@Star2017 ja erg hé?? Had t bij m'n zoontje heel erg en ben toen op advies vd verlos magnesium gaan slikken. Hielp goed! Alleen vonden m'n darmen t niet zo leuk, maar ik reageer nogal sterk met m'n darmen. Deze zwangerschap is t een stuk minder dus gebruik nu niks. Maar m'n kuiten en voeten indd, auw!! @Secretangel heel herkenbaar!! Ik vind t ook allemaal zo weeiig haha. Bij m'n zoontje heb ik zelf kaartje gemaakt met een plaatje van internet, van een beertje. Dit keer heb ik een kaartje van Studiodraak.nl ben er eindelijk uit haha!
Ik ben zo blij dat mn vriendinnetje mn kaartje gaat maken Heb wel een enigzins zoet gedichtje. Dat geef ik meteen toe. Maar ook dat heeft weer deels te maken met de situatie Kon ook niks anders bedenken. Haha. En qua naam. Ja ik twijfel soms ook nog hoor. Iedereen heeft het altijd over DE naam! Dat gevoel heb ik niet. Nooit gehad ook, bij geen enkele naam. Maar ik vind hem al jaren heel mooi. En de vader en ik waren t hier over eens. Vond ik ook wel belangrijk. En qua kramp, ja dat heb ik ook wel. Beetje rekken helpt vaak wel.
Hier héél soms kramp maar vooral rusteloze benen, daar was ik al bekend mee maar is nu wel weer erger. En soms voel ik dat zelfs in mijn armen, super naar. Ik slik nu 3 magnesiumpillen (chelaat en anders citraat, want dat is beter opneembaar) op een dag, maar het gaat toch echt niet weg, helaas De naam is bij ons gelukkig geen issue, die hebben we echt al járen en zijn er nog steeds van overtuigd. Al kan ik me nog totaal niet voorstellen dat we die naam straks echt elke dag gaan gebruiken! Ik heb vandaag de enveloppen besteld die mijn vriend dus uiteindelijk heeft gekozen Ik wil graag zelf een gedichtje maken voor op het kaartje maar kom daar nog niet uit.
Hier geen kramp gelukkig, wel af en toe maagzuur, bleh! Wij hebben als gedichtje: mama's liefde gaan we samen delen, papa's trots zijn we allebei maar als broertje/ zusje ben je alleen van mij. Geen idee of hij zoet is, wij vinden m leuk haha. Kaartje heeft een giraf voor op en aan de binnenkant en dan accentkleur blauw of roze, geen tierelantijntjes ofzo. Hier heerlijk aan het het poetsen geslagen, elke dag zie ik wel iets nieuws. Heb maar een lijstje gemaakt
Hahaha ik heb vandaag lekker alle rompers opgehangen. Had ze vannacht gewassen en nu lekker weer om ze buiten te hangen Ik heb als gedichtje: Ik heb een cadeautje gekregen. *naam* is hoe hij heet. Dit lieve kleine ventje maakt mijn leven compleet. Wel enigzins zoet, maar vind maar eens iets wat enigzins past bij een ongeplande zwangerschap waarbij geen papa in beeld is. officieel is het ook "maakt ons gezin compleet" maar geen idee of er evt ooit nog meer kindjes komen, of er evt ooit nog een vent komt. Dus daar kan ik nog weinig over zeggen @joyce2086 ik vind die van jullie ook heel leuk
Ons gedichtje zal niet rijmen en meer iets zijn wat we haar willen meegeven. Ik heb tot nu toe: je bent fantastisch de wereld aan je voeten Maar dat vind ik nog wat te simpel. Denk ik
Ons gedichtje duidt ergens voor ons ook op de vroeggeboorte en dat het allemaal niet zo makkelijk gaat om zwanger te raken. Maar wordt vast niet door iedereen zo gelezen als door ons.
