Hi dames, Ben ik weer ) Wil graag jullie ervaringen over een derde kind. Hoe liep dat? Wat vonden jullie van de overgang - 1/2/3.. Momenteel mama van een dochter van 2,5 jaar en eentje van 5 maandjes jong.. ik weet t - jullie zullen me voor gek verklaren maar ik ben een mama die meer houd van de peutertijd ipv de babytijd.. vandaar dat ik het liefst alle kindjes achter elkaar wil (en we willen er drie). Daarnaast wonen we momenteel in het buitenland en werk ik niet. Mijn man is piloot en is er dus vaak niet. Heb ook geen vrienden/familie heel dichtbij wonen maar mocht er ziekte of iets dringends zijn, heb ik mijn tantes die 20 minuten verder op wonen waar ik op kan bouwen verder ben ik zelf iemand die niet veel uit handen wil geven, dus het doen van alles zelf vind ik geen probleem. We zitten nu toch in de babytijd en alles moet toch gebeuren.. of denk ik er nou verkeerd over? Zodra de kindjes wat ouder zijn en naar school gaan, wil ik weer gaan werken (oude werkgever heeft in dit land ook een vestiging). Ik wil dan het liefst niet meer gaan denken aan eventueel een volgend kindje - dan wil ik het allemaal al gehad hebben. Ben momenteel ook nog jong (26 bijna).. daarnaast hebben we het financieel goed. Hebben geen au pair maar die keuze kunnen we wel maken, huishouden doe ik momenteel zelf maar ook daarvoor kan ik iemand vragen. Boodschappen laat ik bezorgen. Plek in de auto is ook geen probleem.. Ik wil heeel graag nog een derde erachteraan.. natuurlijk zijn er momenten dat het even druk is (als ze nijvoorbeeld op dezelfde tijd naar bed moeten haha), maar ik denk dat je dat altijd zult houden. Mijn eerste zwangerschap was een eitje, tweede was wel minder fijn omdat ik veel onverklaarbare bloedingen had - dochterlief is ook erg klein geboren 2380 gr 44 cm met 39 wk.. alleen daar twijfel ik over.. kan mijn baarmoeder het nog aan.. !? Wat vinden jullie? Verklaren jullie me voor gek of is het wel te doen.. Bedankt )
Wat leuk, veel overeenkomsten. Wij wonen ook in het buitenland, mijn man sinds ook veel van huis en wij hebben er vier onder de vier Ik vond de derde geweldig, het was echt een cadeautje. Super makkelijk kind en de oudste twee vonden het zo leuk. Ik vond de overgang van 0-1 en van 1-2 veel heftiger, die derde deed ik er ‘gewoon’ bij.
Dit zo persoonlijk... Hoe dat gaat, een derde kindje, hangt af van jezelf (karakter, gezondheid), je persoonlijke situatie (werk, hulp, sociaal netwerk etc), je bestaande kinderen (karakter, ontwikkeling, gezondheid)... Ik denk dat dus ook iedereen zijn persoonlijke verhaal heeft . Ik heb bewust meer jaren zitten tussen 1+ 2 en de 3e. Waarom? Omdat we veel zorg en problemen hadden met de oudste (begon in zwangerschap van 2e) en er ook vragen waren over erfelijkheid. Omdat mijn 2e een erg gevoelige en bewerkelijke baby was. Omdat ik de combinatie van autistische peuter en behoeftige baby (die beide heel slecht sliepen, lange tijd moeten functioneren met 4 uur slaap per nacht) met werk/huishouden/klein sociaal netwerk vreselijk zwaar vond. Omdat ik heel lang twijfelde of ik een 3e kind erbij wel aan zou kunnen (drukte e.d.). En dan moet ik eerlijk zeggen dat ik niet zeker weet of die 3e er gekomen was als de natuur ons geen 'zetje' had gegeven met een ongeplande zwangerschap . Het eerste jaar met 3 kinderen ging wel, overgang van 2 naar 3 was het makkelijkst vergeleken met de andere overgangen (0-1 en 1-2), daarna werd het vreselijk zwaar. Maar dat ligt dus ook heel sterk aan de (ernstige) problematiek van oudste en het zeer pittige karakter van mijn jongste... Maar ja, je weet nooit wat toekomst gaat brengen en ik ben bepaald geen doorsnee voorbeeld , dus als het nu goed voelt (en je goede gezondheid hebt en nu niet met je handen in het haar zit m.b.t. opvoeding van je andere kinderen) en je denkt 'JA!' dan zou ik er gewoon voor gaan.
