Ik heb er helaas ook last van, jaren terug zette het plotseling op, toen hulp gehad want ik kon niet meer normaal functioneren, zo bang door de gedachtes dat er een vreselijk mens in me schuilde. Nog steeds heb ik last van nare gedachtes, maar ze doen me lang niet meer zoveel. Ik word wel erg verdrietig van het idee dat ze altijd zullen blijven waarschijnlijk. Bij mij is het voornamelijk dat ik bang ben dat er een vieze gore pedofiel in me schuilt. Ik ben bijvoorbeeld angstig dat ik niet genoeg walging voel als er een nieuwsbericht is over dit onderwerp bijvoorbeeld. Ik schaam me hier ontzettend diep voor, maar praat er tegenwoordig wel iets vaker over dan voorheen. Maar meestal niet welke gedachtes ik heb, want ik schaam me daar toch echt te erg voor. Ik heb ook wel eens andere nare gedachtes, bijvoorbeeld wat nou als ik mijn auto parkeer op het spoor, wat nou als ik tegen die boom aan ga rijden ed. Maar die kan ik makkelijk weer los laten, die hebben alleen betrekking op iets wat ik mezelf aan doe. Maar het idee dat ik een/mijn kind iets zal aan doen, jaagt me ongelooflijk veel angst aan.
Angst is wel key hier, denk ik. Tenminste, ik heb een beetje hoogtevrees. Soms, op grote hoogtes, ben ik bang, dat ik zo graag weg wil, dat ik nog liever spring dan het nog even vol te houden. Maar zodra ik dan een railing (of een deur, of iets anders) vastpak is dat weg, dan wordt de realiteit weer tastbaar en denk ik: oh nee, fijn dat ik me aan die railing kan vasthouden haha.
Ik heb het ook niet!! Bizar dat zoveel mensen van die gedachtes hebben! Nooit geweten wat dat was! Lijkt me best gek!
Ik heb ze ook maar kan ze gelukkig altijd links leggen.Er komen weleens gewoon van zulke belachelijke gedachtes binnen bijvoorbeeld loop maar het water in maar gelukkig nooit echt last van .
Ik ben heel blij om dat te lezen en ik hoop dat dit je gerust kan stellen. Het is inderdaad heel normaal. Succes
Ik heb het gelukkig ook niet. Ik vind het bij sommigen toch ook wel behoorlijk extreem. Lijkt me echt dodelijk vermoeiend om dit soort gedachtes te hebben.
Herkenbaar, maar ik dacht dat iedereen dat had, ben nu best geschokt dat er mensen zijn die dat niet hebben haha! Ik heb vaak, maar weet niet of dat intrusies zijn, dat ik in mijn gedachten iets fout zie gaan en dan tot in detail. Bijvoorbeeld als ik op de trap loop en dan voor me zie dat ik val en dat de kinderen me dan vinden en dan "alleen" thuis zijn tot mijn man komt. En dan alles uitdenken over wat er gebeurt. Heel stom, want je zit jezelf op te fokken voor niks .
Ik heb niet dat ik dingen denk in de zin van: m'n zoontje met z'n kop tegen de muur rammen ofzo. Ik heb wel altijd visioenen als ik boven aan de trap met hem sta dat we onderweg samen vallen en hij ernstig gewond kan raken. Maar dat is dus echt een angst, in die gedachten zit nooit een bewuste actie van mezelf. Weet niet of dat ook telt als intrusie? Anders hoor ik ook bij de 10% .
Het is niet dodelijk vermoeiend hoor. De gedachten zijn er niet elke dag, de hele dag of zo. Soms dan komt er gewoon zo'n stomme gedachte naar voren. En soms zijn ze heel naar maar vaker zijn ze gewoon belachelijk. Ze duren 0,01 seconde (net als elke andere gedachte), dan denk je 'wtf brain' en je gaat gewoon door.
ja inderdaad, het is echt niet zo dat ik hele dagen zulke gedachten heb, het is een halve seconde en floep! het is weer weg
En ze zijn ook niet allemaal naar. Ik heb wel eens in een grotere ruimte gezeten waar het stiller was en mezelf bedacht dat ik al flik flakkend door die ruimte kon gaan.
Het is dodelijk vermoeiend als je er tegenin gaat, ze niet over je heen laat komen en jezelf gaat controleren op of je het ook echt doet ed. Zolang je ze over je heen laat komen en daarna gewoon verder gaat met de dag, is het te doen. Het vervelende is alleen, dat sommige mensen helemaal van slag raken omdat de intrusies gewoon tot in detail tot je kunnen komen en je daar heel erg van kunt schrikken. Ik had, jaren terug toen ik voor het eerst intrusies had, heel sterk de gedachte: waar rook is, is vuur. Dat is zulk soort dingen kan denken, betekent dat ik een afschuwelijk mens ben. De manier waarop je ermee omgaat, maakt dus uit of het dodelijk vermoeiend is.
Ik kan me echt wel voorstellen dat je er door van slag kunt raken. Lijkt me knap vervelend maar gelukkig heb je een manier gevonden om er mee om te gaan.
Is dat ook het volgende; Ik heb heel lang de gedachte gehad dat als ik een deur wilde openen (met name de wcdeur) dat ik daarachter dan een helemaal verminkt iemand die zitten. En vroeger heel lang angstgedachtes gehad. Als ik op straat liep en een auto reed langzaam voorbij zag ik al voor me hoe ik de auto in werd gesleurd. Dit heb ik echt jaren gehad.
Dit heb ik echt al sinds ik klein ben (bij mij is het een lijk). Was ik er eindelijk vanaf en toen zag ik een film waarin precies dat gebeurde
Haha als dat ook onder intrusie valt ben ik een idioot. Ik denk dat soort dingen echt heel vaak op een dag... Leuke dingen dus. Als ik mensen t verkeer zie regelen in de regen en ijskou, twijfel ik wel eens om warme chocola en koeken zal brengen. Of als ik kindjes vrolijk zie doen in de speeltuin wil ik eigenlijk stiekem mee gaan spelen. Of zo een lekker lang winkelpad in een bouwzaak, zou ik zo graag doorheen huppelen