lJe begrijpt mijn verhaal denk ik niet. Ik heb een geweldig goed contact met mijn ouders. Dus ik voel mij ook nergens 'te trots' voor. Het is alleen zo, als ik had mogen kiezen dan had ik liever ouders gehad die mij emotioneel kunnen ondersteunen ipv financieel. . Echter zo is het niet gelopen. Mijn ouders kunnen niet omgaan met de emoties: boos, jaloezie en verdrietig. We hebben daarom ook altijd over leuke dingen /onderwerpen. Met problemen kan ik beter bij anderen terecht. Mijn ouders kunnen daar niet mee omgaan. Mijn vader grijpt bij wijze van spreken gelijk naar zijn hart en loopt de kamer uit als ik een onderwerp aansnijdt zoals bijvoorbeeld een probleempje op het werk of op dieper niveau, geen kinderen kunnen krijgen. Mijn moeder sluit zich af en gaat snel in haar boek verder lezen. Maar het zijn gewoon superaardige mensen verder. Ik ga zeker 3x per week even bij ze koffie drinken. Ik ga ook met ze op vakantie, ze passen op mijn hond. Ik pas op hun huisdieren en verzorg de plantjes als ze op vakantie zijn etc. etc. Ik neem het geld aan. Het is voor alle partijen beter ook. Mijn ouders moeten anders heel veel belasting betalen over hun vermogen. En als ik het later ooit erf als ze komen te overlijden dan moet ik heel veel afdragen aan opnieuw .... de belasting. Dat omzeilen we nu. Het gevoel van 'liever stikken in mijn trots', voel ik helemaal niet zo. Mijn ouders zijn ook maar slachtoffer van hun opvoeding waarschijnlijk. Ze hebben hun best gedaan denk ik maar. Ik ben niet boos op ze. Ik had ook liever kinderen gehad, of een goede gezondheid dan een hele bult geld. Maar goed, ik probeer dan maar te genieten van wat ik wel heb.
Eh nee.. eerder andersom. Ik stopte mijn moeder vaak wat toe. Niet omdat ik dat echt graag wilde maar omdat zij maandenlang over een of ander ding op mijn gevoel inspeelde. Vaak ook dat ze vroeg of ik iets wilde voorschieten omdat ze het niet kon missen (dvd speler, senseo oid) en als ik er dan al eens naar vroeg zei ze "oh ik had eigenlijk gedacht dat je zou zeggen laat maar zitten". En nou deed ik dat ook hoor, maar op den duur verwachtte ze vooral veel en was er weinig leuks meer aan. Daarbij was ik ook maar een student en later alleenstaande moeder en had het ook echt niet breed. Zo heeft ze ook ooit eens (meermaals, aan verschillende!) vriendjes gevraagd of zij voor haar een auto wilden kopen. Want zij verdienden zo goed.. Heel bijzonder. Maar nee. De enige keer dat zij iets zou geven(geboorte cadeau voor dochter) was ze beledigd want de ouders van mijn ex hadden uitgerekend "haar idee" afgepakt (een spaarrekening. Wist niemand wat van ook). Inmiddels hebben we geen contact meer. Ik kan er werkelijk boeken over schrijven ...
Klopt dat het aak vervelend genoeg is als je weinig geld hebt. Zowel ikzelf als directe familie hebben wel eens een heel sobere verjaardag moeten vieren omdat het financieel niet haalbaar was om taart van de bakker te kopen en nog allerlei lekkere hapjes. Dat is wel eens bij alleen koffie met een koekje of een taart uit de diepvries van de supermarkt geweest. En dan die taart natuurlijk ook nog heel zuinig snijden anders is er niet genoeg. Ik had er ook nog nooit van gehoord dat mensen dan om bijv een taart vragen. En voor een kinderverjaardag vind ik dat zij gewoon een cadeau moeten krijgen ipv iets wat ze met hun ooms/ tantes/ neefjes/ nichtjes moeten delen. Ondanks dat mijn oudste een heel dankbaar kind is als het gaat om dingetjes krijgen e.d., de jongste heeft nog geen flauw benul, zou ze toch diep teleurgesteld zijn als zij een taart voor haar visite zou krijgen ipv dat boek dat ze graag wilde hebben.
