Hier krijg ik wel echt de kriebels van, mijn schoonvader drinkt als enige rode wijn, reken er maar op dat als ze hier een avondje zijn wij altijd een fles rode wijn in huis hebben en daar hoeven wij echt helemaal niks voor terug. Mijn schoonouders zijn zo erg dat als ze iets kopen voor ons wat 1.50,- is, wij dat hele kleine innie minie bedrag nog terug moeten betalen. ( het word zelfs opgeschreven !) mijn familie kan er dan weer smakelijk om lachen als ik zoiets vertel.
Mijn moeder stopt weleens iets toe maar wel echt alleen noodzakelijke spullen. Zo heeft ze vorig jaar onze nieuwe droger en cv ketel bekostigd, de nieuwe meubelen deels meebetaald en pas een nieuwe fiets voor onze dochter. Wij kunnen het zeker zelf betalen maar wat zij voor ons betaald is ook mijn erfdeel ( kindsdeel), zij doet het liever op deze manier en dat het voor nuttige uitgaven wordt gebruikt als dat het op wordt gemaakt aan rommel alszijnde kleding, vakanties etc, Wij zijn er blij mee en zij ook. Ik kan me wel voorstellen dat wanneer jezelf even niet zo ruim zit en je weet dat je ouders een ruim inkomen hebben dat het dan weleens kan knagen maar je zou het ook bespreekbaar kunnen maken,
Nee wij krijgen nooit eens iets toegestopt. Zie dat in mijn omgeving veel gebeuren. Of de mazzel hebben dat ouders/schoonouders een camper/caravan/vakantiehuisje hebben waarvan je gebruik mag maken. Of een deel van de hypotheek betalen.. Ik ben altijd blij dat wij ons financieel gezien altijd redden en we komen nu (gelukkig) niks te kort. Maar in het verleden hebben wij het met een stuk minder moeten doen en hebben toen ook andere keuzes moeten maken. Klusjes die uitgesteld werden, karig boodschappen doen, geen dure uitjes of uit eten. En ik ben altijd blij geweest dat we het samen zonder hulp gered hebben. Wat ik deed was toch wel de oude kleding/spullen verkopen via Mp zodat ik een extra potje had. Weet niet of je de mogelijkheid hebt met de Koningsdag te gaan staan? En dan deed ik dus ook spullen weg waar nog prima mee gespeeld had kunnen worden maar wat wel meteen een boel extra opbracht zoals de toet toet garage, oude telefoon enz. Op zo’n dag pakte ik wel eens 150,- extra!
Mmh toen mijn moeder nog leefde wel, ze had t zelf niet breed maar gaf dr laatste cent aan onze kinderen. En nee, geen grote dingen, maar als ze samen naar t dorp gingen kreeg ze vaak wel een t shirtje, of boekje oid. Of ze nam iets leuks / lekkers mee voor ons zelf. Schoonouders hebben bv ons een bijdrage gegeven voor kinderwagen en passen 1 dag in de week op jongste. Als wij echt een groot bedrag zouden nodig hebben zouden we miss wel kunnen lenen oid. Verder heb ik een lieve tante waar ik in de zomer en met sinterklaas altijd een mooi bedragje van krijg. Gewoon, omdat ze haar kinderen dat ook geeft. Oh en een keer hebben we een envelop in de brievenbus gevonden met daar veel geld in. Nooit achter gekomen van wie, maar wat was dat fijn zeg, toen hadden we t even heel slecht financieel gezien. (Baby net geboren en allebei baan kwijt) Wat betreft de wijn, die zou ik gewoon halen hoor, ik haal voor wel meer mensen iets wat zij drinken.
Alleen met mijn verjaardag en sinterklaas. De kinderen krijgen af en toe een euro voor in de spaarpot of een souvenir als hij op vakantie is geweest. Toen ik nog studeerde wel, maar sinds ik zelf een gezin heb niet meer. Heb er ook nog nooit bij stil gestaan eigenlijk, vind het normaal dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn uitgaven en zou dit ook absoluut niet verwachten van mijn vader. Ik heb het ook nooit als een gemis ervaren, omdat de band tussen ons niet in geld uit te drukken is. Hij helpt op andere manieren: hij is goed met computers, dus als er iets met mijn laptop is zorgt hij daarvoor, hij kookt uitgebreid voor ons of geeft een lift als het nodig is. Daar hecht ik dan ook meer waarde aan. Geld lenen kan altijd, maar verder ben ik toch echt zelf verantwoordelijk voor mijn uitgaven.
Mijn so drinken als enige wijn hier en dan liefst duurdere dan ze zelf kopen eerst kocht mijn man dat nog maar nadat ik daar alleen kon kiezen iit water of koffie/thee (wat ik toen nog niet lustte) vond mijn man het gelukkig ook klaar. Als hun voor mij niet een pak sap ofzo kunnen kopen wat ze zelf ook lusten dan kopen wij geen wijn meer, iets wat wij beiden echt niet lusten.
Mijn ouders mogen blij zijn als ze zelf de maand door kunnen komen. Schoonouders zitten goed bij kas. Van beide krijgen we bakken vol met aandacht en liefde
Nee. Krijg wel altijd een leuk verjaardagscadeau en de kinderen worden ook niet overgeslagen, maar geen grote bedragen ofzo. Nu hoeft dat ook niet, wij redden het prima zo. Denk dat in het geval van zo'n lunch mijn ouders dat zeker hadden betaald en in het geval van de wasmachine ook (of geleend). Moet ik ook zeggen dat ik het dat wel normaal vind dat we het zelf kunnen rooien, maar ben wel van plan het bij mijn kinderen anders te doen. Een mooi spaarpotje om je eigen leven mee te beginnen is beter dan beginnen met een schuld zoals bij ons. Hier gaat het nog iets verder, mijn vader is heel erg van het uitgeven van geld. Prima zijn ding hoor, hij heeft ervoor gewerkt en dat recht heeft hij, maar hij vertikte dus om een uitvaartverzekering af te sluiten en het geld op de spaargeld maakt hij gewoon op. Ach, verkoop je het huis maar (maar daar zit nog een dikke hypotheek op )zei hij altijd. Maar dat werd mij wel te gortig, dus heb ze nu wel zover dat ze een uitvaartverzekering hebben afgesloten.