@kramp niet echt maar wel heel naar gevoel in m'n benen, latent aanwezig zegmaar. En ook soms rusteloos. Ik las dat magnesium het beste wordt opgenomen via de huid, voetbadje ofzo. Zoek maar eens op groene vrouw en magnesium. @Kaartje ik heb m'n man een paar opties laten zien, hij moet z'n goedkeuring nog geven en qua tekst zijn we er ook nog niet uit. Hier al 3 nachten ruk geslapen vanwege ziek klein mannetje. Ben zo moe! Nog maar 2 weken werken, jeej! Hoe doen jullie het huishouden ? Ik heb echt geen energie meer en die zware buik zit in de weg. Hoognodige gebeurt wel maar kom niet overal aan toe.
Zwaardere taken (stofzuigen, dweilen, de tuin, etc) aan m’n man overlaten. De rest doe ik zelf in m’n eigen tempo op de drie dagen per week dat m’n dochter op de crèche is. Deed ik tot voor kort in razend tempo op 1 dag, maar dat red ik nu niet meer. Als ik van beneden naar zolder loop met bijv wat wasgoed moet ik echt eerst even uithijgen M’n boodschappen laat ik overigens al ruim een jaar bezorgen, dus geen omkijken naar. Dat scheelt al een boel.
Ik doe alles. En veel te fanatiek. Doe nu zelfs meer dan voor ik zwanger was. Dweil vaker enzo. Iets met nesteldrang..
Hahaha dat had ik ook. Altijd al wel een “alles-moet-brandschoon-zijn”-freak, maar was nu bijv elke dag de bedden aan het verschonen en 3 keer per week alle keukenkastjes aan het boenen. Want he, als je een vlekje weghaalt kan je net zo goed meteen álle kastjes opnieuw soppen, toch? Nu met bijna 36 weken gaat dat helaas niet meer zo goed. Alles is nog steeds schoon en netjes, hoor, maar het gaat meer volgens het ‘normale’ schoonmaakschema Ik lig nu wat vaker te lezen/series kijken op de bank met de kat op schoot dan dat ik aan het boenen ben
Ik hoop dat ik die rust ook nog vind. Ik gun mezelf meestal een pyjama uurtje als ik ben opgestaan, rustig ontbijten. En dan gaan we los! Hahaha. Als ik de kinderkamer bekijk wil ik huilen. Want hij is nog niet voldoende opgeruimd. Maar ik kan t ook gewoon niet zelf. Heb daar ff hulp bij nodig. En dat komt wel
Hahaha das wel heel erg. Ik ben normaal niet zo netjes. Bedden vaak veel te lang erop, dan denk ik al een week t moet echt.... Nu doe ik t netjes elke week, is alles boven en beneden schoon en netjes. Ruim ik elke dag op en haal ik een sopdoek over de kasten etc. Voor mijn doen, echt supergoed op orde haha. Ik doe t gewoon elke dag. Ik ben moe en m'n bekken is naar en m'n buik geeft protest maar ik word gek als t niet gebeurd dus... In dwing mezelf. Stofzuigen,dweilen,v uilniszak, kattenbak. Dat soort zwaardere dingen doet m'n man
Ik heb 1x per 2 weken een huishoudelijke hulp, ideaal. Had dr al bijna twee jaar hoor! Tussendoor doe ik zelf de nodige dingen nog: wassen, strijken, boodschappen, wc en waabakken ed en alles wat mn nesteldrang me verder nog laat doen haha. Bekken begint wel meer te protesteren dus ik probeer het rustig aan te doen.