Het kwam in je eerste post inderdaad anders op me over. Nu begrijp ik het al beter. En dit klinkt een stuk fijner voor je ook al zijn ze niet in staat je te geven wat je het hardste nodig hebt. Zoals je het nu uitlegt, komt jullie band al veel minder kil over.
Ik vind dit juist een enorm leuk idee! Scheelt jou geld voor de verjaardag, scheelt visite geld voor cadeautjes en je zit niet met ongewenste spullen.
Ik weet niet waar je woont. Maar hier in de buurt zit een 2dehands witgoedzaak. En krijg je ook nog 3 maanden tot 1 jaar garantie.. Misschien even op zoek naar zoiets? En met je ouders gewoon praten. En vrsgen om die lening. Laat het desnoods op papier zetten hoe en wat qua terug betaling.
Mijn ouders stoppen mij en mijn zus en onze kinderen regelmatig iets toe. Dit omdat ze het nu financieel nog kunnen doen als mijn vader met pensioen gaat word dat anders. En ze zijn gewoon heel erg dol op hun kleinkinderen en uiten dit ook door cadeautjes te geven of kleding te kopen of bijvoorbeeld luiers. Ik ben echt niet afhankelijk van wat me ouders me toe stoppen maar het is wel een fijne bijkomstigheid. Nou help ik mijn ouders ook wel weer in het huishouden omdat mijn vader veel werkt en mijn moeder deels gehandicapt is. Zo heb ik een jaar geleden een droger gekocht en toen hebben mijn ouders een deel mee betaald. Heb ook een nieuwe salontafel van ze gekregen en mijn zus en ik allebei een naaimachine. Ik heb de auto van hun over gekocht voor een kleiner prijsje. Dat soort dingen. Ik ben er erg dankbaar voor en laat dit hun ook vaak weten en koop regelmatig ook een bos bloemen of lekkere chocolaatjes.
@1982Justme : mensen lezen niet alles goed door, dat blijkt. voel je er niet rot onder. De meesten zullen vanuit hun eigen perspectief ook uitgaan van een slagrom taart kopen bij de winkel ipv een zelfgemaakte taart. Heb je een vriend die handig is met machines, kan die anders mee een machine bekijken?
Van mijn ouders en schoonouders krijgen we nooit wat. Ook nog nooit gehad. Gelukkig heb ik een hele lieve oma, die ons financiëel vaak heeft geholpen als dat nodig was en zo nu en dan wat toeschuift. De kinderen krijgen elk jaar een mooi bedrag voor hun verjaardag van haar en met Sinterklaas en kerst krijgen we ook een groot bedrag voor het hele gezin om leuke dingen van te kopen/doen. Ze geeft ook aan dat ze het ons liever met een warme hand geeft dan met een koude hand. Dus wat dat betreft krijgen wij wel iets toe en daar ben ik haar ook heel dankbaar voor.
Wij krijgen ook wel eens wat toegestopt van mijn ouders of schoonpa of opa en oma. Schoonma heeft het financieel niet breed, maar probeert wel regelmatig iets voor onze zoon te doen op haar manier. We hebben het jaren niet makkelijk gehad, sinds een klein jaar hebben we het financieel weer goed. We zijn altijd dankbaar voor de (kleine) dingen.
Ik begrijp dat je teleurgesteld bent. Vooral met de wasmachine voorschieten. Mijn moeder (of beide ouders) gooien nog liever hun laatste cent weg i.p.v. dat ze hem aan ons gezin geeft. Ze zijn enorm gierig terwijl ze het juist heel goed hebben. Gaan we gezamenlijk naar de dierentuin dan kan er nog geen ijsje vanaf voor onze dochter. En voorheen betaalde ze dan wel een zomer of winterjasje voor onze dochter maar sinds de komst van onze zoon is dit stilzwijgend afgeschaft, omdat ze nu bang zijn dat ze twee jasjes moeten kopen pff ik snap best dat het dan dubbel zo duur wordt maar doe dan om en om of zeg het dan ook gewoon eerlijk. Ook als wij onze verjaardagen op een andere dag vieren (i.v.m. werk doordeweeks) dan kunnen we fluiten naar het cadeau. Ze geven dit alleen maar op de dag zelf en als ik het dan vier in het weekend dan geven ze niks meer maar zich wel vol duwen met taart etc.
