Hahah ow nee hoor, zit mij helemaal niet hoog. Vind het juist hilarische dat er mensen zijn die zo denken. Lig er echt geen moment wakker van hoor
Ik had precies hetzelfde, flexibele uren, goed salaris, goede functie en doorgroeimogelijkheden, maar ik vond het gewoon echt niet leuk! Ik werd er echt somber van en voelde geen passie voor wat ik aan het doen was. En na het zoveelste incident met mijn leidinggevende was ik er helemaal klaar mee. De eerste week was even raar, en vroeg me soms af of ik er wel goed aan had gedaan, maar de opluchting overheerste echt. Het is nu 1,5 jaar geleden, ik heb in de tussentijd nog een kindje gekregen en mijn oudste dochter overleed en ik was al die tijd zo opgelucht dat ik niet die gouden handboeien nog om had, waar Eppo het over heeft! Geen moment spijt van gehad! Ik ben sinds augustus weer aan het studeren en voel me echt happy met de situatie (hoewel het natuurlijk ook druk is) ik ontwikkel mezelf en ben thuis voor de kinderen financieel is het bij ons goed te doen op het inkomen van mijn man dus dat scheelt natuurlijk. Je weet niet hoe het zal zijn, dat weet je nooit natuurlijk tot je de keuze maakt, maar wat je je wel kunt afvragen is of je gelukkig bent met hoe het nu is. Als dat het niet is dan is dat je antwoord. En inderdaad, je zou verlof en vakantie aan elkaar vast kunnen plakken om te zien hoe dat is, hoewel de situatie de eerste maanden met een kleine baby zich er niet echt voor leent om echt te bepalen of je het werken mist. Maar het geeft je wel speling om erover na te denken. Succes met je beslissing!
Ik ben 5 jaar geleden gestopt met werken en geen seconde spijt van gehad. Jongste dochter had extra structuur nodig en haar gedrag was op dat moment ook extreem moeilijk. Er kwam meer rust in huis toen ik stopte met werken. In die periode kregen nog een kindje erbij en het was heerlijk om zwanger te zijn en niet naar mijn werk te hoeven (met alle vermoeidheid en misselijkheid etc). En ook nu vind ik het heerlijk om thuis te zijn. Op dit moment zie ik me ook niet snel weer gaan werken. Ik heb drie dochters op drie verschillende scholen, met verschillende sporten en extra ander afspraken (zoals iedere maand ortho controle etc.) Ik krijg het nu allemaal prima rond, maar als ik zou werken zouden ze niet meer de sporten kunnen beoefenen die ze willen en zouden andere afspraken ook een stuk ingewikkelder worden. Dus voorlopig is het goed zo.
Ik zit er over na te denken om mijn contract van 24u om te laten zetten naar een 0 uren contract zodat ik flexibel kan werken (als mijn man thuis is) In de zorg werk zat dus weet wel dat ik voldoende uren zou kunnen werken. Maar zonder roostergedoe en verplichtingen
Dat snap ik dus ook niet. Net zoals @Betsy ook al zegt. Niemand heeft dat ooit gezegd. Iedere vrouw met kinderen weet wel beter. Dus we denken dat ook niet stiekem. Misschien dat een handje vol mannen zo denkt? Maar ondertussen blijft het maar steeds terug komen, dit 'verwijt'.
Tuc aub ........ Willen we nu serieus weer een hele discussie gaan voeren over wie wat denkt over een TBM? Kom op zeg, daar gaat dit topic toch niet over die discussies zijn al zo vaak geweest.
Nou mijn man iig niet. 1x per jaar ben ik 1 dag goed ziek en moet hij thuis blijven en school en huishouden regelenen hij kan niet wachten tot die dag om is. Hij werkt met enkel voltijds werkende Belgische dames op zijn kantoor en die hebben dat ook helemaal niet, ze hebben er onwijs respect voor dat ik de hele week thuis bij de kinderen ben (afgezien van mijn werk als go)
@julia80 Er word nu gesproken over thuisblijf ouder worden. Maar zoals ik je verhaal lees wil je gewoon nu even stoppen en na de geboorte van je kindje weer verder kijken. Of is het echt dat je ontslag wil nemen en de komende jaren thuis wil blijven?
Eigenlijk weet ik het nog echt niet @iMoeder. Ik wil vooral in het komend jaar helemaal weer in balans komen en me op de baby richten. Maar mij kennende ben ik niet het type om echt volledig thuisblijf moeder te worden, maar zal altijd wel weer iets zoeken maar niet teveel uren in de week. Een van de eerste dingen waar ik aan denk is mijn tweede boek afschrijven (dat is nu halverwege en ik heb ooit een roman uitgegeven, bij kleine uitgeverij hoor. Het stelde niet zoveel voor maar ik vond het wel erg leuk)
Hahahahaha. De enige die dit iedere keer weer aanhaalt ben jij. Niet tuc. Dus die blik kun je beter even in de spiegel doen.
Het is heel simpel. Of je kunt prima (begrijpend) lezen, en dus probeer je alleen maar onrust te stoken. Of je kunt niet zo goed (begrijpend) lezen en dan kun je al je ‘naar eigen zeggen Netflix tijd’ beter besteden aan het opkrikken van je leesniveau. En als je het goed doet wil ik je best een lolly komen brengen hoor.