Hallo Mommy's, Even kortom: (ben geen schoonfam hater had een goede band voordat we op onszelf zijn gaan wonen en ouders werden) en dat ik dit nu zo voel en er zo klaar mee ben is niet zomaar er zijn dingen gebeurd en ook mijn omgeving vind dat ik hierin gelijk heb .. ik had bepaalde dingen waar ik me nu aan stoor of teleurgesteld in ben in sommige personen eigenlijk wel al kunnen verwachten.. alleen vallen sommige dingen je niet op of sta je er nog niet echt bij stil totdat je daadwerkelijk zelf kindjes hebt.. Zijn er meer moeders waarbij de band met schoonfam en vooral schoonma is veranderd tijdens de zwangerschap of na de bevalling ? ook het gedrag van schoonmoeders dat veranderde naar misschien toch jaloers ?? opdringerig? moeilijk doen? desintressen en erna menen dat ze alles zijn zodra het ze uitkomt ?? jou opeens niet meer kunnen uitstaan?? en dan bedoel ik echt in de mate van dat je ze het liefst ontloopt en er gewoon echt klaar mee bent en zelfs helemaal gestresst word als je bijv weet dat ze langs gaan komen.. hoor graag jullie verhalen en adviezen X
Jup. Ineens claimerig en denken dat ze alles kunnen bepalen en de moeder niks te zeggen heeft. Lelijke dingen gezegd tegen de omgeving ed. Ik heb het een tijdje geprobeerd. Maar door mijn onzekerheid helemaal de deur dicht gegooid omdat ik niet met het getrek om kon gaan. Nu toch gezegd tegen vriend dat ik het wil proberen en gelijk alweer discussies. Maar goed ik ga nu goed op mijn strepen staan, hoe ze ook achter mijn rug om gaan doen.
oh nee.. wat jammer en laag dat ze zo achter je rug ineens is gaan praten etc.. vraag je soms of wat gaat er in dat hoofd om en waarom? .. ik merk hier met kleine dingetjes al dat het enorm verkeerd valt en geen begrip voor is dus vaak kijk ik er al tegenop als ze ouder word (hier kan ik wel om janken) dat schoonma ook meer verwachtingen gaat hebben waar ik het niet mee eens ben en ze stampei gaat lopen maken .. heb gewoon geen zin in gezeik maar ja er zit niks anders op vrees ik hahaha en ik blijf op me strepen staan maar heb een vent die meestal achter mammie staat waardoor je in een positie word geduwd die je echt niet wilt-_-' als het aan mij lag had ik het verhaal allang beëindigt hier.. maarja
Ja, na de bevalling is de band met mijn schoonfamilie 180 graden gedraaid. We konden heel goed opschieten, maar door bepaalde opmerkingen en niet komen op belangrijke dagen heb ik afstand genomen. Het begon allemaal in de kraamweek Ze heeft zelf smetvrees en toen ze op kraamvisite kwam zei ze tussen neus en lippen door dat als het huis niet schoon zou zijn de Kraamzorg jeugdzorg zou inschakelen. Het huis was juist spik en span, maar onder de hormonen raakte ik helemaal in de stress en heeft de kraamzorg mij bijna letterlijk naar bed moeten brengen na 10 keer gezegd te hebben dat het huis hartstikke schoon is. Mijn schoonmoeder presteerde het zelfs om op de dag van mijn geregistreerde partnerschap, waar zij getuige zou zijn, af te bellen een paar uur van te voren. Daarna de verjaardag van mijn zoon afgebeld met een rare smoes en toen was ik er klaar mee...ik ga dit niet de rest van ons leven doen.