Echt?! Dus ook jullie kinderen krijgen geen cadeautje als jullie hun verjaardag op een andere dag vieren ivm werk?
Nee wij krijgen niks toegestopt. Ja een keer 50 euro van overgroot oma ofzo maar meer ook niet en gelukkig ook niet echt nodig. Mijn moeder en schoonmoeder zijn allebei alleenstaande vrouwen wij hebben geen vaders meer. Onze moeders hebben het zelf ook niet breed en hebben eerder iets van ons nodig.
Die taart, k vind t echt een goed idee. Hoevaak denk je niet uhh.. ja.. uhhh.. geen wensen. Soort americain party is dan toch een prima idee? Leuk, gezellig en voordelig. Snap echt niet dat mensen daar over vallen. Als mijn ouders onverwachts vragen of ze langs kunnen komen of een vriendin zeg ik ook wel eens ja, gezellig maar neem jij dan wat lekkers mee oid. En andersom ook. Maakt dat nou uit?
Maar als jullie schulden hebben en betalingsregelingen eerder niet hebben na kunnen komen (negatief bkr is meestal de enige reden waarom je niet op rekening zou kunnen kopen) is het dan wel reeel om volgende maand een nieuwe wasmachine te kopen? Ik zou op zoek gaan naar een leuke 2e handse, van een witgoedzaak ofzo. En de rest van het geld dat overblijft van het vakantiegeld gebruiken voor aflossingen. Brand vind ik verschrikkelijk, wens ik ook echt niemand toe. Maar hoe verschrikkelijk ook, ik neem aan dat je dan je huis vervolgens vol zet met 2e hands spullen als je geen geld hebt liggen voor nieuwe spullen. Om daardoor hoge schulden te voorkomen.
Het zou echt niet in me opkomen om aan mensen te vragen of ze iets lekkers willen meenemen als ze op bezoek komen. En ik zou het heel raar vinden als ik een vriendin zou bellen om te vragen of ze het leuk vindt als ik langskomen en ze zegt: "Ja, leuk! Neem jij dan gebak mee?" Ik heb zoiets nog nooit gehoord. Ik neem uit mezelf regelmatig iets mee als ik op bezoek ga, maar niet op bestelling. American party's associeer ik met studentenfeestjes, niet met verjaardagen bij mensen thuis.
Daar denken we dan anders over als ik ruim vooraf een afspraak maak dan zorg ik dat ik wat in huis heb. Wij hebben normaliter nooit koek of snoep in huis. Maar als t spontaan is, op korte termijn, dan zeg ik dat ik niks in huis heb. Hartstikke gezellig als je komt maar verder dan koffie thee of water kom ik niet, met een appel. Dus ja, dan neemt iemand vaak wat mee. Pas kwamen m'n ouders hier helpen met m'n zoontjes nieuwe kamer Van alles in huis maar kaas vergeten. Dus gevraagd of m'n moeder nog wat in huis had en dat nam ze mee. Andersom zegt ze ook wel is ooh heb jij een pak melk over? T is op hier. En american party, waarom studenten. Ik vind t alleen maar leuk. As zelfs bij m'n oma op die manier gegeten. Ze ziet t niet meer zitten om voor 40/50 man te koken, dus nam iedereen wat mee. Was een groot succes.
Ik citeerde tuc die het voor een kinderverjaardag ook geen probleem lijkt te vinden. Dus niks flauw want die tekst heeft niks met jou te maken.
Wij redden het ook prima zonder de bijdragen van mijn ouders. En we vragen er ook niet om. Maar ergens voelt het voor mij wel als een soort van terecht dat ze ons iets toestoppen, omdat ze in andere dingen tekort schieten/zijn geschoten. Met onze kinderen gaan ze gelukkig veel beter om dan met mijn destijds. Hebben alle aandacht voor ze en smeren ze in de zomer goed in en letten goed op ze, dat soort dingen wat bij mij vroeger vaak niet is gebeurd.