Mijn eerste bevalling van de oudste was een spoed ks. Hartslag van L zakte zo erg dat ik meteen met alle toeters en bellen naar ok moest. Ze hebben toen geprobeerd een ruggeprik te geven maar kregen ze niet voor elkaar dus algehele narcose. Hier keek/kijk ik heel slecht op terug. Ik was er dus niet bij toen L werd geboren en het moment dat ik haar voor het eerst zag kan ik me niet herinneren omdat ik nog zo suf was. Door de ervaring van de eerste keizersnede had ik zo iets van ik wil er bij zijn als F geboren wordt dus geen ks. (Is bij mij altijd onder narcose) maar helaas werd het door veel pijn aan litteken weer een spoed ks. En dus onder narcose. Al hebben ze het wel willen proberen,lukte alleen niet en ik had zo veel pijn dat ze bang waren dat het litteken aan het scheuren was. Dus weer niet bij de geboorte geweest en weer was de kleine een paar uur oud toen ik haar voor het eerst zag. Achter af denk ii dat ik beter af was geweest met een geplande ks zodat ze de tijd hadden kunnen nemen voor de ruggenprik. Ik heb er dus ook spijt van mijn keuze.
Ik lees dat je pijn had aan je litteken. Hoe kwam dat? Want er zat wel aardig wat tijd tussen toch? Zelf ook al een ks gehad, dus nu ook de keuze.
Mijn zoon is via sectio geboren vanwege niet vorderende baring. Hij was 9 pond en daalde niet ver genoeg in. De ontsluiting ging razendsnel, in vier uur had ik 10cm. Alleen het persen moest dus wachten, bijna drie uur heb ik dat ingehouden. Dat heeft me zo uitgeput dat ik om pijnstilling heb gevraagd. Daarna een uur geperst zonder resultaat. Toen alles achter de rug was en wij goed en wel op de kamer lagen was ik zó uitgeput. De volgende keer hoef ik niet perse een sectio als het kindje niet boven de 8 pond uitkomt. We zien wel hoe ik er straks over denk.
Bij de oudste ook een spoedkeizersnede gehad. Groot hoofd, groot kind, volgens mij paste het gewoon niet. Wel een onrustige baby aan over gehouden. De jongste vaginaal bevallen. Kleiner hoofd en kleiner kind, ging prima. Rustige baby was hij, heel anders dan de oudste. Nu bij de derde dus maar weer vaginaal. Ik geloof er wel in dat het beter is.
Denk meer aan karakter van het kind dan bevalling. Ik heb 2x keizersnede en heb een hele rustige dame en een hele drukke. Dus ja.... Vriendin van mij heeft een drukke zoon en is vaginaal bevallen en dat mannetje is echt een kleine druktemaker.
Klopt oudste is van augustus 2014 en de jongste van april 2017. Waarom heb ik nooit echt een antwoord op gehad. Wel dat ik nooit meer vaginaal mag bevallen. Niet dat er een 3de komt maar dat werd wel medegedeeld. Wel weet ik dat de pijn die ik had na een wee erger was dan de wee zelf. Dus vandaag dat ze overgingen op een spoedks. Was meer dat ze bang waren dat het litteken kon gaan scheuren.
Ik had ook nooit verwacht dat het daaraan zou kunnen liggen (alsof het iets ergs is ) maar nu ik dat lees
Jammer dat je daar geen antwoord op hebt gekregen. Ik ben ook in 2014 bevallen doormiddel van een ks. Ik hoop heel erg op een vaginale bevalling dit keer!
Hier in Nov 2014 een geplande sectio gehad ivm een stuitligging. De 2e zwangerschap ging alles volgens het boekje en wilde ik heel graag proberen natuurlijk te bevallen. Helaas afgelopen zondag na 8u weeën te hebben gehad, een dippende hartslag bij elke wee dus uiteindelijk toch nog een keizersnede geworden.. Bij een evt 3e heb ik dus geen keuze meer..
Van harte gefeliciteerd met je dochtertje! Gaat t na de keizersnede wel goed met jullie? Jammer dat t weer n sectio is geworden, als je hoopt op n vaginale bevalling. Veel geluk met elkaar!
Ja het gaat nu goed met ons, we mogen dadelijk naar huis toe! We hebben een heftige start gehad zondag maar vanaf maandag gaat het duidelijk beter. Je lijf reageert echt wel heel anders op een keizersnede als je echt al aan het bevallen was of als het een geplande sectio is. Met name het zetten van een ruggenprik in de ok en de naweeën. Maar ook dat is allemaal goed gekomen!
Gefeliciteerd met je dochtertje. Ik ben benieuwd wat je precies bedoeld met dat je lichaam anders reageert in het geval van al bezig zijn met bevallen versus geplande sectio? Mijn eerste liep ivm niet vorderende ontsluiting uit op een keizersnede. Nu krijg ik een geplande sectio.