Mee eens ja, ik ben gewoon van 6.30 tot 20.30 actief bezig met kinderen en huishouden etc, ik heb geen tijd om voor de tv te liggen. En ‘s avonds helpt mijn man mee, zodat we tegelijk samen alles aan kant hebben en hij niet bv op de bank ligt terwijl ik de keuken nog moet opruimen.
Ik citeer, ' stofzuigen, dweilen, badkamer, strijken enz enz enz. Daar heb ik met 36 uur werken helaas niét de hele dag de tijd voor en een tbm wél.' Er word wel gezegd dat TBM er de hele dag de tijd voor hebben....
Hier ook, ik heb wel altijd dat ik een tijd met mezelf afspreek tot 18.30 aan het huishouden en wat dan nog niet af is verschuiven naar morgen. Op een gegeven moment is het ook gewoon klaar aangezien ik al om 06.00 wakker ben voor de eerste fles.
Nee hoor, t valt allemaal best mee, maar kan er intens van genieten dat er hier overal zo heerlijk serieus op gereageerd wordt. Ik doe dingen vanwege fysieke berperking op mijn gemak, maar op sommige slechte dagen lukt zelfs dat niet. Mijn man werkt 36 uur. Ik kleed de kinderen aan, maak ontbijt, breng de oudste naar school. Overdag speel ik met de kleine meid en doe tussendoor de wasjes en poets her en der. Maar dat moet echt in de ochtend. De grote klussen als badkamer poetsen of hele boven verdieping doen stel ik uit tot het weekend. Om 14:00 wordt de kleine die eigenlijk moet slapen strontvervelend, haal de oudste uit school, vriendje mee of niet. Om 16:00 valt de kleine meid bijna om dus letterlijk met haar aan m'n been sta ik te koken. Die uren vind ik best pittig als tbm. Ben dan ook wel blij als papa om 18:00 thuis komt. Ter info, hier ben ik dus wel even serieus In de weekenden is het dan ook wel fijn als de papa eventjes de kids uit mijn handen neemt. Want dan kan ik tenminste wat gedaan krijgen. Respect voor de vrouwen met makkelijke kindjes die de halve dag slapen zodat er rustig gepoetst kan worden. Helaas gaat het niet overal zo als bij jullie En nee, ik ben niet zielig, ik heb twee schatten van kinderen maar wel met gebruiksaanwijzing. Kan me dan ook zo op zitten fokken wanneer mensen het af doen met "ik snap niet dat het jou niet lukt!" Ik heb er bewust voor gekozen om thuis te zitten (met mijn goede opleiding) omdat ik er voor mijn kindjes wil zijn. Dat ben ik ook. Ben alleen wel meer dan een poetsslaaf waarvoor ik soms uitgemaakt wordt.
De hele dag om het ergens in te plannen. Je hebt toch ook een hele dag tot je beschikking om een keer te stofzuigen en een keer te dwijlen. Dat wil niet zeggen dat je de hele dag kan dwijlen, maar wel dat je meer uren tot je beschikking hebt om het in te plannen. Dat is toch gewoon zo?
Precies, ik doe ook echt het overgrote deel van de '' taken '' maar hij helpt ook gewoon mee. Zonder te vragen gelukkig Net zoiets als de tuin, dat is zijn domein en niet die van mij, dat vind hij leuk en ik vind het verschrikkelijk
Ik ben ook tbm geweest en zo ervaarde ik het ook. Ik vond juist de rust en de tijd die ik overal voor had erg fijn. Ik miste dat weleens toen ik weer ging werken. Het is ook de belangrijkste reden geweest om beiden parttime te gaan werken. Zo creëren we toch meer rust voor ons zelf en de kinderen. Natuurlijk zit je niet stil als tbm en was ik de hele dag aan het taxiën, poetsen en zorgen. Toch vond dat ik als tbm meer tijd en rust had dan als werkende moeder. Prima toch en juist fijn! Geniet daar juist van als tbm. Dat ik het nu drukker heb, is ook niet erg. Nu geniet ik weer van andere zaken wat het werken mij geeft. Ik snap de competitie nooit zo tussen tbm en werkende moeders en waarom iemand zo graag wil bewijzen dat het heus echt zwaar is. Het is maar net hoe zwaar je het zelf maakt in je hoofd en de eisen die je stelt.
Mijn man studeert naast zijn werk, dus wat er aan huishoudelijke activiteiten wordt gedaan, wordt nu door mij gedaan. Normaal gesproken (als hij na 4 jaar klaar is) is het evenwichtig verdeeld en helpt hij enorm goed mee. Ik tel af.... Ik kan mij overigens niet voorstellen dat je nergens aan toe komt als je niet werkt, want wanneer moeten de werkende ouders dan hun huis schoonhouden als een tbo (tbm vind ik niet kunnen anno 2018) dat niet lukt? Op de dagen dat ik thuis ben loopt mijn zoontje uiteraard ook thuis rond, maar dat zijn de enige dagen dat ik iets aan het huishouden kan doen. Met meer kinderen is dat natuurlijk intensiever, dat zal ik niet onderschatten.
