Mijn man wordt binnenkort geopereerd. Hij zal ongeveer een week in het ziekenhuis blijven en daarna naar huis komen. Hij volgt dan een revalidatietraject. De verwachting is dat je na twee maanden ongeveer weer aan het werk kan. We proberen te anticiperen hierop maar ik vind het toch lastig om te bedenken waar we straks, qua organisatie, allemaal rekening mee moeten houden. Hoe we de kinderen voorbereiden (hij mag ze lang niet optillen, bijvoorbeeld). Dat papa nog regelmatig moe zal zijn en het rustig aan moet doen. Mijn moeder komt bij ons als mijn man in het ziekenhuis ligt. Daarna kunnen we thuishulp inschakelen. Zijn er ervaringen?
Niet met deze lengte van revalidatie maar toen onze dochter nog geen jaar was is mijn man geopereerd. Om met haar te spelen legden we een boxkleed op de keukentafel zodat hij kon zitten en met haar spelen. Verder zelf zoveel mogelijk tillen en verder zelf laten klimmen indien mogelijk.
Hoe oud zijn je andere kinderen? Ik zie in je onderschrift een baby van 8/9 maanden? Mijn vriend heeft 6 jaar geleden een hartinfarct gehad, dus de hele ziekteperiode was onverwacht natuurlijk. Mijn oudste was net 3 en de jongste moest nog 1 jaar worden. Hij heeft eerst twee weken in het ziekenhuis gelegen, toen anderhalve week thuis in afwachting van oproep revalidatie. Daarna nog 3 weken intern in revalidatie. Heb de kinderen niet echt voorbereid op zijn afwezigheid, wel gingen ze mee naar het ziekenhuis en wegbrengen/ophalen revalidatie. Tussendoor veel hulp in huis gehad en de jongste is zelfs een week bij mijn ouders geweest. Ze bewogen "gewoon" mee, ze zijn erg flexibel op jonge leeftijd.
Hier andersom (ik een lange opname én revalidatie meerdere maanden). Vriend hield met zoontje zo veel mogelijk het normale ritme aan. Dus 2 a 3 dagen kdv en 1 dag oma en opa. Een maal per week huishoudster, thuishulp om mij te helpen en verder zo veel mogelijk hulptroepen in de vorm van ouders, buren en vrienden. We hebben ons in die periode ook gerealiseerd hoe belangrijk buren en vrienden zijn die op loopafstand wonen. Verder was het heel fijn dat de werkgever van mijn vriend heel flexibel en meegaand was. Verder waren mijn vriend en zoontje vaak welkom om ergens eten. Misschien is dat met een groter gezin wat lastiger. Niet te ingewikkeld doen met eten dus en vooruit koken in grote porties en dan invriezen (veel soepen en sauzen maken). Misschien de kinderen niet elke dag in bad/douche? Boodschappen aan huis laten bezorgen. T is maar tijdelijk moet je denken. Veel sterkte, want kan me voorstellen dat je er tegenop ziet.
Hier was het ook omgekeerd. Ik lang in het zkh (6 weken) en daarna nog lang revalideren en aantal heroperaties. Toen hadden we alleen de oudste maar. Die was bij mijn ouders als ex werkte en anders bij hem. Toen ik wel thuis was ging ik met zoon mee naar mijn ouders.
Bedankt voor de reacties. We hebben drie kinderen van bijna 6, 3 en 8 maanden. Hun routine gaat zoveel mogelijk door. Mijn moeder komt bij ons en ook hebben we recht op thuisverpleging.
Ik heb zelf een jaar lang gerevalideert na een autoongeval. Mijn zoon was toen bijna 3. Zelfs na de revalidatie heb ik hem lang niet kunnen tillen. De revalidatie was hier intensief. 3x per week 4 uur in het ziekenhuis, mijn man werkte die tijd en mijn moeder was veel bij ons thuis en ging zelf naar huis als mijn man thuis kwam uit zijn werk. Ik heb dat jaar buiten de revalidatie om ook heel veel in bed gelegen. Omdat ik een ongeval heb gehad hebben we onze zoon nooit kunnen voorbereiden maar hoe klein hij ook was ging het eigenlijk vanzelf allemaal. Hij wist op een bepaald moment niet beter, ik denk dat kinderen dat soort dingen heel goed aanvoelen. Als je het een beetje kunt voorbereiden is dat fijn. Ik zou proberen zo open mogelijk naar de kinderen te zijn (voor zover dat kan naar leeftijd) en te blijven praten dat het ook goed komt. Mijn zoon was nooit een mama's kindje tot het moment dat ik niets meer kon (en nog steeds). Als ik nu een periode plat lig na een operatie wil hij nooit ergens logeren of spelen hij wil dan dichtbij zijn maar zegt dat niet. Hij heeft ondanks dat hij klein was meegkregen hoe kritiek ik heb gelegen en heeft daardoor een soort verlatingsangst ontwilkkelt. Bij elke operatie moet ik hem weer vertellen dat alles goed komt maar op een of andere manier wil hij dat met eigen ogen zien en neemt hij dat niet zomaar aan door op een afstandje plezier te hebben met vriendjes.
