Ik ben echt een nachtmerrie voor iedere ouder geweest... altijd maar rare en gevaarlijke dingen aan het doen, mijn gymnasium niet afmaken, drama. Ik was nogal van dit soort situaties in het uitgaansleven: "Hey wil je een pil?" -"Ja, lekker!" *hap slik weg* -"Wat was dat eigenlijk?" Maar ik ben ook een keer weggelopen op mijn 14e, naar een grote stad gefietst, een kroeg ingedoken en vervolgens met een 20 jaar oudere man mee naar huis gegaan. Wat overigens een hele aardige en respectvolle man was die een eend voor me braadde en me op een logeerkamer liet slapen. Gelukkig. Liften zonder geld, bij wildvreemden blijven slapen die ik uit IRC chatrooms kende. Of bij mensen die ik ter plaatse leerde kennen. Allemaal goed gegaan, nooit iets geks gebeurd. Als ik onraad rook, was ik altijd snel weg. Goede intuïtie, denk ik. Ik was een keer op een feestje bij een rijke man. Ik was 17 jaar en had een paar dagen voor hem gewerkt op de High Life beurs in een stand waarbij ik klanten naar binnen moest kletsen en hij vond me wel een grappig meisje dus ik mocht op een hele chique party komen. Op dat feestje raakte ik aan de praat met een andere oude kerel, die me kennelijk ook een grappig meisje vond, want ik had legerkistjes aan onder mijn cocktailjurk. Ik was aan het praten over mijn favoriete comic, Tank Girl, die hij uiteraard niet kende. Hij liep weg en een uurtje later kwam hij naar me toe: "Ik heb iets voor jou. Ik weet zeker dat je het mooi vind. Kom maar mee." Dus ik vroeg: -"Wat is het dan?" Maar hij wilde het niet zeggen, ik moest gewoon meelopen. We verlieten het feest (was op een industrieterrein) en gingen het gebouw ernaast binnen, liepen door een donkere autoshowroom, door een paar kantoren heen en ik dacht: shit, dit is wel een beetje een risico. Ik ben in mijn eentje en deze oude man neemt me mee naar een donkere, desolate plek. We liepen en liepen maar door dat enorme gebouw heen en we kwamen in een grote ruimte, maar heel donker. Ik stond op het punt om weg te rennen, maar toen knipte de man het licht aan. En middenin een loods stond..... EEN TANK! "Voor de tankgirl!" zei de oude man met een hele brede lach op zijn gezicht. En ik mocht erop klimmen en alles. Ik heb nog een foto van mezelf in een little black dress (met kisten eronder) op de loop van een tank in een enorme loods, met een sigaret op mijn lip en zo blij als een kleuter
Poeh heb je even. Ik was heel lang een stil, boeken lezend nederig meisje. Totdat ik op een dag besloot dat dat maar eens afgelopen moest zijn. In die periode heb ik echt vanalles uitgevreten waarvan mijn ouders geen idee hebben. Ik sprak regelmatig af met wildvreemde jongens uit chatboxen en ging dan met de trein het hele land door. Ik had toen ook meerdere vriendjes tegelijk. Allemaal wel nog onschuldig maar jee wat vond ik mezelf stoer. Ben wel een keer bijna betrapt toen ik onderweg was van Scheveningen naar huis en mn telefoon uitviel doordat de batterij op was. Toen van een wildvreemde man een telefoon geleend om mn ouders te kunnen bellen dat ik wat langer bij een vriendin bleef. Ik dacht ook helemaal nergens bij na. Ben zelfs een keer met een jongen in een hotel blijven slapen. Stampte daar gewoon midden in Amsterdam een hotel binnen met de mededeling dat ik een kamer wilde, en die kreeg ik nog ook. Hoe dat kan als minderjarige snap ik nu niet. Ben ook een keer een paar dagen weg geweest, bleef bij wildvreemden logeren. Mn ouders hebben doodsangsten uitgestaan. In die tijd ook vanalles uitgeprobeerd maar ik vond drank en drugs niet zo heel interessant dus dat was snel klaar. Ik ben in die tijd wel een keer in de coffeeshop geweest en wat zakjes