Onze jongste is nu 5 maanden. Ik had er 3 onder de 3. De 3e is een heel makkelijk kind, maar ik vond de overgang wel enorm zwaar. Het duurde echt wel even voordat ik een ritme had gevonden. Maar nu gaat dat allemaal heel goed en vind ik het heel leuk. De oudste 2 zijn ook gek op hun zusje. De oudste is wel een vreselijk moeilijk kind wat betreft gedrag en als baby was ze zo makkelijk. Ze is enorm bazig en dominant tegen de 2e en die is juist de goedheid zelfe. Ik kijk wel uit naar het moment dat zij naar school gaat. Hopelijk komt er dan bij haar en bij haar zusje (de middelste) een beetje rust. Ik heb wel het geluk dat mijn ouders heel veel bijspringen, maar dat is vooral luxe.
Hier net zoals @Glimmer beschrijft! Die ging er gewoon bij haha Het enige nadeel vind ik dat ik met hem veel heen en weer moet, peuterspeelzaal,school ect Ik vond de overgang van 0-1 het grootst
Dat scheelt wel! M is onderweg niet zn goede slaper gelukkig wel altijd zenn en vrolijk maarja van slapen word hij ook groot hopelijk zetten ze snel t continu rooster hier in
Hier ook 3 kindjes. De oudste was net 3 toen de jongste geboren werd. Ik vind het goed te doen! Ja het is druk, maar ook erg leuk. Scheelt wel dat de jongste heel makkelijk is over het algemeen. De laatste weken wat minder maar ook dat is nog goed te doen. Ze moeten soms gewoon even op elkaar wachten en borstvoeding geven terwijl er nog 2 rondlopen is niet altijd even handig maar het gaat prima!
Ik ben zwanger van de derde dus geen idee hoe het zal zijn straks. ... Maar ben deze zwangerschap zo mega relaxed. Wij hebben niet de makkelijkste kids, beide pittig karakter en beide nog meerdere malen snachts wakker. Mijn omgeving denkt echt 'waar beginnen jullie aan? ' maar ik denk. ..erger kan het niet worden. En dan werken we beide ook nog fulltime. Ik geniet intens van de kinderen en het zal vast zwaar gaan worden maar van de drie zwangerschappen kijk ik het meest uit naar dit kindje. Ik heb nu zoveel kennis en ervaring en dat maakt dat ik veel vertrouwen heb in dit kindje. Het zal best pittig zijn maar komt vast goed. Wij zijn om dezelfde reden als jij trouwens direct doorgegaan met de kids. Ze zijn nu 4 en 2.
Wij hebben ook drie kinderen maar met een veel groter leeftijdsverschil. Bedenk wel dat wanneer je er drie achter elkaar heb dat je er straks ook drie in de pubertijd heb zitten. Mijn oudste twee zijn nu 12 en 14 jaar en echte pubers en ik had het denk niet getrokken om er nu ook geen 1 in de pubertijd te hebben zitten. De hele baby peuter en kleuter periode heb ik nooit bijzonder inspannend gevonden maar naarmate ze ouder worden vind ik het een stuk lastiger.
Leuk om te lezen! Wij hebben er zometeen ook 3 onder de 3 jaar, ben heel benieuwd hoe we dat gaan ervaren. Zal wel een drukke bedoeling worden. Maar volg je gevoel!