Oh wauw, bezige bijtjes hoor! Stofzuigen doe ik tot nog toe zelf maar ik merk dat mn bekken dat niet meer wil, krijg er echt veel last van. Dus ik kap er zo langzamerhand maar mee. En een snel tempo zit er hier sowieso niet in met een kleuter en dreumes. Ik heb hoogstens 30min achter elkaar om iets te doen, nadat de was erin zit. Dan heeft iemand me weer nodig voor een koekje of poepluier of een vermaning. Dus ik sukkel maar gewoon een beetje door
Wat ik zo frustrerend vind? Dat mijn man GEEN nesteldrang heeft. Hij is normaal al niet erg opruimerig en geordend, maargoed, dat weet ik van m. Maar nu... grrrrrr. Ook onze geheel andere ideeen over schoon en opgeruimd. Gelukkig hoort hij grijnzend mijn geklaag en opdrachten aan en doet dan t e.e.a Ergens kan ik er wel om lachen. Net aan t afruimen, wil iets weg zetten in de kast en ineens denk ik NEE. NEE. Dit was niet zo, wat een teringzooi. Nou je raad t al, mn keukenkastjes heb ik op staan ruimen en zoonlief moest maar even wachten op zn wasbeurt
HoiHoi, kom ook weer even buurten. @ nesteldrang; Ik heb niet zo'n nesteldrang als bij de vorige. Ik ben veel meer bezig met het afronden van werk en niets doen, als ik heel eerlijk ben. Mijn kids vinden het ook heerlijk, nog nooit hebben ze zoveel tv gekeken als in de afgelopen weken. Ik heb gewoon geen puf. De laatste avonden sta ik ook gemiddeld zo'n 4-5 keer op om te plassen of door maagzuur. En ik slaap ook zo licht! Jullie ook? En kleine mannetje helpt ook niet. Gisteren was het echt een feest in mijn buik. @Kaartje, zo simpel en klassiek mogelijk: We zijn trots en blij met onze nieuwe zoon en broertje. Zo iets. Ik ben wel heel erg bezig met de vaginale pijn die na de bevalling komt. Ik begin me opeens te herinneren hoeveel pijn het doet om te bevallen! Niet zo zeer de weeen, maar daaronder. Nu heb ik een spray gevonden die goed schijnt te helpen van het merk Earth Mama Baby Angel (of zo iets). Het heet bottom spray. Schijnt verkoelend te helpen. Bij mijn eerste hebben ze me ingeknipt en ik werd gek van de pijn. Ik kon niet eens meer zitten. Bij mijn tweede was alles zo opgezwollen, dat ik gewoon niet kon plassen terwijl ik echt nodig moest. De verloskundige deed een catheter in (de pijn!!! Niet normaal gewoon!!!!) en er kwam echt heel veel uit, ze hadden dat niet verwacht (tja, een leerkracht heeft een grote blaas). Toen heb ik weer met een catheter gelopen en ik vond dat zo fijn. Ik hoefde niet op te staan s'avonds om te plassen en het prikte niet als ik moest plassen. Pfff, ik voel het nu gewoon, zelfs de knip, die nu meer dan 4 jaar oud is. Sorry, moest het even kwijt. Ik hoop niet dat ik dames heb geschockeerd!
@patri dat is heel herkenbaar! De oudste kijkt hier ook tegenwoordig meer tv dan anders.. het moet maar even, later weer tijd voor discipline. Ja ik slaap ook zo licht! En veel wakker hangt er vanaf hoe moe ik ben. Maagzuur is hier ook erger dan ooit. Nu al 2 stuks ranitidine per dag. Ze zeggen dat het kindje dan veel haar heeft, toch? Hier geen ervaring met een knip, alleen met inscheuren. Wat naar dat die pijn zo tegenviel! En dat je dat nog zo goed weet. Heb je bekken therapie of oefeningen oid? Dat kan wel eens helpen met plassen.
*compleet in shock* Volgens mij laat ik hem maar zitten als ik dit zo hoor. Blugh. Vanavond mn kat bij de dierenarts gebracht. Hopelijk weten we dan morgen meer. Maar hij is altijd zo aanwezig, waar ik ben is hij, behalve als ik douche of in bed lig. Tis zo leeg zonder hem. Kan alleen maar hopen op iets wat te genezen is. Maar ben zo bang voor orgaanfalen of tumoren. Heb zelf dierenartsassistente opleiding gedaan dus kan meestal mn hoofd goed koel houden en praktisch denken als t om mn beesten gaat. Weet voor mezelf ook wel dat als t iets ernstigs is en zn lijf is zichzelf al zo aan t verteren dat t niet lang duurt voor ik de knoop doorhak. Normaal ben ik ook helemaal niet zo emo, maar kon hem maar moeilijk achterlaten... zullen wel hormonen zijn