.. Maar ts geeft als topic titel aan tijdelijk uit elkaar! Dus volgens mij wil ze gewoon tijd voor zichzelf om haar verdriet en boosheid een plek te geven en zonder hem om haar heen goed na te denken of ze nog met hem verder wil of niet. Als ze hem op straat zet met het idee dat hij dan mischien dan naar die vrouw gaat of onder een brug komt te slapen dan gooit ze toch die deur dicht naar een eventuele verzoening. Ik zou (hoe moeilijk ook voor mij) voor mijn kinderen hun vader niet op straat zetten zonder te weten dat hij een goed onderkomen heeft. wat hij mij aandoet staat los van het feit of hij een goede vader is voor mijn kinderen. Of ik hem nog terug zou nemen nadat hij echt een affaire had gehad en gevoelens voor een ander heeft gekregen denk ik niet dus voor mij zou het uit elkaar gaan niet tijdelijk zijn maar als het om alleen sex was gegaan snap ik een tijdelijke breuk om tot rust te komen echt wel.
Hoewel mijn ex en ik nu een hele goede band hebben is dit niet altijd zo geweest. Vlak nadat hij me bedrogen had en wij uit elkaar gingen konden we absoluut niet meer samen door een deur. Toch heb ik hem regelmatig geholpen. Dat deed ik nooit maar dan ook echt nooit voor hem maar voor mijn dochter. Zij was dol op haar vader en dat was voor mij altijd reden genoeg om mijn trots opzij te zetten. Moet er wel bij vertellen dat hij eerst altijd zelf naar een oplossing mocht zoeken en ik me er pas mee ging bemoeien als ie er echt niet meer uitkwam.
Ik kan het mij wel voorstellen. Dat zijn de emoties. In het andere topic van ts snapte ik bijv niet dat ze nog twijfelde of ze überhaupt met hem verder wilde en dat snap ik nu nog steeds niet, terwijl andere mensen daar heel anders tegenaan kijken omdat die zelfs dat kunnen relativeren. Verder gaan met iemand die mij zoveel pijn heeft gedaan zou ik niet kunnen, maar mijn emoties en daarmee dus ook mijn gedrag onder controle houden levert mij en mijn zoon meer op in zo’n situatie denk ik.
Ik vind dat zoiets je echt siert als ouder! Dacht iedereen maar in het belang van de kinderen in situaties zoals scheiden dan zouden er een stuk minder kinderen zijn met issues!
Nou je maakt het mij wel moeilijk hoor. Ik zou namelijk door woede mijn man per direct op straat zetten en het liefste zijn spullen 1 voor 1 naar beneden willen(!) gooien. Maar hij blijft inderdaad de vader van ons kind dus dat lijkt mij niet zo verstandig om dat op die manier te doen.
Nee haha lijkt me inderdaad niet verstandig maar boosheid kan natuurlijk gekke dingen met je doen. Maar hij is de held van mijn kinderen, als zou blijken dat hij mijn held toch niet is doordat hij me zo een geintje zou flikken dan is dat kut voor mij. Maar dat geeft me niet het recht om mijn kinderen ook hun held af te pakken en van hem een zwerfer te maken.
Mijn ouders sliepen eerst in aparte kamers maar hadden constant woordenwisselingen, toen sliepen ze elke keer ergens anders om de beurt. Dat was voor ons als kinderen veel beter, had meer rust. En waar ze sliepen...geen idee. En ik was 16, dus had er prima over na kunnen denken. Ik zou kijken naar een schema dat het best bij jullie gezin past, hopelijk vind je iets. En een discussie over haar man er meteen uitzetten of even tijd geven lijkt me niet echt iets wat ts helpt.
TS zegt dat ze met heel veel boosheid rond loopt en dat haar kinderen daat helaas “last” van hebben, dus adviseren om in relatietherapie te gaan lijkt me wat simpel. Voor TS en haar kinderen is het nu even beter als er wat fysieke afstand komt, we zijn nu eenmaal geen robots die hun gevoel zomaar uit kunnen zetten..... Mogelijke slaapplekken: Een camping in de buurt Een bungalowpark B&B (via airbnb.nl)
Ik kies in dit geval ook voor mijn kinderen door hem bijvoorbeeld bij zijn moeder af te zetten. Mijn kinderen zijn daar beter mee af dan dat papa en mama continue ruzie maken met elkaar in hun bijzijn. @nan1984 ik snap dat TS tijdelijk uit elkaar wilt, wat los je er dan mee op door bij elkaar te blijven en voor elkaar oplossingen te zoeken? Lijkt mij dat dit alleen maar meer ergenissen met zich mee brengt. Het zou echt het laatste zijn waar ik mij bezig zou houden, de slaapplek van mijn vent. Hij moet al blij zijn dat ik " tijdelijk " bij hem weg wil en niet meteen het huis volledig uit zou flikkeren. In mijn geval zou ik hem dus helemaal niet meer hoeven te zien als ik TS zou zijn, vreemd gaan is voor mij exit, maar goed dat is iedereen voor zich.
