Kipfilet ontleed ik trouwens voo he bakken. Blijf vaak een kwart minder over. Mijn schoonmoede had een keer een gekookt ei met een kuiken. Ik zou daarna nooit meer ei een
Toen ik nog thuis woonde aten we spinazie ala crème uit de vriezer. Ik zat te eten en voelde er iets hards in zitten, toen ik het uit mijn mond haalde bleek het een dikke harde tor te zijn. Zo goor, heb echt jaren geen spinazie meer gegeten. Ook weleens een appel geschild waar ineens een kruipend insect uit het klokhuis vandaan kwam, wordt nu alweer misselijk wanneer ik eraan terugdenk. Graatjes in vis kan ik ook niet tegen en van kiwi krijg ik kippenvel met die enge vieze zaadjes erin brrr
Oh dit had ik afgelopen zomer met een wilde perzik. Ik schil hem aan tafel waar de kinderen bij zaten en er loopt zo een beest uit Heb toen gelijk mijn kinderen een trauma bezorgd met mijn gegil terwijl N heel lief zei ‘Kijk mama! Een beestje die in de perzik woont!’ Maar heb die dingen daarna niet meer gekocht bij die winkel.
Mijn vader maakte ooit een broodje met verse sla en kaas voor me klaar, en toen ik een hap wilde nemen zag ik zo een kleine naaktslak over de sla kruipen. Sla was al goed gewassen, maar beestje zat er nog op. Heb hem buiten bij een plantje gezet, maar een broodje met sla en kaas eet ik niet meer, wordt er misselijk van
Ik ben vrij makkelijk. Graatjes vis ( ) ik er gewoon uit. Maar ben wel altijd bang om iets in mijn ei te vinden.
Ik had een keer een kroket, nam ‘n hap en hij bleek van voor tot achter gevuld met een soort... blob? Ik heb er geen beter woord voor. Het was gewone kroketvulling met dus 1 gigantische slijmerige blob, de blob zelf was bruinig met zwart. Die ervaring was ZO smerig dat ik geen kroketten meer heb gegeten daarna. En ik heb bij een blikje sinas een keer een witte, vettige kwabbel in m’n mond gekregen - zooooo smerig!! Sinas was niet over datum ofzo. Dus ook geen sinas meer voor mij... cola uit blikjes drink ik wel nog?!
Vreemd genoeg ben ik altijd de sjaak met dit soort dingen. Eet ik kipschnitzel van de snackbar, zit er van voor tot achter een dikke spier in. Eet ik kroket, zit er een bol vet in. Eet ik gehakt, zie ik een stukje ader zitten... En mijn familie zich maar afvragen waarom ik altijd mijn eten ontleed.
Nou, dan heb je geluk kipfilet (en vlees in zn algemeenheid) ís namelijk spier. Dus hoe meer spier hoe beter.
Ik ook ik kreeg net een kokhalsneiging. Ik zou ook een slechte zijn vpor de eetproef bij expeditie robinson.
Oooo brrrr! Ik ben ook zo'n pitser met een "structuurprobleem"! In witte eieren zitten nooit bloedjes! Ik eet dus nooit bruine eieren. Mijn collega's moeten daar altijd om lachen! Ook geen fan van kip! Ik had een keer in een frietje stoofvlees in de friettent een soort kruispunt van aderen ipv een stukje vlees, echt goor! Dat is echt al 15 jaar geleden maar stoofvlees eet ik alleen als ik het zelf gemaakt heb!
Dat heb ik ook. Daarom eet ik bijv mooi wordt ook geen rookworst. Rundergehakt vind ik wel oké, maar kippenpoten is bij mij bijv een heel gedoe omdat ik echt alleen het goede vlees wil eten.
Mijn vriend eet pertinent niks waar een bot in zit. Kippenpoten, kipvleugels, spareribs. Hij walgt ervan en zal hooguit een stukje van het vlees eten dat ik er zorgvuldig afgepulkt heb. Ik kan zelf ook niet goed tegen graatjes in vis, zelfs de 'zachte' graatjes bij een zoute haring vind ik vreselijk. Maar ik vind haring wél heel lekker, dus zo af en toe eet ik het wel. Op roggebrood, met uitjes. Dan kan ik mezelf nog wijsmaken bij een hard stukje, dat het een uitje of stukje brood was. Opzettelijke mindfuck dus. Enige waar ik heeeeel huiverig voor ben, is voorverpakte gesneden sla. Ik had vorige zomer een salade gemaakt met als basis zo'n zak gemengde sla. Had de helft al op, toen ik ineens een 'flupje' zag. Ik dacht eerst aan een verlept blaadje, maar nadere inspectie wees uit dat het een halve rups was. Inclusief kop en pootjes. Ok, doei. De rest is linea recta in de gft-container gegaan. Dan ben ik er direct klaar mee. *kijkt nu argwanend naar zakje bladsla dat ik gisteren kocht*
Check! Dit is ook mijn gruwel. Ik was eieren na het pellen altijd, haha. Verder zand in m'n eten. Hoef ik dan ook niet meer.