gehaald. Toen ik thuis kwam op mn kamer op een tafeltje gelegd. Mn moeder klopte aan de deur, waardoor ik de inhoud van de zakjes in paniek in mn broek heb gekieperd. Ik droeg in die tijd nog strings, dus dat was geen groot succes. Op mn 16e had ik een heel vaag vriendje. Hij zag er goed uit, had altijd te veel geld, was 3 jaar ouder en had een hele mooie, veel te dure, sportwagen. Soms belde hij op en kwam me dan in die sportauto van school halen. Ik liet dan alles vallen en spijbelde gewoon. Maar ik voelde me natuurlijk helemaal het einde met mijn stoere bad boy. Op een dag was hij ineens verdwenen. En belde toen op dat hij halsoverkop was gevlucht naar Turkije omdat hij ruzie had met criminelen waar hij zogenaamd niks mee te maken had. Een of andere deal die fout gelopen was. Heb me altijd afgevraagd in welk milieu die jongen zich in godsnaam ophield. Onze eerste date was trouwens ook een heel domme actie. Hij kwam me ophalen met zn auto en reed vervolgens naar het bos. Toen heb ik wel even zitten zweten of dit nou wel zo een goede actie was. Gelukkig goed afgelopen. Ik hoop maar dat mijn kinderen wat minder avontuurlijk ingesteld zijn.
De korte versie: nooit kids willen, liefde van leven tegenkomen en heel snel heul verliefd worden. Binnen 4 mnd zwanger en toen bleek het rugzakje (geestelijk en verslaving) van ex te zwaar voor ons gezinsleven. Ik ben te naief geweest op de impact die zijn rugzakje op ons leven had. Kind heb ik nooit spijt van gehad, maar had wat beter moeten nadenken en minder impulsief moeten handelen. Dan had ik het kind graag later gehad met een man waar ik wel op kon bouwen. Nu is mn kindje de liefde van mn leven.
Herkenbaar Wij waren 22 en 23 en waren twee jaar samen, maar we hadden nog nooit langer dan een paar dagen per keer samen doorgebracht (mijn man woonde en werkte toen nog in het buitenland). Toentertijd hier een huis gekocht terwijl hij nog niet eens aan zijn proeftijd bij zijn baan hier in Nederland was begonnen. Inmiddels bijna 14 jaar samen En ik ben nog steeds stapelverliefd op hem Maar als mijn zoon ooit zoiets flikt...oh wee...
Het voelde toen heel doordacht, maar nu denk ik 'wat een mazzel dat we goed bij elkaar bleken te passen'. Vrijwel meteen samenwonen, 5 maanden nadat we officieel een relatie kregen was ik al zwanger. Getrouwd toen we nog geen jaar bij elkaar waren. Tsja, als je de liefde van je leven tegenkomt dan weet je het ofzo?
Dit Waarom de inhoud uit de zakjes gehaald in godsnaam?! En in je ondergoed?!? Hahahaha zo'n paniekerige actie Oh ja, heb je het daarna nog opgerookt?
Daar was ik al een beetje bang voor, dat die vraag ging komen. Die foto ga ik dus niet uploaden niet geschikt voor jonge kijkers (in een erg 'littlele' little black dress op de loop van een tank, niet in de amazonzit), niet bepaald charmant met een paar borrels op en een sigaret in mijn mondhoek... bedenk er zelf maar een beeld bij
Ik was 16 en had leuk, vriendschappelijk contact met een jongen. Meer zat er voor mij niet in. Hij dacht daar anders over en was verliefd op mij. Toen kwam de vraag of ik zijn vriendin wilde zijn. Ik vond het zielig om hem af te wijzen dus ik stemde in. Het heeft nog 2 weken geduurd voordat ik durfde te zeggen dat het toch niks zou worden, arme jongen Verder ook bij een vreemde in de auto gestapt. 1x met een jongen die ik net ontmoet had en een andere keer omdat ik ingesneeuwd was in het centrum van Arnhem de bussen en treinen reden niet meer. Dat waren 2 mannen van een jaar of 30, ik was 18. Eenmaal in de auto zat ik me te bedenken wat ik moest doen als ze geen goede bedoelingen hadden. Niks gebeurd trouwens, het waren gewoon aardige mensen.