bah wat een naar mens dan !! ja akties vertellen je meer als woorden helaas.. als ze overal zo laconiek over denkt en om gaat door op belangrijke momenten last minute af te zeggen en zelfs bij de kleine zou ik er ook klaar mee zijn , zulke mensen zijn jou kindje en tijd niet waard.. en waar haalt ze het lef vandaan jou zo op de kast te jagen met "het moet schoon zijn want anders " sjongejonge
Halo dames, Nou ik kan er ook mee over praten. Ook mijn schoonmoeder is een heks van eene mens. Ze is tegen me te keer gegaan en is ook niet op onze zoon zijn 1ste verjaardag geweest. Toen was ik er ook klaar mee. Mijn deur is ook dicht voor haar. Ik wil haar niet meer zien en spreken. Nu moeten we aan het einde van de maand wel naar een verjaardag waar ze ook al zal zijn en daar zie ik wel tegen op. Ik heb ook al tegen mijn man gezegd ik groet haar niet ik zal haar negeren. Nu zet ze op haar Whatsapp profiel allemaal van die rare teksten die naar mij verwijzen. Gisteren heeft ze mijn man geappt na een maand pas. Ik heb tegen me man gezegd je appt niet terug en hij was er mee eens. Hij is ook klaar met zijn moeder. Wat zoude jullue doen tijdens de verjaardag want ik weet zeker dat ze met andere mensen over mij gaan roddelen en dingen gaat zeggen die voor mij van toepassung zijn. Ik kan er nu al niet tegen laatst die dag zelf.
ik snap jou helemaal !! maar je hebt geluk dat jou man achter je zal staan !! , wat ik zou doen is gewoon niet gaan als dat kan .. en anders als het niet anders kan wel gaan en haar echt negeren en je met je man en kind bezig houden en als ze rare opmerkingen tegen jou gaat maken of wat dan ook gewoon echt negeren aankijken met een lach zovan boeie en verder gaan waar je mee bezig was.. of als ze verder gaat dan antwoord jij gewoon oh mensen wat een weertje he ? erboven staan ookal ga je van binnen wie een tierelier of je laat je man er wat van zeggen en misschien dat ze zich dan indimt .. want vele sm zijn ook nog zo als ze merken dat het schoondochter niets doet dat ze op de gevoelens van hun zoon gaan spelen..
Dit is hier de basis van al het kwaad (om het maar even dramatisch te zeggen). Als dit punt er namelijk niet was zou er zoveel veranderen in de situatie. Dat geeft schoonouders namelijk ook het gevoel dat ze alles voor het zeggen hebben. En thuis zit je ondertussen de scherven op te rapen....
Hier is de band met mn schoonmoeder juist enorm versterkt. Vond haar vaak iets te opdringerig en teveel voor ons willen bepalen. Nu is ze de allerliefste oma die ik mij kan bedenken. Mijn moeder daarintegen is andersom. Die zie ik nu juist niet meer. Altijd ikke ikke ikke bij haar en nooit aan een ander denken. Ging er vanuit dat onze zoon daar elke week zou komen en paar dagen en slapen. Toen ze een nieuw vriendje kreeg heeft ze onze zoon van juli tot november niet gezien. Ging ze mij weer allerlei kak opmerkingen om de oren slingeren en toen ze niet op zn eerste verjaardag kwam.omdat ze naar de moeder van dr nieuwe ventje moest, was dat de druppel. Dus hier andersom. Ik wil mn schoonmoeder voor geen goud missen.
ja echt precies hoor.. we hebben al jaren een relatie en er is nog nooit zo'n knik geweest als nu.. me vent snapt er niks van .. dat ik als lieve meid en schoondochter naar dit ben gegaan.. want zijn moeder doet nooit iets fout "ZUCHT" en als die al vind dat ik gelijk heb dan wilt die steeds dat ik de schijn ophoud om zo de confrontaties uit de weg te gaan.. maar die zijn op een gegeven moment toch niet meer te vermijden.. hij heeft 1 x echt achter mij gestaan en dat ging om hoe ik mijn bevalling had gepland (werd ingeleid en krijg je bevallingsplan) en heb dat tegen iedereen gezegt die van mij in het ziekenhuis aanwezig mochten zijn zodat het gewoon voor iedereen duidelijk en zo fijn mogelijk zou verlopen .. Niemand had er problemen mee alleen madam weer-_-' hele drama en zegt ze tegen me vriend "ja heb jij er niks over te zeggen dan" waarop hij zei dat ik geen rare dingen of verwachtingen had en dat die het zelf ook zo zou hebben gedaan en ik diegene ben die gaat bevallen en niet hij of zijn moeder.. joohhh huilen deed ze toen en hele drama. ik werd ondertussen enorm boos en kreeg harde buiken voor mijn gevoel deed ze het erom om hem aan haar kant te krijgen , en toen kwam de eerste barst wat betreft haar en mij.. ook toen we op onszelf gingen wonen etc etc achteraf maakte ze overal een drama om en ging het altijd om hoe zei zich erbij voelde blabla denk aandacht te kort ofzo want dat is het gedrag wat zo'n persoon zou vertonen . ik kan niet tegen zulke mensen.. en zo is het allemaal een beetje begonnen ..