Ik ben op het moment ook zwanger van de 3e Ik heb 1 dochter van 9 1 dochter van 3 die wordt woensdag 4 Twee meiden en ben echt heel benieuwd wat het zou gaan worden. Groetjes nijntje
Hier ook drie, toen de jongste werd geboren moest de oudste nog drie worden. Ik vond ook de overgang 0-1 en 1-2 best groot, helemaal omdat onze tweede nou niet bepaald makkelijk is. Onze derde is een heerlijk tevreden meisje en dat is zo relaxed! Echt geen enkel probleem om er drie te hebben zo
Hier ook drie kindjes vrij kort op elkaar Toen de jongste geboren werd was de oudste net geen 3. Voordeel van kort op elkaar krijgen vond ik toch zeker wel dat ik in die tijd nog nergens naar hoefde te kijken qua schooltijden. Ik heb ze een jaar lang alle drie thuis gehad voordat de oudste met school begon. Dus als ik een keer een ochtend had waarop het niet zo lekker liep, dan zaten ze wat langer in hun pyjama Maar ik kan helaas niet meegaan in het verhaal "dat de derde gewoon erbij ging" Onze jongste heeft de eerste 2 jaar van haar leven 24/7 gehuild, oorzaak nooit gevonden... Maar nu zijn ze allemaal wat ouder en gaan ze alle drie naar school en ik vind het heerlijk zo nu, zijn ook echt drie beste vrienden van elkaar! Maar uiteindelijk zijn alle verhalen persoonlijk inderdaad, wat de 1 druk vindt kan voor een ander weer rustig voelen... En het ene kind is het andere niet.. ik ken ook genoeg vriendinnen waarvan de derde juist weer een super relaxte baby was die makkelijk meeging in het ritme van de oudste 2..
Ik vond de 3e echt heel heftig. Hij was een heel pittige baby, totaal anders dan de andere 2 en ik had een pnd. Wel heb ik nooit een secnde spijt gehad, hij heeft ons gezinnetje compleet gemaakt. Masr er zo bij doen? Dat was hier absoluut niet het geval. De andere 2 waren toen trouwens 2 en 4 (bijna 3 en 5). Weinig leeftijdsverschil snap ik helemaal, wilde zelf ook het liefst zo snel mogelijk uit de luiers zijn.
Persoonlijk... ik vind dit altijd moeilijk om toe te geven, want het kan net lijken alsof ik niet blij ben met m’n derde... en ik wil hem ook echt niet meer missen, maar achteraf.... 1 was heerlijk! Van 1 naar 2 was een eitje. Die ging gewoon mee in de flow. Maar van 2 naar 3... dat heeft me echt 10 jaar van m’n leven gekost en ik ben er bijna aan onderdoor gegaan...
Ik herken dat helemaal hoor, hier was het ook heel heftig en zeker met de pnd erbij. Dat wil niet zeggen dat je niet zielsveel van je kleine kan houden. Is een beetje dubbel. Maar wat dat betreft is het misschien maar goed dat je dingen niet van te voren weet.
Hier was de derde niet gepland ... maar het is echt heel leuk! Overgang van 2 naar 3 vond ik het makkelijkst. Ze zijn nu 3, 2 en 1 jaar. Tussen de meiden zit 12 maanden en tussen de middelste en de jongste 15 maanden. Ook al was het hier geen geplande actie ... ik zou toch zeggen ‘doen’! Kan me wel voorstellen dat je je zorgen maakt mbt een nieuwe zwangerschap, gezien de ervaring met je dochtertje. Mijn eerste twee zwangerschappen waren zwaar vanwege HG en daarbij heb ik een chronische ziekte. Vandaar dat we ook na twee kindjes besloten hadden dat het genoeg was. Maar de derde wilde er ook zijn en ik ben dolgelukkig met mijn 3 kindjes en door het kleine leeftijdsverschil hebben ze echt veel aan elkaar.
Hier ook een grote twijfelaar! Onze oudste zoon is 5, onze dochter 3. Beide heerlijke kindjes die het doorgaans erg goed met elkaar kunnen vinden. We zijn een nieuw huis aan het bouwen en hebben niet gekozen voor 3 kinderkamers maar wel voor 2 grotere kinderkamers met een aparte badkamer voor de kids. Deze zal eerst gewoon ingericht zijn als berging of speelkamer ipv badkamer. En dan komt weer die twijfel... je kunt er ook een babykamer van maken... Maar een puber kan er dan niet in slapen... Het is nu zo gemakkelijk maar toch... Gevoel en ratio he...