Hahaha hebben wij niet samen examen gedaan? stiekem jointjes roken in de pauzes.. Hier ook zo iets. kei leuke vent leren kennen. 3 maanden later samen gaan wonen, de pil buiten gegooid. En 3 maanden daarna zwanger.. na 7 jaar nog dol gelukkig!
Op mijn 16e tegen mijn vader gezegd dat ik met werk een nachtje weg ging en toen met mijn vriend naar een grote discotheek in Duitsland gegaan en bij vd valk geslapen. Voor ik ook nog maar op rijles zat had ik al heel wat kilometers achter het stuur doorgebracht. Eenmaal op rijles dacht ik dus minder lessen nodig te zijn want ik kon het al. Maar ik moest mijn rijstijl afleren dus alsnog flink lessen gehad. Achteraf natuurlijk heel dom om zonder rijbewijs achter het stuur te kruipen maar wat voelde ik me toen stoer...
Heerlijk topic dit! Toen ik +/- 14 was met de trein het land door naar allerlei mensen die ik alleen online kende.. Nooit iets gebeurd, maar ik vertelde mijn moeder niet waar ik heenging, dus stel dat, dan wist niemand dat Verder eigenlijk niet zoveel geks uitgehaald
Ik was samen met een vriendin. Ik kon geen jointjes draaien dus dat ging zij doen. Ik had dus net de inhoud van die zakjes op een bordje geleegd zodat zij kon gaan draaien. Daarna zouden we ze dan inpakken en ergens heen gaan. Toen klopte ineens mn moeder aan met de wasmand schone was. Dus ik pakte in paniek het bordje en kieperde de inhoud in mn broek, zittend. Er was echt geen tijd voor andere verdwijnacties en was dus echt pure paniek inderdaad. We zijn daarna maar om nieuwe hash gegaan.
Oooh dit lijkt me vet eng... Wat zal je inderdaad opgelucht zijn dat je haar eindelijk kwijt was. Ik was juist extreem voorzichtig .Na een avond aan de bar met mijn vriendin en een leuke jongen die zij vaag kende, hij betaalde onze drankjes. Ik zou haar thuis brengen met de auto. Hij vroeg of ik hem ook thuis wilde brengen. Was paar dorpen verder en ik ook altijd opgevoed 'geen mensen meenemen die je niet kent' zei ik nee. Paar maanden later werd het mijn vriend, nu al acht jaar mijn man maar soms moet hij me nog even laten weten dat ik hem toen niet wilde thuisbrengen. Achteraf is hij echt de goedheid zelve maar ja .Dat wist ik toen nog niet. Er ging dus ook wel wat tijd overheen voor ik hem weer zag. En het was een leuke anekdote op onze bruiloft
Ik was ooit eens op een feestje bij iemand die ik niet echt kon (was mee met een vriendin). Daar een jongen 'ontmoet' beetje mee gepraat enzo. TIjdje later waren ik en die vriendin op de kermis en kwamen we die jongen weer tegen en vroeg hij mn email (MSN tijd ) en liep weer weg, toen hij wegliep vroeg mn vriendin wie was dat!? Dus ik zeg hoezo jij kent m toch? Bleek ze m niet te kennen haha. Hij woonde een straat achter me en ben ik een aantal dagen later naar hem toe gegaan. Niet zo spannend als de meeste verhalen hier maar ik vond het best spannend zeg maar haha, kom uit een boerendorp vandaan en kwam eigenlijk nooit buiten het dorp