Zakelijk kom ik best hard over. Mijn vorige baan was als leidinggevende in de horeca. Als collega’s iets nodig hadden of geregeld moesten hebben kwamen ze bij mij. Als ze slijmerij moesten gebruiken, gingen ze standaard naar mijn collega. Bij functioneringsgesprekken waren ze best nerveus. Bij mijn bazin kon je echt alles verzieken wat er te verzieken valt, 1 keer gaan huilen en je mocht blijven. Ik heb totaal geen moeite met tranen als je al 2 officiële waarschuwingen op zak hebt. Aan de andere zakelijke kant; met mijn eigen bedrijf ben ik ook streng, weet heel goed wat ik wil, heb totaal geen moeite met het feit dat mensen voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. Dan ga je maar naar een ander die het wel willen doen. Prive kom ik ook hard over bij mensen die me niet kennen. Maar dat is eigenlijk niet bewust, ik doe niet aan slijmen of iemand naar zn mond praten. Ik heb een vrij harde humor en ik kan hele sarcastische opmerkingen maken. Het probleem is denk ik meer dat ik meestal niet nadenk voor ik wat doe of zeg brengt me regelmatig in de problemen haha. Maar voor de mensen die me kennen daar doe ik veel voor. Ik denk dat zij mij zullen omschrijven als lief en zorgzaam en prettig gestoord En ik vind het helemaal prima.
Rustig, bedachtzaam maar ook direct. Dit klopt wel. Alleen vrienden weten dat ik ook sarcastisch kan zijn. En mijn man ziet mijn soms dramatische en doemdenkende kant.
Dat komt waarschijnlijk omdat de meerderheid van de mensen ambivert is: een mix van introvert en extravert. Een beetje zoals politiek, als introvert link is en extravert recht, dan ben jij waarschijnlijk links van het midden .
Zelf word ik omschreven als lief en creatief. Als ik goede vrienden vertel dat ik zachtaardiger wil zijn dan kijken ze me vreemd aan 'dat ben je toch al?' Het beeld dat ik van mezelf heb is lomper, harder en onhandiger dan anderen van mij hebben kennelijk. Maar ik doe wel mijn best om lief en eerlijk te zijn. Ik ben graag lief/zachtaardig omdat dat prettig is in de omgang. En eerlijk omdat ik iedereen in de ogen aan wil kunnen kijken. Ook als ik anders denk over iets. Je kunt ook liefdevol iemand terechtwijzen / stevige discussie mee hebben zonder om de hete brij heen te draaien. Het is de toon die de muziek maakt als het ware.
Arrogant, zelfverzekerd en ‘in control’. In werkelijkheid ben ik exact het tegenovergestelde en dat heeft mij al veel moeilijke situaties opgeleverd in mijn leven.
Ik denk dat mensen mij niet zo goed in kunnen schatten hoe ik ben.Ik laat niet gauw de achterste van mijn tong zien. Zelf mensen die mij kennen hebben moeite om mij te "lezen".
Hmm ja daar zou je weleens gelijk in kunnen hebben Maar mijn moeder zegt al mijn hele leven dat ik zó veel op haar lijk, en dat ik precies zo introvert ben als zij. Terwijl zij echt extreem introvert is, durft amper een gesprek over koetjes en kalfjes te beginnen Gek dat je je dan opeens gaat beseffen dat het half niet klopt wat je moeder over je zegt. Alsof ze je helemaal niet kent haha
Mensen kennen je toch nooit helemaal, hoe dicht ze ook bij je staan. Volgens mijn vader ben ik 'een kopie' van mijn opa, zijn vader, qua gedrag. Mijn opa was een koppige, dominante man wie je niets wijs moest maken en die nog ontzettend zuinig was ook. Koppig kan ik zijn, maar alleen in bepaalde situaties. Ik doe veel liever water bij de wijn. En zuinig? Eerder het tegenovergestelde, ik geef graag geld uit. Alles oppotten heb ik nooit gekund en zo wil ik ook niet leven.
Door wat ik mee heb gemaakt vinden veel mensen mij een sterke vrouw. Wat ze niet weten is dat ik het zo niet voel. Ik zit al jaren in overlevings modus. En doe wat nodig is. Dat maakt mij niet ineens sterk. Het feit dat ik kan vertellen wat er is gebeurd zonder emotioneel te worden versterkt het gevoel bij mensen dat ik sterk ben. Maar waarom ik het kan zonder emotioneel te worden is omdat ik het gewoon al 300x uitgebreid heb moeten vertellen. En elke keer dat je het verteld is het makkelijker. Maar de ontvanger van het verhaal heeft vaak grote moeite ermee. Ik ben iemand die eigenlijk te vaak anderen wil helpen ook ten koste van mij zelf. Maar als je over mijn grens gaat dan is het ook wel meteen klaar hoor
Gek is dat hè. Ligt natuurlijk ook heel erg aan de omgeving waarin je mensen kent. Op je werk kan je heel anders zijn dan thuis, dus dan zullen mensen ook een andere indruk van je hebben.
Ik hoor vaak dat ik sterk, zelfverzekerd en georganiseerd overkom. Niks van waar natuurlijk Mijn familie (ouders, zusje en broertje en man) weten dat ik een enorm perfectionistische en onzekere neuroot ben. Wel veel zelfspot en een beetje donkere humor.
Klopt. En grappig is dat ik zelf ook wel trekjes van mijn opa herken (hij is overleden toen ik nog klein was). Ik kan bijv. niet tegen onrecht. Dan ga ik dwars liggen. Verder vermijd ik liever confrontaties en kan ik niet zo goed tegen emotionele mensen. Terwijl ze op mijn werk mij als een 'rustgevende factor' zien die heel direct is
Haha wat grappig. Mijn bedrijf begint net pas te lopen en maak nu een klein beetje winst. Hiervoor toch veel binnenkomend geld weer uitgegeven aan nieuwe voorraad en apparatuur/materiaal. Dus misschien zit daar tenminste een verschil in
Ik kan ongeïnteresseerd overkomen en streng. Ik heb ook niet snel medelijden met een ander omdat ik dat ook niet voor mijzelf heb. Ik kom niet snel over als een warm persoon en heb nogal zwarte humor. Toch hoor ik ook wel dat ik spontaan ben.. waar ik totaal verbaasd over ben dan
Heel herkenbaar, helaas. Ik krijg ook vaak te horen dat ik het zo goed doe ondanks de omstandigheden en dan denk ik: hoe weet je dat nou? Omdat ik het met droge ogen kan vertellen? Vaak moet ik daarna de ander een beetje geruststellen, dat het allemaal wel goed komt.
Zo had ik een tijdje terug een meeting waar ik aangaf dat ik thuis heel introvert ben en mijn leidinggevende keek me heel raar aan.... Jij? Introvert