Dit had ik ook hoor. 2 kleine kinderen die nog niet naar school gingen en ik was Tbm. Heeeeerlijk! Ik had overal meer dan genoeg tijd voor. Daarna weer gaan werken, en ook dat vind ik lekker. Maar wel drukker. Altijd al gevonden. Als ik werk, doet mijn man meer. Gelukkig.
Als je zorgt dat je alles overdag gedaan hebt, hebben zowel je man als jij de hele avond “rust”. Je man heeft op zijn werk toch ook geen vrije tijd voor zichzelf.
Hij heeft toch ook gewoon pauze op zijn werk? En na zijn werk heeft hij toch ook '' vrij '' ? Waarom zou een tbm dan gewoon continue door moeten blijven gaan? Als je het op deze manier gewoon een beetje verdeeld is dat het toch gewoon prima, althans hier werkt het goed hoor. De volledige zorg van de kinderen valt ook de hele dag op mijn schouders, hij heeft de volledige zorg voor zijn werk als hij aan het werk is. Snap nooit zo goed waarom mensen zo moeilijk doen, het belangrijkste is dat je er samen een weg in vind waar je je beide het beste bij voelt. In mijn situatie vang ik tussen de middag en na 15:00u kinderen op om op te passen, doe ik vrijwillig en zie ik niet als werk maar ben wel gewoon de hele dag bezig. Waarom zou mijn man dan daarnaast ook niet mee kunnen helpen in het huishouden? In het weekend gaat hier ook gewoon alles door, als mijn man werkt en ik het hele weekend weer de hort op ben voor de sport van de kids dan ben ik toch ook gewoon weer de hele dag bezig? Als mijn man dan op een zaterdag even de stofzuiger door het huis haalt dan vind ik dat alleen maar fijn en niet meer dan normaal. Samen een gezin is er ook samen voor zorgen, of de ene nu wel of niet werkt. Dat is onze manier van leven.
Welverdiende vrije dagen? En met 4 kinderen waarvan 2 schoolgaand en nog maar 1 slaapt (als ik geluk heb) vallen die zeeën van tijd ook hard tegen
Even dit stuk van je tekst geselecteerd, want inderdaad waarom toch iedere keer dat gekijf tussen "wel en niet werkende" moeders..? Laat elkaar toch eens een x lekker met rust! Wat ik nu ga schrijven gaat puur over en om mezelf, hoeft niemand zich over aangevallen te voelen . Ik werk 24 uur per week buitenshuis. Dat vind ik retedruk in combinatie met de kinderen en het huishouden. Toch vind ik op sommige "vrije" dagen dat ik het drukker heb dan op de werkdagen waarna ik nog kinderen en huishoudelijke taken te doen heb. Maar, als ik dan op bepaalde vrije dagen denk: "f*ck you stom huishouden, ik hoor en zie je lekker niet en investeer mijn kostbare tijd in 30 posts per kwartier op zp te plempen", dan moet ik ook niet zeuren als ik op andere, al dan niet werkdagen, het écht een stuk drukker heb dan strikt gezien noodzakelijk zou zijn.
Hier gaat het ook ongeveer zo maar ik ben wat creatiever geworden met oplossingen. Je man gaat niet veranderen, dan had hij dat al gedaan. En je wilt er geen ruzie over blijven maken. Ik heb nu een paar regels: -Ik doe alleen de was die in de wasmand ligt. Van alles wat naast zijn bed of over de stoel in de slaapkamer ligt ga ik vanuit dat hij het nog een keer aan wil (ook al weet ik dat het niet zo is). -ik check geen zakken. Hij haalt ze zelf maar leeg. Mist hij aantekeningen of andere zaken? Jammer dan. -klussen blijven twee maanden liggen. Kom ik er zelf niet aan toe laat ik iemand komen (of breng de auto weg als het daarover gaat) en dan kost het geld. Daar is hij gevoelig voor. -als hij zijn troep niet opruimt zet ik een aantekening in onze gezamenlijke agenda. Is het dan niet opgeruimd gooi ik het weg. Hij weet dat ik het echt doe. -en wat vriendelijker: als ik sta te sloven en hij zit op de bank vraag ik gewoon of hij even helpt. Dat doet hij echt wel. Maar als ik nergens om vraag heeft hij gewoon niet door dat ik graag wat hulp wil. En mannen zien geen troep. Dat is echt zo, op een uitzondering na. Ze hebben er gewoon minder last van. Gelukkig doet mijn man wel veel met onze peuter, zoals ontbijt maken, douchen en in bed leggen. Dat vindt hij ook niet erg dus dat gaat vanzelf.
Je kan het toch spreiden over de hele dag? Ik denk dat dat bedoeld wordt. En dat kunnen werkende moeders niet.
Ik zeg helemaal niet dat je man niet mee hoeft te helpen. Ik zeg alleen dat je man behalve een half uur pauze ook geen tijd voor zichzelf heeft tijdens zijn werk. Jij kunt toch ook (minstens) een half uur lekker op de bank gaan zitten als je kinderen op school zitten. En ik heb het helemaal niet over het weekend gehad, maar alleen over de doordeweekse dagen.