helse zwangerschappen gehad, en alles draaide om mij al die maanden. Onze leuke avondjes uit, die waren er niet meer. En ik lag om half 10 in bed, manlief bleef dan nog op. Allemaal logische gevolgen van het hebben van 2 jonge kindjes, maar mijn man miste "ons". En hij begon wat spanning te zoeken, op manieren die mij vreselijk hebben gekwetst. Maar door het uitspreken naar elkaar wat we in elkaar misten, kwam er ook weer begrip terug. En veel later, vertrouwen dat we het samen konden veranderen.
Wat knap van je zeg. Ik weet echt niet of ik dat zou kunnen opbrengen. Kan best zijn, dat er bij jou ook verandering te behalen viel, maar wist je dat ook voordat hij zijn misstap beging? Zelfs al is dit zo, vind ik het nog geen geldig excuus hoor TS heel veel sterkte. Kan me erg goed voorstellen dat je je gigantisch gekrenkt voelt. Ik heb geen tips voor je. Waarschijnlijk zou ikzelf in een rancuneuse überbitch veranderen...
Poeh, nu lees ik je vervolgpost en mijn hart breekt zowat in tweeën voor je. Nogmaals heel knap dat je dit achter je hebt kunnen laten!
Oh ik ben een bitch geweest hoor! Ik heb gehuild, geschreeuwd, nog jaren hem laten weten hoe veel hij kapot had weten te maken. En ik wil het gedrag van TS haar man, en van mijn man, ook echt niet goedpraten. Want het is niet goed! Maar we hebben nu een gezonde relatie, met begrip voor elkaar en ruimte om te praten. Al heeft dat dus veel schreeuwbuien, huilbuien, therapie etc gekost.