Ja, daar ben ik wel blij om dat mijn man wel achter me staat. Ik denk ook andere familieleden, omdat ze weten hoe ze is. Er komt ook niemand bij haar. Ik moet wel naar die verjaardag want is mijn man zijn broertje ze dochter de verjaardag dus schoonmoeder haare 2de kleinkind ze schelen 3 maanden. Mijn zoontje is haar 1ste kleinkind Ze doet ook veel meer voor de andere kleinkind en zal weer lopen opscheppen. Ze zal zich uitslove met alles ppff kijk er tegen op. Ik heb haaar ook niet nodig ze hoef mijn zoontje niks te geven. Maar het idee. Daarnaast geeft ze haaar andere zoon elkr keer geld en kadootjes terwijl mijn man niks krijgt. Ze zegt ook letterlijk dat die andere zoon haar alles is en speciaal etc bijzonder bla bla en mijn kijkt ze niet eens om. Misschien daarom staat mijn man ook achter me omdat hij het zelf ook inziet.
wat triest dat het zo met je eigen moeder is gegaan maar wel een pluspunt dat het tussen jou en schoonma goed gaat.
bah bah verschil maker dus.. samen staan jullie sterk en sta boven zulke mensen want jullie hebben haar inderdaad niet nodig als ik het zo lees we willen allemaal het mooie plaatje maar helaas loopt het leven niet altijd zo geniet van jullie kleintje
Jup herkenbaar helaas... Nou moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat er na de geboorte van onze zoon een ruzie is geweest bij mijn schoonfamilie tussen mijn man zijn broer en zijn zus. Zijn zus raakte namelijk zwanger van een jongen waar de familie echt niet achter stond en dat is toen flink geëscaleerd. Zeker omdat schoonzus voor zij zwanger werd al wist dat die jongen niet geaccepteerd zou worden door familie. Maar sindsdien is er ook heel lang geen contact geweest met schoonmoeder. Nu is er wel weer contact maar echt heel sporadisch terwijl we normaal iedere week op bezoek kwamen. En het gaat ook allemaal heel akward. Wel jammer allemaal... niet dat ik er zelf minder gelukkig door ben want mijn gezin komt op nummer 1.
Absoluut vind ik ook. Alleen ik heb ruim 10 jaar heel hard mn best gedaan om dr een plek in mn leven te geven, alleen sommigen zijn het niet waard en doen je meer verdriet. In sommige gevallen is het beter om afscheid te nemen van bepaalde mensen in je leven.
Heel herkenbaar. Helaas is dit ons hele relatie al zo. Jarloerze schoonmoeder en een vervelende schoonvader met vervelende rotopmerkingen. Ik vertrouw ze niet en ik zal ze ook nooit vertrouwen. Hoe ik ermee omga? Met veel moed bijmezelf inpraten en voor mijn man ga ik naar hun toe of komen ze naar ons toe. Gelukkig is dit maar heel weinig keer in de maand. Gelukkig staan mijn man en ik bijna hierin op 1 lijn.
Ik vraag mij dan af wat qua willen bepalen of claimen het aantal vd kleinkinderen dan is. Hier durf ik het rustig aan weer te gaan proberen omdat er binnenkort vanuit mijn vriend zijn broer en vrouw 2 kinderen bij gaan komen. Zover ik begrepen heb zijn daar weinig grenzen tussen en zal ze daar daarom alle ruimte kunnen pakken die ze wil hebben. Ik hoop dan dat er hier dan wat meer lucht blijft.
dat is zeker waar , hoe jammer dat ook is.. het moet niet zo zijn dat jijzelf en of je gezin er onder lijdt
respect dat je er nog zo mee kan omgaan. hier mochten we elkaar wel maar zoals ik al zei , je ziet sommige dingen niet eerder in of je staat er niet bij stil tot je zelf kindjes hebt en de situatie zich daadwerkelijk voor doet .. had het niet verwacht maar had het ergens wel kunnen weten
ja snap ik, dat ze dan meer daar rondhangt en dat ze dat niet meer zo claimerig bij jullie gaat zijn.. dus dat het zich weer compenseert??