Gisteren en vandaag een goed gesprek gehad met mijn man. Ik merkte de laatste tijd wel dat hij heel rusteloos en gestresst was. Slecht slapen, vroeg wakker en hij is zelfs weer gaan roken. Hij zei steeds dat het door zijn werk kwam.Wat blijkt, hij heeft wel gezegd dat hij nog een kindje wil, maar hij doet het dus meer voor mij, omdat hij weet hoe graag ik het wil. Voor hem hoeft het eigenlijk niet meer. Maar hij laat de beslissing aan mij over. Nou, dat is duidelijk, dan doen we het niet. Ook al word ik heel verdrietig door de gedachte alleen al, maar op deze manier hoeft het voor mij niet. Punt is wel dat ik vandaag 4dpo zit, we heel veel hebben gevreeën op de juiste dagen en er dus een reële kans is dat ik zwanger ben. Dus dat wordt flink stressen de komende anderhalve week. Natuurlijk hoop ik stiekem dat het raak is, omdat dat verlangen er zeker is. Aan de andere kant, op deze manier vind ik het niet eerlijk voor het kindje, mocht het zo zijn. Sorry voor het lange verhaal dames, maar ik moest even mijn ei kwijt.
Oh wat vervelend voor je. Toch goed dat je man het nu wel eerlijk heeft verteld ook al is de boodschap natuurlijk heel naar voor jou. Nu een spannende week. En mocht het raak zijn, tja dan is hij hier zelf bij geweest en zal hij zijn verantwoordelijkheid hier ook voor moeten nemen. Maar eerst maar eens afwachten... Dikke knuffel voor jou!
Wat vervelend en helaas herkenbaar ts (wij zouden voor een 3e gaan maar mijn man is er ook op terug gekomen).Wat fijn/goed dat jullie hierover in gesprek zijn gegaan. Natuurlijk hoop ik voor jouw dat het deze ronde raak is. Maar vooral hoop ik dat je rust kan vinden in dit besluit. Kan tijd kosten maar vind het van karakter spreken dat je meer waarde hecht aan echt samen/beide een kindje willen dan puur je eigen gevoelens. Knuf
Knappe beslissing. Fijn dat jullie er over in gesprek konden gaan. Het zal zeker tijd kosten, maar een sterke relatie samen is het belangrijkste. Heel veel sterkte ermee
Wel goed van jou man om hier eerlijk over te zijn. Mocht je zwanger zijn dan moest het zo zijn, ben je niet zwanger dan kun je het misschien een plekje geven en genieten van je gezin.
Jeetje! Wat enorm heftig. Ik zou enorm boos zijn. Ook al is het totaal onterecht en is het belangrijk om eerlijk je gevoel te kunnen uiten. Maar als je al bezig ben en je wil iets zo graag, dan kan ik me voorstellen dat je ontzettend verdrietig bent als je er toch weer mee moet stoppen. Wel spannend dan, of je niet al zwanger bent!
Poeh ik vind het onwijs knap hoe nuchter je hier over komt. Ik ben het helemaal met je eens dat je er beide helemaal achter moet staan maar ik zou toch echt wel even heel boos en vooral verdrietig zijn als Mn man ineens terug zou krabbelen midden in het proces voor nog een kindje. En zo te lezen toch nog wel even spannend.. wat vind je man ervan mocht het toch raak zijn nu? Heel veel succes samen, hopelijk lukt het jou dit een plekje te geven en je gezinnetje toch als compleet te gaan ervaren
Wat lijkt me dat moeilijk zeg! Wel goed hoe je erop reageert. Je man iets laten doen wat hij niet wil lijkt me ook geen goede situatie, goed dat hij er eerlijk over is. En ik hop voor je dat het raak is deze ronde, ik denk dat het dan helemaal goed zou komen hoor.
Ik zou niet boos zijn. Je man heeft echt geprobeerd om je te geven wat kreukt en het is uiteindelijk toch te veel geweest. Laat toch dan juist zien hoeveel hij van je houdt? Ik ben wel benieuwd of je wel of niet zwanger bent. Wat heeft hij gezegd mocht het wel zo zijn?
Wat vervelend, maar toch fijn dat jullie open en eerlijk zijn. Dat is naar mijn idee wel een kracht. Ik wil je in ieder geval een digitale knuffel geven.
Bedankt voor de lieve reacties. Ik ben ook blij dat we open naar elkaar kunnen zijn en ben ook niet boos op hem. Maar hij had van mij wel eerder duidelijk mogen zijn. Mocht ik nu zwanger zijn, dan is het van harte welkom, ook voor hem. Maar spannend gaat het de komende week wel worden pff
Ja dat hoop ik echt heel erg. Het lullige is, dat hij zich nu weer schuldig voelt dat ik me nu rot voel. Ik heb wel duidelijk aangegeven dat ik niet meer aan de anticonceptie ga. Dat mag hij doen.
Ja... dat is lastig. Maar ook enorm logisch, dat hij verdriet ziet bij jou. Vrouwen zijn er anders mee bezig dan mannen. Omdat zij niet ongesteld worden, de eisprong eventueel voelen, kwaaltjes ontdekken, vol hormonen zitten. En ik denk ook dat het wel goed is dat je dat verdriet niet gaat proberen te verstoppen om hem niet te kwetsen. Lastige situatie hoor! Ik duim!
@luckynumber4 wat klink je sterk! Ik zal voor je duimen dat het deze ronde raak is! Dat zou mooi zijn
Pfoe heftig zeg! Ik hoop stiekem dat er nu een klein wondertje in je buik zit. Daarnaast hoop ik dat jullie samen goed uit gaan komen. Het lijkt me erg lastig om beide een andere wens te hebben... sterkte met deze situatie en wens je het allerbeste!
Oh, heel herkenbaar... Mijn man haakte na 6 maanden 'proberen' voor nummer 3 'ineens' af toen we de uitslag van genetisch onderzoek van onze oudste kregen. Dat het er niet in zit is nog te doen, maar als je al groen licht hebt gehad en dán mag het ineens niet meer... Heel moeilijk. Ik voelde me ergens ook onwijs genaaid, want als ik ergens in die 6 maanden wél zwanger was geworden dan was het gewoon oké geweest. Wat jij dus ook hebt nu. Toen ik die laatste maand toch ongesteld werd ben ik door een gigantisch rouwproces gegaan, ik moest echt afscheid nemen van het kindje dat zo welkom was en er al bij hoorde en toen toch ineens niet zou komen. Mijn man heeft het allemaal laten bezinken en later (9 maanden later, dat was echt best een klote-periode) aangegeven dat hij het toch wél ziet zitten en het leuk zou vinden. Het was ook een tegenreactie op mijn "het komt allemaal wel goed", ondanks twee kinderen met best een gebruiksaanwijzing. Mijn enige tip is: blijf samen praten. Wat zijn zijn beweegredenen en wat zijn de jouwe? Is er een manier waarop je allebei kunt krijgen wat je graag wilt ipv allebei niet? Sterkte en ik duim stiekem toch voor je
Ik lees even mee! Jeetje wat een heftige week ga jij tegemoet. Ik hoop dat het je gegund is.. zo niet hoop ik dat je rust kunt vinden in deze beslissing xx
Vanmorgen deze test gedaan en hij was omowit. In de prullenbak gegooid een voor mijn werk eruit gehaald om nog eens te kijken. En er staat ineens een 2e streep. Ik heb al veel van deze testen versleten de afgelopen jaren en dit nog nooit meegemaakt. Ik beschouw hem als negatief maar ik loop wél ontzettend te stressen