Nou, dan zal ik wel een halve vent zijn, maar ik geef hem gelijk hoor Ik zou echt chagerijnig worden als iemand eerst de pannen in de vaatwasser ging stoppen. Denk dat dat geen man-vrouw verschil is, maar meer een zij-die-hun-voedsel-heet-nuttigen en zij-die-hun-voedsel-lauw-nuttigen verschil.
Maar als je tijdens het koken bijv. het vergiet niet meer nodig hebt laat je die (en alle andere spullen staan) tot na het eten of zet je tussendoor wel iets in de vaatwasser? Mijn man namelijk echt helemaal niets. Als het dan alleen de pannen waren viel het nog mee. Maar het is gewoon al het keukengerei dat gebruikt is tijdens het koken (snijplank, mes, pollepel, lege verpakkingen)
Veel dingen zijn zeer herkenbaar. Mijn man ruimt ook afwas in de machine, maar maakt het aanrecht niet schoon, we hebben een hele kleine keuken en hij presteert het ook altijd net dan daar ook te moeten zijn, hij dweilt de vloer, maar loopt er vervolgens gelijk weer overheen en heeft ook een eigen interpretatie van wat witte was en wat bonte was is. Puntje van irritatie is altijd als wij op vakantie gaan. Ik leg alle kleren/keukentextiel/schoenen e.d. van tevoren op stapels klaar. Ook met de bedoeling het logisch in te pakken in een koffer/tas. Maar mijn man kan dan 'helpen' en vervolgens alle stapels (liefst dan door elkaar gehutseld) in tassen of koffer te smijten en ook nog alle vakjes van de tassen vol te proppen, zodat mijn hele systeem zoek is. En ik ren me altijd rot voor we op vakantie gaan. Wil het huis aan kant hebben, alle beesten verzorgd, ondertussen inpakken, natuurlijk steeds dingen die je te binnen schieten om nog mee te nemen, broodjes smeren voor onderweg e.d. Mijn man kan dan altijd zo'n moment uitkiezen om met een verzekeringsmaatschappij te gaan zitten bellen om een verzekering over te sluiten of energiemaatschappijen te gaan vergelijken. Nuttig misschien, maar niet op het moment dat ik stijf van de vakantie-stress sta.
als ik naar de keuken kijk en dat zie in mijn ooghoeken kan ik echt niet rustig eten. Voor mij zou een dichte keuken de perfecte oplossing zijn!
Oh, wat herkenbaar dit allemaal En ik maar denken dat mijn man zo 'vreemd' was. Blijkbaar is hij heel normaal Maar goed, die van mij is dus net zo! Veel voorbeelden zijn hierboven al gegeven (zo goed als allemaal ) maar 1 heb ik nog niet gelezen.... 'helpen' met was vouwen. Ik vouw alles op een bepaalde manier op zodat het goed in de kasten past en je mooie stapeltjes hebt (het oog wil ook wat toch?) Dus dan '''helpt' hij op zijn manier maar vouwt alles anders op. Als ik er wat van zeg snapt hij mij niet Maar ik heb dus uiteindelijk meer werk
Jaaaaa herkenbaar!! Hij vouwt niet veel op ( wel als ik chagrijnig ben en enorm heb staan blèren dat mama’s óók weleens thuis willen komen en het niet lijkt alsof er een bom ontploft is.) maar als hij vouwt..... valt de stapel om als je er naar kijkt. En dan kijk ik door de kamer; is de was gevouwen maar niet opgeruimd. Want hij weet niet waar alles moet liggen. Echt, het is de was! Geen hogere wiskunde. Broeken bij broeken, shirts bij shirts etc. Of koken en niet schoonmaken. Of als ik gekookt heb (altijd dus) niet even helpen afruimen maar buiten gaan roken. Echt, het is een lieve man. En ik hou echt van hem. Maar soms moet hij gewoon doen wat ik zeg
Haha oh ik kan mij daar heel makkelijk voor afsluiten, dat opruimen komt na het eten wel. Het aller ergste is dan nog dat mijn man dan de zooi opruimt. Mag ook wel aangezien hij soms ook zijn nukken heeft dit compenseerd dan weer.
Zo ben ik ook, ik kan er absoluut niet tegen als het aanrecht na het koken helemaal volgebouwd staat. Ik ben tijdens het koken al op aan het ruimen en als het eten (heet! ) op tafel staat, is er zelfs al een spons door de gootsteen gehaald. Alleen het fornuis doe ik na het eten, omdat dat nog moet afkoelen uiteraard.
@TS: ik herken je verhaal wel uit de dynamiek die er eerder in onze relatie was, maar dat is nu niet meer zo. We hebben elkaar wat beter leren kennen, we zijn wat makkelijker in het benoemen van dit soort ongemakkelijkheden en staan er ook voor open dat de ander dat aangeeft. Scheelt echt een hoop kleine irritaties.
Haha ja dat is hier ook zo! Maar als hij wel een poging doet om het weg te leggen liggen mijn sokken bij de kinderen en heb ik babykleertjes in mn kast. HOE DAN?
Misschien omdat jij het erna moet opruimen? Als mijn man kookt is de boel ook ontploft, maar daarna ruimt ie het zelf weer op (of samen uiteraard), dus dan maak ik mij er niet druk om. Zelf ruim ik wel tussendoor op, ik houd van een opgeruimd aanrecht, maar stoor me me er niet aan dat hij dat niet doet.
Mijn man gaat altijd de afwas uit en inruimen als we haast hebben om weg te gaan. Haha vind ik ook nooit logisch. Dan zeg ik vaak maar: lieverd we hebben haast zullen we dat straks doen. En dan beseft hij dat dat misschien wat handiger is. Alleen lijkt hij het de keer erna weer te zijn vergeten