Mijn vriend heeft ook moeten revalideren na een herniaoperatie. Revalidatie periode duurde langer door complicaties. Wij hebben 24/7 iemand in huis gehad omdat onze dochter toen constant zorg nodig had. Alleen hulp van ouders gehad. Geen thuiszorg. Bij vragen mag je PB’en.
Mijn man heeft 2 jaar terug (na ruim een maand veel pijn) 6 weken in het ziekenhuis gelegen en daarna nog een aantal weken thuis gerevalideerd. Hij was altijd de woensdag vrij en mijn ouders hebben dat opgevangen. Die middag deed ik altijd de boodschappen, mijn moeder dweilde die dag. Verder was het met 4 dagen werken en zo goed als elke dag papa bezoeken flink aanpoten. Ik was elke avond pas rond 22:00 klaar met mijn routine, het was ook midden in de zomer dus badjes moesten leeg en de tuin moest water hebben. Achteraf gezien heb ik mezelf heel erg voorbij gelopen. De kinderen waren toen 8 en 6 jaar en snapten gelukkig heel goed dat papa niet zoveel kon. Zelfs in het ziekenhuis durfde ik ze best even alleen met hem te laten terwijl hij alleen plat mocht liggen en dus niet kon ingrijpen.
Hier ook ervaringen ermee. Onze dochters waren ook ongeveer net zo oud als die van jou toen (net 1, bijna 3 en 4,5 jaar). Mijn man kreeg een hartstilstand, dus kinderen niet op voor kunnen bereiden. Man is 10 maanden van huis geweest daarna nog zeker een jaar poliklinische revalidatie. En nu nog altijd extreem moe, dus kan weinig met de kinderen. Wat mij opviel is dat de kinderen zich to
Telefoongesprek... maar nog even dit bericht afmaken. De kinderen pasten zich eigenlijk best snel aan aan de situatie. En zijn ook erg bewust wanneer iets belangrijk is. Als ik bijvoorbeeld vraag of ze stil willen zijn (omdat ik dat gewoon wil ) luisteren ze echt niet altijd direct. Als mijn man het vraagt of ik wanneer ik aangeef dat het voor mijn man belangrijk is wel. De tijd in het ziekenhuis is erg hectisch. Voor jouw man wordt alles geregeld, voor het gezin niet. Zorg voor een goede achterban. In het begin is het heel fijn als er iemand thuis helpt (ik lees dat je moeder je gaat helpen, heel fijn), maar ook als je man weer thuis is, is het fijn als er in het begin hulp blijft (misschien moet je vaker naar ziekenhuizen en is het handig als er iemand anders je kinderen kan opvangen als je te laat terug bent op school (ziekenhuisafspraken lopen regelmatig uit, verkeer op de weg is niet in te plannen). Ook is het fijn als je kind misschien net iets vaker bij een vriendje kan spelen (toch net iets meer rust in huis voor je man). Als een vriendin een keer voor je wil koken/ boodschappen doen is ook erg fijn. Etc. Maar eerlijk gezegd was ik vooral heel erg blij toen alle revalidatie eindelijk achter de rug was en ik ons eigen gezinnetje/ zelfstandigheid eindelijk terug had (ook al is dat nu eigenlijk nog steeds niet helemaal het geval).
Mijn man heeft vorig jaar een acute, geperforeerde blindedarmontsteking gehad. Heeft bijna een week in het ziekenhuis gelegen en daarna nog zes weken ziek thuis geweest. Ik vond het eerlijk gezegd best heftig allemaal, deels ook doorsat het acuut was. We hebben helaas geen opa’s en oma’s die echt veel kunnen doen maar wel verschillende oppassen die ik toen heb kunnen inzetten. Wat het verder ook wat zwaarder maakt er was dat ik op een afdeling zat waar sfeer niet zo goed was en dus weinig begrip voor deze zware tijd. Even flink aanpoten dus De kinderen hadden er op zich niet heel veel last van. Veel succes en sterkte!
Bedankt voor alle reacties! De operatie is goed gegaan. Na 6 dagen is mijn man naar huis gekomen. Hier doet hij het rustig aan. Gaat tussendoor even op bed, rommelt wat in huis en loopt korte stukjes. Mijn moeder is ruim een week bij ons geweest. Nu hebben we geen hulp maar de nicht van mijn man kan elk moment komen als het nodig is. Over twee weken start het revalidatietraject. Dat zal 2 a 3 keer per week fysiotherapie zijn. In het ziekenhuis en later gewoon in een centrum hier in de buurt. @nan1984 dat lijkt me heel heftig. Hier waren de twee oudsten ook van slag, vooral de oudste dan. Ze had het echt moeilijk die week.