Nee hoor! Altijd alles zelf betaald, van mijn studieboeken tot de babyuitzet. Onze zoon krijgt wel een cadeau met zijn verjaardag en met kerst en mijn man en ik krijgen ook een cadeau met onze verjaardag en met kerst. Ik moet zeggen dat ik het ook niet anders zou willen. Mijn zusje krijgt wel het e.e.a. aan financiële steun omdat zij en haar man wat schulden hebben. Ik krijg daar een beetje plaatsvervangende schaamte van. Ik zou grote moeite mee hebben om geld of spullen aan te nemen. Geeft ook aan hoeveel moeite ik heb om me afhankelijk op te stellen, misschien is dat ook niet helemaal gezond.
Ja ik heb heel vrijgevige ouders. Met kerst krijgen we een × bedrag. Gaan maandelijks uit eten met elkaar (gezin 2 broers 1 zusje plus aanhang). 2 complete kinderkamers, auto en een nieuwe droger. Mijn ouders zeggen; als je ouder word heb je minder nodig. We krijgen ook allemaal het zelfde bedrag. Dus de een krijgt niet meer of minder dan een ander. Schoonouders zijn vrijgevig naar de kinderen. Altijd wel een kleinigheidje. En ze passen op als t nodig is. Dat vind ik wel een luxe. Mbt de wijn; schoonouders nemen altijd zelf wijn mee omdat wij niet drinken. Wij vragen daar niet om maar ze bieden dat zelf aan.
Ouders staan erop om schoenen te kopen voor ons zoontje. Denk dat ze angst hebben dat ik anders all stars ga kopen ook al weet ik dat die schoenen niet geschikt zijn voor ons hypermobiel ventje. Maar ze vinden dat heel leuk om te doen. Ze kopen ook kleren. Voornamelijk voor bij hun thuis. Zoontje slaapt er 1 keer per week ivm werk. Speelgoed en fiets enz ook voor bij hun thuis. En ze passen gratis op. Willen er niks voor hebben. Als zoontje komt is het een feestdag krijg ik altijd te horen.
Het gaat me niet om de wijn.. Het gaat me om het principe. Hoewel ze wel een vrij duur merk drinkt ja waar ik gewoon een paar broden van zou kunnen kopen..
jawel niet omdat we het nodig hebben maar ze vinden dat gewoon leuk als we op vakantie gaan dan krijgen we wat geld mee en de kinderen ook ze kopen voor de kinderen weleens kleding of als ik met mijn moeder de stad in ga dan betaalt ze vaak mijn broek of trakteert ze op koffie oid
Maar als je t echt zo krap hebt dat je t niet kan betalen. Dan zeg je dat toch? Hier koop ik dat soort dingen zonder er bij na te hoeven denken. En ook als maar 1 iemand t drinkt is t dan prima. Maar als ik zo krap zou zitten dat t een belasting is, zou k t gewoon melden. Weten ze wel van jullie situatie? Als je t niet kenbaar maakt, kan je ook niet verwachten dat er hulp komt. En niemand is t verplicht dingen te geven. En tja. Anders is t jammer maar t is zoals t is. Hoe komt t dat jullie zo krap zitten?
Zoontje krijgt wel eens een kleinigheidje tussendoor van mijn moeder en elke woensdag krijgt ie een chocolade toetje en een mango mee naar huis ...maar we krijgen verder ook geen grote cadeau's of financiële bijdrages. Zouden we een nieuwe wasmachine nodig hebben dan zou mijn moeder of schoonvader die wel willen voorschieten, mocht dat nodig zijn. Vind het eerlijk gezegd ook wel een beetje overdreven om over die wijn te vallen. Maar weten ze inderdaad dat jullie zo krap zitten en hebben jullie gevraagd of ze een wasmachine willen voorschieten en hoe gul zijn ze naar anderen toe?
Dan koop je voortaan gewoon rode huiswijn, die is in de meeste winkels echt lekker. En als ze vraagt waarom leg je het gewoon uit.
Ik ben financieel een super verwend ‘nest’ door de extra’s die ik van mijn ouders krijg. Echter ben ik op emotioneel vlak heel veel te kort gekomen. Ik bots dan ook enorm met mijn ouders. Ik kan bij hen mijn verhaal niet kwijt ... ze stoppen mij eerder weer even 5000 euro toe dan dat ik een knuffel krijg, waar ik eigenlijk meer behoefte aan heb. Maar ja dus, ik krijg elk jaar de belastingvrije schenkingen en soms een grote belastingvrije schenking. Soms zijn er dan weer regelingen over een schenking voor aankoop huis e.d. Mijn ouders doen aan alles mee.
Wij krijgen sinds vorig jaar jaarlijks van mijn oma een schenking. Zoals ze zelf zegt: ik geef liever met een warme hand dan met een koude. Van mijn moeder krijgen we zo nu en dan ook wat, meestal rond de vakantieperiode of met kerst. Ze wil dit zelf graag geven.
Uhm ik krijg wel geld als ik jarig ben maar verder krijgen wij niet iets toegestopt ofzo. Is ook helemaal nodig gelukkig en dat weten ze. Mocht het wel nodig zijn dan weet ik zeker dat mijn vader dat wel zou doen.