Rekening houden met hem en de kinderen? Hij heeft ook geen rekening gehouden met jullie, toch? De kinderen zeker! Maar door hem weg te sturen geef je jezelf rust en de kinderen (die voelen de spanning echt wel) Je kunt toch wel iets verzinnen waarop hij zijn kinderen gewoon kan blijven zien. Destijds ben ik gegaan maar dat zou ik never nooit meer doen!!!
Ik heb net even m’n man gevraagd wat hij reeel zou vinden en hij vindt het wel reeel dat hij dan(als hij vreemd was gegaan) zou gaan als veroorzaker van de stress in huis. Hij vindt ook dat hij dan zelf verantwoordelijk is voor zijn slaapplaats. Er is altijd wel iets te regelen zegt hij. Ik dacht dit overigens ook maar door de reacties hier ging ik twijfelen. Ik vind het nobel als je dan nog voor je man gaat zorgen terwijl hij nou niet bepaald voor jou gezorgd heeft. Ik heb met je te doen ts, kun je hier wel in je omgeving over praten? En ben je er al wat meer uit over hoe dit tijdelijke uit elkaar gaan op te pakken? Wat zegt je man hierover? Veel sterkte in elk geval: knuffel!!
Door types die zeggen: gooi hem de deur uit, wat maakt het uit waar hij slaapt, zijn probleem, wat een L*L van een vent enz enz enz, heb ik werk! Helaas vind ik soms want je hebt echt totaal geen idee wat je de kinderen aandoet door zulke signalen af te geven. Ik werk met kinderen in vechtscheidingen en met opmerkingen als hierboven begint de hele strijd. En kinderen voelen feilloos aan waar het over gaat al vertel je ze maar een deeltje. Natuurlijk had hij eerst na moeten denken en vind ik het allemaal niet normaal (ik ben sommige reacties even voor) maar voor je kinderen kun je beter je eigen gevoel opzij zetten en het voor hen zo goed mogelijk vredelievend regelen. Nu gaat er natuurlijk iemand zeggen: aan zijn kinderen heeft hij ook niet gedacht! Nou, misschien niet maar wat voor ouder ben je als je dit soort gedachten op je kinderen projecteert?? Je bent in mijn ogen schuldig aan kindermishandeling als je als ouders de strijd met elkaar aangaat. Bovendien snap ik de felheid van sommigen niet zo, behalve dan als je zelf in die schoenen gestaan hebt. Maar felheid mag, maar verkeerde signalen afgeven naar kinderen niet. Hou de eer aan jezelf. Het komt wat kinderachtig over waarvan er maar éën de dupe is/zijn.
Over felheid gesproken... Er is nog een verschil tussen hem door het slijk halen tegenover de kinderen, of jezelf de tijd en ruimte (letterlijk en figuurlijk) te geven om te overdenken of je hier verder mee leven kunt/wilt. En ik zou dat niet kunnen terwijl hij nog rond me heen dartelt met zijn puppy ogen vol "spijt". Niet nog voor een paar minuten, laat staan voor een paar dagen tot hij een slaapplek gevonden heeft. Dus ik ben in dat geval blijkbaar schuldig aan kindermishandeling..?
Vind ik vrij overdreven. Er zit een groot verschil tussen hem door het slijk halen zijn koffers op straat zetten en hem de deur uitgooien. Ik stel het me zo voor: een gesprek aangaan en aangeven dat je erg gekwetst bent en dat je graag tijdelijk uit elkaar wilt door te wisselen van huis. Ik zou hem dan verzoeken een slaapplek te regelen omdat ik me nu niet geroepen voel om voor hem te zorgen. Hoe je het regelt maakt me niet uit maar ik wil er niet mee bezig zijn, ik heb genoeg aan mezelf. Dat is toch wat anders dan in het bijzijn van de kinderen hem het huis uit te schoppen.
Ik begrijp niet dat de man niet zijn koffers zelf pakt en weggaat, omdat de vrouw hem dat gevraagd heeft. Hoe moeilijk kan het zijn, als je je vrouw door het slijk haalt, niet kan doen waar zij behoefte aan heeft, want hij wil het toch goed maken... Als hij zijn verantwoordelijkheid voor zijn daden niet neemt, dan is het sowieso al klaar.
Ben ik met je eens. Zo zou het ook kunnen/moeten gaan, maar de praktijk wijst vaak anders uit. Helaas! Iedereen mag het overdreven vinden wat ik zeg maar het is wel bewezen dat strijdende ouders een vorm van mishandeling is.
Als je voor je eerste voorbeeld zou kiezen; hem door het slijk halen tegenover de kinderen, dan vind ik van wel. Tweede voorbeeld niet. Het is maar net waar je jezelf onder zou scharen hè
Ah oké dan zitten we toch redelijk op hetzelfde level ookal denken we er in beginsel anders over Maar volgens mij heeft hier niemand gezegd dat ze papa door het slijk zouden halen ten opzichte van de kinderen?